Λαμπέρ-Αδάμ Ιουλιέττα – Lambert-Adam Juliette (1836-1936)
Γαλλίδα φιλέλληνας η οποία επισκέφθηκε την Ελλάδα και το Άργος το 1901. Διάσημη συγγραφέας διέθετε σημαντική δύναμη επηρεασμού της διεθνούς κοινής γνώμης και ιδιαίτερα των γυναικών.
Lambert-Adam Juliette
Γαλλίδα συγγραφέας και πολιτικός, γεννημένη στο Βερμπερί της Γαλλίας. Υπήρξε σύζυγος αρχικά του δικηγόρου Λα Μεσίν και ακολούθως του πολιτικού Εντμόν Αδάμ. Ήταν οπαδός του Γαμβέτα* και μετά το θάνατο και του δεύτερου συζύγου της ίδρυσε το περιοδικό Νέα Επιθεώρηση που εξέφραζε αντιγερμανικές τάσεις. Η Ιουλιέττα Λαμπέρ, φίλη του Δημητρίου Βικέλα,** ταξίδεψε αρκετά στην Ευρώπη και το 1901 επισκέφθηκε την Ελλάδα. Η επίσκεψη αυτή ήταν η αφορμή για τη θερμή φιλελληνική στάση της, καθώς ο ενθουσιασμός της για τη σύγχρονη Ελλάδα συνδυάστηκε με τη ρομαντική αποθέωση του κλασικού ελληνικού πολιτισμού.
Με την επιστροφή της μετέφερε στα παρισινά σαλόνια έναν αέρα φιλελληνισμού που οδήγησε στην υπεράσπιση τόσο των εθνικών μας ζητημάτων όσο και των ελληνικών γραμμάτων και τεχνών. Η ίδια έγραψε το έργο Σύγχρονοι Έλληνες ποιητές, ενώ μετέφρασε το θεατρικό έργο του Βασιλειάδη Γαλάτεια. Άλλα έργα της Ιουλιέτας Λαμπέρ ήταν Η Αγωγή της Λάουρας, Ελληνίδα, Το όνειρο του θείου, κ.ά. Έγραψε επίσης έργα με το ψευδώνυμο Κόμης Παύλος Βασίλης.
Η Ιουλιέττα Αδάμ στο Άργος
Η Ιουλιέττα Λαμπέρ έφτασε στο Άργος το Μάρτιο του 1901, στο σταθμό την υποδέχτηκαν τα μέλη του Συλλόγου «Ίναχος» με επικεφαλής τον πρόεδρο του συλλόγου Δημήτριο Βαρδουνιώτη. Ας δούμε τη έγραψε η εφημερίδα «Ίναχος», του ομώνυμου συλλόγου, στις 16 Μαρτίου 1901, τεύχος 4.
[…] Τη δε 6 τρέχ. μηνός η κ. Αδάμ επισκέφθη την πόλιν μας, συνοδευομένη υπό της κ. Κατίνας Ευστρατιάδου, της δεσποινίδος Ελένης Ρούσσου και του κ. Π. Φαρμακοπούλου, και ελθούσα έκ Ναυπλίου. Επέβησαν πάντες ανοικτών αμαξών, άς είχεν εις την διάθεσίν των ο Σύλλογος, και διηυθύνθησαν εις το αρχαίον Θέατρον, όπερ η κ. Αδάμ περιειργάσθη και επήνεσεν.
Εκείθεν δ’ εξέδραμον εις τας πηγάς του χαριτοβρύτου Ερασίνου. Η κ. Αδάμ δεν εχόρταινε το κάλλος και τα θέλγητρα του Αργολικού ορίζοντος και καταφύτου πεδιάδος, ως και του μαγευτικού τοπείου του Ερασίνου. Περιειργάσθη εκεί πάν άξιον λόγου. Εισήλθεν εις το εντός βράχου του Χάου ναΐδιον της Ζωοδόχου Πηγής και γονατίσασα προσηυχήθη˙ είπε δε ύστερον, ότι ουδεμίαν ουσιώδη διαφοράν ευρίσκει μεταξύ της Εκκλησίας μας και της δυτικής.
Είτα επεσκέφθη το μέγα σπήλαιον του Ερασίνου και εθαύμασε τον αιωρούμενον πελώριον βράχον, εξήτασεν ύστερον τάς εκροάς του ποταμού και συνέλεξε πολλάς ενδιαφερούσας πληροφορίας περί του Ερασίνου, της φυτουργίας αυτού και των κατεστραμμένων ήδη πυριτουργείων. Ανεχώρησε δ’ εκείθεν καταγοητευμένη και αποκομίζουσα ωραία άνθη, άτινα προσέφεραν αυτή φιλοφρόνως και πάση τη συνοδεία οι αυτόθι στρατιώται του Οπλοστασίου.
Επανελθούσα εις το Άργος, η κ. Αδάμ επεσκέφθη την αρχαίαν αγοράν και το νεωστί ανακαλυφθέν άγαλμα του ανθυπάτου Φωσφορίου. Περιήλθε δε είτα την πόλιν, δεχομένη πολλαχού παρά Κυριών ανθοδέσμας, και κατέλυσεν εις την οικίαν του αντιπροέδρου κ. Παπαντωνοπούλου, όστις παρέθηκεν αυτή εξαίρετον γεύμα.
