• Αρχική
  • Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη
  • Βιβλία – Προτάσεις
  • Εκδόσεις
  • Ελεύθερο Βήμα
  • Επικοινωνία
  • Ευρετήριο
  • Δωρεές Βιβλίων
  • Προϋποθέσεις Χρήσης
  • Προσωπογραφίες
  • Εικονογραφία του ’21
  • Αρωγά Μέλη
  • Καποδίστριας Ιωάννης

ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ARGOLIKOS ARCHIVAL LIBRARY OF HISTORY AND CULTURE www.argolikivivliothiki.gr

Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Ερμιονίδα

 

  1. Απόκριες στο Κρανίδι
  2. Από τους Βαλκανικούς πολέμους (1912) στη Μικρασιατική καταστροφή (1922)
  3. Από τους Κάρες στα … μοιρολόγια της Ερμιόνης
  4. Βασικά Βιβλία για την Κατοχή στην Ερμιονίδα, Τροιζηνία και τα γύρω νησιά
  5. Βασιλείου Αναστάσιος (1827-1889)
  6. Βιτόριζα
  7. Βούλγαρης Διονύσιος Π.  (†1821)
  8. Βρεσθένης Θεοδώρητος και η δράση του στο Κρανίδι και την Ερμιόνη
  9. Γυναικεία στοιχειά στους μύθους και τις παραδόσεις της Ερμιόνης
  10. Γκάτσος Α. Βασίλειος
  11. Δημοτική Βιβλιοθήκη Ερμιόνης «Απόστολος Γκάτσος»
  12. Δημοτική Βιβλιοθήκη Κρανιδίου
  13. Δίδυμα Αργολίδας
  14. Δύο σωζόμενες σφραγίδες της πόλης του Κρανιδίου
  15. Ζέρβας Αναγνώστης ή Λογοθέτης (1791- ;)
  16. Ζέρβας Κωνσταντίνος (1800-;)
  17. Ζώρα
  18. Ηλιού Δημήτριος Π. (1885-1923)
  19. Η άλωση του Παλαμηδίου (30 Νοεμβρίου 1822) και η συμβολή του Σταμάτη Αδρ. Μήτσα
  20. Η αναστολή λειτουργίας του Δημοτικού Σχολείου Αρρένων «Διδύμου» το 1832 και η επαναλειτουργία του το 1837
  21. Η «αξιολόγηση» των παραστατών αρχιερέων της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης (Ερμιόνη – Τροιζήνα)
  22. Η εκλογή των πληρεξουσίων αντιπροσώπων του Κάτω Ναχαγέ (Ερμιονίδας) της «Γ΄ Σεπτεμβρίου εν Αθήναις» Εθνοσυνέλευσης (1843)
  23. Η εκπαίδευση των κοριτσιών στα Δίδυμα (1830 – 1930) – Βιβλίο
  24. Η εκπαίδευση των κοριτσιών στο Κρανίδι (1830-1879)  
  25. Η ιστορική ερμιονίτικη οικογένεια των Μερκούρηδων
  26. Η ιστορική οικογένεια Μάλλωση της Ερμιόνης
  27. Η ιστορική οικογένεια Νικολάου της Ερμιόνης
  28. Η κατάληψη του Μετσόβου (31 Οκτωβρίου 1912) και ο απελευθερωτής Ερμιονίτης Αξιωματικός Σταμάτης Αντ. Μήτσας
  29. Η κοινωνική και πολιτική οργάνωση των Ερμιονέων στην Αρχαιότητα, μέσα από έμμετρες επιγραφές
  30. Η Κυβέρνηση στο Κρανίδι (1823)
  31. Η λειτουργία των Δημοτικών Σχολείων Διδύμων και Κρανιδίου (1830-1915) | Βιβλίο – Γιάννης Μ. Σπετσιώτης – Τζένη Δ. Ντεστάκου
  32. Η λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου Αρρένων «Διδύμου» την εικοσαετία 1838 -1858  &  1859-1879
  33. Η λειτουργία του Δημοτικού Σχολείου Αρρένων Διδύμων την πρώτη 10/ετία του 20ου αιώνα (1900-1909)
  34. Η λειτουργία των 1ου και 2ου Δημοτικών Σχολείων Αρρένων Κρανιδίου κατά την πρώτη 15/ετία του 20ου αιώνα (1900 – 1915)
  35. Η λειτουργία των 1ου και 2ου Δημοτικών Σχολείων Θηλέων Κρανιδίου κατά την πρώτη 15/ετία του 20ου αιώνα (1900-1915)
