Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Νέμεια’

Το Αρχαίο Στάδιο και η «Ασπίδα» στο Άργος: Η άλλη άποψη.  Δρ. Όλγα Ψυχογυιού, Αρχαιολόγος. Αργειακή Γη, τεύχος 3, Δεκέμβριος 2005.


Από τον Παυσανία αντλούμε τη μοναδική πληροφορία που μας παρέχουν οι αρχαίες γραπτές πηγές σχετικά με τη θέση του Σταδίου, όπου τελούνταν τα Νέμεια και τα Ηραία. Βρίσκεται, μας λέει ο περιηγητής, στην περιοχή του ιερού του Απόλλωνος Δειραδιώτη, όπου το είδε κατά την ανοδική του πορεία προς την Ακρόπολη της Λάρισας, στην κορυφή του λόφου του Κάστρου.

Ο «κιθαρωδός» Απόλλωνας. Τοιχογραφία στον οίκο του Αυγούστου στη Ρώμη, περ. 20 π.Χ.

Ο «κιθαρωδός» Απόλλωνας. Τοιχογραφία στον οίκο του Αυγούστου στη Ρώμη, περ. 20 π.Χ.

Κατά το πέρας των αιώνων τα ίχνη του ιερού αυτού χάθηκαν. Ξεχάστηκε και πού βρισκόταν η Δειράδα. Έτσι, οι περισσότεροι από τους ταξιδιώτες που επι­σκέφτηκαν το Άργος – κυρίως από τα μέσα του 18ου αιώνα- με τον Παυσανία στο χέρι, αναζητώντας τα μνημεία της φημισμένης πόλης, είδαν τα κατάλοιπα του «Κριτηρίου» – Νυμφαίου της Λάρισας στην ανατολική κλιτή του λόφου, κο­ντά στο μεγάλο Θέατρο, και τα ταύτισαν με αυτό το ιερό και συνεπώς τη γύρω του περιοχή με τη Δειράδα. Λίγοι βάδισαν πέρα από τα βορειοδυτικά όρια της πόλης, κάτω από το βράχο της Παναγίας της Κατακεκρυμμένης και πιο πέρα στο διάσελο μεταξύ των δύο λόφων, που ονομάζουμε σήμερα «Πορτίτσες». Θα αναφέρουμε παρακάτω αναλυτικά τις πληροφορίες που μας παρέχουν οι περιη­γήσεις τους.

Μετά τον εντοπισμό του ιερού του Απόλλωνος Δειραδιώτη στη βορειοδυτι­κή κλιτή του λόφου του Προφήτη Ηλία, ο ίδιος ο Wilhelm Vollgraff που το είχε αποκαλύψει, αναζήτησε το Στάδιο στα βορειοδυτικά του ιερού. Ένας αιώνας κλείνει φέτος από τη δημοσίευση της άποψής του. Και χωρίς να είναι αποδεκτή από όλους, η άποψη αυτή παρέμεινε χωρίς παραλλαγή έως το 1986, οπότε ο συνάδελφος Χρήστος Πιτερός τάραξε τα νερά, παρουσιάζοντας μία νέα, δική του άποψη.

Όταν άρχισα να ασχολούμαι επί τόπου με τις αρχαιότητες του Άργους το 1989, δεν είχα λόγο να αμφισβητήσω τη μία ή την άλλη από τις δύο αυτές από­ψεις. Όμως, η αποκάλυψη ενός μεγάλου τμήματος πώρινου μνημειώδους αναλήμματος στην περιοχή «Πορτίτσες» στο βόρειο άκρο της οδού Καρατζά, κατά την ανασκαφική έρευνα που διεξήχθη το 1993 πριν από την τοποθέτηση αγωγού λυμάτων στην οδό αυτή, με οδήγησε στην επανεξέταση των δεδομένων που αφορούσαν στον εντοπισμό του σταδίου όπου τελούνταν οι πανελλήνιοι αγώνες […]

