Posted in Αργολίδα, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Happy New Year, Έτος 1 μ.Χ., Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Ευχές, Καλή Χρονιά on 29 Δεκεμβρίου, 2020| Leave a Comment »
Χρόνια Πολλά – Καλή Χρονιά!
Ας είναι η χρονιά που έρχεται
χρονιά πραγμάτωσης των ονείρων
και των προσδοκιών σας!
Χρόνια Πολλά – Καλή Χρονιά !
Σχετικά άρθρα:
Posted in Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, tagged Argolikos Arghival Library History and Culture, Happy New Year, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Ευχές, Καλή Χρονιά, Χρόνια Πολλά on 28 Δεκεμβρίου, 2019| Leave a Comment »
Ας είναι η χρονιά που έρχεται
χρονιά πραγμάτωσης των ονείρων
και των προσδοκιών σας!
Χρόνια Πολλά – Καλή Χρονιά !
[…] Η τεράστια όμως περιουσία της έγινε αιτία να κινηθεί η αρπακτική διάθεση της Υψηλής Πύλης, η οποία, με αφορμή ότι ο Μπούμπουλης έλαβε μέρος μαζί με τους Ρώσους στην καταστροφή του τουρκικού στόλου άσχετο αν είχαν περάσει τόσα χρόνια, εξέδωσε δημευτική απόφαση. Η Μπουμπουλίνα καταπλέει στην Κωνσταντινούπολη και επικαλείται την συμπαράσταση του Ρώσου πρεσβευτή Στρογκόνωφ. Η αποτυχία του δεν την αποκαρδιώνει. Με πλούσια δώρα καταφεύγει στην Βαλιδέ – Σουλτάνα και με την αξιοσύνη της κερδίζει την προστασία της. Ματαιώνεται η δήμευση και η Λασκαρίνα, χαρούμενη, επαναπλέει στο νησί… Την ίδια όμως εποχή, ίσως και νωρίτερα, φαίνεται πως βρίσκεται σε διαφωνία με τα προγόνια της. Οι σχέσεις τους δεν είναι αρμονικές. Ο Παντελής κι ο Γιάννης, άνδρες πια, ζητούν να διαχειριστούν οι ίδιοι το μερίδιό τους από την πατρική κληρονομιά. Η Λασκαρίνα, με τον αυταρχικό της χαρακτήρα, δεν τα ικανοποιεί. Και τα παιδιά, για να την πειθαναγκάσουν, επειδή δεν υπήρχαν ελληνικά δικαστήρια και για ν’ αποφύγουν τα τουρκικά, προσφεύγουν στην Εκκλησιά, η όποια, σαν μόνη τότε αρχή και από όλους παραδεκτή, διευθετούσε τις τέτοιες υποθέσεις, και επικαλούνται την παρέμβασή της. Γνωρίζουν την μεγάλη επίδραση που πάντοτε ασκούσε στον θεοφοβούμενο λαό. Και δεν καταφεύγουν στην τοπική εκκλησιαστική αρχή, στην Μητρόπολη Ναυπλίου και Άργους, αλλά, για μεγαλύτερο κύρος, στην ανώτατη, στην κορυφή της Εκκλησιάς, στο Πατριαρχείο. Και επιτυγχάνουν την «Απόλυσιν Συνοδικού Επιτιμίου»…
