Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Ερμιονίδα’

George Jarvis – Από την Αλτόνα στην Ερμιόνη | Ο πρώτος Αμερικανός εθελοντής στην Επανάσταση του 1821

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Ερμιονίδα, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , , , on 20 Σεπτεμβρίου, 2022| Leave a Comment »

George Jarvis – Από την Αλτόνα στην Ερμιόνη | Ο πρώτος Αμερικανός εθελοντής στην Επανάσταση του 1821

 

Πρόλογος[1]

 

Αντιλαμβανόμαστε γενικά ότι είναι δύσκολο να αποτιμηθεί συνολικά η προσφορά των ξένων εθελοντών στην ελληνική υπόθεση. Η ιστορία του Φιλελληνισμού κινείται ουσιαστικά μέσα στα πλαίσια του θρύλου. Το κοινό αίσθημα, η σχολική διδασκαλία της ιστορίας του Εικοσιένα και οι προφορικές διηγήσεις από γενιά σε γενιά, υποβαθμίζουν την προσπάθεια για εμβάθυν­ση στην αντικειμενική κριτική θεώρηση της ιστορίας μας. Ποιές οι θετικές και ποιές οι αρνητικές πλευρές στο σύνολο των ξένων συμπολεμιστών; Ποιοί ήσαν οι γνήσιοι φιλέλληνες, ποιοί οι τυχοδιώκτες και ποι­οι οι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων; Ωφέλησαν την υπόθεση της ελληνικής ανεξαρτησίας οι ξένοι που κατέβηκαν στην Ελλάδα και σε ποιό βαθμό; Πολλές φορές αγνοήθηκαν ξένοι εθελοντές, που έδειξαν ηρω­ισμό, ήθος, ανιδιοτέλεια και συνέπεια, όπως συμβαί­νει εν πολλοίς στη περίπτωση του George Jarvis, κα­θώς και αυτών που έπεσαν στη μάχη του Πέτα και σε άλλα πεδία μαχών και αντίθετα, τιμήθηκαν εκείνοι οι εθελοντές με αποδεδειγμένη αρνητική παρουσία στην Επανάσταση. Για να βγάζουμε την αλήθεια σε κάθε πε­ρίπτωση πρέπει να την εξετάζουμε ιδιαίτερα.

Στις υπάρχουσες ιστορικές πηγές ο Αμερικανός εθελοντής George Jarvis είναι ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος του ξένου αγωνιστή και φιλέλληνα, που πολέμησε και πρόσφερε τη ζωή του στον ιερό και ηρω­ικό αγώνα των Ελλήνων με τις πιο ειλικρινείς προθέσεις του  χωρίς υστεροβουλίες. Εγκατέλειψε τα πάντα, σπουδές, πατρίδα, γονείς και μέλλον και ήρθε πρώτος από τους Αμερικανούς στην επαναστατημένη Ελλάδα, τη νέα πατρίδα του, όπως την αποκαλούσε. Άγνωστος μέσα σε αγνώστους, μόνο με την αγάπη του για την ελευθερία και την Ελλάδα, αγωνίστηκε κοντά στους θαλασσινούς και στεριανούς επαναστάτες, Υδραίους και Ερμιονίτες, και διακρίθηκε παίρνοντας σταθερά με την αξία του τα αξιώματα του ναυτικού και του στρα­τού, ούτως ώστε να φτάσει μέχρι τον βαθμό του Αντιστρατήγου.

 

«Ο Θεμιστοκλής», υδατογραφία, έργο του Αντωνίου Ε. Κριεζή (1872-1944). Αντίγραφο από έργο του Antoine Roux που φιλοτεχνήθηκε στη Μασσαλία το 1811. Ο πίνακας απεικονίζει το μπρίκι Θεμιστοκλής της νήσου Ύδρας με ρωσική σημαία. Ναυτικό Μουσείο της Ελλάδας.

