Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Βασιλιάς’

Φείδων – Ο Χρυσούς Αιών του Άργους | Αλέξης Τότσικας


 

Με τον παραπάνω τίτλο κυκλοφόρησε από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, σε ηλεκτρονική μορφή,  το νέο βιβλίο του Φιλολόγου – Συγγραφέα Αλέξη Τότσικα, με θέμα το βασιλιά του Άργους Φείδωνα, ενός σημαντικού άνδρα της πελοποννησιακής ιστορίας, ο οποίος  επέκτεινε την επιρροή του Άργους και ανέδειξε την πόλη σε σημαντική δύναμη στην Πελοπόννησο, ενώ ο αδερφός του ο Κάρανος υπήρξε ο ιδρυτής της δυναστείας των Αργεαδών στο νεοσύστατο βασίλειο της Μακεδονίας. Οι κύριες ιστορικές πληροφορίες για τον Φείδωνα προέρχονται από τον Ηρόδοτο (5ος αιώνας π.χ.) και Παυσανία (2ος αιώνας μ.Χ.), με δευτερεύουσες πηγές τον Έφορο και Αριστοτέλη (4ος αιώνας π.Χ.), Πάριο χρονικό (3ος αιώνας π.Χ.), και Πλούταρχο (1ος αιώνας μ.Χ.).

 

[…] Ο βασιλιάς Φείδων είναι ένα πρόσωπο που κινείται στα όρια του μύθου και της πραγματικότητας, αλλά και η πιο σημαντική προσωπικότητα για την πολιτική ιστορία του Άργους. Η παρουσία του ήταν τόσο αξιόλογη, ώστε να μνημονευτεί από τους μεταγενέστερους συγγραφείς της αρχαίας Ελλάδας. Τα αντικρουόμενα ιστορικά στοιχεία σχετικά με τα χρόνια που έζησε ο Φείδων δεν μειώνουν ούτε στο ελάχιστο τη μεγάλη προσωπικότητα και προσφορά του.

Όλες οι αρχαίες πηγές εμφανίζουν το Φείδωνα κληρονομικό βασιλιά που εξελίχθηκε σε τύραννο, γιατί συγκέντρωσε περισσότερες εξουσίες από όσες είχαν οι βασιλείς και έπληξε τους ευγενείς ακολουθώντας φιλολαϊκή πολιτική. Διέθετε ελεύθερο δημοκρατικό πνεύμα, επέτρεψε στους πολίτες να έχουν ίσα δικαιώματα και προνόμια και κήρυξε αντίθετη πολιτική σε σχέση με την Σπάρτη.

 

Εικόνα του Αρχαίου Άργους, Chaiko, 1790. Ο σχεδιαστής φαίνεται να είχε επισκεφτεί το Άργος το οποίο ίσως να ήταν κατεστραμμένο τότε. Έτσι προτίμησε να σχεδιάσει μια ρομαντική, φανταστική εικόνα του Αρχαίου Άργους, βάσει των αφηγήσεων του Παυσανία.

 

Οδήγησε το Άργος στο ζενίθ της στρατιωτικής του ισχύος αξιοποιώντας πρώτος τις δυνατότητες της οπλιτικής φάλαγγας και καθιερώνοντας καινούργιο τρόπο μάχης σε μια εποχή, που οι προσωπικές μονομαχίες και ο «ηρωικός» τρόπος μάχης χαρακτήριζαν ακόμα την εξέλιξη μίας σύρραξης.  Επέκτεινε την επιρροή του Άργους, έθεσε υπό τον απόλυτο έλεγχό του όλες τις πόλεις, που είχε κατακτήσει ο Ηρακλής κατά το παρελθόν (Φλειούς, Κλεωνές, Σικυώνα, Επίδαυρο, Τροιζήνα, και Αίγινα) και ανέδειξε την πόλη σε σημαντική δύναμη στην Πελοπόννησο. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Αμφίλοχος


 

Ο Αμφίλοχος ήταν μάντης και μυθικός βασιλιάς του Άργους, γιος του Αμφιάραου και της Εριφύλης.

