Posts Tagged ‘Μονεμβασιά’
Πρoστατευμένο: Πελοποννήσιοι αιχμάλωτοι του Αγώνα της ανεξαρτησίας: οι προσπάθειες για την απελευθέρωσή τους (μαρτυρίες από τα Αρχεία του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Γεώργιος Β. Νικολάου, ΣΤ’ Συμπόσιο Ιστορίας και Τέχνης, Μονεμβασιά, 23-25 Ιουλίου 1993.
Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Ψηφιακές Συλλογές, tagged 1821, alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, Greek History, Άρθρα, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Αιχμάλωτοι, Γεώργιος Β. Νικολάου, Επανάσταση 21, Ιστορία, Μονεμβασιά, Συμπόσιο, Ψηφιακές Συλλογές on 19 Νοεμβρίου, 2011|
Μονεμβασιά (Monemvasia) – P. Bacouet, 19ος αιώνας
Posted in Γκραβούρες, tagged alphaline, Argolikos Arghival Library History and Culture, Greek History, Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, Γκραβούρες, Εικαστικά, Ιστορία, Λιθογραφία, Μονεμβασιά, Περιηγητές, Πελοπόννησος, Monemvasia, P. Bacouet on 5 Αυγούστου, 2011| Leave a Comment »
Γκραβούρες – Μονεμβασιά (Monemvasia) – P. Bacouet, 19ος αιώνας
Άποψη της μεσαιωνικής, Βυζαντινής και Βενετσιάνικης καστροπολιτείας σκαρφαλωμένης στο βράχο σε χαλκογραφία του P. Bacouet του 19ου αιώνα. Μια γέφυρα με 12 κάμαρες την ενώνει σήμερα με την απέναντι στεριά. Οι Έλληνες της Λακωνίας για να αντιμετωπίσουν τις Σλαβικές επιδρομές την οχύρωσαν και τη χρησιμοποίησαν σα λιμάνι και καταφύγιο.
Μονεμβασιά (Monemvasia) - P. Bacouet, 19ος αιώνας
Το 1147 απέκρουσε τις επιθέσεις των Νορμανδών και το 1249 την κατέλαβε μετά από πολιορκία 3 χρόνων, ο Γουλιέλμος Βιλεαρδουίνος για να την επιστρέψει στο Βυζάντιο το 1263. Για 4 χρόνια (1460-4) πέρασε στην εξουσία του Πάπα, μετά στους Βενετούς (1464-1550 και 1690-1715) και τέλος στους Τούρκους έως το 1823, όποτε και περιήλθε στους Έλληνες. Τα τείχη της αν και ερειπωμένα διατηρούν μέχρι σήμερα το μεγαλείο τους. Ήταν διπλά σε σχήμα αναποδογυρισμένου Π και κατέληγαν σε δυο πύλες: την μεγάλη, που η επένδυσή της από σιδερένιες πλάκες είναι διάτρητες από σφαίρες, ορατές και σήμερα, και την επάνω πύλη. Μέσα στην πόλη ο χρόνος έχει σταματήσει στον μεσαίωνα με τα στενά και λιθόστρωτα δρομάκια, τα αρχοντικά, τις 40 περίπου βυζαντινές εκκλησίες σφηνωμένες στα σπίτια, τις αψίδες και τα οικόσημα του Άγιου Μάρκου, κατάλοιπα των Βενετών.
-
-
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
-
-
ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
-
Η ΑΛΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ
-
[…] Με τον ίδιο τρόπο, τα παλικάρια κυρίευσαν και τον προμαχώνα του φρουραρχείου (Τζιδάρ ντάπια). Οι Τούρκοι, βλέποντας πως οι Έλληνες κυρίευσαν το Παλαμήδι, κατέβαιναν τα 999 σκαλιά και έμπαιναν στην πόλη, ξυπνώντας τους εδώ Τούρκους. Βγήκαν όλοι στους δρόμους με τις γυναίκες και τα παιδιά κλαίγοντας. Είχε πια φωτίσει: 30 Νοεμβρίου του 1822.
Οι πορθητές γύρισαν τα πυροβόλα και άρχισαν να κανονιοβολούν την πόλη και το Ιτς-Καλέ.
