Posts Tagged ‘Ικέτιδες’
Πρoστατευμένο: «Αργείων Γένος» και «Κύπριος χαρακτήρ» στις «Ικέτιδες» του Αισχύλου, Κ. Ε. Χατζηστεφάνου, Πελοποννησιακά, Πρακτικά του Β’ Τοπικού Συνεδρίου Αργολικών Σπουδών, Αθήναι, 1989.
Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Ψηφιακές Συλλογές, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Άργος, Αργολίδα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Αισχύλος, Ιστορία, Ικέτιδες, Πελοποννησιακά, Πολιτισμός, Συνέδριο, Ψηφιακά Βιβλία, Ψηφιακές Συλλογές on 21 Σεπτεμβρίου, 2012|
«Ικέτιδες» στο Αρχαίο Θέατρο Άργους
Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Άργος, Αρχαίο θέατρο Άργους, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Αισχύλος, Θέατρο, Ικέτιδες, Πελοπόννησος, Πολιτισμός on 2 Ιουλίου, 2012| Leave a Comment »
Οι «Ικέτιδες» του Αισχύλου στο Αρχαίο Θέατρο Άργους από τη Θεατρική Ομάδα του 1ου Γυμνασίου Άργους
Ο μύθος των Δαναΐδων, ο γενέθλιος μύθος του Άργους, θα αναβιώσει στο αρχαίο θέατρο της πόλης, από τη Θεατρική Ομάδα του 1ου Γυμνασίου Άργους, το Σάββατο 7 Ιουλίου, στις 21:00.
Μαθητές και μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου, στα πλαίσια της υλοποίησης Προγράμματος Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων και Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης των καινοτόμων Σχολικών Δραστηριοτήτων, παράλληλα με τα μαθήματά τους, έθεσαν στους εαυτούς τους το φιλόδοξο στόχο να ανεβάσουν ένα αρχαίο δράμα, με «Αργείτικη υπόθεση».
Δύσκολη η προσπάθειά τους, αν λάβουμε υπόψη μας το βαρύ πρόγραμμα που έχουν να αντιμετωπίσουν. Μαζί τους μια ομάδα Καθηγητριών και Καθηγητών του σχολείου, έδωσε τον ελεύθερο χρόνο της για να βοηθήσει τα παιδιά στην κατανόηση του Αρχαίου Δράματος και της σχέσης του με το Μύθο και να τα μυήσει στην τέχνη του Θεάτρου. Με πολύωρες και κοπιαστικές πρόβες μαθητές και καθηγητές νιώθουν έτοιμοι να παρουσιάσουν το έργο του Αισχύλου στο κοινό της πόλης.
Αρωγοί της προσπάθειας και συνδιοργανωτές στην παρουσίαση της παράστασης στάθηκαν η Περιφέρεια Αργολίδας και η Κοινωφελής Επιχείρηση του Δήμου Άργους–Μυκηνών (Κ.Ε.Δ.Α.-Μ.), η οποία συμπεριέλαβε το έργο στα πλαίσια των καλοκαιρινών εκδηλώσεων στο Αρχαίο Θέατρο του Άργους.
Ικέτιδες (1964) – Εθνικό Θέατρο: Κεντρική Σκηνή | 25/07/1964 – 26/07/1964 Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Στο κέντρο: Λυκούργος Καλλέργης (Πελασγός). Πίσω: Θάνος Κωτσόπουλος (Δαναός). Αρχείο: Εθνικό Θέατρο.
Οι Ικέτιδες είναι όχι μόνον η αρχαιότερη τραγωδία του Αισχύλου, αλλά και το αρχαιότερο έργο του ευρωπαϊκού δράματος. Ο ρόλος του Χορού είναι κυρίαρχος και τα διαλογικά μέρη είναι μικρά σε έκταση, δηλαδή είναι ένα δείγμα της πιο παλιάς μορφής του δράματος, όπου ο πραγματικός Πρωταγωνιστής είναι ο Χορός.