 

Η πρωτοφανής, βέβαια, συρροή των εθελοντών στην υπόδουλη Ελλάδα δεν ήταν διόλου ανυστερό­βουλη. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι εθελοντές απέβλεπαν σε αξιώματα, βαθμούς και απόκτηση πε­ριουσίας, διότι σε αρκετές περιπτώσεις ορέγονταν τα τουρκικά κτήματα, τα σπίτια, τους θησαυρούς και τις περιουσίες τους, ενώ ήταν απαιτητικοί και αξίωναν μεγάλους μισθούς, αξιώματα στο στρατό και στη δη­μόσια διοίκηση καθ’ ην στιγμή δεν υπήρχε τακτικός στρατός και δημόσιο Ταμείο. Ο Τζωρτζ Τζάρβις βρισκό­ταν στην άλλη άκρη. Ήταν ο πιο αγνός ήρωας που αγα­πούσε την ελευθερία και γι’ αυτό κατέβηκε στην Ελλάδα. Στόχος της ιστορίας δεν είναι να στηλιτεύσει ή να καταδικάσει, αλλά να αναζητήσει την αλήθεια και τα αίτια των γεγονότων. Και αυτό προσπαθούμε… (περισσότερα…)

Read Full Post »

Από τους Βαλκανικούς πολέμους (1912) στη Μικρασιατική καταστροφή (1922)

Posted in Ερμιονίδα, tagged , , , , , , , , , , on 1 Σεπτεμβρίου, 2022| Leave a Comment »

Από τους Βαλκανικούς πολέμους (1912) στη Μικρασιατική καταστροφή (1922) – (Τεκμήρια της τοπικής μας Ιστορίας)

 

Γαλαξίας κατάσπαρτος μ’ αστέρια μοιάζει η Ιστορία της Ελλάδας μας. Κάποια λαμπρά και φωτεινά στον ξάστερο ουρανό της σηματοδοτούν με το ανέσπερο φως τους τις ένδοξες σελίδες της. Κι άλλα θολά, χλωμά και άτονα στον συννεφιασμένο ουράνιο θόλο σημαδεύουν τις οδυνηρές στιγμές της.

Την επέτειο δυο τέτοιων εκ διαμέτρου αντίθετων γεγονότων καλούμεθα οι πανέλληνες αυτόν τον χρόνο να θυμηθούμε και να τιμήσουμε.

Δύο γεγονότα που η Ελλάδα από τις κορυφές της δόξας οδηγήθηκε και από τα δικά της σφάλματα, στον όλεθρο και την καταστροφή ζώντας τραγικές στιγμές. Φέτος λοιπόν, συμπληρώνονται 110 χρόνια από τους νικηφόρους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-1913 αλλά και 100 χρόνια από την οδυνηρή Μικρασιατική καταστροφή. Τότε, εκείνη τη 10ετία (1912-1922) των αλλεπάλληλων πολέμων και των καταιγιστικών εξελίξεων στο κάλεσμα του χρέους, στις τάξεις του Ελληνικού στρατού κατετάγησαν και τα νεαρά βλαστάρια της γενέτειράς μας [Ερμιόνη Αργολίδας].

Ορισμένα απ’ τα παιδιά της πολεμώντας γενναία δεν γύρισαν πίσω, χύνοντας το αγιασμένο αίμα τους και σπέρνοντας τα ιερά τους κόκκαλα σε στεριές και θάλασσες για να βάλουν τα θεμέλια μιας καινούργιας ελεύθερης πατρίδας.

Η Ερμιόνη για εκείνα τα παλληκάρια της έστησε λαμπρό Ηρώον και χάραξε με ολόχρυσα γράμματα πάνω στο λευκό μάρμαρο τα ηρωικά τους ονόματα για να θυμίζουν στους αιώνες τη θυσία τους.

Για όλους τους ήρωες των Βαλκανικών πολέμων η «Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος», της οποίας πρόεδρος ήταν ο Αθηνών Θεόκλητος και συμμετείχε σ’ αυτή ο αοίδιμος Μητροπολίτης Ύδρας Προκόπιος, με την από 8 Φεβρουαρίου 1913 εγκύκλιό της «Προς τους Σεβασμιωτάτους Ιεράρχας του Κράτους» ανακοίνωνε την απόφασή της «Περί τελέσεως εν τοις ναοίς του Κράτους την Γ’ Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής (Σταυροπροσκυνήσεως) εκάστου έτους, μνημοσύνου των υπέρ της πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων και πεσόντων».