  36. Η μάχη στο Άργος (24 Απριλίου 1821) με τον Κεχαγιάμπεη, η εμπλοκή στη Μονή Κατακεκρυμμένης και ο Παπαρσένης Κρέστας
  37. Η Μουσικοχορευτική Παράδοση της Ερμιόνης (Βιβλίο)
  38. Η Ναυπλιακή Επανάσταση του 1862 – Η στάση της επαρχίας Σπετσών και Ερμιονίδας και η εμπλοκή του καπετάν Σταμάτη Μήτσα
  39. Η περίφημη αρχαία πορφύρα της Ερμιόνης και η τεχνολογία της
  40. Η σύσταση και λειτουργία του «Παραρτήματος» του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αρρένων Κρανιδίου και η ίδρυση του 2ου Δημοτικού Σχολείου Αρρένων Κρανιδίου (1880 – 1899)
  41. Η Σχολή της Singer στην Ερμιόνη
  42. «Η των Ερμιονέων Πόλις», Βασιλείου Α. Γκάτσου, Πειραιάς, 1996
  43. «Η Ψαλτική Τέχνη στην Ερμιόνη –  Ιστορία και Παράδοση τριών αιώνων (19ος – 20ος – 21ος)»  – Γιάννης Σπετσιώτης
  44. Ησαΐας Άγγ. Ιωάννης
  45. Θεοφάνεια στο Κρανίδι Αργολίδας
  46. Ιερά Μονή Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης
  47. Ιερός Ναός Αγίας Ερμιόνης (Ερμιόνη Αργολίδας)
  48. Καταφύκι ή Μυγγυριστέα
  49. Κληρικοί της επαρχίας Ερμιονίδας: Αρωγοί της Παιδείας του ανεξάρτητου Ελληνικού Κράτους (1828 -1853)
  50. Κρανίδι
  51. Κρανιδιώτικη παραδοσιακή τοπική φορεσιά
  52. Κρέστας Αρσένιος – Παπαρσένης (1770 – 1822)
  53. Λάσος ο Ερμιονεύς
  54. Λαϊκή Ιατρική στο Κρανίδι Αργολίδας
  55. Λάμπρου Νικόλαος (Κόλιας) ή καπετάν Κρανιδιώτης
  56. Λέκκας Αναγνώστης του Κόλια
  57. Λυρικοί ποιητές, διθυραμβοποιοί και μουσικοί της Ερμιόνης του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ.
  58. Μάιος στο Κρανίδι – Λαογραφία
  59. Μάλλωσης Ηρ. Ιωάννης (1890-1949)
  60. Μερεμέτης Δημήτριος (Μήτρος)
  61. Με αφορμή ένα …γράμμα
  62. Μήτσας Αθανάσιος Αντων. (1858-1923)
  63. Μήτσας ή Μήτζας Γιάννης (1794 ή 1795-1827)
  64. Μήτσας ή Μήτζας Σταμάτης (1798 ή 1800–1874)
  65. Μήτσας Αντ. Κωνσταντίνος – Κώτσος (1863-1929)
  66. Μήτσας Αντ. Σταμάτης (1857-1933)
  67. Μήτσας Ι. Αδριανός – Ο Γενάρχης της ένδοξης οικογένειας των Μητσαίων 
  68. Μονοχάρτζης Αναστάσιος Ν. (1773;-1839)
  69. Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γιώργης (1770 – ;)
  70. Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γκίκας (1768-1824)
  71. Μουσείο Παιχνιδιού Ερμιόνης
  72. Ντελάλης (Παραδοσιακά επαγγέλματα–Κρανίδι)
  73. Ντεστάκου Τζένη
  74. Ο ελληνοτουρκικός πόλεμος του 1897 και η δράση του Σταμάτη Αντ. Μήτσα
  75. «Ο Εκ Κρανιδίου Αρχιμανδρίτης  Αρσένιος Κρέστας (Παπαρσένης), οπλαρχηγός και αγωνιστής της Ελληνικής Παλιγγενεσίας» – Ιωάννης Αγγ. Ησαΐας
  76. Ο εορτασμός της 100/ετηρίδας της Εθνικής Παλιγγενεσίας στο Κρανίδι και την  Ερμιόνη
  77. Οι βασιλιάδες των χριστουγεννιάτικων παιχνιδιών!
  78. Οι δημοδιδάσκαλοι του Δημοτικού Σχολείου Αρρένων Διδύμων (1880-1899)
  79. Οι Δημοδιδάσκαλοι του 1ου Δημοτικού Σχολείου Αρρένων Κρανιδίου των ετών 1880 -1899