«Ικέτιδες», στην τραγωδία του Αισχύλου, είναι οι Δαναΐδες. Οι κόρες του Δαναού διωκόμενες από τους γιούς του Αιγύπτου, καταφεύγουν στο Άργος. Η γενιά τους κράταγε από την Αργείτισσα Ιώ και νιώθουν πως γυρίζουν στην πατρίδα τους. Ικετεύουν το βασιλιά του Άργους Πελασγό να τους δώσει άσυλο, για να γλυτώσουν από τον ανεπιθύμητο γάμο.
Ο Πελασγός απευθύνεται στο λαό και ζητάει τη γνώμη του. Οι Αργείτες αποφασίζουν υπέρ της παροχής ασύλου στις 50 Ικέτιδες. Ο απεσταλμένος που έρχεται να τις πάρει δεν κατορθώνει να τις αποσπάσει από τους βωμούς, όπου έχουν καταφύγει. Το έργο τελειώνει με ύμνους των Δαναΐδων προς τους θεούς για τη σωτηρία τους.
Για πολλούς μελετητές η τραγωδία, αυτή, αποτελεί ύμνο στη δημοκρατία και την αξιοπρέπεια της γυναίκας και επικρατεί η άποψη ότι εδώ, όπως και στους «Πέρσες», συγκρίνεται ο πολιτισμός των Ελλήνων με τη βία και την αλαζονεία των βαρβάρων.
Παρότι το έργο γράφτηκε για το δικό του τόπο και χρόνο, φανερώνει τις γυναίκες μόνες, θνητές, απέναντι σ΄ έναν κόσμο γεμάτο δυνάμεις μεγαλύτερες απ΄ αυτές, που κατευθύνουν τη μοίρα τους. Προβλήματα οικουμενικά και διαχρονικά αναδεικνύονται μέσα από το λόγο του Αισχύλου και δίνουν σύγχρονη διάσταση στο έργο.
Την επιμέλεια της παράστασης την έχουν οι Καθηγήτριες Μαρία Π. Δοντά, Φιλόλογος (Δραματουργική παρέμβαση και Σκηνοθεσία), Μαρίκα Νάσση, Οικιακής Οικονομίας (Γενική Επιμέλεια και Συντονισμός), Βασιλική Κουρουνιώτη, Μουσικός (Μουσική Σύνθεση και διδασκαλία), Ιωάννα Γρηγορίου, Φυσικής Αγωγής (Κίνηση χορού) και ο Καθηγητής Γιώργος Γαλάνης, Καλλιτεχνικών, (Σκηνικό).
Στο έργο συμμετέχουν οι εξής μαθητές και μαθήτριες του 1ου Γυμνασίου Άργους:
ΧΟΡΟΣ ΙΚΕΤΙΔΩΝ: Ρούλα Αθανασοπούλου, ΧρύσπηΒουβούσα, Ναταλία Γαλάτουλα, Μαρία Γιαγού, Σοφία Γρινέζου, ΜπιάνκαΙοάνα, Βίκυ Καμπόσου, Λίνα Κουτσούκου, Ρέα Λυμπέρη, Θεοδώρα Μαρούλη, Μαρία Μπαλάσκα, Φωτεινή Νάσση, ΝερίναΞιξή, Έλενα Ουλή, Εύη Παπαναστασίου, Χρύσα Ρούκα, Αγγελική Σκανδάλη, Βικτώρια Τριπολιτσιώτη Νικολέτα Τσόκα, Κλειώ Χρονοπούλου.
ΔΑΝΑΟΣ: Δημήτρης Καχριμάνης
ΠΕΛΑΣΓΟΣ: Σπύρος Αργυρόπουλος
ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Δημήτρης Σκιτζής
ΚΗΡΥΚΑΣ: Θοδωρή Καρούτης
ΑΚΟΛΟΥΘΟΙ ΒΑΣΙΛΙΑ:Σταύρος Βίγκος, Κώστας Διαμαντόπουλος, Ηρακλής Ζουγλής.
