ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά - Θέρμες του Άργους», σχέδιο του Άγγλου αρχιτέκτονα Sir Robert Smirke (1780-1867) ο οποίος επισκέφθηκε την Ελλάδα μεταξύ 1801-1805.

[...] «Οι Έλληνες μας ντροπιάζουν όχι μόνον με την απλότητα τους, άγνωστη στην εποχή μας, αλλά συνεχίζουν να παραμένουν αντίπαλοι μας… Βλέπουμε αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους να εναρμονίζουν την πληρότητα της μορφής με την πληρότητα του περιεχομένου. Συγχρόνως να φιλοσοφούν και να δημιουργούν. Συγχρόνως να είναι τρυφεροί και στιβαροί, να ενοποιούν μια νεανική φαντασία με ένα σφρίγος ώριμης λογικής, σε μια άξια δόξας ανθρωπιά»…

[...] Εκεί πρωτοσυνάντησα την λέξη «Οθωμανίδες»… για τις Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου και όσα υπέφεραν στην διάρκεια της Μεγάλης Πολιορκίας (Απρίλιος 1821-Δεκέμβριος 1822). Τις αναφέρει να τρέχουν στο λιμάνι προσπαθώντας να προσανατολίσουν ένα πλοίο που επιχειρούσε το σπάσιμο του αποκλεισμού. Γυναίκες που είχαν περάσει την ζωή τους σε πλήρη υποταγή μέσα στους οντάδες του χαρεμιού, βγαίνουν από το σπίτι και κατεβαίνουν στο λιμάνι!!! Θεώρησα ότι άξιζε να δώσω το όνομά τους στην συλλογή...

[...] Οι εισαγωγικές εξετάσεις για το Γυμνάσιο ήταν η πρώτη δοκιμασία για τον Ανέστη. Πρώτη φορά στην πόλη ανάμεσα σε πολλούς και άγνωστους. Παιδιά από την πόλη με επώνυμους γονείς και παιδιά από τα γύρω χωριά με φόβο και απορία στα πρόσωπα. Μπροστά σε καθηγητές που στα μάτια του φάνταζαν υπεράνθρωποι. Και οι εξετάσεις διπλές, γραπτές και προφορικές. Στα γραπτά δεν δυσκολεύτηκε. Συγκεντρώθηκε στις ερωτήσεις και απάντησε στις πιο πολλές. Ο δάσκαλος στο χωριό είχε κάνει καλή δουλειά. Στα προφορικά είχε να αντιμετωπίσει και το φόβο του καθηγητή που καθόταν απέναντί του. Ευτυχώς όμως δεν του έκανε δύσκολες ερωτήσεις. Μόνο όταν μεγάλωσε κατάλαβε ότι στην προφορική εξέταση  το θέμα δεν ήταν οι γνώσεις. Ήταν η αντίληψη, η ευφυΐα, η ετοιμότητα, η προσωπικότητα του υποψήφιου για το γυμνάσιο μαθητή. Όπως και να έχει πάντως τα κατάφερε. Πέρασε τις εξετάσεις και πλέον ήταν μαθητής Γυμνασίου...

[...] Τα ερωτήματα που θέτει ο συγγραφέας ως επίλογο της έρευνάς του, αποτελούν θαυμάσιο κίνητρο για έναν προβληματισμό σε τοπικό και εθνικό επίπεδο,  καθώς το «Συντήρηση ή πρόοδος» και το «Μέλλον της Κληρονομιάς», θα πρέπει να αποτελέσουν σημεία αναφοράς ενός ευρύτατου και ουσιαστικού διαλόγου που να εμπλέκει όχι μόνο τους «γνώστες» αλλά ολόκληρο τον πληθυσμό σε μια νέα σταυροφορία για την προστασία και την ανάδειξη της πολιτισμικής κληρονομιάς και στην περίπτωσή μας, εκείνη του Άργους...