Ναύπλιο: το Ενετικό κτίριο και το Πρώτο Τυπογραφείο της Διοικήσεως » Ενετικό κτίριο
Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.
-
-
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
- Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη
- Βιβλία - Προτάσεις
- Εκδόσεις
- Ελεύθερο Βήμα
- Επικοινωνία
- Ευρετήριο
- Α
- Β
- Γ
- Δ
- Ε
- Ζ
- Η
- Θ
- Ι
- Κ
- Λ
- Μ
- Ν
- Ξ
- Ο
- Π
- Ρ
- Σ
- Τ
- Υ
- Φ
- Χ
- Ψ
- Ω
- Άργος
- Άρθρα - Μελέτες
- Αρχαίοι Ποταμοί
- Αχλαδόκαμπος Αργολίδας
- Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
- Βενετοκρατία
- Βιβλία
- Γκραβούρες
- Εθνικός Διχασμός
- Ειδήσεις – Εκδηλώσεις
- Επανάσταση '21
- Επιχειρηματικότητα - Οικονομία
- Εκκλησιαστική Ιστορία
- Εκπαίδευση
- Επίδαυρος
- Ερμιονίδα
- Μοναστήρια
- Κράτος-Διοίκηση-Αυτοδιοίκηση
- Λαογραφικά
- Μυκήνες
- Λογοτέχνες – Ιστορικοί
- Μυθολογία
- Λαϊκή Κληρονομιά
- Μουσεία
- Ναύπλιο
- Μουσικοί - Σκηνοθέτες - Ηθοποιοί
- Ναοί Αργολίδας
- Ναυπλιακή Επανάσταση
- Νέα Κίος
- Πανεπιστημιακές εργασίες – Διδακτορικά
- Περιηγητές
- Πρόσωπα
- Πρόσωπα του '21
- Σύλλογοι - Σύνδεσμοι
- Τίρυνθα
- Τύπος
- Υγεία
- Φιλέλληνες
- Χάρτες
- Ψηφιακές Συλλογές
- Ψηφιακά Βιβλία
- Δωρεές Βιβλίων
- Προϋποθέσεις Χρήσης
- Προσωπογραφίες
- Εικονογραφία του '21
- Αρωγά Μέλη
- Καποδίστριας Ιωάννης
-
-
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
-
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΑΒΓΑ
-
Το αβγό βαμμένο «κόκκινο» αποτελεί το κύριο σύμβολο της Αναστάσεως του Χριστού και του Πάσχα… Το γεγονός ότι δεν εννοείται Πάσχα «χωρίς κόκκινο αβγό», σύμβολο της Αναστάσεως του Χριστού είναι κοινός τόπος. Με το κόκκινο «ανοίγεται» το βουλωμένο με το αβγό της Τυρινής στόμα των πιστών με τον «χάσκα (μαγικό – μαντικό παίγνιο με βρασμένο αβγό ή ψημένο για την αποτροπή δαιμονικών όντων)», μετά την νηστεία της Μεγάλης Τεσσαρακοστής κατά την Ανάσταση. «Αβγό πρέπει να είναι το πρώτο αρτύσιμο φαγητό», το όποιο τρώγεται πολλές φορές και πριν την «απολύση» της Εκκλησίας αφού το «τσουγκρίσουν», αμέσως μετά το «Χριστός Ανέστη»…
-
Η ΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
-
Ο λαός το ονόμασε Πάσχα, Πασχαλιά ή Λαμπρή. Η λέξη Πάσχα υπήρχε από τα αρχαία χρόνια και δήλωνε τον αέναο κινούμενο κύκλο της ανθρώπινης ζωής και της φύσης, της νίκης της ζωής επί του θανάτου, του ερχομού του «Ανώτατου Αγαθού», δηλαδή της γεμάτης λαμπρό φως άνοιξης. Αργότερα ο χριστιανισμός ονόμασε Πάσχα, τα πάθη του θεανθρώπου Ιησού Χριστού, το θυσιαστικό θάνατο και την εκ νεκρών ανάστασή του. Στην Ελλάδα, το Πάσχα έθρεψε την έμπνευση των ποιητών χαρίζοντάς μας αριστουργηματικούς ύμνους, μοιρολόγια και ποιήματα. Ο φιλόλογος – λυκειάρχης κ. Ηρακλής Ψάλτης επιμελήθηκε μία συλλογή ποιημάτων ανά τους αιώνες που έχει ως επίκεντρό της τα Πάθη και την Ανάσταση του Σωτήρος Χριστού, τα οποία σας παρουσιάζουμε παρακάτω…
-