ΜΟΥΣΙΚΟΙ: Μαριπένη Κουσκούκη: ΚΙΘΑΡΑ, Δέσποινα Φιλοπούλου – Καψαμπέλη: ΦΛΑΟΥΤΟ, Ανδρέας Κωτσιόπουλος: ΑΡΜΟΝΙΟ.
-
-
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
-
-
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
-
ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΙ – ΥΦΑΝΤΟΥΡΓΟΙ ΑΡΓΟΥΣ
-
[…] Τα πρώτα χρόνια η παραγωγή στο Άργος, αν και δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητη, περιορίστηκε σε φτηνά λαϊκά υφάσματα, τα οποία ήταν πολύ χαρακτηριστικά. Οι υφασματέμποροι τοποθετούσαν όλα τα τόπια μαζί σε μία γωνία του καταστήματος τους και λέγανε στους πελάτες τους: «Αυτά είναι τα αργείτικα».
Τα υφάσματα ήταν αλατζάδες, κάμποτ και ντρίλια, όλα βαμβακερά, χοντρά και φτηνά υφάσματα. Ο αλατζάς προσφερόταν για φορέματα, φούστες, λαϊκά πουκάμισα, πουκαμίσες, για σεντονόπανα. Με τα κάμποτ έραβαν ανδρικά και γυναικεία εσώρουχα, πουκάμισα και άλλα. Από τα ντρίλια κατασκευάζονταν κυρίως παντελόνια σε χρώμα σκούρο μπλε ή γκρι, όμοια με τα γνωστά τζιν ή μπλουτζίν. Ήταν ρούχα για τη δουλειά πολύ γερά.
Επίσης, υφαίνονταν βαλιτσόπανα για τις βαλίτσες, τεντονόπανα για τέντες, λιόπανα για τις ελιές, ύφασμα για την εξωτερική επιφάνεια των σαμαριών. (Αργότερα οι σαμαράδες χρησιμοποίησαν δέρμα). Ακόμη, υφαίνονταν πολύ ανθεκτικά στρωματόπανα, που κυκλοφόρησαν σ’ όλη την Ελλάδα, και με τα οποία έφτιαχναν στρώματα οι αντίστοιχοι τεχνίτες… -
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΤΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΑΡΓΟΥΣ
-
Το σημερινό Νοσοκομείο Άργους οφείλει την ύπαρξή του στη μεγάλη αγάπη κάποιων Αργείων για την πόλη και τους συμπολίτες τους. Αυτοί προσέφεραν τις περιουσίες τους για τις ανάγκες της υγειονομικής περίθαλψης των κατοίκων μιας μεγάλης περιοχής του Άργους και γύρω από αυτό, από το άκρο της Κυνουρίας μέχρι και τη Νεμέα. Από τις προσφορές τους, πολλές χάθηκαν από τις δυσκολίες των καιρών (πόλεμοι) και την εγκληματική αδιαφορία αυτών στους οποίους ανατέθηκε η διαχείριση. Άλλες όμως αξιοποιήθηκαν, ώστε να προκύψει το σπουδαίο και μεγάλο νοσηλευτικό ίδρυμα που έχουμε σήμερα.
Με πρώτους τους Αικατερίνη Καλλιοντζή (διαθήκη 1924) και τον ανιψιό της Δημοσθένη Δεσμίνη (διαθήκη 1936) ξεκίνησε μια σειρά δωρεών και κληροδοτημάτων που έχτισαν, επέκτειναν και συνεχίζουν ακόμη σήμερα τη βελτίωση των εγκαταστάσεων και της λειτουργίας του Νοσοκομείου Άργους… -
ΤΑ ΣΤΕΚΙΑ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ
-
[…] Το στέκι αποτελεί ένα σήμα κατατεθέν: του κοινωνικού τύπου, των ιδιοτήτων του, του λόγου που αρθρώνει για τον εαυτό του και τους άλλους. Εδώ τίθεται και το ερώτημα του τι εννοούμε με τι λέξη στέκι. «Κάθε χώρος (κατάστημα, αίθουσα, κτήριο) στον οποίο συχνάζει κανείς», απαντά ένα λεξικό. «Ο χώρος στον οποίο ένα ή περισσότερα πρόσωπα συχνάζουν ή ασκούν ορισμένη δραστηριότητα», λέει ένα άλλο.