  80. Οι «δημοδιδασκάλισσαι» του Δημοτικού Σχολείου Θηλέων Κρανιδίου των ετών 1880 -1899
  81. Οι ιερείς και δημοδιδάσκαλοι Κρανιδίου Νικόλαος Δ. Σκλιάς και Αντώνιος Ιωαν. Στρίγκος
  82. Πανούτζος Δημήτριος (1772-1838)
  83. Παριανού Μαίρη Κ.: Μια Κρανιδιώτισσα στην Αντίσταση
  84. Πάσχα στο Κρανίδι Αργολίδας
  85. Παιχνίδια στην αυλή του σχολείου
  86. Περιοδικό «Στην Ερμιόνη Άλλοτε και Τώρα», τεύχος 17, Οκτώβριος, 2015
  87. Περιπέτειες Κρανιδιωτών ναυτικών στη θάλασσα των Κυθήρων (Τέλη 18ου αι.)
  88. Περί της κατάταξης του Δήμου Ερμιόνης (1834 -1914)
  89. «Ποιητές και Μουσικοί της Αρχαίας Ερμιόνης» – Γιάννης Σπετσιώτης |Τζένη Ντεστάκου
  90. «Πορφύρες από την Ερμιόνη». Γιάννης Σπετσιώτης – Τζένη Ντεστάκου
  91. Πρόσωπα και γεγονότα στην Εθνανάσταση του 1821 στον Κάτω Ναχαγιέ (Ερμιονίδα)  Τεύχος  Α’ & Β’ (Βιβλίο).
  92. Πρωτοπαπάς Αργυρός
  93. Πρωτοχρονιά στο Κρανίδι Αργολίδας
  94. Ρέπουλης Εμμανουήλ (1863-1924)
  95. Ρομπότης Παναγιώτης (1830-1875)
  96. Σκούρτη Παρασκευή
  97. Σ’ εκείνους που έχτισαν την Ερμιόνη – Βιβή Σκούρτη
  98. Σκρεπετός Εμμανουήλ
  99. Σπετσιώτης Γιάννης
  100. Σπετσιώτης Γιάννης Μ. – «Ο καπετάν Αντώνης Σταμ. Μήτσας (1832-1897)»
  101. Σταμάτης Αδριανού Μήτσας – «Η ιστορική και έντονα συγκινησιακή του ομιλία από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων»
  102. Συμβολή στη Νεότερη Ιστορία της Ερμιονίδας (1828 – 1899) – Βιβλίο
  103. «Σφραγίδες Ελευθερίας» – Με αφορμή την ευχετήρια κάρτα του Ερμιονικού Συνδέσμου
  104. Σχολεία «Συγγρού» ή «Τύπου Καλλία» στον Δήμο Ερμιονίδας
  105. Τα  Δημοτικά Σχολεία του  Δήμου Ερμιόνης (1863 – 1899) – Βιβλίο
  106. «Τα Γραμματοσχολεία στην Επαρχία Ερμιονίδας» (Θερμήσι – Ηλιόκαστρο – Κοιλάδα – Πορτοχέλι – Φούρνοι) – Βιβλίο
  107. Τα Μοναστήρια ως καταφύγιο των ατόμων με αναπηρία και η συμβολή της Ιεράς Μονής των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης
  108. Τα τραγούδια των εκλογών στην Ερμιόνη
  109. Τεκμήρια και έγγραφα της νεότερης Ιστορίας των Διδύμων
  110. Το Διδακτήριο του Δημοτικού Σχολείου Θηλέων Κρανιδίου (1858 -1899)
  111. Το «Καποδιστριακό» Σχολείο Αρρένων Ερμιόνης
  112. Το «Νέο» 5/τάξιο Μικτό Σχολείο Ερμιόνης
  113. Το Σύγγρειο Σχολείο Θηλέων Ερμιόνης (Συγγρού)
  114. Το Σχολείο Συγγρού Ερμιόνης
  115. Το Τριτάξιο Αστικό Σχολείο Κρανιδίου
  116. Το ξεκίνημα της Επανάστασης του ’21 στην Ερμιονίδα
  117. Τρύγος – Μνήμες τρύγου στην Ερμιόνη
  118. Το τοπωνύμιο Ερμιών ή Ερμιόνη στην ομώνυμη κωμόπολη της Ερμιονίδας – Μυθολογική και επιστημονική προσέγγιση
  119. Το χρονικό μιας τραγωδίας. Η υποδοχή των προσφύγων του 1922 και η ζωή τους στην Ερμιόνη
  120. Πρoστατευμένο: Το καθολικό της μονής των Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης, Γ. Α. Προκοπίου, Δρ. Αρχιτέκτων – Μηχ.
  121. 2019 – Τα μνημεία της Παιδείας και του Πολιτισμού της Ερμιόνης γιορτάζουν
  122. Χατζησταύρος Αναγνώστης (1779-1852;)