Για τη συνέχεια της ανακοίνωσης της κας Όλγας Ψυχογυιού, πατήστε διπλό κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: Το Αρχαίο Στάδιο και η Ασπίδα στο Άργος – Η άλλη άποψη

Read Full Post »

Θεαίος Αργείος Παλαιστής (5ος αιώνας)


 

Αγώνας πάλης

Θεαίος ή Θειαίος (5ος αιώνας π.Χ.): Σπουδαίος και επιφανής Αργείος αθλητής. Γιος του Ουλία και  συγγενής από τη μητέρα του με τον Θράσυκλο και τον Αντία (ολυμπιονίκες στα Νέμεια και στα Ίσθμια, τιμήθηκαν με χρυσές φιάλες, χλαμύδες και εξωμίδες). Νικητής στην πάλη [1] σε πολλούς αγώνες.

Ειδικότερα, υπήρξε ολυμπιονίκης στην Πυθιάδα [2], τρεις φορές στα Νέμεια [3], τρεις φορές στα Ίσθμια [4], δύο φορές στα Εκατόμβια [5], που τελούνταν στο Άργος και δύο φορές στα Παναθήναια [6]. Οι Αθηναίοι δικαίως τον τίμησαν και τον δόξασαν για τη νίκη του δίνοντάς του ως βραβείο έναν αμφορέα [7] γεμάτο με ιερό λάδι. Ο Πίνδαρος ύμνησε τη ρώμη, την ανδρεία και την αγωνιστικότητά του αφιερώνοντάς του τη δέκατη επινίκια ωδή (Πινδ. Νεμ. 10, 21). Με την ωδή αυτήν επαινεί το ήθος του και τα ευγενή αισθήματά του, καθώς επίσης και την πατρίδα που τον ανέθρεψε.

 

[…] «Ωστόσο η πνοή μου είναι αδύνατη

όλες τις δόξες του Άργους ν’ αριθμήσω.

Άλλωστε και ορθό δεν είναι

να προκαλώ των ακροατών τον κόρο.

Και τώρα, ω Μούσα, ας αφυπνίσεις

της λύρας τις μελίρρυτες χορδές

και ας στραφούμε προς τους ανδρείους αθλητές.

Ιδού οι αγώνες, που έχουν ως βραβείο το χαλκό

και καλούν τα πλήθη στις λαμπρές της Ήρας

τις εκατόμβες. Εκεί ο Θεαίος, γιος του Ουλία,

απέσπασε τη λήθη των μόχθων και των πόνων του

με την περίλαμπρη τη νίκη του» […]

 

Ο Θεαίος μετά από αυτά τα κατορθώματά του είχε κάθε λόγο να καυχιέται και να υπερηφανεύεται ότι δε θα ζει πλέον στο Άργος χωρίς παρρησία, κοιτώντας χαμηλά στο έδαφος, αλλά θα έχει τη δύναμη να προχωρά με θάρρος και το κεφάλι ψηλά, χωρίς ντροπή. Επιπλέον, πίστευε ότι το γένος των προγόνων του θα είναι τιμημένο στους αιώνες, επειδή θα τους δίνει αίγλη και λαμπρότητα ο ίδιος με τα κατορθώματα των νικών του. (Πινδ. Νεμ. 10, 39)

 

[…] «Έτσι, ω Θεαίε, συνεχίζονται

των μητριών προγόνων σου

τα κλέη – πασίγνωστη του γένους σου η φήμη-,

χάρις στην εύνοια των Χαρίτων και των Τυνδαριδών,

που ενωμένοι ήσαν πάντα. Αν ήμουν κι εγώ

από το αίμα του Θρασύκλου και του Αντία,

θα βάδιζα στην πόλη του Άργους

με το μέτωπο ψηλά.