Μαζί με τον αδελφό του Αλκμέωνα έλαβε μέρος στην εκστρατεία των «επιγόνων» κατά της Θήβας. Είχε προηγηθεί η εκστρατεία των «Επτά επί Θήβας», όταν ο Πολυνείκης, διεκδικώντας τον θρόνο των Θηβών από τον αδελφό του Ετεοκλή, κατέφυγε στο Άργος και ζήτησε βοήθεια από τον βασιλιά του Άργους Άδραστο. Έτσι οργανώθηκε η εκστρατεία των «Επτά επί Θήβας», στην οποία συμμετείχε ο Πολυνείκης και έξι ακόμη αρχηγοί, οι οποίοι δεν κατέλαβαν την πόλη, μια και τα δύο αδέρφια αλληλοσκοτώθηκαν σε μονομαχία μπροστά στα τείχη. Η εξουσία πέρασε τότε στον Κρέοντα. Ακολούθησε η εκστρατεία των γιων («των επιγόνων»), οι οποίοι κατέλαβαν και κατέστρεψαν την πόλη. Η εξουσία τότε πέρασε στο γιο του Πολυνείκη Θέρσανδρο. Σ’ αυτή την εκστρατεία έλαβε μέρος και ο Αμφίλοχος με τον αδελφό του Αλκμέωνα. Μετά το τέλος του πολέμου και με την προτροπή του Απόλλωνα βοήθησε τον αδελφό του Αλκμέωνα να φονεύσει τη μητέρα τους Εριφύλη, εξαιτίας της προδοσίας και της αστοργίας της προς τον σύζυγο και τα παιδιά της (Απολλόδ. 3, 7, 5).

 

Αμφίλοχος – Νόμισμα από τη Μαλλό της Κιλικίας, ρωμαϊκής περιόδου, περίπου 253-260 μ.Χ. Στη μια όψη απεικονίζεται ο Αμφίλοχος με χλαμύδα γύρω από το λαιμό και το αριστερό χέρι, κρατάει με το δεξί κλαδί δάφνης. Δεξιά του ένα αγριογούρουνο και αριστερά του ένας τρίποδας στον οποίο περιελίσσεται φίδι. Βοστόνη, Μουσείο Καλών Τεχνών.

 

Αμέσως μετά, και ως ένας από τους μνηστήρες της Ελένης, επομένως δεμένος με τον όρκο προς τον Τυνδάρεο να βοηθήσουν οι επίδοξοι μνηστήρες το ζευγάρι Ελένη – Μενέλαος σε κάποια δύσκολη στιγμή τους, πήρε μέρος στον Τρωικό πόλεμο, αν και δεν αναφέρεται στην Ιλιάδα.  Σαν μάντης προβλέπει την καταστροφή του Ελληνικού στόλου στον Καφηρέα (Κάβο Ντόρο,  ακρωτήριο της Εύβοιας).

Μετά την πτώση της Τροίας έμεινε με τον μάντη Κάλχα στην Μικρά Ασία και στη συνέχεια με το μάντη Μόψο και ίδρυσε την πόλη Μαλλό στην Κιλικία, πριν επιστρέψει στην πατρίδα του το Άργος. Στο Άργος η διαμονή του δεν ήταν ευχάριστη λόγο της καταστάσεως που είχε διαμορφωθεί σε βάρος του εξ αιτίας του φόνου της μητέρας του. Έτσι επέστρεψε στην Μαλλό, όπου βασίλευε ο Μόψος. Ο Αμφίλοχος διεκδίκησε την συμβασιλεία, την οποία ο Μόψος αρνήθηκε να παραχωρήσει, και γι’ αυτό, ακολούθησε μονομαχία μεταξύ Μόψου και Αμφίλοχου, κατά την οποία σκοτώθηκαν και οι δυο. Ετάφησαν κοντά στο όρος Μαργάσα κοντά στον ποταμό Πύραμο.