Αυτό συνεχίστηκε και τα επόμενα χρόνια και όταν η Ερμιόνη το 1930 έφτιαξε το μνημείο των πεσόντων μετά το μνημόσυνο στην εκκλησία ψαλλόταν η επιμνημόσυνη δέηση στο Ηρώον. Την παρακολουθούσε πλήθος κόσμου και παρευρίσκονταν σ’ αυτή οι συγγενείς των νεκρών. Η συγκίνηση ήταν μεγάλη.

 

Ηρώον των Πεσόντων Αγωνιστών κατά τους πολέμους του 1912 – 1913 και 1940 -1944, στο κεντρικό λιμάνι της πόλης το 1930.

 

Η αείμνηστη Ανθούλα Λαζαρίδου-Δουρούκου θυμάται τη μητέρα της να θρηνεί, καθώς είχε χάσει τον αδελφό της Κυριάκο Κων/νου Γκολεμά κατά την περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ενώ αυτή την τραβούσε για να απομακρυνθούν, καθώς η παιδική ψυχή της δεν άντεχε στη θέα των θλιβερών αυτών εικόνων. (περισσότερα…)

Read Full Post »

«Τα Γραμματοσχολεία στην Επαρχία Ερμιονίδας» (Θερμήσι – Ηλιόκαστρο – Κοιλάδα – Πορτοχέλι – Φούρνοι)

Posted in Ερμιονίδα, Εκπαίδευση, Ψηφιακά Βιβλία, tagged , , , , , , , , , , , , , , , , , on 22 Μαρτίου, 2022| Leave a Comment »

«Τα Γραμματοσχολεία στην Επαρχία Ερμιονίδας» (Θερμήσι – Ηλιόκαστρο – Κοιλάδα – Πορτοχέλι – Φούρνοι)

 

Με τον παραπάνω τίτλο κυκλοφόρησε το δέκατο και τελευταίο βιβλίο της σειράς «Η εκπαίδευση στην Ερμιονίδα κατά την πρώτη 100/ετία του Ελεύθερου Ελληνικού Κράτους (1829 – 1929)». Στο βιβλίο αυτό, που οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να αναζητήσουν στη βιβλιοθήκη Κρανιδίου και στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη, περιγράφεται η σύσταση των πέντε Γραμματοσχολείων που λειτούργησαν στην επαρχία Ερμιονίδας.

Τα Γραμματοσχολεία στην Επαρχία Ερμιονίδας

Μετά από μια δεκαετή κοπιώδη ερευνητική προσπάθεια σε πρωτογενείς πηγές, βιβλιογραφικές αναφορές και νεώτερα τεκμήρια κατορθώσαμε να καταγράψουμε την Ιστορία της Εκπαίδευσης της επαρχίας Ερμιονίδας, μιας εξαιρετικά ταραγμένης 100/ετίας για τη Χώρα και την Εκπαίδευσή της.

Ταυτόχρονα, όμως, με την παρουσίαση του εκπαιδευτικού χάρτη της επαρχίας μας προβλήθηκαν και πολλά στοιχεία της Ιστορίας και της Λαογραφίας καθώς και του κοινωνιογράμματος του τόπου. Τα ανωτέρω συμπληρώθηκαν με τις προσωπικές απόψεις της γέννησης και της εξελικτικής πορείας γεγονότων, καταστάσεων, ιδεών και κάθε ανθρώπινης δραστηριότητας εκείνων των χρόνων. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Το Σύγγρειο Σχολείο Θηλέων Ερμιόνης (Συγγρού)

Posted in Ερμιονίδα, Εκπαίδευση, tagged , , , , , , , , on 28 Φεβρουαρίου, 2022| Leave a Comment »

Το Σύγγρειο Σχολείο Θηλέων Ερμιόνης (Συγγρού)

 

Το σχολείο Θηλέων στα τέλη του 19ου αιώνα και τα πρώτα χρόνια της νέας 10ετίας του 20ου αιώνα στεγαζόταν, καθώς φαίνεται, σε δημοτικό κτήριο που βρισκόταν στην ίδια θέση όπου στη συνέχεια οικοδομήθηκε το Σχολείο του Συγγρού για να στεγαστεί εκεί, από το έτος 1904, το Δημοτικό Σχολείο Θηλέων Ερμιόνης.