Χάρις σ’ αυτούς με πόσες νίκες δεν δοξάσθηκε

του Προίτου η πόλη, όπου θεωρούν τιμή

να τρέφουν άλογα! Έχουν νικήσει τέσσερες φορές

στον Ισθμό και τέσσερες φορές ακόμη

εδέχθησαν στεφάνια από των Κλεωναίων τα χέρια.» [8] […]

  

 

Υποσημειώσεις


 

[1] Η Πάλη, αρχαιότερη μορφή των αγώνων, απαιτεί δύναμη τέχνη και τεχνική. Το αγώνισμα αυτό εμφανίζεται με δύο μορφές: την όρθια πάλη, στην οποία στόχος του αθλητή ήταν να ρίξει κάτω τρεις φορές τον αντίπαλό του, και την κάτω πάλη, κατά την οποία οι αθλητές πάλευαν πεσμένοι κάτω και ο νικητής έπρεπε να αναγκάσει τον αντίπαλό του να παραδεχτεί την ήττα του.     

[2] Πύθια ή Πυθιάδα: οι δεύτεροι σε σπουδαιότητα πανελλήνιοι αγώνες,  ιδρύθηκαν κατά τη μυθική παράδοση από τον Απόλλωνα μετά τη νίκη του εναντίον του Πύθωνος. Αναδιοργανώθηκαν το 582 π.Χ. και έπαυσαν να τελούνται κατά το τέλος του 4ου αιώνα μ.Χ.

[3] Νέμεα ή Νέμεια: Αθλητικοί αγώνες που διεξάγονταν στη Νεμέα κατά την  αρχαιότητα. Καθιερώθηκαν το 573 π.Χ. προς τιμή του Δία.

[4] Ίσθμια: Αθλητικοί αγώνες που διεξάγονταν κάθε δύο χρόνια. Η ίδρυσή τους οφείλεται στο Θησέα προς τιμή του πατέρα του Ποσειδώνα ή στο Σίσυφο προς τιμή του ήρωα Μελικέρτη.

[5] Εκατόμβια: η γιορτή των Ηραίων ονομαζόταν και Εκατόμβια εξαιτίας του αριθμού των θυσιαζομένων ζώων. Τελούνταν το μήνα Ηραίο, προς τιμήν της Ήρας.

[6] Παναθήναια: Αρχαία ελληνική γιορτή των Αθηνών, αφιερωμένη στη θεά Αθηνά και λάμβανε χώρα στην πόλη κάθε τέσσερα χρόνια.        

[7] Οι Αθηναίοι τιμούσαν τους νικητές των Παναθηναίων με λαμπρούς αμφορείς διακοσμημένους περίτεχνα, γεμάτους λάδι από τα ιερά ελαιόδεντρα, τα οποία βρίσκονταν στο ιερό ναό της Αθηνάς.

[8] Μετάφραση, Βασ. Λαζανά.

  

Ελένη Μουζακιώτη

Φιλόλογος  

Πηγές


 

  • Ιωάννου Κ. Κοφινιώτου, «Ιστορία του Άργους από των Αρχαιοτάτων χρόνων μέχρις ημών » Εν Αθήναις, Τυπογραφείον ο «Παλαμήδης» 1892. Επανέκδοση, Εκδ. Εκ Προοιμίου, Άργος, 2008. 
  • Ιωάννου Ερν. Ζεγκίνη, « Το Άργος δια μέσου των Αιώνων », Έκδοσις Τρίτη, Αθήνα, 1996. 
  • Διογένη Μαλτέζου, « Ο Πίνδαρος υμνεί το Άργος », Αργειακή Γη, Επιστημονική και Λογοτεχνική Έκδοση του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Άργους, τχ.1, Άργος, 2003.
  • Γιάννη Θ. Αποστολόπουλου, «Αργείων Άθλα», Έκδοση Δήμου Άργους, Άργος, 1998.  
  • Περιοδικό, «Αρχαιολογία & Τέχνες», τεύχος 4, Αύγουστος 1982.

 

  

Read Full Post »