Σύμφωνα με άλλη παράδοση, ο Αμφίλοχος φονεύτηκε στην πόλη Σόλους  από τον Απόλλωνα πατέρα του Μόψου. Όταν ο Μ. Αλέξανδρος διήλθε εκείνα τα μέρη λέγεται ότι τέλεσε θυσία στον Αμφίλοχο, λόγω συγγενείας προς αυτόν,  γιατί και ο Αλέξανδρος κατήγετο  από τη γενεά του Τημένου.

Μια τρίτη εκδοχή αναφέρει ο Θουκυδίδης, σύμφωνα με τον οποίο, ο Αμφίλοχος επέστρεψε από την Τροία στο Άργος, αλλά η σε βάρος του κατάσταση εξ αιτίας του φόνου της μητέρας του, τον ανάγκασε να φύγει για την Ακαρνανία όπου και ίδρυσε το Άργος το Αμφιλοχιακό.

 

Άργος το Αμφιλοχικόν και Αμφιλοχίαν την άλλην έκτισε μεν μετά τα Τρωικά οίκαδε αναχωρήσας και ουκ αρεσκόμενος τη εν Άργει καταστάσει Αμφίλοχος  ο Αμφιάραω εν τω Αμπρακικώ κόλπω, ομώνυμον τη εαυτού πατρίδι Άργος ονομάσας… (Θουκ. 2, 68).

 

Ο Αμφίλοχος ήταν ο έβδομος βασιλιάς της συμβασιλείας της τρίτης γενιάς η οποία είχε γενάρχη τον Μελάμποδα. Μετά το θάνατο του Αμφίλοχου εξέλειψε η ένδοξη δυναστεία των Μελαμποδιδών και ανήλθαν στο θρόνο του Άργους οι Ατρείδες.

 

Πηγή


  • Άγγελος Χρ. Κλειώσης, «Αργείων Βασιλέων Μέλαθρον, Λύκαυγες – Λυκόφως», Αργειακά Γράμματα, 1976.

 

Read Full Post »

Βασιλείς του Άργους


Παραθέτουμε συνοπτικά  51 βασιλείς του Άργους. Αναφέρονται μεγάλοι βασιλείς που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εποχή τους και σηματοδότησαν την πορεία αυτού του τόπου. Βεβαίως, υπάρχουν καταγεγραμμένες και άλλες εκδοχές. Θεωρούμε όμως ότι ο συγκεκριμένος πίνακας είναι ο πλέον ορθός και πλήρης. Ο πίνακας αρχίζει από τον Ίναχο, ο οποίος έφθασε από την Αίγυπτο στο Άργος, περίπου το 1878 π.Χ. και 1100 χρόνια πριν από τις Ολυμπιάδες.

ΊναχοςΦορωνεύς Άπις  – ΆργοςΈκβασοςΚρίασος Φόρβας 

 ΤρίοπαςΑγήνωρ – Ίασος  – Κρότωπος – Σθενέλας – Γελάνωρ – Δαναός 

 Λυγκεύς –  Άβας  – Ακρίσιος Περσεύς – Μεγαπένθης – Αναξαγόρας 

 Αλέκτωρ –  Ίφις –  Σθένελος – Κυλαράβης – Βίας – Ταλαός -Πρώναξ 

 Άδραστος – Αιγιαλεύς –  Διομήδης –  Κυάνιππος Μελάμπους  Μάντιος 

 Αντιφάτης – Οϊκλής – Αμφιάραος –  Αλκμέων – Αμφίλοχος Ορέστης 

 Τισαμενός –  ΤήμενοςΔηϊφόντης Κείσος Μήδων –  Αριστοδάμιδας

 Φείδων – Έρατος – Δαμοκρατίδας – Λεωκήδης- Μέλτας – Αίγων.

Read Full Post »

Κρίασος


 

Ο Κρίασος [1] ήταν ο έκτος κατά σειρά βασιλιάς του Άργους. Δεύτερο παιδί του βασιλιά Άργου και της Ευάδνης (ή Πειθούς). Ανέβηκε στο θρόνο της βασιλείας του Άργους μετά το θάνατο του άτεκνου αδερφού του Έκβασου.