Η απόφαση της κατασκευής του πάρθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1900 από το Εποπτικό Συμβούλιο του Νομού Αργολίδας, το οποίο στην 37η πράξη του §2 αναφέρει προς τον Υπουργό επί των Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως να ενεργήσουν για την κατασκευή διδακτηρίου στην Ερμιόνη γιατί «το υπάρχον δημοτικόν διδακτήριον του Σχολείου Θηλέων όπερ κείται εν θέσει καταληφθησομένη υπό του νέου διδακτηρίου, δεν δύναται να μετασκευασθή ούτως ώστε να επαρκέση εις τας ανάγκας του 2/ταξίου Σχολείου Θηλέων».[1]

Μετά την έκδοση δύο υπουργικών αποφάσεων για τη διενέργεια των μειοδοτικών δημοπρασιών που δημοσιεύτηκαν η πρώτη (υπ’ αρ. 19605/24-10-1900) στο Φ.Ε.Κ. 331/28 Οκτωβρίου 1900 και κατέστη άγονη, η δε δεύτερη (υπ’ αρ. 23373/4-12-1900) στο Φ.Ε.Κ. 385/8 Δεκεμβρίου 1900 επί υπουργίας Σ. Στάη. Τα κείμενα και των δύο δημοπρασιών είναι ακριβώς τα ίδια και αποτελούνται από 6 άρθρα. Η δεύτερη δημοπρασία, όπως και η πρώτη, «διενεργήθη» στο Ναύπλιο από 12-14 Ιανουαρίου. Την άνοιξη του ίδιου έτους ξεκίνησαν οι εργασίες οικοδόμησης του διδακτηρίου σύμφωνα με τα σχέδια του Δημητρίου Καλλία (1859-1939) μηχανικού του Υπουργείου των Εσωτερικών.

 

Σχολείο Θηλέων Ερμιόνης. Σήμερα στο σχολείο στεγάζεται το Πνευματικό Κέντρο Ερμιόνης.

 

Ο Δημ. Καλλίας με καταγωγή από τη Χαλκίδα μετά την αποφοίτησή του από τη Σχολή των Τεχνών, όπως ονομαζόταν τότε το σημερινό Πολυτεχνείο, ως πολιτικός μηχανικός συνέχισε τις σπουδές του στη Γάνδη του Βελγίου και επηρεασμένος από το γερμανικό νεοκλασικισμό σχεδίασε τέσσερις (4) τύπους διδακτηρίων (Τ/Α΄6/τάξιο, Τ/Β΄4/τάξιο, Τ/Γ΄2/τάξιο, Τ/Δ΄ μονοτάξιο) ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γκίκας (1768-1824)

Posted in Ερμιονίδα, Πρὀσωπα, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , , , , , , , on 8 Σεπτεμβρίου, 2021| Leave a Comment »

Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γκίκας (1768-1824)

 

Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γκίκας[1] του Νικόλα και της Κατερίνας. Ναυτικός – πειρατής με προεπαναστατική δράση από το Κρανίδι Αργολίδας. Μαζί με τα αδέλφια του Αναστάσιο και Γιώργη ανέπτυξε αντιπειρατική δράση κατά των κουρσάρων του Μαγκρέμπ.[2]

Τον Ιούνιο του 1798 κατατάχθηκε μαζί με τον αδελφό του Αναστάσιο στην νεοσχηματιζομένη Ελληνική Λεγεώνα[3] (Legion Grecque) του γαλλικού στρατού. Συμμετείχε στη μάχη των Πυραμίδων[4] (21 Ιουλίου 1798), καθώς και στη ναυμαχία του Αμπουκίρ[5] (1-2 Αυγούστου 1798), κατά τη διάρκεια των οποίων διακρίθηκε. Για τις υπηρεσίες του προς τη Γαλλική Δημοκρατία τιμήθηκε με το χαλκούν παράσημο Ανδρείας της Δημοκρατίας.

 

Μάχη των Πυραμίδων, 21 Ιουλίου 1798. Έργο του Γάλλου ζωγράφου Louis-François, Baron Lejeune (1775-1848). Συλλογή: Palace of Versailles.