Share this:

  • Facebook
  • Twitter
  • Εκτύπωση
  • Email
  • Pinterest

Μου αρέσει αυτό:

Μου αρέσει! Φόρτωση...

  • ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

    • Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη
    • Βιβλία - Προτάσεις
    • Εκδόσεις
    • Ελεύθερο Βήμα
    • Επικοινωνία
    • Ευρετήριο
      • Α
      • Β
      • Γ
      • Δ
      • Ε
      • Ζ
      • Η
      • Θ
      • Ι
      • Κ
      • Λ
      • Μ
      • Ν
      • Ξ
      • Ο
      • Π
      • Ρ
      • Σ
      • Τ
      • Υ
      • Φ
      • Χ
      • Ψ
      • Ω
      • Άργος
      • Άρθρα - Μελέτες
      • Αρχαίοι Ποταμοί
      • Αχλαδόκαμπος Αργολίδας
      • Β' Παγκόσμιος Πόλεμος
      • Βενετοκρατία
      • Βιβλία
      • Γκραβούρες
      • Εθνικός Διχασμός
      • Ειδήσεις – Εκδηλώσεις
      • Επανάσταση '21
      • Επιχειρηματικότητα - Οικονομία
      • Εκκλησιαστική Ιστορία
      • Εκπαίδευση
      • Επίδαυρος
      • Ερμιονίδα
      • Μοναστήρια
      • Κράτος-Διοίκηση-Αυτοδιοίκηση
      • Λαογραφικά
      • Μυκήνες
      • Λογοτέχνες – Ιστορικοί
      • Μυθολογία
      • Λαϊκή Κληρονομιά
      • Μουσεία
      • Ναύπλιο
      • Μουσικοί - Σκηνοθέτες - Ηθοποιοί
      • Ναοί Αργολίδας
      • Ναυπλιακή Επανάσταση
      • Νέα Κίος
      • Πανεπιστημιακές εργασίες – Διδακτορικά
      • Περιηγητές
      • Πρόσωπα
      • Πρόσωπα του '21
      • Σύλλογοι - Σύνδεσμοι
      • Τίρυνθα
      • Τύπος
      • Υγεία
      • Φιλέλληνες
      • Χάρτες
      • Ψηφιακές Συλλογές
      • Ψηφιακά Βιβλία
    • Δωρεές Βιβλίων
    • Προϋποθέσεις Χρήσης
    • Προσωπογραφίες
    • Εικονογραφία του '21
    • Αρωγά Μέλη
    • Καποδίστριας Ιωάννης
  • ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ

  • ΝΑΥΠΛΙΑΚΑ (1862)

  • Η μεγαλύτερη και πιο αιματηρή από τις στάσεις της Α’ Δυναστείας, η οποία τερματίστηκε με εκστρατεία και τακτική πολιορκία του Ναυπλίου. Χίλιοι στρατιώτες υπό τους, Αρτέμιο Μίχο, Πάνο Κορωναίο και τον δικαστικό Γεώργιο Πετιμεζά, μαζί με τους περίπου χίλιους πολιτικούς κρατούμενους στην Ακροναυπλία που απελευθερώθηκαν και μερικές εκατοντάδες νέους εθελοντές, ξεκίνησαν αντιδυναστικό αγώνα. Η βασιλική κυβέρνηση του Αθανασίου Μιαούλη έστειλε εναντίον τους στρατό περίπου 7.000 ανδρών. Μέσα Μαρτίου του 1862, η επανάσταση είχε κατασταλεί. Πολλοί από τους επαναστάτες αμνηστεύτηκαν…
  • Η ΝΑΥΠΛΙΑΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 1862: ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