Σημαντικό θεωρείται το γεγονός ότι, συστράτευσε [2] μαζί με κάποιον Διονύσιο εναντίον των Ινδιών. Το γεγονός αυτό είναι αξιοσημείωτο διότι γίνεται αναφορά στις Ινδίες από την Αργειακή μυθολογία, πολλούς αιώνες πριν την άφιξη του Μ. Αλεξάνδρου, από τον ναύαρχο Νέαρχο [3], στις Ινδίες.

Ο βασιλιάς Κρίασος παντρεύτηκε την Μελανθώ και απέκτησαν τρία παιδιά: τον Φόρβαντα, τον Ερευθαλίωνα και την Κλεοβοία.

 

Ελένη Μουζακιώτη

Φιλόλογος

 

Υποσημειώσεις 


[1] Άλλες πηγές δέχονται ως βασιλιά, μετά τον Άργο, τον Κρίασο. Όμως, όπως αναφέρει ο Κοφινιώτης,  είναι ανωφελές να απαριθμηθούν οι τόσες αναρίθμητες και ασύμφωνες μεταξύ τους διαφορές σχετικά με την αρχαία γενεαλογία των βασιλέων του Άργους. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για τις διάφορες εκδοχές μπορεί να μελετήσει τον Schubart (quaestiones in antiquitatem heroicam Marpurg 1832. c. 1 . και 2). Ο ίδιος δέχεται και ακολουθεί τη γενεαλογική σειρά του Grote (Hist. dela Grêce traduit par A-L· de Sadous τόμ. 1 . σελ. 98-102).

[2] Διονυσιακά Νόννου.  Ο Νόννος ο Πανοπολίτης  ήταν σημαντικός Έλληνας επικός ποιητής από την Πανόπολη της Αιγύπτου, που άκμασε τον 5ο μ.Χ. αιώνα.

[3] Ο Νέαρχος ήταν ο επικεφαλής του στόλου του Μεγάλου Αλεξάνδρου κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του στην Ασία.

 

 

Πηγές


 

 

Μυθικοί Βασιλείς του Άργους

Ίναχος Φορωνέας ΆργοςΈκβασοςΚρίασος ΠερσέαςΔιομήδης

Read Full Post »

Έκβασος 


 

Ο Έκβασος ήταν ο πέμπτος κατά σειρά βασιλιάς του Άργους. Ήταν γιος του βασιλιά Άργου και της Ευάδνης (ή Πειθούς), εγγονός του Δία και της Νιόβης. Ήταν αδερφός του Πειράσου, του Κριάσου, του Επιδαύρου και του Λικύμνου[1].

Οι πληροφορίες για τη ζωή του Έκβασου είναι πενιχρές. Γνωρίζουμε ότι, διαδέχτηκε τον πατέρα του στο θρόνο, στη βασιλεία του Άργους, πέθανε άτεκνος και τον διαδέχτηκε ο αδερφός του Κρίασος.

Άλλες πηγές δέχονται ως βασιλιά, μετά τον Άργο, τον Κρίασο. Όμως, όπως αναφέρει ο Κοφινιώτης,  είναι ανωφελές να απαριθμηθούν οι τόσες αναρίθμητες και ασύμφωνες μεταξύ τους διαφορές σχετικά με την αρχαία γενεαλογία των βασιλέων του Άργους. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για τις διάφορες εκδοχές μπορεί να μελετήσει τον Schubart (quaestiones in antiquitatem heroicam Marpurg 1832. c. 1 . και 2). Ο ίδιος δέχεται και ακολουθεί τη γενεαλογική σειρά του Grote (Hist. dela Grêce traduit par A-L· de Sadous τόμ. 1 . σελ. 98-102).

 

Ελένη Μουζακιώτη

Φιλόλογος

Υποσημείωση


[1]  Απολλόδωρος Β΄, 1,2).

Πηγές


 

Μυθικοί Βασιλείς του Άργους

Ίναχος Φορωνέας ΆργοςΈκβασοςΠερσέαςΔιομήδης

 

Read Full Post »