 

Μετά την καταστροφή των Γάλλων, στην Αίγυπτο, κατάφερε να αποφύγει την αιχμαλωσία και να καταφύγει στην Κρήτη. Συνέχισε τα επόμενα δύο χρόνια με τον Αναστάσιο να τροφοδοτεί παράνομα την αποκλεισμένη από τους Άγγλους, Γαλλία, και παράλληλα να καταδιώκει τους κουρσάρους της Βορείου Αφρικής. Το γαλλικό κράτος δεν απέδωσε σε αυτόν και τον αδελφό του, Αναστάσιο, το ποσόν των 60.000 γροσίων που τους είχε υποσχεθεί για την προσφορά τους στη Δημοκρατία. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ζέρβας Κωνσταντίνος του Γιάννη (1800-;)

Posted in Ερμιονίδα, Πρὀσωπα, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , , , , , on 31 Αυγούστου, 2021| Leave a Comment »

Ζέρβας Κωνσταντίνος του Γιάννη (1800-;)

 

Κωνσταντίνος Ζέρβας από το Κρανίδι Αργολίδας. Κτηματίας, μπουλουξής, γραμματέας και υπασπιστής του θείου του παπα-Αρσένη Κρέστα, 20 ετών κατά την έναρξη της Επαναστάσεως. Καταγόταν από το Σούλι. Μέλος της Φιλικής Εταιρείας, στην οποία μυήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1820 με τον βαθμό του Ιερέα των Φιλικών.

Εφοδιαστικό (πιστοποιητικό μυήσεως στη Φιλική Εταιρεία) του Κωνσταντίνου Ζέρβα (ΜΑ- Μητρώο Αγωνιστών0.

Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Ναυπλίας όπου διακρίθηκε στην ατυχή επίθεση της 4 Δεκεμβρίου 1821, καθώς και στην πολιορκία της Τριπόλεως. Συμμετείχε στις μάχες Άργους, Δερβενακίων επικεφαλής 70 ατάκτων, Βερβένων, σε άλλες κατά των Αιγυπτίων, καθώς και στην εκστρατεία του Πειραιά. Υπηρέτησε στη φρουρά της Καρύταινας.

Μετά τον θάνατο του παπα-Αρσένη ανέλαβε μαζί με άλλους Κάτω Ναχαΐτες οπλαρχηγούς την αρχηγία των όπλων της επαρχίας του. Μαχόμενος, επέδειξε γενναιότητα και ακεραιότητα. Τιμήθηκε με αργυρούν Αριστείον Αγώνος. Την πολεμική του δράση πιστοποίησαν το 1841 ο Θ. Κολοκοτρώνης και ο Γιατράκος και το 1843 ο στρατηγός Ν. Σταματελόπουλος και ο Χατζηχρήστος.

Οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν στους αξιωματικούς βαθμού Ζ’ (ανθυπολοχαγός). Κατά το έτος 1838 διετέλεσε προεστός Κρανιδίου. Τα στοιχεία του αναφέρονται σε πίνακες ενόρκων Ερμιονίδος των ετών 1850-1852, 1853, 1857-1861 (ΦΕΚ 1850 Α, 1851 Α, 1852, 1853, 1857-1859, 1860 Α, 1861 Α 1-78).

Με την από 5 Δεκεμβρίου 1865 αίτησή του προς το Υπουργείο Οικονομικών, αξίωσε την προβλεπόμενη από τον νόμο περί προικοδοτήσεως αμοιβή για την προσφορά του στον ελληνικό Αγώνα. Μετεπαναστατικά βεβαίωσε την πολεμική δράση συμπολιτών του και εξάσκησε την συμβολαιογραφία. ΑΜΑ: Αριθμός Μητρώου Αξιωματικών, 2064.

 

Γεώργιος Μ. Βουτσίνος

«Μητρώον Κρανιδιωτών Αγωνιστών της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», έκδοση Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Κρανιδίου, Αθήνα, 2010.