[…]Το Νοέμβριο του 1824 σκοτώνεται ο Πάνος Κολοκοτρώνης σε ηλικία 24 ετών και η Ελένη μένει χήρα σε ηλικία 17 ετών. Η Ελένη δεν είχε αποκτήσει παιδιά από το γάμο της με τον Πάνο Κολοκοτρώνη. Μετά το θάνατο του Πάνου, ο Κολοκοτρώνης δεν ήθελε να αφήσει τη νύφη του να επιστρέφει στο σπίτι της μητέρας της στις Σπέτσες και να ξαναπαντρευτεί, αλλά ήθελε να την παντρέψει με όποιον αυτός έκρινε. Η Ελένη τότε άφησε το σπίτι των Κολοκοτρωναίων κι έφυγε στις Σπέτσες στη μητέρα της, χωρίς να πάρει μαζί της την προίκα της. Ήδη κι ενώ ακόμα ζούσε ο Πάνος, οι φήμες στην Πελοπόννησο οργίαζαν για δεσμό της Ελένης με το Θεοδωράκη Γρίβα. Μόλις έξι μήνες μετά το θάνατο του Πάνου, το Μάιο του 1825, η 18χρονη Ελένη, με τη συγκατάθεση της μητέρας της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας, παντρεύτηκε το Γρίβα, ο οποίος τότε ήταν 28 ετών…
[…]Όσο κρατάει ο μικρός διάλογος με τον ετεροθαλή αδελφό της, αυτοί που μπήκαν στην αυλή έχουν πλησιάσει κάτω από το μισοφωτισμένο παράθυρο. Φωνασκούν, διαμαρτύρονται. Και κάποιος σηκώνει την πιστόλα του και πυροβολεί. Η ηρωίδα, έτσι ευτραφής καθώς είναι και μαντιλοφορούσα, δίνει εύκολο στόχο. Μια κουμπουριά μονάχα, δεν χρειάστηκε δεύτερη. Το φονικό βόλι την «πήρε» πάνω από την κόγχη του δεξιού ματιού, σε μια φορά από τα κάτω προς τα άνω, και έθραυσε τα οστά του κρανίου (είναι ευδιάκριτη η οπή του δημιούργησε η μπάλα, και οι βαθιές ραγισματιές στο σημείο εκείνο). Το τραύμα δεν φαίνεται να ήταν διαμπερές (οι περισσότεροι απ’ όσους καταπιάστηκαν με τη δολοφονία λένε πως το φονικό βόλι σφηνώθηκε στο κεφάλι της Μπουμπουλίνας). Η τρύπα που επιδεικνυόταν από τους Καστριώτηδες, τελευταίους κληρονόμους του σπιτιού και προτελευταίους ιδιοκτήτες, ότι τάχα έγινε από το βόλι, δεν είναι παρά μια στρογγυλή και απόλυτα συμμετρική τρύπα που έχει δημιουργηθεί από το πέσιμο του ρόζου του ξύλουּ τέτοιες στρογγυλές και ισομεγέθεις τρύπες υπάρχουν και σε άλλα σημεία του ταβανιού που παραμένει το αυθεντικό. Η Μπουμπουλίνα γέρνει προς τα πίσω. Τρέχει μια γυναίκα του σπιτιού και την υποβαστάζει. Η ηρωίδα όμως είναι νεκρή, σωριάζεται στο πάτωμα. Πεθαίνει μ’ έναν τόσο άδοξο θάνατο. Εκείνη που αψήφησε τα εχθρικά βόλια, τους μύδρους και τις κανονιές στην πολιορκία του Ναυπλίου, χάνεται από βόλι σπετσιώτικο…
[…] Ο Πάνος Κολοκοτρώνης, πρωτότοκος γιος του Γέρου, γεννήθηκε στα 1798 και ήταν από τους πιο μορφωμένους Μωραΐτες στα χρόνια του μεγάλου ξεσηκωμού. Μάλιστα ο Φωτάκος τον κατατάσσει δεύτερο μετά το Γεώργιο Σέκερη. Είχε σπουδάσει στην Ακαδημία της Κέρκυρας (με συμμαθητή τον Γ. Τερτσέτη), ήταν άριστος μαθηματικός και γνώριζε καλά την αρχαία ελληνική και ιταλική γλώσσα και λίγα γαλλικά. Σκοτώθηκε την εποχή του εμφυλίου, στις 13 Νοεμβρίου 1824, ημέρα Τρίτη και ώρα 4 μ.μ. λίγο έξω από το χωριό Παλλάντιο (Μπεσίρι) της Αρκαδίας, καθ’ οδόν προς Συλίμνα. Την επομένη το πτώμα του μεταφέρθηκε στη Συλίμνα και τάφηκε έξω από την εκκλησία του χωριού. Για τη δολοφονία του γράφτηκαν πολλά. Στις συνθήκες του θανάτου του αναφέρονται κυρίως ο αυτόπτης Θεόδωρος Ρηγόπουλος και ο Φωτάκος…