Στους ορισμούς αυτούς θα προσθέσουμε και μια άλλη σημαντική διάσταση, περισσότερο ανθρωπολογική: συχνάζω διότι ο χώρος με βοηθάει στην επιβεβαίωση και την αναπαραγωγή μιας συγκεκριμένης ταυτότητας. Για το λόγο αυτό, οι χώροι επενδύονται με διαφορετικούς συμβολισμούς, αφού εκφράζουν διαφορετικές ταυτότητες. Λέγοντας το «στέκι των φιλάθλων», «των σοβατζήδων», «των δασκάλων», «των νέων», «των ηλικιωμένων» κτλ, αναφερόμαστε όχι μόνο σε χώρους οι οποίοι διακρίνονται για την επαγγελματική ή άλλη κοινότητα στοιχείων μεταξύ ατόμων, αλλά κυρίως για τη συμβολική ταυτότητα που επιβεβαιώνει την ένταξη σε μια ομάδα ή την προσπάθεια ένταξης. Για τον ίδιο λόγο, δεν είναι στέκι η πλατεία, αλλά αντίθετα ένας δημόσιος χώρος, ο οποίος επιτρέπει την συνύπαρξη πολλών ταυτοτήτων τις οποίες όμως θέτει στην κοινή θέα και τις κατατάσσει ανάλογα με το επίπεδο των κοινωνικών σχέσεων… -
-
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
-
- Ιστορικές στιγμές του Νοσοκομείου στο Άργος (μέρος I)[...] Την άνοιξη του 1828 επιδημία πανούκλας μάστισε την περιοχή της Αργολίδας. Ο τότε «έφορος Υγείας» Δημ. Περούκας, σε έγγραφό του προς την κεντρική διοίκηση (15-6-1828) αναφέρεται επανειλημμένα στο νοσοκομείο της πόλης, ρητά με το όνομα «Νοσοκομείον Άγιος Κωνσταντίνος». Το διαχωρίζει μάλιστα από τον «Στρατώνα του Ιππικού» (Στρατώνες Καποδίστρια), γράφοντας πως «οι ασθενείς μεταφέρονται εις το Νοσοκομείον και οι μολυσμένοι εις το Καθαρτήριον», που από άλλο έγγραφό του μαθαίνουμε πως ήταν το «μπεζεστένιον», δηλαδή το κτίριο που οι Τούρκοι είχαν μετατρέψει σε αγορά (τους Στρατώνες Καποδίστρια)...
- Παρουσιάζεται το βιβλίο «Ένα παιδί μεγαλώνει στην Αθήνα: 1934-1944» του Νίκου Βατόπουλου στο ΝαύπλιοΜε αφετηρία το ημερολόγιο που κρατούσε ο πατέρας του στα χρόνια του ’30 και ως το 1944, ο Νίκος Βατόπουλος ξετυλίγει μια διπλή αφήγηση μέσα στον χρόνο και με φόντο την Αθήνα της Κατοχής αλλά και το τοπίο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας εκείνα τα χρόνια. Μαζί με την καθημερινότητα, έρχονται στο φως διαδρομές μέσα στην Αθήνα, τα σχολικά χρόνια στη Λεόντειο Πατησίων, ο συνοικιακός αθλητισμός γύρω από το «Σπόρτιγκ», τα μπάνια στο Φάληρο, τα ταξίδια με καΐκι ως το Άστρος, η εξερεύνηση του παραμυθένιου τοπίου στις όχθες του Κηφισού...