 

Διαβάστε ακόμη:

 

Read Full Post »

Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γιώργης (1770 – ;)

Posted in Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, tagged , , , , , , , , , , , , on 23 Αυγούστου, 2021| Leave a Comment »

Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης Γιώργης του Νικόλα και της Κατερίνας (1770-;)

 

Γιώργης Μονοχάρτζης ή Μοροχάρτζης [1], ναυτικός-πειρατής με προεπαναστατική δράση από το Κρανίδι Αργολίδας. Μαζί με τα αδέλφια του Αναστάσιο και Γκίκα ανέπτυξε αντιπειρατική δράση κατά των κουρσάρων της Μπαρμπαριάς. Μάλλον αγωνίσθηκε στο πλευρό των Γάλλων όταν πολιορκήθηκαν από τους Άγγλους στη Μάλτα. Αγωνιζόμενος, διακρίθηκε για την ανδρεία του.

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1811 ναυμάχησε με αλγερινούς πειρατές στη θαλάσσια περιοχή των Στροφάδων και κατέλαβε μία εχθρική σκαμπαβία. Κατά το 1815 κατάστρεψε αλγερινά κουρσάρικα. Για την πράξη του αυτή παρασημοφορήθηκε κατά το 1816 από την αμερικανική κυβέρνηση με το χρυσούν παράσημο υψίστης μαχητικότητας. Την ίδια χρονιά έσωσε και μία βρετανική κορβέτα.

Όταν ξέσπασε η Επανάσταση ήταν 51 ετών. Έλαβε μέρος στην προσβολή ναυλοχούσας τουρκικής ναυτικής μοίρας στη Μήλο στις 10 Απριλίου 1821, όπου κατέλαβε με τα αδέλφια του την κορβέττα «Μisir». Κατά τη διάρκεια της εισβολής του Δράμαλη στην Πελοπόννησο μετέφερε με το πλοίο του 600 πρόσφυγες από τις περιοχές Κορινθίας και Αργολίδας στα νησιά Ύδρα, Σπέτσες καθώς και στον Κάτω Ναχαγιέ. Συμμετείχε στις ναυμαχίες Κρήτης, Σάμου, κάβο-Μαλιά, Γέροντος, Π. Πατρών, Άθω καθώς και σε διάφορες ναυτικές επιχειρήσεις.

Κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας του κάβο-Μαλιά στις 14 Ιουνίου 1825, απώλεσε το αριστερό του χέρι από οβίδα, ενώ βυθίσθηκε και η σκαμπαβία [2] του. Το επόμενο έτος έλαβε μέρος στον ναυτικό αποκλεισμό του Κορινθιακού κόλπου. Στις 5 Ιουνίου 1826 χαρακτηρίσθηκε πειρατής λόγω της κακομεταχείρισης επιβατών ευρωπαϊκού πλοίου και του αφαιρέθηκε το Δίπλωμα πλοηγίας. Αμνηστεύθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 1826. Υπηρέτησε ως κολαούζος (πλοηγός) στη βρετανική ναυαρχίδα H.M.S. «Asia», κατά τη διάρκεια της ναυμαχίας του Ναβαρίνου. Για την πλοηγική του προσφορά κατά την  εν λόγω ναυμαχία τιμήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1827 από τη ρωσική κυβέρνηση με το χρυσούν παράσημο της Αγίας Άννης. Του απονεμήθηκε επίσης ο Μεγαλόσταυρος της αυτοκρατορικής αξίας.

 

Krazeisen Karl (Κρατσάιζεν Καρλ, 1794 – 1878). Τύποι καϊκιών: «Σκαμπαβία», «Μιστικός», 1827. Υδατογραφία σε χαρτί, 26 x 31,5 εκ. αρ. έργου: Π.1325/Β/4. Εθνική Πινακοθήκη.

 

Για τις σημαντικές υπηρεσίες του τιμήθηκε επίσης στις 29 Οκτωβρίου 1827 και στις 4 Νοεμβρίου 1827 από τις κυβερνήσεις Αγγλίας και Ρωσίας αντίστοιχα, με χρυσούν Αριστείον. Στις 6 Νοεμβρίου 1827 έλαβε τον βαθμό του πλοιάρχου από την Προσωρινή Ναυτική Γραμματεία της Ελλάδας. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Σκρεπετός Εμμανουήλ

Posted in Ερμιονίδα, Πρὀσωπα, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , , , , , on 20 Αυγούστου, 2021| Leave a Comment »

Σκρεπετός Εμμανουήλ

 