Εις το γεύμα τούτο παρεκάθησαν εκτός της κ. Αδάμ και της ακολουθίας της και των οικοδεσποτών, ο πρόεδρος του ημετέρου Συλλόγου και η χαριτόβρυτος δεσποινίς Συκομανδροπούλου εκ των εις τον Ερασίνον εκδρομέων. Περί την 1 μ.μ. η κ. Αδάμ εξέφρασε τας εγκαρδίους ευχαριστίας της διά την φιλοξενίαν, συνεχάρη τω Συλλόγω Ινάχω δια την δράσιν και προόδους του και συνοδευομένη υπό των συνδαιτυμόνων, απήλθεν αφ’ αμαξίων εις τον σταθμόν του σιδηροδρόμου.
Καθ’ οδόν πάντες εχαιρέτιζον αυτήν μετά σεβασμού, την έρραινον με άνθη και τη προσέφερον ανθοδέσμας. Ιδιαιτέρως δ’ ευηρέστησεν αυτή κομψότατος στέφανος εκ πανσέδων, ον τη προσέφερεν, ως ενθύμιον της πατρίδος μας, η δεσποινίς Ελευθερία Αλήκουλη και όστις περιεβάλλετο δι’ ωραίων μεταξωτών ταινιών, φερουσών το Γαλλικόν και Ελληνικόν ενθόσημον. Η κ. Αδάμ περί την 2 μ.μ. ανεχώρησεν εις Ναύπλιον, αποχαιρετίσασα πάσας εγκαρδιώτατα.
Το Ιούλιου του 1902 η ίδια εφημερίδα γράφει:
Η επιφανής Γαλλίς κ. Ιουλιέττα Αδάμ, συγγραφεύς και δημοσιογράφος, απέστειλε προς τον κ. Δημ. Βαρδουνιώτην, πρόεδρον του Ινάχον, το ωραίον αυτής σύγγραμμα «Η παιδική ηλικία και η νεότης μου», το δεύτερον ήδη εκδοθέν εν Παρισίοις˙ συνόδευσε δε την φιλόφρονα δωρεάν δια τιμητικωτάτης αυτογράφου επιγραφής, ότι προσφέρει τω κ. Βαρδουνιώτη το βιβλίον της αυτό, ως συναδελφικόν ενθύμιον.
Υποσημειώσεις
* Γαμβέτας Λέων. Γάλλος πολιτικός (1838 – 1882). Γεννήθηκε στο Κοάρ της Γαλλίας και σπούδασε στο Παρίσι δικηγόρος. Η μεγάλη μόρφωσή του, η ευγλωττία του και η θέλησή του τον ανέβασαν στην κορυφή των δικηγόρων της εποχής του. Το 1869 εκλέγεται βουλευτής του δημοκρατικού κόμματος.
Στο γαλλογερμανικό πόλεμο θεώρησε υπεύθυνη της αποτυχίας την κυβέρνηση και με τη σπάνια ρητορική του ικανότητα διαφώτισε τον κόσμο και κατόρθωσε να μεταβάλει το καθεστώς της χώρας σε δημοκρατία και στην κυβέρνηση που σχηματίστηκε ανάλαβε ο ίδιος το Υπουργείο των Εσωτερικών και Στρατιωτικών.
Αρνήθηκε να υπογράψει τη συνθήκη ειρήνης και εγκατέλειψε τη βουλή. Επανεκλέγηκε, υποστήριξε το Θιέρσο εναντίον των μοναρχικών και ίδρυσε την εφημερίδα «Γαλλική Δημοκρατία«.
Το 1881 σχημάτισε καινούρια κυβέρνηση, αλλά κατηγορήθηκε ως φιλοπόλεμος και ανατράπηκε το 1882. Ήταν μεγάλος φιλέλληνας, τάχθηκε πάντα υπέρ των ελληνικών δικαίων και συνέλαβε στην παραχώρηση της Θεσσαλίας στην Ελλάδα κατά τη διάσκεψη του Βερολίνου.
** Ο Δημήτριος Βικέλας (15 Φεβρουαρίου 1835 – 7 Ιουλίου 1908) ήταν έλληνας λόγιος, ποιητής και πεζογράφος. Ως λογοτέχνης μνημονεύεται για το μυθιστόρημά του «Λουκής Λάρας», (1879), έργο πολύ σημαντικό για την εξέλιξη της νεοελληνικής πεζογραφίας. Είναι επίσης γνωστός για τη συμμετοχή του στην επιτροπή διοργάνωσης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 1896. Μάλιστα, ήταν και ο πρώτος πρόεδρος της ΔΟΕ. Ο Δημήτριος γεννήθηκε στη Σύρο αλλά από την ηλικία των τεσσάρων ετών εγκαταστάθηκε αρχικά στο Ναύπλιο και έπειτα στην Κωνσταντινούπολη.
Πηγές
-
Εφημερίδα, «Ίναχος», τεύχος 4, 16 Μαρτίου 1901, τεύχος 8, 25 Ιανουαρίου 1902, τεύχος 9-10, 6 Ιουλίου 1902.
-
Ελευθεροτυπία, Περιοδικό Ιστορικά, «Γυναίκες φιλέλληνες», τεύχος 228, 18 Μαρτίου 2004.
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 