[…] Το 1830 διορίζεται από τον Καποδίστρια, Εκκλησιαστικός τοποτηρητής Ναυπλίου και Άργους (1830-1833) και μέλος της Εκκλησιαστικής Επιτροπής, που σκοπό είχε την διευθέτηση πολλών εκκρεμοτήτων που αφορούσαν κυρίως στην διοίκηση της Εκκλησίας, με αυτήν την ιδιότητα υποδέχεται τον Όθωνα κατά την άφιξή του στο Ναύπλιο…
[…] Ο πατήρ Διονύσιος, ηγούμενος της μονής Αυγού, ήταν ένας από τους ειλικρινέστερους μοναχούς. Συμμετείχε ενεργά στην Επανάσταση του 1821 και κινδύνευσε τα μέγιστα από τους Τούρκους του Ναυπλίου, επειδή ήταν διαχειριστής μιας τεράστιας περιουσίας της μονής Αυγού και των άλλων μονών της περιφέρειας. Σημειώνεται ότι η μονή των Αγίων Αναργύρων και η μονή της Ζωοδόχου Πηγής ήταν υπό την προστασία της μονής Αυγού, που είχε την ανώτατη διοίκηση και τριών άλλων μονών…
Φέρεται να είναι ο γενάρχης της ιστορικής οικογένειας γεννημένος στην Ερμιόνη στα τέλη της 10/ετίας του 1780. Ο Γεώργιος Μ. Βουτσίνος στο βιβλίο του «Μητρώον Ερμιονέων Αγωνιστών» τον αναφέρει ως επί κεφαλής (μπουλουξή) σώματος ατάκτων που έδρασε κατά τους χρόνους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Μετά την απελευθέρωση οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν στους αξιωματικούς με τον βαθμό Ζ΄(ανθυπολοχαγού)…
 | Παντελής Βλαχάκης στη Η προέλευση του ονόματος … |
| Παντελής Βλαχάκης στη To τοπωνύμιο Λάρισα και Λάρισα… |
| Παντελής Βλαχάκης στη Η προέλευση του ονόματος … |
| Παντελής Βλαχάκης στη Η προέλευση του ονόματος … |
| Παντελής Βλαχάκης στη Η προέλευση του ονόματος … |
| ΠΑΝΟΣ ΚΑΠΑ στη Αντώνης Οικονόμου – Ένας ξεχασ… | |
 | Αργολική Αρχειακή Βι… στη Μαυρομιχάλης Δημήτρης (1809 –… |
 | Δημήτριος στη Μαυρομιχάλης Δημήτρης (1809 –… |
| Giorgos Triantafyllo… στη Πατήστε διπλό κλικ στο εικονίδ… | |
| Αργολική Αρχειακή Βι… στη Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικη… |
Πιστεύουμε ότι ο μύθος είναι ένα λόγος, που ακόμα και αν δεν είναι αλήθεια ή δεν έχει εξελιχθεί σε τέτοια, εμπεριέχει μέσα του κάποιες αρχέγονες εμπειρίες και αλήθειες. Κι όπως γράφει ο Λούκιος Απουλήιος: "Κι οι μύθοι που σαν όμορφα φαντάζουν παραμύθια, αλήθειες κρύβουνε πολλές στου ψέματος τα βύθια…" Ο Κώστας Δάρμος, μετά από επίπονη και απολύτως τεκμηριωμένη έρευνα, με γλαφυρότητα και σαφήνεια μας ταξιδεύει στην αρχαία Αργολίδα, στους ποταμούς της και στους μύθους που συνδέονται με αυτούς.