Ο Εμμανουήλ Σκρεπετός  ήταν κτίστης, μπουλουξής σώματος ατάκτων από το Κρανίδι Αργολίδας.  Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Ναυπλίας, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του. Στις 30 Νοεμβρίου 1822 στις έξι τα ξημερώματα υπό πλήρες σκοτάδι και καταρρακτώδη βροχή, αναρριχήθηκε και εισπήδησε από τους πρώτους επαναστάτες στο Παλαμήδι του Ναυπλίου, ως γνώστης των σχεδίων του κάστρου. Μαζί του και ο αδελφός του, μαραγκός, οπλίτης σώματος ατάκτων, Κωνσταντής Σκρεπετός.*

Συμμετείχε σε διάφορες μάχες. Μαχόμενος, επέδειξε καρτερία, τιμιότητα και υπακοή. Την πολεμική του δράση πιστοποίησαν στις 20 Δεκεμβρίου 1841 ο αρχιστράτηγος Θ. Κολοκοτρώνης και ο στρατηγός Δ. Πλαπούτας και το 1865 ο καπετάνιος Ερμιονίδας και ταγματάρχης της Βασιλικής Φάλαγγος, Ν. Λάμπρου. Οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν στους αξιωματικούς βαθμού Ζ’ (ανθυπολοχαγός).

 

karl krazeisen – Το Παλαμήδι με τμήμα του Ναυπλίου.

 

Με την από 8 Ιουνίου 1865 αίτησή του προς το Υπουργείο Οικονομικών, αξίωσε την προβλεπόμενη από τον νόμο περί προικοδοτήσεως αμοιβή για την προσφορά του στον Αγώνα της ανεξαρτησίας. Ο Π. Τσιμάνης τον αναφέρει στο έργο του Μνήμες Ερμιονίδος, σελ. 399-400, ο μακαριστός μητροπολίτης Κορίνθου Π. Καρανικόλας στο έργο του το Κρανίδι…, σελ. 18 και η Γ. Παϊδούση στο έργο της Η Ερμιονίδα ανά τους αιώνες, σελ. 228. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Λέκκας Αναγνώστης του Κόλια

Posted in Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, tagged , , , , , , , , , on 16 Αυγούστου, 2021| Leave a Comment »

Λέκκας Αναγνώστης του Κόλια

 

Αναγνώστης Λέκκας από το Κρανίδι Αργολίδας. Ιδιοκτήτης ενοικιαζόμενων γαιών (ΑΕΠ = Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας,), μπουλουξής σώματος ατάκτων. Στις 4 Απριλίου 1821 ανέλαβε πολιτάρχης Κάτω Ναχαγιέ. Στις 26 Νοεμβρίου 1823 ανέλαβε στο Άργος την προστασία συγκεντρωμένων βουλευτών από πολιτικούς τους αντιπάλους. Στις 23 Δεκεμβρίου 1823 ανέλαβε με φρουρά 50 οπλιτών την προστασία του εγκατεστημένου στο Κρανίδι, παλαιού Βουλευτικού.

Αλληγορική φιλελληνική παράσταση εμπνευσμένη από την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Επιχρωματισμένη λιθογραφία.

Στις 15 Ιουνίου 1824 έλαβε τον βαθμό του χιλίαρχου (ΑΕΠ). Έξι ημέρες αργότερα ζήτησε να του καταβάλλει η Διοίκηση 227 γρόσια για έξοδα που έκανε για τη συντήρηση των οπλιτών του. Στις 21 Ιουλίου 1824 το Βουλευτικό, ενέκρινε την παροχή επισήμου αποδεικτικού παραστάσεώς του στο βουλευτήριο, κατά τα λυπηρά γεγονότα της 26 Νοεμβρίου του προηγουμένου έτους (ΑΕΠ).

Μαχόμενος, επέδειξε αρετή και σταθερότητα. Οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν στους αξιωματικούς βαθμού Ζ’ (ανθυπολοχαγός). Με τον βαθμό αυτόν διορίσθηκε, κατά το έτος 1836, αξιωματικός στην 9η τετραρχία Αργολίδος και Κορινθίας (ΦΕΚ 26 10/6/1836). Προήχθη σε λοχαγό το 1839. Τιμήθηκε με αργυρούν Αριστείον Αγώνος.