ΠΑΣΧΑ ΣΤΗΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΝΑΥΠΛΙΟΥ ΤΟ 1841
-
Ο Δρ Μάρκος Ν. Ρούσσος – Μηλιδώνης, Επίτροπος της Καθολικής Εκκλησίας του Ναυπλίου, παρουσιάζει στα Ναυπλιακά Ανάλεκτα VII (2009) δύο ενημερωτικές επιστολές των ετών 1841 του εφημ. Γεωργίου Δούναβη προς τον εκκλησιαστικό του προϊστάμενο Επίσκοπο Σύρου Αλούσιο Μ. Blancis. Η πρώτη αφορά στον εορτασμό της Μεγάλης Εβδομάδας του έτους 1841, και η δεύτερη κάποιες διαφορές με τον επίτροπο Βονιφάτιο Bonafin. Ας δούμε πως περιγράφει ο ιερέας τον εορτασμό του Πάσχα των Καθολικών στο Ναύπλιο του 1841…
-
ΒΙΒΛΙΑ
-
Το Ναύπλιο τον 19° αιώνα - Μαρτυρίες και Μαρτυρούμενα από τα Τοπικά Έντυπα Μέσα
-
«Αργολικόν Ημερολόγιον 1910»
-
Οι Αρχαίοι Ποταμοί της Αργολίδας
-
Κιβέρι - Από το Μύθο στην Ιστορία
-
Το Κιβέρι είναι ένα μεγάλο χωριό της Αργολίδας, ένα παραθαλάσσιο χωριό στη δυτική ακτή του Αργολικού κόλπου, απέναντι ακριβώς από το Ναύπλιο. Ο τόπος αυτός σχετίζεται με τον Ηρακλή και τη Λερναία Ύδρα. Εδώ αποβιβάστηκε ο Δαναός με τις κόρες του, όταν ήρθε να γίνει βασιλιάς στο Άργος. Η περιοχή κατοικείται σίγουρα από τα αρχαία χρόνια, καθώς έχουν ανακαλυφθεί μυκηναϊκοί τάφοι. Συνεχής ήταν η κατοίκηση του τόπου ανά τους αιώνες. Στην αρχαιότητα έγινε θέατρο μαχών ανάμεσα στους δύο ισχυρούς γείτονες της εποχής, τους Αργείους και τους Σπαρτιάτες. Στο μεσαίωνα υπήρχε εκεί ισχυρό κάστρο των Φράγκων, στους οποίους ανήκε ως το 1389. Από τότε το Κιβέρι ανήκει στους Βενετούς ως το 1481, οπότε περνά κατεστραμμένο στους Τούρκους. Η γεωγραφική του θέση καθιστούσε το Κιβέρι στρατηγικό σημείο από την αρχαιότητα μέχρι τη νεότερη ιστορία. Πρόκειται για έναν τόπο με πλούσια για την έκτασή του ιστορία, ήδη από τους αρχαϊκούς χρόνους. Μια ιστορία συνδεδεμένη με την τύχη του γειτονικού Άργους από την προϊστορική και αρχαϊκή εποχή, αλλά και του Ναυπλίου από την εποχή της φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Κατά την προϊστορική περίοδο η ευρύτερη περιοχή του σημερινού Κιβερίου συνδέεται με τις τρεις πηγές, της Αμυμώνης, της Λέρνης και του Ανάβαλου, που αναβλύζουν γλυκό νερό από τότε μέχρι σήμερα…
-
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
-
- «Θέλω να σταβρωθώ κι εγώ»: Μιχαήλ Ακύλα, Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα. Μια βιβλική παράφραση [...] Οι φυσικές περιγραφές είναι λιγοστές και συνάδουν με/ή τονίζουν την περίσταση ή την εσωτερική κατάσταση των δύο πρωταγωνιστών. Ο Ακύλας εστιάζει κυρίως στα πρόσωπα και τις εκφράσεις τους, δηλωτικές σκέψεων, διαθέσεων και συναισθημάτων. Παράλληλα, χάρη στην επιλογή των κατάλληλων λέξεων, οι άνθρωποι ιχνογραφούνται και μέσα από τον τρόπο της προφορικής τους έκφρασης. Αρκετές γλωσσικές και ορθογραφικές ακρότητες (π.χ., μάγιο, βάθια, έχτρα, συλογή, κίντυνος, χαροπό, συλάβουν), συνήθεις σε κείμενα της εποχής, δίνουν σήμερα μια αίσθηση παραφωνίας στο κατά τα άλλα ρέον κείμενο...
