ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

[....] Η μνήμη του παραμένει ζωντανή στις ψυχές των Ελλήνων, η σωζόμενη πραγματική φυλακή του στο Παλαμήδι στον προμαχώνα του Μιλτιάδη βρίσκεται σε ερειπιώδη κατάσταση. Αλλά και η σωζόμενη μικρή εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, που έκτισε μετά την απελευθέρωση δίπλα στο σπίτι του, στην αρχή της οδού Καλαμάτας, στην περιοχή της Γλυκειάς, αποτελούν μνημεία της ιστορικής μνήμης της πολυτάραχης ζωής του. Στην περιοχή λοιπόν του Κιουλ-Τεπέ, όπου βρισκόταν το κτήμα του, δίπλα στο σπίτι του, όπου κατοικούσε, έκτισε μία μικρή, ταπεινή εκκλησία των Αγίων Θεοδώρων, διαστάσεων 10×5,50μ., η οποία σώζεται μέχρι σήμερα, δίπλα στην οδό Άργους...

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά - Θέρμες του Άργους», σχέδιο του Άγγλου αρχιτέκτονα Sir Robert Smirke (1780-1867) ο οποίος επισκέφθηκε την Ελλάδα μεταξύ 1801-1805.

[...] «Οι Έλληνες μας ντροπιάζουν όχι μόνον με την απλότητα τους, άγνωστη στην εποχή μας, αλλά συνεχίζουν να παραμένουν αντίπαλοι μας… Βλέπουμε αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους να εναρμονίζουν την πληρότητα της μορφής με την πληρότητα του περιεχομένου. Συγχρόνως να φιλοσοφούν και να δημιουργούν. Συγχρόνως να είναι τρυφεροί και στιβαροί, να ενοποιούν μια νεανική φαντασία με ένα σφρίγος ώριμης λογικής, σε μια άξια δόξας ανθρωπιά»…

[...] Εκεί πρωτοσυνάντησα την λέξη «Οθωμανίδες»… για τις Οθωμανίδες κυρίες του Ναυπλίου και όσα υπέφεραν στην διάρκεια της Μεγάλης Πολιορκίας (Απρίλιος 1821-Δεκέμβριος 1822). Τις αναφέρει να τρέχουν στο λιμάνι προσπαθώντας να προσανατολίσουν ένα πλοίο που επιχειρούσε το σπάσιμο του αποκλεισμού. Γυναίκες που είχαν περάσει την ζωή τους σε πλήρη υποταγή μέσα στους οντάδες του χαρεμιού, βγαίνουν από το σπίτι και κατεβαίνουν στο λιμάνι!!! Θεώρησα ότι άξιζε να δώσω το όνομά τους στην συλλογή...

[...] Οι εισαγωγικές εξετάσεις για το Γυμνάσιο ήταν η πρώτη δοκιμασία για τον Ανέστη. Πρώτη φορά στην πόλη ανάμεσα σε πολλούς και άγνωστους. Παιδιά από την πόλη με επώνυμους γονείς και παιδιά από τα γύρω χωριά με φόβο και απορία στα πρόσωπα. Μπροστά σε καθηγητές που στα μάτια του φάνταζαν υπεράνθρωποι. Και οι εξετάσεις διπλές, γραπτές και προφορικές. Στα γραπτά δεν δυσκολεύτηκε. Συγκεντρώθηκε στις ερωτήσεις και απάντησε στις πιο πολλές. Ο δάσκαλος στο χωριό είχε κάνει καλή δουλειά. Στα προφορικά είχε να αντιμετωπίσει και το φόβο του καθηγητή που καθόταν απέναντί του. Ευτυχώς όμως δεν του έκανε δύσκολες ερωτήσεις. Μόνο όταν μεγάλωσε κατάλαβε ότι στην προφορική εξέταση  το θέμα δεν ήταν οι γνώσεις. Ήταν η αντίληψη, η ευφυΐα, η ετοιμότητα, η προσωπικότητα του υποψήφιου για το γυμνάσιο μαθητή. Όπως και να έχει πάντως τα κατάφερε. Πέρασε τις εξετάσεις και πλέον ήταν μαθητής Γυμνασίου...