Εικόνες Αργείτικης Αποκριάς
Σε λίγες μέρες φτάνουμε στην Καθαροδευτέρα και τελειώνοντας η περίοδος της Αποκριάς παραδίδει τη σκυτάλη των καθημερινών πρακτικών, της εκκλησιαστικής παράδοσης και της προετοιμασίας των μεγάλων εορτών στη Μεγάλη Σαρακοστή. Η ευφορία των προηγούμενων ημερών μπόρεσε ίσως να μετριάσει την ένταση των καθημερινών προβλημάτων, να ξαναφέρει «τούμπα» κατεστημένες σχέσεις εξουσίας μεταξύ των φύλων, των κοινωνικών ομάδων, των πολιτικών και μέσα από τα αποκριάτικα χωρατά, να αναδείξει ένα άλλο πρόσωπο που αλλάζει, έστω και μια φορά το χρόνο, την καθημερινή μας ταυτότητα. Αμολυτή, Κρεατινή και Τυρινή συνδέθηκαν και πάλι με συνευρέσεις όπως της Τσικνοπέμπτης, τραγούδια και κάποια μασκαρέματα.
Όμως τα πράγματα αλλάζουν και μαζί τους αλλάζει ο τρόπος με τον οποίο βιώνουμε την κάθε στιγμή, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τίποτα δε θυμίζει προηγούμενες πρακτικές και συνήθειες. Είναι περίεργη ίσως η διαχρονική αποτύπωση του αισθήματος μελαγχολίας για προηγούμενες εποχές, που θεωρούνται πάντα περισσότερο αυθεντικές από τις τρέχουσες. Δεκάδες είναι τα άρθρα και οι αναμνήσεις που επαναλαμβάνονται, σε διαφορετικές εποχές, για τις αποκριάτικες συνήθειες που δεν υπάρχουν πια.
Μασκαράδες σε αποκριάτικη έξοδο στο Άργος. Στολές απλές, στυλ «ότι μας βρίσκεται», στο πνεύμα των ημερών και της χαρούμενης συνεύρεσης.
Στο «Παληές Αργείτικες Αποκρηές» του 1938 (6 Μαρτίου – Ασπίς του Άργους), ο συγγραφέας αναπολεί τις περασμένες εποχές και διαπιστώνει μαζί με τους γεροντότερους: «Αχ! Γεράσαμε και πήραμε μαζύ μας τα μυστικά του γλεντιού…». Είναι πράγματι έτσι; Τελικά, η μελαγχολική διάθεση μπορεί να αποτελέσει μια καλή πηγή πληροφοριών για τα μυστικά του αποκριάτικου γλεντιού με:
«…τις θεόρατες γκαμήλες με τανοιχτά στόματα και τα οχτώ ξυπόλητα πόδια γύρω απ’ το χειράμι της γρηάς…την ηρωϊκή παρέλαση στους δρόμους εκατοντάδων παληοχαλασμένων κάρρων, που με την τσότρα στο πλευρό, το χοντρό πράσσο και το ραπάνι στο χέρι, λουλακωμένοι, ντυμένοι με το νυχτικό της χήρας της γειτόνισσας, και τη μπελαρίνα στο κεφάλι, έκαναν τους Ρωμαίους Καίσαρας, αυτοί οι Καίσαρες της ευθυμίας. Τα καλάμια του βάλτου, σε συναυλίες αργείτικων τραγουδιών, οι ροκάνες που τρόμαζαν…η γαιδουροκαβαλαρία και το κυνηγητό της…».
(περισσότερα…)
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 