Ορέστης του Ευριπίδη – 30 & 31 Ιουλίου 2010, Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου
Στο Άργος, μπροστά στα ανάκτορα των Ατρειδών, ο Ορέστης, μετά το φόνο της μητέρας του Κλυταιμνήστρας, βασανισμένος από τις Ερινύες, βυθίζεται στην παραφροσύνη και αναζητά τη λύτρωση. Περιμένει, μαζί με την αδερφή του Ηλέκτρα, την απόφαση της πόλης για το έγκλημα που διέπραξαν. Μόνη ελπίδα για τα δύο αδέρφια ο Μενέλαος που φτάνει στην πόλη μετά την εκστρατεία του στην Τροία μαζί με την Ελένη. Ο Ορέστης τον ικετεύει να τους σώσει αλλά ο Μενέλαος δηλώνει αδύναμος να τους βοηθήσει ενάντια στην πόλη που αποφασίζει την θανάτωσή τους.
Ο Πυλάδης, φίλος και συνένοχος του Ορέστη, εξόριστος από την Φωκίδα για το ίδιο έγκλημα, προτρέπει τον Ορέστη να μιλήσει στη συνέλευση της πόλης και να προσπαθήσει να μεταπείσει τους Αργείους. Η απόφαση της πόλης όμως είναι καταδικαστική: οι μητροκτόνοι πρέπει να πεθάνουν. Οι τρεις συνένοχοι, ο Ορέστης, ο Πυλάδης και η Ηλέκτρα αποφασίζουν να σκοτώσουν την Ελένη για να εκδικηθούν τον Μενέλαο και να συλλάβουν ως όμηρο την κόρη του Ερμιόνη για να τον εκβιάσουν να τους βοηθήσει και βάζουν σε εφαρμογή το σχέδιο τους. Τη λύση τελικά θα δώσει ο από μηχανής θεός Απόλλωνας.
Ο Ορέστης έχει παρουσιαστεί στο Εθνικό Θέατρο δύο φορές, το 1971 -παράσταση που επαναλήφθηκε το 1973- σε σκηνοθεσία Αλέξη Σολομού με Ορέστη το Νίκο Κούρκουλο και το Δημήτρη Μαλαβέτα και το 1982 σε σκηνοθεσία Γιώργου Σεβαστίκογλου με Ορέστη το Νικήτα Τσακίρογλου.
Ο Ορέστης του Ευριπίδη είναι κείμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με την εποχή του (408 π.Χ.) καθώς αποτελεί ένα καίριο σχόλιο στη λειτουργία της αθηναϊκής δημοκρατίας.
Παράλληλα, είναι το τελευταίο έργο για το οποίο γνωρίζουμε ότι παρουσιάστηκε στην Αθήνα, πριν την αναχώρηση του ποιητή από την πόλη και την εγκατάστασή του στη Μακεδονία.
Στον Ορέστη, ο Ευριπίδης πραγματεύεται την τύχη των νεαρών μητροκτόνων μετά το έγκλημα, ένα θέμα γνωστό από τις Ευμενίδες του Αισχύλου. Ο Ευριπίδης φέρνει το μύθο πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα. Καταθέτοντας ένα έργο με συγκρούσεις, ανατροπές, απολογίες και έντονο πολιτικό προβληματισμό, θέτει ερωτήματα για τις σχέσεις των γενεών, των φύλων, της κοινωνικής συνοχής και της επιβίωσης των νέων σ’ έναν κόσμο που καθορίζεται από παράγοντες έξω από τους ίδιους.
Στην τέταρτη σκηνοθεσία του στην Επίδαυρο, αλλά πρώτη με την ιδιότητα του καλλιτεχνικού διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου, ο Γιάννης Χουβαρδάς συνεργάζεται με ένα σημαντικό σύνολο ηθοποιών.
Μετάφραση: Στρατής Πασχάλης
Σκηνοθεσία: Γιάννης Χουβαρδάς
Σκηνικά – Κοστούμια: Γιοχάννες Σουτς
Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος
Διανομή:
Ηλέκτρα: Στεφανία Γουλιώτη
Ελένη: Τάνια Τρύπη
Ορέστης: Νίκος Κουρής
Μενέλαος: Ακύλλας Καραζήσης
Τυνδάρεως: Χρήστος Στέργιογλου
Πυλάδης: Κώστας Βασαρδάνης
Άγγελος: Μανώλης Μαυροματάκης
Ερμιόνη: Γεωργιάννα Νταλάρα
Φρύγας: Νίκος Καραθάνος
Απόλλων: Γιώργος Γλάστρας
Χορός:
Λαμπρινή Αγγελίδου, Πολυξένη Ακλίδη, Ελένη Βεργέτη, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Άννα Καλαϊτζίδου, Κόρα Καρβούνη, Γιάννης Κλίνης, Ρηνιώ Κυριαζή, Ζωή Κυριακίδου, Ηρώ Μπέζου, Λένα Παπαληγούρα, Βιργινία Ταμπαροπούλου, Γιώργος Τζαβάρας, Θάνος Τοκάκης, Αργυρώ Χιώτη
Για πληροφορίες & τηλεφωνικές κρατήσεις, καλέστε τα εκδοτήρια του Ελληνικού Φεστιβάλ : 210 32 72 000
Σχολιάστε