ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Οι επτά λόγοι του Αγίου Πέτρου Επισκόπου Άργους.

« Οι λόγοι του Πέτρου έχουν τον μανδύαν της αρχαίας ελληνικής και Πατερικής ρητορικής, την καλαισθησίαν της εποχής του ( της οποίας ο Άγιος ασφαλώς αποτελεί εν των καλλιτέρων δειγμάτων) οποία υπήρξε, την σοφίαν και την δογματικὴν κατάρτισιν τού Επισκόπου, την έμφυτον ρητορικὴν δύναμιν του έλληνος. Θαυμάσιον είναι το πλούσιον λεκτικόν του, το ήμερον, αισιόδοξον και πανηγυρικὸν ύφος του, η πλοκὴ του λόγου και η ευκολία της συζεύσεως πολλών και ποικίλων λογοτεχνικών σχημάτων, τα οποία, και αν φθάνουν ενίοτε εις κατάχρησιν και υπερβολήν, εν τούτοις γενικώς είναι επιτυχή και ικανὰ ν διεγείρουν ποικιλίαν συναισθηματικών αντιδράσεων εις τον αναγνώστην ή τον ακροατή».^[1]

Οι μέχρι σήμερα γνωστοὶ λόγοι του Αγίου είναι επτά.

• Εις την Σύλληψιν της Αγίας Άννης. Ευρέθη στην βιβλιοθήκη της μονής του Αγίου Βασιλείου στην Μεσσήνη Σικελίας. ( Αρχιμανδριτικὸ ασκητήριο του Σωτήρος).
• Επιτάφιος λόγος εις τον μακάριον Αθανάσιον, Επίσκοπον Μεθώνης. Ευρέθη στη βιβλιοθήκη της μονής του Αγίου Βασιλείου στην Μεσσήνη της Σικελίας. ( Αρχιμανδριτικὸ ασκητήριο του Σωτήρος).
• Εις τους Αγίους Αναργύρους Κοσμάν και Δαμιανόν. Ευρέθη στο Βατικανό.
• Εγκώμιον εις την Αγίαν Άννα. Ευρέθη στην μονή του Αγίου Σωτήρος της Μεσσήνης Σικελίας, αλλά και στον κώδικα 317 του Βατικανού μαζὶ με τον λόγο για τους Αγίους Αναργύρους και τέλος στην Εθνική Βιβλιοθήκη Αθηνών ( χειρόγραφο 485) το οποίον προέρχεται από την μονὴ του Αγίου Γεωργίου Μαλεσίνης Λοκρίδος.
• Εις τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου. Ευρέθη στην Καστοριά αλλά και στην μονὴ της Μεγίστης Λαύρας του Αγίου Όρους.
• Εις τα Εισόδια της Θεοτόκου. Ευρέθη στην μονὴ του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου- υψηλού στην Λέσβο. Ίσως αντίγραφο του, υπάρχει στην μονὴ της Αγίας στην Άνδρο. Σε αυτόν όμως προηγείται ο Βίος των Αγίων Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού και έπεται ὁ βίος του Αγίου Νικήτα. Ὁ κώδικας της Λέσβου θεωρείται καλλίτερος και ορθογραφικά.
• Εγκώμιον εις την Αγίαν Μεγαλομάρτυρα του Χριστού Βαρβάρα. Ευρέθη στην μονὴ του Αγίου Ιωάννου του θεολόγου – υψηλού στην Λέσβο.^[2]

Τέλος, όπως προκύπτει από το εγκώμιο προς τον Άγιο Πέτρο του Θεοδώρου Νικαίας θα πρέπει να υπάρχει ένας ακόμη λόγος του Αγίου ὁ « περί φυγής» στον οποίο αναλύει τους λόγους της άρνησης Του να αναλάβει την ευθύνη του Αρχιερατικού αξιώματος. Είθε, ὁ Θεός να βοηθήσει ώστε στο μέλλον και άλλοι λόγοι τού Αγίου μας να ευρεθούν προς δόξαν Θεού και Εκκλησίας.

1. Κων/νος Κυριακόπουλος. Καθηγητὴς Φιλολογίας. ΑΓΙΟΥ ΠΕΤΡΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΛΟΓΟΙ. ΕΚΔΟΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΑΡΓΟΛΙΔΟΣ. ΑΘΗΝΑΙ. 1976. Γενικὴ Εἰσαγωγὴ σ. 7.
2. Με εντολή τού Μακαριστού κυρού Χρυσοστόμου ( Δεληγιαννόπουλου) εστάλη στην μονή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στην Μυτιλήνη ο Θεολόγος π. Δημήτριος Κωστόπουλος ο οποίος και αντέγραψε τους δύο λόγους. Ο ίδιος αντέγραψε και την εις τον Ευαγγελισμόν τής Θεοτόκου ομιλία του Αγίου ο οποίος βρίσκεται στην Εθνική βιβλιοθήκη Αθηνών.΄