- Λόντος Σ. Ανδρέας (1786–1846) [...] Την Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 1846, στις έξι και μισή το πρωί ο Ανδρέας Λόντος βρέθηκε νεκρός στο υπνοδωμάτιο τού σπιτιού του στην Αθήνα. Οι εφημερίδες της εποχής, απ’ όπου αντλούμε τις πληροφορίες, χαρακτηρίζουν τον υποστράτηγο Λόντο, ως το τελευταίο λείψανο των εν Αγία Λαύρα συνελθόντων και ύψωσάντων την σημαίαν της Εθνεγερσίας. Μια πιστόλα ήταν πεσμένη δίπλα του. Το άνω μέρος του κεφαλιού του, ο εγκέφαλος και τα μάτια, είχαν διαλυθεί και εκσφενδονιστεί στους τοίχους και την οροφή του δωματίου. Από το κεφάλι του παρέμενε μόνο το σαγόνι και η γλώσσα, ενώ το σώμα του ήταν πεσμένο απέναντι από έναν επιτοίχιο καθρέφτη. Λένε, ότι προηγουμένως είχε στείλει τον υπηρέτη του να φέρει τον κουρέα, γιατί σκόπευε να βγει έξω, ενώ την ίδια στιγμή εξέταζε ένα όπλο. Το συγκεκριμένο όπλο το είχε ζητήσει την προηγούμενη μέρα από τον υπηρέτη του Χρήστο Σουλιώτη. Η θλιβερή είδηση μεταδόθηκε στην πόλη αστραπιαία. Πλήθος κόσμου συνέρρευσε στην οικία του. Για την τήρηση της τάξεως εστάλη στρατιωτική δύναμη...
- Ιστορικόν αρχείον του στρατηγού Ανδρέου Λόντου (1789-1847)[...] Τα έγγραφα σχετικά με την πολυσχιδή δράση του Ανδρέα Λόντου βρίσκονται διεσπαρμένα σε πλειάδα αρχείων ανά τη χώρα (Ιστορικό και Εθνολογικό Μουσείο, Γενικά Αρχεία του Κράτους, Μουσείο Μπενάκη, κ.ά.), και επομένως, όπως επισημαίνεται στην εισαγωγή, με την εκδοτική πρωτοβουλία της, η Ακαδημία Αθηνών στοχεύει στο να δώσει το έναυσμα για μια μελέτη μακράς πνοής, όπου θα καταγράφεται με ολοκληρωμένο τρόπο ο βίος και η πολιτεία του σημαντικού Αχαιού αγωνιστή...
- Αναδυόμενες τεχνολογίες στο εφαρμοσμένο θέατρο και στο εκπαιδευτικό δράμα[...] Οι σύγχρονες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις και κυρίως η ανάπτυξη της ψηφιακής τεχνολογίας έχουν επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο είτε οι τέχνες γενικότερα είτε ειδικότερα το θέατρο και το δράμα εξαρτώνται και διαμορφώνονται από τις υπάρχουσες ανάγκες και τις τεχνολογικές δυνατότητες, αποτυπώνοντας έτσι τη διαχρονική επίδραση που έχουν οι αναδυόμενες τεχνολογίες και η τεχνολογική καινοτομία σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης πολιτισμικής δραστηριότητας. Μια τέτοια επίδραση αναδεικνύει νέους όρους, κατευθύνσεις, συγκερασμούς και πρακτικές στο πεδίο, οι οποίοι είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο βαθμό χαρακτηρίζονται από όρους τεχνολογικής διαμεσολάβησης και τεχνολογικής χρήσης...
- Ιστορικές στιγμές του Νοσοκομείου στο Άργος (μέρος I)
-
Προστεθείτε στους 300 εγγεγραμμένους.
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 