Οι Τούρκοι που ήταν κλεισμένοι στην Μπαζιριάν ντάπια, τη μόνη από τις οκτώ που δεν είχαν κυριεύσει οι πολιορκητές, σκέπτονταν να βάλουν φωτιά στην μπαρουταποθήκη και να την ανατινάξουν. Τούτο πληροφορήθηκε ο καπετάν Στάϊκος από τον υποφρούραρχο Αμπτούλ-αγά που ήταν γνωστός του, μίλησε με τους Τούρκους αυτού του προμαχώνα και τους έπεισε να κατέβουν στην πόλη ανενόχλητοι. Τους έδωσε, μάλιστα, την εντολή να πείσουν και τους άλλους κατοίκους τ’ Αναπλιού να παραδοθούν χωρίς όρους... -
ΑΠΟ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΣΤΑΪΚΟΥ ΣΤΑΪΚΟΠΟΥΛΟΥ
-
«Ο βεβλαμμένας έχων τας φρένας Στάϊκος Σταϊκόπουλος, ευρισκόμενος ενταύθα προ ικανού καιρού, περιφέρεται καθημέραν εις το Δικαστήριον και τας διοικητικάς αρχάς και επαπειλών και ημάς και αυτούς τους κριτάς, δεν πείθεται κατ’ ουδένα λόγον να ησυχάση, νουθετηθείς και επιπληχθείς πολλάκις παρ’ εμού και τοιουτοτρόπως φερόμενος εις την αγοράν, και οπλοφορών, και μαινόμενος, είναι επόμενον να θανατώση και κανέναν αθώον και ήσυχον πολίτην. […]Από όσα προηγήθηκαν γίνεται φανερό ότι ο Σταϊκόπουλος περνούσε από περιοδικές μανιοκαταθλιπτικές κρίσεις, πράγμα που ανάγκαζε τις αρχές και μέσα από τους υφιστάμενους θεσμούς να περιορίζουν τις κινήσεις του αλλά και να τον φυλακίζουν, διακόπτοντας στην «αιχμή» των επεισοδίων, που προκαλούσε, ακόμα και την μισθοδοσία του ή και αποβάλλοντας τον από τον τόπο της κατοικίας του. Με αυτά τα «μέσα» γινόταν, τότε, η αντιμετώπιση των ψυχικά πασχόντων και ο Σταϊκόπουλος υπέστη τις συνέπειες των «κανόνων» που ίσχυαν. -
ΜΟΣΧΟΝΗΣΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ – Ο ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΑΛΩΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ
-
Ο Δημήτριος Μοσχονησιώτης γεννήθηκε στις Κυδωνίες ( Αϊβαλί) της Μικράς Ασίας. Στις 2 Ιουνίου 1821, οι Τούρκοι καταστρέψανε την πόλη για να εκδικηθούν τους Έλληνες που είχαν πυρπολήσει ένα πλοίο τους ( δίκροτο) στην Ερεσό, στις 27 Μαΐου 1821. Μεταξύ αυτών που σώθηκαν από την σφαγή, ήταν και ο Δημήτριος Μοσχονησιώτης καθώς και ο πατέρας του Νικόλαος. Κατέφυγαν στο Ναύπλιο, όπου εντάχτηκαν στις Ελληνικές δυνάμεις. Ο Δημήτριος υπηρέτησε αρχικά υπό τις διαταγές του Οπλαρχηγού Θάνου και κατόπιν – κατά την άλωση του Παλαμηδιού – υπό τον Στάϊκο Σταϊκόπουλο ως Ενωμοτάρχης. Ο Δημήτριος Μοσχονησιώτης μαζί με τον πατέρα του Νικόλαο, είναι εκείνοι που σχεδίασαν και υλοποίησαν- με την έγκριση του Σταϊκόπουλου- το σχέδιο της εκπόρθησης του Παλαμηδιού, την παραμονή του Αγίου Ανδρέα στις 30 Νοεμβρίου 1822… -
-
ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ
-
- «Ποιητές και Μουσικοί της Αρχαίας Ερμιόνης» – Το νέο βιβλίο του Γιάννη Σπετσιώτη και της Τζένης Ντεστάκου[...] Το βιβλίο περιλαμβάνει, την ενδιαφέρουσα «συνάντηση» που είχαμε με τον μακρινό συμπολίτη Λάσο τον Ερμιονέα. Με τον «πεπαιδευμένο και άνευ προκαταλήψεων» Ερμιονίτη σοφό, τον επινοητικό και χιουμορίστα, που τόσα πρόσφερε στην εξέλιξη της Ποίησης και της Μουσικής, είχαμε έναν ενδιαφέροντα και εποικοδομητικό «διάλογο», με σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή και το έργο του. Απ’ όσα γνωρίζουμε, μέχρι σήμερα το μοναδικό βιβλίο που έχει γραφεί για τον σπουδαίο μουσικό είναι το «LASO DI ΕΡΜΙΟΝΕ» του G. Aurelio Drivitera στην ιταλική γλώσσα (1965)...