  • […] Στην Αθήνα ήταν η Χρυσή Νεολαία με ηγέτη τον Επαμεινώνδα Δεληγιώργη, αποτελούμενη κυρίως από φοιτητές του Πανεπιστημίου Αθηνών, που είχε ιδρυθεί το 1837, η οποία μαζευόταν στο καφενείο «Η Ωραία Ελλάς» και αμφισβητούσε το αρτηριοσκληρωτικό καθεστώς. Μια πρώτη εξέγερση ήταν εκείνη του 1843, που υπό τον συνταγματάρχη Καλλέργη πέτυχε την παραχώρηση Συντάγματος. Όμως ο Όθων συνέχισε να κυβερνά απολυταρχικά, να ανεβάζει και κατεβάζει τις κυβερνήσεις της αρεσκείας του, χωρίς να ακολουθεί τις συνταγματικές επιταγές που είχε υπογράψει. Ο θείος του Βικέλα, Λέων Μελάς, διετέλεσε Υπουργός Δικαιοσύνης του Όθωνα, παρά τη διστακτικότητά του προς τούτο και μαρτυρεί ότι στα υπουργικά συμβούλια με την παρουσία του βασιλέως «ουδέν απεφάσιζε, ήθελε μόνο να κερδίζη καιρόν, ώστε ουδενός γενομένου να παρέλθει ο γενικός υπέρ του υπουργείου ενθουσιασμός και να το παύση ή το μεταρρυθμίση, εις τρόπο ώστε να γείνη βασιλική η πλειοψηφία του»…
  • ΤΑ ΙΟΥΝΙΑΝΑ ΤΟΥ 1863

  • Τα Ιουνιανά του 1863 – Εμφύλιες συγκρούσεις για τη διαδοχή του Όθωνα.
     Μετά την έξωση του Οθωνα και την πτώση της δυναστείας του, η εξουσία στην Ελλάδα ασκήθηκε από την αυτοαποκαλούμενη «Δεύτερη εν Αθήναις Εθνοσυνέλευση των Ελλήνων», την οποία αποτελούσαν όλοι οι αντιπολιτευόμενοι τον έκπτωτο μονάρχη. Οι πληρεξούσιοι που αποτελούσαν την εθνοσυνέλευση απέτυχαν πλήρως στο έργο τους και με τις παραλείψεις τους, τα πολιτικά και κομματικά τους πάθη, οδήγησαν σταθερά την Ελλάδα στην αναρχία και στον εμφύλιο πόλεμο των «Ιουνιανών», που διεξήχθη στους δρόμους των Αθηνών με εκατοντάδες νεκρούς και τραυματίες…
  • ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ  