Ο Αμβρόσιος Φραντζής στο έργο του «Επιτομή της ιστορίας της αναγεννηθείσης Ελλάδος» τόμος Δ’ σελ. 163, τον αναφέρει ως έναν εκ των πρωτεργατών της Επαναστάσεως στον Κάτω Ναχαγιέ. Κατά τα έτη 1824 και 1838 διετέλεσε δημογέροντας Κρανιδίου, και κατά το 1824 Εκλέκτορας του χωριού του. Τα στοιχεία του αναφέρονται σε πίνακες ενόρκων Ερμιονίδος των ετών 1850-1852 (ΦΕΚ 1850 Α, 1851 Α, 1852). Παρουσιάσθηκε ως μάρτυρας υπερασπίσεως στη δίκη των Κολοκοτρώνη – Πλαπούτα, κατά το έτος 1834. Ο Προκοπίου Τσιμάνης στο έργο του «Μνήμες Ερμιονίδος», Αθήνα 1975, τον αναφέρει στο έργο του,  σελ. 329.

 

Γεώργιος Μ. Βουτσίνος*

*Ο ερευνητής, Γεώργιος Μ. Βουτσίνος κατέφυγε στην Εθνική (Βαλιάνειο) Βιβλιοθήκη – στο τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων -, συνέταξε έναν ονομαστικό κατάλογο των πολεμιστών του Κρανιδίου, βασισμένο επάνω στα επίσημα στρατιωτικά μητρώα της επί των θυσιών του Αγώνος Εξεταστικής Επιτροπής του έτους 1865 και αφού ανέτρεξε στους ατομικούς φακέλους τους κατέγραψε λεπτομερώς όσες πληροφορίες εντόπισε για τους αγωνιστές αυτούς.

 «Μητρώον Κρανιδιωτών Αγωνιστών της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», έκδοση Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Κρανιδίου, Αθήνα, 2010.

 

Διαβάστε ακόμη:

 

Read Full Post »

Μερεμέτης Δημήτριος (Μήτρος)

Posted in Ερμιονίδα, Πρὀσωπα, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , , , , on 6 Αυγούστου, 2021| Leave a Comment »

Kαπετάν Μερεμέτης Δημήτριος (Μήτρος) του Κ.

 

Δημήτριος Μερεμέτης από το Κρανίδι Αργολίδας.  Μέλος της Φιλικής Εταιρείας, μπουλουξής σώματος 100 ατάκτων τους οποίους εξόπλισε με ίδια έξοδα. Καταγόταν από τη Μάνη. Κατά τις παραμονές της Επαναστάσεως συγκέντρωσε οπλισμό και πολεμοφόδια στο Κρανίδι. Στις 4 Απριλίου 1821 ηγήθηκε της κύριας κάτω ναχαΐτικης δυνάμεως που κατευθύνθηκε προς το Ναύπλιο ακολουθώντας το ορεινό δρομολόγιο.

Έλαβε μέρος στις πολιορκίες Ναυπλίας, όπου στις 30 Ιουνίου 1822 άντρες του ανέλαβαν τη φύλαξη της Αρβανιτιάς, Τριπόλεως και δεύτερη Κορίνθου. Συμμετείχε στις μάχες Άργους, Δερβενακίων, Μύλων, Βερβένων, καθώς και στην εκστρατεία του Πειραιά.

Κατηγορήθηκε άδικα από συμπατριώτες του ότι στις 27 Νοεμβρίου 1822 εφόνευσε στον Άγιο Σώστη, μέσα στην αναταραχή της μάχης, τον αρχηγό των όπλων του Κάτω Ναχαγιέ παπα-Αρσένη Κρέστα, κατ’ εντολήν του Θ. Κολοκοτρώνη. Στις 6 Ιουλίου 1824 έλαβε τον βαθμό του υποχιλιάρχου και στις 28 Σεπτεμβρίου 1824 προήχθη σε χιλίαρχο (ΑΕΠ= Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας).

 

Προβιβασμός του Δημητρίου Μερεμέτη σε χιλίαρχο, 1824. (Αρχεία Ελληνικής Παλιγγενεσίας).

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Older Posts »