- Ο Σύλλογος Αργείων «Ο Δαναός» και το Ελληνικό Ίδρυμα Ιστορικών Μελετών παρουσιάζουν το ιστορικό ντοκιμαντέρ «Τα ηρωικά Βουρλά της Μικράς Ασίας»[...] Τα Βουρλά ή ο Βουρλάς, Ούρλα στα τουρκικά, ήταν, μετά από τη Σμύρνη, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη των μικρασιατικών παραλίων, χτισμένη κοντά στην αρχαία ελληνική πόλη των Κλαζομενών, ανατολικά της Ερυθραίας, της οποίας ήταν και πρωτεύουσα. Τα Βουρλά υπήρξαν μια από τις σημαντικότερες πόλεις του ελληνικού κόσμου στις αρχές του 20ου αιώνα, ένα οικονομικό, πνευματικό και διοικητικό κέντρο μιας εύπορης περιοχής με έντονη εμπορική και βιοτεχνική δράση και πλούσια πνευματική ζωή...
- Το βιβλίο «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)» παρουσιάζεται στη Βιβλιοθήκη «Ο Παλαμήδης»[...] Μετά από επίπονη και μακρόχρονη ερευνητική προσπάθεια, πραγματοποιήθηκε μια πρώτη γαλλική έκδοση της μελέτης που στηρίζεται σε ένα άγνωστο αρχείο και αφορά στις περιηγητικές σημειώσεις και τις υδατογραφίες του Συνταγματάρχη Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart). Πρόκειται για στρατιωτικό που συμμετείχε στην Γαλλική Στρατιωτική Αποστολή στο Μοριά από το 1828-1831, υπό τις διαταγές του Στρατηγού Σνεντέρ (Antoine Virgile Schneider) διοικητή τού ενός από τα τρία εκστρατευτικά σώματα που έφτασαν στην Πελοπόννησο υπό την αρχηγία του Στρατηγού Μαιζών (Nicolas Joseph Maison)...
- Ιστορικό Ιδιοκτησιακού Καθεστώτος του ναϊδρίου Αγίων Θεοδώρων Ναυπλίου[...] Το 1900 δυνάμει του 29.184 συμβολαίου του συμβολαιογράφου Τάσου Ν. Οικονόμου κάποιοι εκ των κληρονόμων Ιωάννη Κολοκοτρώνη υπόσχονται και αναλαμβάνουν την υποχρέωση έναντι των αδελφών Ρετάλη, ότι εάν ζητήσουν κάποιο ποσοστό εκ του ανωτέρω μείζονος αγρού οι κληρονόμοι του Παναγιωτάκη Θ. Κολοκοτρώνη με τους οποίους, όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω βρίσκονταν σε αντιπαράθεση θα αναλάβουν αυτή την σχετική οικονομική υποχρέωση και δεν θα ευθύνονται οι αδερφοί Ρετάλη. Πιθανότατα έτσι ολοκληρώθηκε η σχετική αντιπαράθεση...
- Παρουσίαση του βιβλίου «Περικλέους Επιτάφιος» ή «Επιτάφιος του Περικλή» του Θουκυδίδη στην Αλβανία[...] Πολλοί πιστεύουν ότι η δημοκρατία είναι απλώς ένα πολίτευμα. Αρκεί να διασφαλίζεται κάθε τέσσερα χρόνια η εκλογή του νέου Πρωθυπουργού, Υπουργού, Βουλευτή, Δημάρχου, Περιφερειάρχη και όλων των άλλων εκλεγμένων αρχών για να ονομαστεί το πολίτευμα αυτό Δημοκρατία. Αλλά αυτό δεν αρκεί από μόνο του. Στην εποχή μας έχουμε μία πληθώρα ολιγαρχών οι οποίοι έχουν εκλεγεί μεν από το λαό όμως είναι αυταρχικοί, αντιθεσμικοί και έξω από το δημοκρατικό ιδεώδες και την δημοκρατική αρετή στη λειτουργία τους, στις πρακτικές και στις συμπεριφορές τους...
- «Ποιητές και Μουσικοί της Αρχαίας Ερμιόνης» – Το νέο βιβλίο του Γιάννη Σπετσιώτη και της Τζένης Ντεστάκου
-
Μαζί με 568 ακόμα followers
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 