- Εκδήλωση μνήμης: «Νεότερη Ελληνική Ιστορία: Η οπτική του Gunnar Hering»Ο Gunnar Hering (1934–1994) σπούδασε Φιλοσοφία, Ιστορία και Βαλκανιολογία στα Πανεπιστήμια Βερολίνου, Θεσσαλονίκης και Βιέννης. Υφηγητής του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ, καθηγητής Ιστορίας της Ανατολικής και Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο Πανεπιστήμιο του Γκέττινγκεν και καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, συνέβαλε καθοριστικά στην αναβάθμιση και τη δημιουργική πορεία του Ινστιτούτου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών στη Βιέννη.
- Ναύπλιο – Σύντομο ιστορικό και αρχαιολογικό σημείωμα[...] Το 1715, ύστερα από προδοσία, το Ναύπλιο καταλήφθηκε και πάλι από τους Τούρκους και έκτοτε ξεκινά η σκληρότερη δεύτερη τουρκοκρατία. Μετά και τη μεταφορά της έδρας του πασά της Πελοποννήσου στην Τριπολιτσά, η πόλη έχασε την αίγλη της. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ορισμένοι περιηγητές που επισκέφθηκαν το Ναύπλιο, το περιγράφουν με μελανά χρώματα. Οι χριστιανοί που κατοικούσαν στην πόλη εκκλησιάζονταν στον εκτός των τειχών ναό των Αγίων Πάντων στην Πρόνοια και από το 1779/1780 τους επιτρεπόταν ο εκκλησιασμός στο ναό της Αγίας Σοφίας στην περιοχή του Ψαρομαχαλά...
- Ιστορική – Αρχαιολογική ημερίδα: «Το Άργος στην 3η και 2η χιλιετία π.Χ.»Η ημερίδα αφορά στην σύγχρονη αρχαιολογική έρευνα για το αργειακό πεδίο και τις σχέσεις των Αργείων με τους πολιτισμούς του Αιγαίου και της νοτιοανατολικής Μεσογείου.
- Ομιλία του Γεωργίου Γιαννούση στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα»[...]Ως «Σφαγή των Αργείων» περιγράφουν το γεγονός, οι περισσότεροι παλαιοί και νεότεροι ιστορικοί, όπως ο Ν. Κασομούλης, ο Δ. Βαρδουνιώτης, ο Καρολίδης, ο Δ. Φωτιάδης, οι Αργείοι Κοφινιώτης, Τσακόπουλος και Ζεγκίνης και παρά πολλοί άλλοι. Και όλοι τους χρησιμοποιούν ως πρώτη πηγή πληροφόρησης το άρθρο της δίγλωσσης εφημερίδας ο «Ελληνικός Καθρέπτης» (Εκδιδομένης Ελληνιστί και Γαλλιστί ) που έγραφε ο εκδότης της γιατρός Ανδρέας Παπαδόπουλος-Βρετός, στις 9 Ιανουαρίου 1833 με τίτλο «Η Σφαγή των Αργείων»...
- «Θέλω να σταβρωθώ κι εγώ»: Μιχαήλ Ακύλα, Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα. Μια βιβλική παράφραση
-
Προστεθείτε στους 325 εγγεγραμμένους.
Σχολιάστε