Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Πανεπιστήμιο Αθηνών’

Νίκος Μαλιάρας – Ο Ρίχαρντ Στράους και οι Ναζί

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged , , , , , , , , , , , , , , , on 31 Οκτωβρίου, 2011| Leave a Comment »

Νίκος Μαλιάρας – Ο Ρίχαρντ Στράους και οι Ναζί

 

Το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Harvard στο Ναύπλιο θα φιλοξενήσει εκδήλωση, η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011 και ώρα 19.00 στην αίθουσα διαλέξεων «Οικογενείας Νίκου Μαζαράκη», κατά την οποία θα μιλήσει ο κύριος Νίκος Μαλιάρας, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορικής Μουσικολογίας και Πρόεδρος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Θέμα της ομιλίας, η οποία διοργανώνεται από την Πολιτιστική Πρωτοβουλία Εκπαιδευτικών Μουσικής Πελοποννήσου και είναι επίκαιρη λόγω της 28ης Οκτωβρίου, θα είναι: «Ο Ρίχαρντ Στράους και οι Ναζί».

Κέντρο Ελληνικών Σπουδών, Παλαιό Δημαρχείο, Πλατεία Φιλελλήνων και οδός Όθωνος, Ναύπλιο, τηλέφωνο, 27510 47030.      

 

Νίκος Μαλιάρας

 

Ο Νίκος Μαλιάρας, Αναπληρωτής Καθηγητής Ιστορικής Μουσικολογίας (Ιστορία των Μουσικών Οργάνων),  γεννήθηκε στην Αθήνα το 1959. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πιάνο στο Εθνικό Ωδείο Αθηνών. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Βυζαντινής Φιλολογίας και Ιστορίας, Μουσικολογίας και Μουσικο­παιδαγωγικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου, τις οποίες ολοκλήρωσε με τη λήψη πτυχίου Magister Artium (Μ.Α.) το 1988 (η διπλωματική του εργασία είχε θέμα τη μορφολογική δομή των πρώιμων κουαρτέτων για έγχορδα του Haydn) και διδακτορικού διπλώματος «μετά μεγάλου επαίνου» το 1990.

Το θέμα της διδακτορικής του διατριβής, που εντάχθηκε τιμητικά στις εκδόσεις του Πανεπιστημίου, ήταν: «Το όργανο στη βυζαντινή αυλική τελετουργία του 9ου και του 10ου αιώνα – μια έρευνα των πηγών» (στη γερμανική γλώσσα). Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Γερμανία υπηρέτησε και ως επιστημονικός συνεργάτης του Πανεπιστημίου του Μονάχου.

Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, υπηρέτησε αρχικά ως ειδικός επιστήμων Μουσικολογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, ενώ το 1995 εξελέγη μέλος Δ.Ε.Π. του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και διδάσκει ανελλιπώς μέχρι σήμερα μαθήματα Ιστορίας της Μουσικής, Ιστορίας των Μουσικών Οργάνων και Μουσικής Ανάλυσης, και επιβλέπει Σεμινάρια ανάλογου περιεχομένου. Έχει δημοσιεύσει τέσσερα βιβλία, πολλά άρθρα και κείμενα σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και είναι συνεργάτης και επιμελητής εκδόσεων του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, όπου έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες του.

Ερευνητικά ενδιαφέροντα:

Τα ερευνητικά του διαφέροντα επικεντρώνονται στην αναλυτική μελέτη της μουσικής του Μανώλη Καλομοίρη και άλλων εκπροσώπων της Εθνικής Σχολής, καθώς και στην εξερεύνηση του πεδίου της βυζαντινής κοσμικής μουσικής και των μουσικών οργάνων μέσα από τις ιστορικές, φιλολογικές, αρχαιολογικές και εικονογραφικές πηγές. Έχει μελετήσει επίσης ιδιαίτερα το έργο του Μπαχ και του Μπραμς και έχει δημοσιεύσει σχετικές μελέτες.

Καλλιτεχνικές και άλλες δραστηριότητες:

Είναι διευθυντής της Μικτής Χορωδίας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών, με την οποία έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα, την Κύπρο, τη Γερμανία και την Ιταλία, καθώς και της Παιδικής Χορωδίας «Μανώλης Καλομοίρης», η οποία έχει μόνιμη συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Φεστιβάλ Αθηνών και το Μέγαρο Μουσικής. Είναι Πρόεδρος του Δ.Σ. της Αθηναϊκής Συμφωνικής Ορχήστρας Νέων (Α.Σ.Ο.Ν.), Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου «Μανώλης Καλομοίρης», μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Συμβουλίου Μουσικής της Unesco και μέλος του Συλλόγου των Φίλων της Ελληνικής Μουσικής Βιβλιοθήκης.

 

Read Full Post »

Θεοφανόπουλος Δημήτριος (1842-1922)

Posted in Εκπαίδευση, Πρὀσωπα, tagged , , , , , , , , , , , , , on 19 Μαΐου, 2011| Leave a Comment »

Θεοφανόπουλος  Δημήτριος  (1842-1922)

  

Θεοφανόπουλος Δημήτριος

Καθηγητής Ρωμαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας. Γεννήθηκε στο Άργος και ήταν απόγονος του Αργείου οπλαρχηγού Δημ. Θεοφανόπουλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στη Γερμανία για έξι χρόνια, καθώς επίσης στο Παρίσι και στη  Bιένη.* Το 1875 εξελέγη υφηγητής, το 1876 έκτακτος και το 1879 τακτικός καθηγητής του Ρωμαϊκού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας** όπου δίδαξε 38 χρόνια. Διετέλεσε επίσης και Β’ Αντιπρόεδρος και σύμβουλος της αρχαιολογικής εταιρείας.

Από το συγγραφικό του έργο, ξεχωρίζει η εργασία του, «Πραγματεία περί αιρέσεων κατά το ρωμαϊκόν και βυζαντινόν δίκαιον,1875 ». Ήταν άριστος πανεπιστημιακός δάσκαλος και διακρινόταν για τη σαφήνειά του στη διδασκαλία και τη βαθιά επιστημονική του γνώση.

Με την πολιτική ασχολήθηκε μόνο μια φορά εντελώς περιστασιακά, στις 18 Σεπτεμβρίου 1894,  όταν μετά το θάνατο του Άγγ. Γεωργαντά έγιναν τοπικές εκλογές για την  πλήρωση της βουλευτικής έδρας και προτάθηκε ως υποψήφιος από την Τρικουπική παράταξη, αλλά δεν εκλέχτηκε.***

 

Υποσημειώσεις

 

* Εφ. «Η Αργολίς», φ. 211/3-10-1873.

** Κακώς αναφέρεται ως καθηγητής Αστικού Δικαίου σε διάφορες εγκυκλοπαίδειες. Οι πηγές τον αναφέρουν ως καθηγητή Ρωμαϊκού Δικαίου ( βλ. εφ.«Αγαμέμνων», φ. 29/25-3- 1889  κ.α. ).

*** Εκλέχτηκε ο Ιωάννης Ζωγράφος ( βλ. εφ. «Αγαμέμνων», φ. 105/16-10-1894 ).

  

Πηγές

  • Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, «Εκατονταετηρίς 1837-1937», Πυρσός, Αθήναι, 1937.
  • Λεύκωμα της Eκατονταετηρίδος της εν Aθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας 1837-1937, Αθήνα χ.χ. 
  • Οδυσσέας Κουμαδωράκης, « Άργος το πολυδίψιον » Εκδόσεις Εκ Προοιμίου, Άργος, 2007.

Read Full Post »

Δωρής Φίλιππος

Posted in Λογοτέχνες - Ιστορικοί, Πρὀσωπα, tagged , , , , , , , , , , , , , , , on 23 Φεβρουαρίου, 2011| Leave a Comment »

Δωρής Φίλιππος

 

Ομότιμος Καθηγητής Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών – Δι­κηγόρος. Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιανουαρίου 1942. Είναι γιος του Ευάγγελου Δωρή από το Άργος, διαπρεπούς νομικού και μέλους του νομικού συμβουλίου του Κράτους, συγγραφέα σημαντικών μελετών, όπως του δικαίου των Αρχαιοτήτων, πρώην Πρόεδρου του Συλλόγου Αργείων « ΑΤΡΕΥΣ».

Πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1964.  Δικηγόρος Αθηνών από το 1967, Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μονάχου (1972). Καθηγητής του Αστικού Δικαίου στο Τμήμα Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών.  Συγγραφέας μεγάλου αριθμού νομικών μελετών (εγχειριδίων, μονογραφιών, ερμηνευτικών συμβολών σε συλλογικά έργα, άρθρων σε νομικά περιοδικά και σε τιμητικούς τόμους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις, γνωμοδοτήσεων κ.ά.) στους τομείς κυρίως του αστικού και του ευρύτερου ιδιωτικού δικαίου, με έμφαση σε ζητήματα περιορισμών της συμβατικής ελευθερίας, δικαίου της αντιπροσωπείας, δικαίου της πώλησης, εμπράγματων ασφαλειών, εξειδικεύσεων της καλής πίστης, ιδίως στο πεδίο προστασίας του κα­ταναλωτή, επιδράσεων συνταγματικά προστατευόμενων θεμελιωδών αρχών, όπως η αρχή της αναλογικότητας στο πεδίο του ιδιωτικού δι­καίου, καθώς επίσης στους τομείς της μεθοδολογίας και φιλοσοφίας του δικαίου.  

Επίτιμος διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Δημο­κρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης από το 2006. Πρόεδρος της Ένωσης Αστικολόγων επί 3ετία και επίτιμος πρόεδρος αυτής από το 2008.  Διετέλεσε Διευθυντής του Τομέα Αστικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του Νομικού Βήματος από το 1981 έως το 2005, μέλος μεγάλου αριθμού νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, όπως για το Εθνικό Κτηματολό­γιο, το πλασματικό ενέχυρο και το νέο δίκαιο της πώλησης.

Υπήρξε επί μακρών επίσης σύμβουλος επί θεμάτων νομοθετικής πολιτικής του Εθνικού Κτηματολογίου και μέλος του Νομικού Συμβουλίου της Εμπορικής Τράπεζας. Έχει συμμετάσχει, ως εισηγητής ή μέλος, σε μεγάλο αριθμό ελληνικών και διεθνών συνεδρίων στο γνωστικό αντικείμενο της επιστήμης του και ως διαιτητής ή επιδιαιτητής σε εγχώριες και διεθνείς διαιτησίες. Γνωρίζει άριστα την Γερμανική, την Γαλλική και την Αγγλική.

 

Πηγή

  • Έκδοση Εγκυκλοπαιδειών Προσωπικοτήτων, «Who is Who στην Ελλάδα της Hübner», 5η Έκδοση, 2010. 

Read Full Post »