Εκδόθηκε ο τόμος των Πρακτικών της διημερίδας με θέμα: «1915 – 2015: 100 Χρόνια από τον Εθνικό Διχασμό – Οι πολιτικές, πολιτειακές, κοινωνικές διαστάσεις των γεγονότων και οι μεταγενέστερες επιδράσεις», που πραγματοποιήθηκε στο Άργος στις 7 και 8 Νοεμβρίου 2015, από τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Αργολίδας και τον Δήμο Άργους Μυκηνών. […] Οι εισηγήσεις καταξιωμένων Πανεπιστημιακών Δασκάλων και των Ειδικών Επιστημόνων, που περιέχει η έκδοση, καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα θεμάτων που γεννά η ιστορική, κοινωνιολογική και πολιτική μελέτη του Εθνικού Διχασμού, με πρώτο αυτό καθεαυτό τον εμφύλιο χαρακτήρα του και την πολυπλοκότητα της αλληλουχίας των αντίστοιχων γεγονότων…
«Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος. Ένας Φιλελεύθερος στα Χρόνια του Εικοσιένα», ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του καθηγητή Γεωργίου Θεοδωρίδη από το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών. Ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αμφιλεγόμενων προσωπικοτήτων του Εικοσιένα και των πρώτων δεκαετιών του ελληνικού κράτους. Το ξέσπασμα της Ελληνικής Επανάστασης σήμανε και μια γενικότερη «κρίση» της ελληνικής παραδοσιακής κοινωνίας, η οποία δέχτηκε με βίαιο τρόπο τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης της με τον κόσμο και τον εαυτό της. Έτσι, από την πρώτη στιγμή της Επανάστασης εμφανίζεται μια αντίθεση ανάμεσα στους ετερόχθονες και τους αυτόχθονες κατοίκους, η οποία δεν είναι απλώς γεωγραφικής φύσης ή προέλευσης αλλά σύντομα αποκτά κοινωνικοπολιτισμικό χαρακτήρα...
[…] Με γλώσσα απλή, λυρική, σαφή, αφηγείται την ιστορία Ναυπλίου, περιγράφοντας την μακρά ιστορία της βαδίζοντας προσεκτικά στους δρόμους του παρελθόντος, σκίζοντας το πέπλο της λήθης. Μας γνωρίζει με τον Ποσειδώνα και την Αμυμώνη, τον γιο τους, τον Ναύπλιο, φτάνει στον πέμπτο απόγονο του, Ναύπλιο κι αυτόν, που απέκτησε τον Παλαμήδη τον Οίακα (τιμόνι πλοίου) και τον Ναυσιμέδοντα (κυβερνήτης πλοίου). Μας ταξιδεύει στα Βυζαντινά χρόνια, την Α΄ Φραγκοκρατία, την Α’ Βενετοκρατία, την Α’ Τουρκοκρατία, την Β’ Ενετοκρατία, την Β’ Τουρκοκρατία… Μας κάνει κοινωνούς της Επανάστασης του 1821, της ίδρυσης του νέου Ελληνικού κράτους με πρωτεύουσα το Ναύπλιο, τα σπουδαία γεγονότα που εκτυλίχτηκαν τότε, τους αγωνιστές, τους υπερήφανους λειτουργούς της Δικαιοσύνης κ.α.
Ιούνιος του 1821. Το Αϊβαλί καίγεται. Οι Τούρκοι, μπροστά στα μάτια της πλούσιας αρχόντισσας Πανώριας, σκοτώνουν τα τέσσερα παιδιά της και τον άντρα της, Κώστα Αϊβαλιώτη. Τρελαμένη από τη θλίψη και την απόγνωση σώζεται από τον καλόγερο και δάσκαλο Βενιαμίν Λέσβιο που την παίρνει μαζί του ως υπηρέτρια…
Με τον τόμο που συγκεντρώνει τις ποιητικές συλλογές που δημοσίευσε από το 1964, ο Πάνος Λιαλιάτσης μάς δίνει την ευκαιρία να ακολουθήσουμε την πνευματική και ποιητική του πορεία και να αξιολογήσουμε συνοπτικά την πρωτοτυπία της προσφοράς του στα ελληνικά γράμματα... Τα Αρωγά Μέλη της βιβλιοθήκης, προκειμένου να προμηθευτούν δωρεάν την εξαιρετική αυτή έκδοση, μπορούν να απευθύνονται στην Αργολική Βιβλιοθήκη, τηλέφωνο 27510 61315, τις εργάσιμες ώρες και ημέρες.
Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού με χαρά και ικανοποίηση ανακοινώνει την έκδοση του βιβλίου της Κας Κατερίνας Παπαοικονόμου - Κηπουργού, Μουσικού - Πιανίστας, Αρχαιολόγου, «Η Συμβολή της Αρχαίας Αργολίδας στην Ανάπτυξη της Μουσικής». Τα Αρωγά Μέλη της βιβλιοθήκης, προκειμένου να προμηθευτούν δωρεάν την εξαιρετική αυτή έκδοση, μπορούν να απευθύνονται στην Αργολική Βιβλιοθήκη, τηλέφωνο 27510 61315, τις εργάσιμες ώρες και ημέρες.