    • Ιστορικές στιγμές του Νοσοκομείου Άργους (μέρος II)
      [...] «…γράφω την διαθήκην μου αυτή δια της χειρός μου και ορίζω τα εξής: Επειδή έμεινα ανύπανδρος και επειδή δεν έχω ούτε γονείς ούτε αδελφούς και δια να φανώ και εγώ χρήσιμος εις το Άργος και να συντρέξω οικονομικώς το Νοσοκομείον που θα γίνει με τα χρήματα που αφήκαν ο Δεσμίνης και η Καλλιοντζή εις το Άργος, δια τούτο επιθυμώ όπως όλη η περιουσία μου, κινητή και ακίνητος και μετρητά περιέλθουν μετά τον θάνατόν μου εις το Νοσοκομείον αυτό, όπως εκ των εισοδημάτων των κτημάτων μου (τα οποία δεν έχουν δικαίωμα να πωλούν) συντηρείται μια αίθουσα ασθενών, η οποία θα ονομάζεται Αίθουσα Αναστασίου Νικήτα Στεργίου ή Μαριγώς Νικήτα Στεργίου»...
    • Κεφαλάρι Άργους
      ΄[..] Στην είσοδο του Σπηλαίου και πάνω σε βράχο είναι κτισμένος ο Ιερός Ναός της Ζωοδόχου Πηγής, όπου τιμάται με ιδιαίτερη λαμπρότητα η Παναγία Κεφαλαριώτισσα την Παρασκευή του Πάσχα. Κάτω από το βράχο υπάρχουν οι πηγές του Ερασίνου ποταμού, ο οποίος άλλοτε ονομαζόταν Στύμφαλος από το όνομα της Στυμφαλίας λίμνης, τα νερά της οποίας βρίσκουν διέξοδο από καταβόθρες, διαρρέουν τα σπλάχνα του βουνού και αναβλύζουν στη συνέχεια κάτω από τον βράχο. Το όνομα του Ερασίνου προέρχεται από το ουσιαστικό έρση (άρδη, αρδεύω), που σημαίνει δροσιά, ή από το ρηματικό επίθετο εραστός (εράω), που σημαίνει αξιαγάπητος, μια και αρδεύει τον εύφορο κάμπο...
    • Χειροτεχνική εργασία στα υφαντουργικά εργοστάσια του Άργους – Όψεις της εργατικής εμπειρίας και της γυναικείας ταυτότητας
      [...] Στα υφαντήρια οι γυναίκες μάθαιναν αρχικά δευτερεύουσες και προπαρασκευαστικές δουλειές, όπως μίτωμα. Στο εξειδικευμένο προσωπικό του εργοστασίου ανήκουν οι υφάντριες και οι κλώστριες, οι οποίες είναι υπεύθυνες οι μεν για την παρακολούθηση των αργαλειών και οι δε για την ομαλή λειτουργία του μηχανήματος που ενώνει το νήμα. Οι κλώστριες συχνά επιστατούν τις εργάτριες στο διάσιμο και τύλιγμα του νήματος και ξεμπλέκουν το νήμα που μπλοκάρει στα μηχανήματα. Σημειωτέον, για αυτή τους την αρμοδιότητα πληρώνονταν επιπλέον γιατί θεωρείται πιο υπεύθυνη θέση. Η εύρεση των εργατριών γινόταν από τη σύσταση μιας ήδη εργαζόμενης στο εργοστάσιο ή από τα ίδια τα αφεντικά...
    • Ομιλία στο Δαναό με θέμα: «Πανόραμα της Ελληνικής Διασποράς: Όψεις και ιδιαιτερότητες»
      Η  κ. Μαρίνα Φράγκου είναι Διδάκτωρ Ανθρωπογεωγραφίας, ομογενής από τις ΗΠΑ που ζει στην Ελλάδα από το 1994. Έχει διδάξει στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (Ελληνισμός της Διασποράς στο Πρόγραμμα Ελληνικών Σπουδών, και Ανθρωπογεωγραφία στο Πρόγραμμα Ευρωπαϊκών Σπουδών)... 
    • Βιομήχανοι – υφαντουργοί Άργους
      [...] Τα υφάσματα ήταν αλατζάδες, κάμποτ και ντρίλια, όλα βαμβακερά, χοντρά και φτηνά υφάσματα. Ο αλατζάς προσφερόταν για φορέματα, φούστες, λαϊκά πουκάμισα, πουκαμίσες, για σεντονόπανα. Με τα κάμποτ έραβαν ανδρικά και γυναικεία εσώ­ρουχα, πουκάμισα και άλλα. Από τα ντρί­λια κατασκευάζονταν κυρίως παντελόνια σε χρώμα σκούρο μπλε ή γκρι, όμοια με τα γνωστά τζιν ή μπλουτζίν. Ήταν ρούχα για τη δουλειά πολύ γερά...
  • Εισάγετε το email σας για εγγραφή στην υπηρεσία αποστολής ειδοποιήσεων μέσω email για νέες δημοσιεύσεις.

    Προστεθείτε στους 582 εγγεγραμμένους.

Blog στο WordPress.com.

WPThemes.


  • Follow Ακολουθείτε
    • ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
    • Μαζί με 298 ακόμα followers
    • Already have a WordPress.com account? Log in now.
    • ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
    • Προσαρμογή
    • Follow Ακολουθείτε
    • Δημιουργία λογαριασμού
    • Σύνδεση
    • Αντιγραφή συντόμευσης συνδέσμου
    • Αναφορά περιεχομένου
    • View post in Reader
    • Manage subscriptions
    • Σύμπτυξη μπάρας
 

Φόρτωση σχόλιων...
 

    Αρέσει σε %d bloggers: