Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Στρατώνες Καποδίστρια’

«Οι chórεs» της Μαρίνας Σάττι στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου Αργολίδας


 

Η Εφορία Αρχαιοτήτων Αργολίδας παρουσιάζει τις «chórεs της Μαρίνας Σάττι», το Σάββατο 25 Ιουλίου 2020 (7:30 μμ) στον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου Αργολίδας, στους Στρατώνες Καποδίστρια στο Άργος.

Την καλλιτεχνική διεύθυνση της μουσικής παράστασης έχει η Μαρίνα Σάττι και συμμετέχουν 10 μέλη του φωνητικού συνόλου «chórεs».

 

«Οι chórεs» της Μαρίνας Σάττι

 

Το γυναικείο φωνητικό σύνολο chórεs συνεχίζει την επιτυχημένη συνεργασία του με την Εθνική Λυρική Σκηνή με μια σειρά συναυλιών σε επιλεγμένους αρχαιολογικούς χώρους ανά την Ελλάδα. Σε αυτές τις συναυλίες θα παρουσιάσει ένα ειδικά διαμορφωμένο πρόγραμμα, το οποίο περιλαμβάνει τα οκτώ δωδεκανησιακά τραγούδια του Γιάννη Κωνσταντινίδη, από τη Ρόδο, το Καστελλόριζο, την Τήλο, την Κάρπαθο, την Κω και την Κάλυμνο, οκτώ παραδοσιακά ελληνικά τραγούδια του Lajos Bardos από τον κύκλο Hellasz, καθώς και κομμάτια άλλων χωρών, από αφρικάνικα γκόσπελ μέχρι τραγούδια των Βαλκανίων.

 

Μαρίνα Σάττι

 

Καλλιτεχνική διεύθυνση: Μαρίνα Σάττι
Μουσική διδασκαλία – Διεύθυνση: Ειρήνη Πατσέα
Κινησιολογία: Μαρκέλλα Μανωλιάδη
Συμμετέχουν: 10 μέλη του φωνητικού συνόλου chórεs

 

Στρατώνες Καποδίστρια

Πληροφορίες:

  • Μέγιστος αριθμός θεατών: 100.
  • Υποχρεωτική προκράτηση θέσης εδώ
  • Ώρα προσέλευσης: 19:00
  • Ώρα έναρξης: 19:30

Η εκδήλωση προσφέρεται δωρεάν από το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.  Το μόνο αντίτιμο είναι το εισιτήριο (4 ευρώ) για την είσοδο στο μουσείο.

 

Read Full Post »

Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας, Άργος


 

Το Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας στεγάζεται στη Δυτική και Νοτιοδυτική Πτέρυγα των Στρατώνων Καποδίστρια στο Άργος. Το συγκρότημα των Στρατώνων, ιστορικό διατηρητέο κτίσμα, βρίσκεται σε κεντρική θέση της πόλης και σε μεγάλη εγγύτητα με το νεοκλασικό κτήριο της Δημοτικής Αγοράς και το Αρχαιολογικό Μουσείο Άργους.

 

Το Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας στεγάζεται σε ένα ιστορικό διατηρητέο συγκρότημα της πόλης του Άργους, που έχει μείνει γνωστό ως «Στρατώνες Καποδίστρια». Το συγκρότημα καταλαμβάνει μια ευρύτατη έκταση στο κέντρο της πόλης και απαρτίζεται από τέσσερις πτέρυγες (σήμερα σώζονται μόνο οι τρεις). Η αρχική του φάση ανάγεται γύρω στο 1700, ενώ ανοικοδομήθηκε το 1828-1829 με εντολή του Ιωάννη Καποδίστρια και με αρχιτέκτονα τον Λάμπρο Ζαβό, προκειμένου να στεγάσει το ιππικό του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Το ισόγειο των πτερύγων του προοριζόταν για τον σταβλισμό των αλόγων (ακόμα και σήμερα διατηρούνται οι ταΐστρες των αλόγων στο ισόγειο του μουσείου) και ο όροφος για τους θαλάμους των στρατιωτών, ενώ ο όροφος της βόρειας πτέρυγας, η οποία δεν σώζεται, για το διοικητήριο και τους θαλάμους των αξιωματικών. Τη δεκαετία του 1970 υπήρξαν έντονες πιέσεις για την κατεδάφιση του συγκροτήματος, οι συντονισμένες όμως ενέργειες του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πολιτιστικού Ομίλου Άργους και ευαισθητοποιημένων πολιτών είχαν ως αποτέλεσμα τον χαρακτηρισμό του ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου, με χρήση ως πολιτιστικό κέντρο.

 

Έκθεση, Γ3 Ενότητα, Το βυζαντινό σπίτι .

 

Το μουσείο ιδρύθηκε το 1989 και στεγάζεται στη δυτική και νοτιοδυτική πτέρυγα του συγκροτήματος. Ο εκθεσιακός χώρος καταλαμβάνει ολόκληρο τον όροφο της δυτικής πτέρυγας, ενώ στο ισόγειο της νοτιοδυτικής πτέρυγας στεγάζεται η Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων και Εκδηλώσεων του μουσείου.

Η δημιουργία της μόνιμης έκθεσης διήρκεσε από το 2011 έως το 2016 και πραγματοποιήθηκε από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι» με συγχρηματοδότηση της Ελλάδας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κύριος στόχος του μουσείου είναι η παρουσίαση αντιπροσωπευτικών πτυχών της βυζαντινής Αργολίδας μέσα από άγνωστα στο κοινό εκθέματα, καθώς και η δημιουργία μιας εστίας πολιτισμού στο Άργος και την ευρύτερη περιοχή της Αργολίδας, που θα παρέχει υψηλής ποιότητας υπηρεσίες στους πολίτες και επισκέπτες του.

Η έκθεση υποστηρίζεται από ποικίλα ερμηνευτικά μέσα, όπως κείμενα, φωτογραφίες, σχέδια, αναπαραστάσεις, ηχητικά στοιχεία, βιντεοπροβολές, ενώ έμφαση δίνεται στα εκθέματα αφής, που αφορούν σε κομβικά ευρήματα σε κάθε εκθεσιακή ενότητα, προκειμένου μεγάλο τμήμα της έκθεσης να είναι προσιτό σε άτομα με προβλήματα όρασης, που έχουν τη δυνατότητα να ψηλαφίσουν πρωτότυπα έργα των βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων.

 

Οι ενότητες του Μουσείου

 

Τα εκθέματα, κυρίως κεραμικά και γλυπτά, καθώς και νομίσματα, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες και ποικίλα μικροαντικείμενα, προέρχονται από τις σωστικές ανασκαφές των τοπικών Εφορειών Αρχαιοτήτων (Δ΄ ΕΠΚΑ, 5ης ΕΒΑ, 25ης ΕΒΑ) στην πόλη του Άργους, ενώ δεν λείπουν και εκθέματα από σημαντικές ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής. Παράλληλα παρουσιάζονται και ευρήματα από άλλες περιοχές της Αργολίδας, όπως το Ναύπλιο, η Ανδρίτσα, το Κεφαλάρι, ο Χώνικας, το Πλατανίτι, ο Μέρμπακας, η Τίρυνθα, το Λιγουριό, η Τραχειά, η Ερμιονίδα και τα νησιά του Αργολικού.

 

Ψηφιδωτό δάπεδο με προσωποποίηση Φθινοπώρου, Άργος 4ος αιώνας.

 

Ο εκθεσιακός χώρος καταλαμβάνει ολόκληρο τον όροφο της δυτικής πτέρυγας του συγκροτήματος και η μόνιμη έκθεση αναπτύσσεται σε τέσσερις κύριες ενότητες. Στην πρώτη ενότητα, με τίτλο «Μια αυτοκρατορία γεννιέται», παρουσιάζεται η νέα αυτοκρατορία, η βυζαντινή, καθώς και η νέα θρησκεία, ο χριστιανισμός. Παράλληλα, παρουσιάζεται η συνέχιση των δομών της αρχαιότητας σε βασικές πτυχές του καθημερινού βίου, όπως συνέβαινε στις πολυτελείς οικίες, με εξέχοντα εκθέματα τα ψηφιδωτά με την προσωποποίηση του φθινοπώρου και την απεικόνιση νικηφόρου άρματος.

Η δεύτερη ενότητα πραγματεύεται τη μετάβαση στον μεσαίωνα και τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούσαν από τον 7ο έως τον 9ο αιώνα. Παρουσιάζονται μολύβδινες σφραγίδες βυζαντινών αξιωματούχων που βρέθηκαν στα νησάκια του Αργολικού, ενώ το πλέον προβεβλημένο σύνολο αποτελούν τα ευρήματα του Σπηλαίου της Ανδρίτσας, μια μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας & Σπηλαιολογίας.

 

Έκθεση, Β’ Ενότητα. Οι καταφυγόντες του Σπηλαίου Ανδρίτσα.

 

Η τρίτη ενότητα, με τίτλο «Η μεσοβυζαντινή Αργολίδα», αποτελεί την «καρδιά» της έκθεσης συγκεντρώνοντας την πλειονότητα των εκθεμάτων. Οργανώνεται σε τρεις μεγάλες υποενότητες, από τις οποίες η πρώτη επικεντρώνεται στην εκκλησία, η οποία στη μεσαιωνική εποχή καθίσταται σε κέντρο όχι μόνο της δημόσιας λατρείας, αλλά και της δημόσιας ζωής ευρύτερα. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος ως μικρό παρεκκλήσι, με σημαντικές κτητορικές και αφιερωτικές επιγραφές στην είσοδό του, μαρμάρινα μέλη και τοιχογραφίες στο εσωτερικό του. Η δεύτερη υποενότητα, με τίτλο «Στην αγορά της βυζαντινής Αργολίδας», πραγματεύεται τη δράση των επαγγελματιών σε μια βυζαντινή πόλη, ενώ παρουσιάζονται και εκθέματα που χρησίμευαν στις ποικίλες συναλλαγές και το εμπόριο. Στην τρίτη υποενότητα παρουσιάζεται η ζωή στο βυζαντινό σπίτι, με αντικείμενα, κυρίως κεραμικά, που χρησιμοποιούνταν στην αποθήκευση, το μαγείρεμα και το σερβίρισμα των τροφών. Παρουσιάζονται, επίσης, χαρακτηριστικά αντικείμενα ένδυσης, καλλωπισμού και ψυχαγωγίας.

 

Θωράκιο με παγόνι, Άργος 12ος αιώνας.

 

Στην τέταρτη και τελευταία ενότητα με τίτλο «Αργολίδα: ένα σταυροδρόμι πολιτισμών», το ενδιαφέρον στρέφεται στη συνάντηση, συνύπαρξη και σε ορισμένες περιπτώσεις ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμών στα εδάφη της Αργολίδας, με την παρουσίαση χαρακτηριστικών στοιχείων του υλικού και άυλου πολιτισμού τους. Στην υποενότητα των Σλάβων παρουσιάζονται εργαλεία, στοιχεία ένδυσης και κοσμήματα κυρίως από το σλαβικό νεκροταφείο της Μάκρης στην Αρκαδία που αποκαλύφθηκε το 2009 από την 25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Η παρουσίαση συμπληρώνεται με τα χαρακτηριστικά χειροποίητα ή αργού τροχού αγγεία από την Τίρυνθα, το Άργος και τα σλαβικά νεκροταφεία της Αρκαδίας (Ασέας και Μάκρης). Στους Φράγκους εξέχουσα θέση έχει ο θησαυρός φραγκικών νομισμάτων που βρέθηκε στο Άργος, καθώς και τα χαρακτηριστικά ιταλικά αγγεία πρωτομαγιόλικα και αρχαϊκής μαγιόλικα, που επιχωριάζουν στις φραγκοκρατούμενες περιοχές. Οι Βενετοί αντιπροσωπεύονται από τον φτερωτό λέοντα και οικόσημα αξιωματούχων, νομίσματα και κεραμική, όλα προερχόμενα από το μεγάλο κέντρο της εποχής, το Ναύπλιο. Οι Αρβανίτες παρουσιάζονται μέσω του άυλου πολιτισμού τους, με διαδραστική εφαρμογή που εστιάζει σε αρβανίτικα επώνυμα και τραγούδια, καθώς και σε χαρακτηριστικές αρβανίτικες συνταγές της Αργολίδας. Η ενότητα κλείνει με τους Οθωμανούς, με έμφαση σε δύο καθημερινές συνήθειες που έχουν τις απαρχές τους στον 17ο αιώνα· το κάπνισμα με την παρουσίαση χαρακτηριστικών λουλάδων και την κατανάλωση καφέ με μικρά κύπελλα εργαστηρίων της Κιουτάχειας.

 

Οικόσημο Grimani, Ναύπλιο, 1708.

 

Στον σχεδιασμό του μουσείου, εκτός από το χώρο της μόνιμης έκθεσης, υπήρξε μέριμνα για τη δημιουργία ξεχωριστής αίθουσας για τη διοργάνωση περιοδικών εκθέσεων και εκδηλώσεων (συνεδρίων, ημερίδων, ομιλιών κτλ.), με στόχο το νέο μουσείο να προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στον επισκέπτη και να αποτελέσει μια κοιτίδα πολιτισμού στην καρδιά της πόλης του Άργους.

Το μουσείο θα λειτουργεί καθημερινά από Δευτέρα έως Κυριακή, 8.30-16.00, ενώ κάθε Τρίτη θα είναι κλειστό.

Στρατώνες Καποδίστρια, 212 00 Άργος
efaarg@culture.gr

https://www.byma.gr

Τηλ. 27510 68937
Τηλ/πία: 27510 68977

Αναστασία Βασιλείου

Δρ. Βυζαντινής Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Αθηνών,  Αρχαιολόγος Εφορείας Αρχαιοτήτων Αργολίδας

Read Full Post »

Άνοιξε τις πύλες του το  Βυζαντινό Μουσείο Άργους


 

Το Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας άνοιξε τις πύλες του στο κοινό την Πέμπτη 9 Μαρτίου 2017. Κύριος στόχος του μουσείου είναι να παρουσιαστούν αντιπροσωπευτικές πτυχές της Αργολίδας από τον 4ο αιώνα μ.Χ. έως τους νεότερους χρόνους μέσα από άγνωστα στο κοινό εκθέματα.

Το Βυζαντινό Μουσείο Αργολίδας στεγάζεται σε ένα ιστορικό διατηρητέο συγκρότημα της πόλης του Άργους, τους Στρατώνες Καποδίστρια. Το συγκρότημα καταλαμβάνει μια ευρύτατη έκταση στο κέντρο της πόλης και απαρτίζεται από τέσσερις πτέρυγες (σήμερα σώζονται μόνο οι τρεις). Η αρχική του φάση ανάγεται γύρω στο 1700, ενώ ανοικοδομήθηκε το 1828-1829 με εντολή του Ιωάννη Καποδίστρια και με αρχιτέκτονα τον Λάμπρο Ζαβό, προκειμένου να στεγάσει το ιππικό του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Το ισόγειο των πτερύγων του προοριζόταν για τον σταβλισμό των αλόγων (ακόμα και σήμερα διατηρούνται οι ταΐστρες των αλόγων στο ισόγειο του μουσείου) και ο όροφος για τους θαλάμους των στρατιωτών, ενώ ο όροφος της βόρειας πτέρυγας, η οποία δεν σώζεται, για το διοικητήριο και τους θαλάμους των αξιωματικών. Τη δεκαετία του 1970 υπήρξαν έντονες πιέσεις για την κατεδάφιση του συγκροτήματος, οι συντονισμένες όμως ενέργειες του Υπουργείου Πολιτισμού, του Πολιτιστικού Ομίλου Άργους και ευαισθητοποιημένων πολιτών είχαν ως αποτέλεσμα τον χαρακτηρισμό του ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου, με χρήση ως πολιτιστικό κέντρο.

 

Έκθεση, Γ3 Ενότητα, Το βυζαντινό σπίτι .


 

Η δημιουργία της μόνιμης έκθεσης του νέου μουσείου πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του συγχρηματοδοτούμενου Επιχειρησιακού Προγράμματος «Δυτική Ελλάδα – Πελοπόννησος – Ιόνιοι Νήσοι 2007-2013» με φορέα υλοποίησης το Υπουργείο Πολιτισμού & Αθλητισμού (25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, Εφορεία Αρχαιοτήτων Αργολίδας).

Η ίδρυση του Βυζαντινού Μουσείου Αργολίδας εντάσσεται στον ευρύτερο σχεδιασμό του Υπουργείου Πολιτισμού & Αθλητισμού σε συνεργασία με τον Δήμο Άργους – Μυκηνών για τη δημιουργία ενός δυναμικού πολιτιστικού δικτύου στην πόλη του Άργους, με την αξιοποίηση ενός σημαντικού ιστορικού διατηρητέου μνημείου, των Στρατώνων Καποδίστρια.

Εκθέματα από σημαντικές ανασκαφές

Ψηφιδωτό δάπεδο με προσωποποίηση Φθινοπώρου, Άργος 4ος αιώνας.

Τα εκθέματα, κυρίως κεραμικά και γλυπτά, καθώς και νομίσματα, ψηφιδωτά, τοιχογραφίες και ποικίλα μικροαντικείμενα, προέρχονται από τις σωστικές ανασκαφές των τοπικών Εφορειών Αρχαιοτήτων (Δ΄ ΕΠΚΑ, 5ης ΕΒΑ, 25ης ΕΒΑ) στην πόλη του Άργους, ενώ δεν λείπουν και εκθέματα από σημαντικές ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής. Παράλληλα παρουσιάζονται και ευρήματα από άλλες περιοχές της Αργολίδας, όπως το Ναύπλιο, η Ανδρίτσα, το Κεφαλάρι, ο Χώνικας, το Πλατανίτι, ο Μέρμπακας, η Τίρυνθα, το Λιγουριό, η Τραχειά, η Ερμιονίδα και τα νησιά του Αργολικού.

Ο εκθεσιακός χώρος καταλαμβάνει ολόκληρο τον όροφο της δυτικής πτέρυγας του συγκροτήματος και η μόνιμη έκθεση αναπτύσσεται σε τέσσερις κύριες ενότητες. Στην πρώτη ενότητα, με τίτλο «Μια αυτοκρατορία γεννιέται», παρουσιάζεται η νέα αυτοκρατορία, η βυζαντινή, καθώς και η νέα θρησκεία, ο χριστιανισμός. Παράλληλα, παρουσιάζεται η συνέχιση των δομών της αρχαιότητας σε βασικές πτυχές του καθημερινού βίου, όπως συνέβαινε στις πολυτελείς οικίες, με εξέχοντα εκθέματα τα ψηφιδωτά με την προσωποποίηση του φθινοπώρου και την απεικόνιση νικηφόρου άρματος.

Η δεύτερη ενότητα πραγματεύεται τη μετάβαση στον μεσαίωνα και τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούσαν από τον 7ο έως τον 9ο αιώνα. Παρουσιάζονται μολύβδινες σφραγίδες βυζαντινών αξιωματούχων που βρέθηκαν στα νησάκια του Αργολικού, ενώ το πλέον προβεβλημένο σύνολο αποτελούν τα ευρήματα του Σπηλαίου της Ανδρίτσας, μια μοναδική αρχαιολογική ανακάλυψη της Εφορείας Παλαιοανθρωπολογίας & Σπηλαιολογίας.

 

Έκθεση, Β’ Ενότητα. Οι καταφυγόντες του Σπηλαίου Ανδρίτσα.


 

Θωράκιο με παγόνι, Άργος 12ος αιώνας.

Η τρίτη ενότητα, με τίτλο «Η μεσοβυζαντινή Αργολίδα», αποτελεί την «καρδιά» της έκθεσης συγκεντρώνοντας την πλειονότητα των εκθεμάτων. Οργανώνεται σε τρεις μεγάλες υποενότητες, από τις οποίες η πρώτη επικεντρώνεται στην εκκλησία, η οποία στη μεσαιωνική εποχή καθίσταται σε κέντρο όχι μόνο της δημόσιας λατρείας, αλλά και της δημόσιας ζωής ευρύτερα. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος ως μικρό παρεκκλήσι, με σημαντικές κτητορικές και αφιερωτικές επιγραφές στην είσοδό του, μαρμάρινα μέλη και τοιχογραφίες στο εσωτερικό του. Η δεύτερη υποενότητα, με τίτλο «Στην αγορά της βυζαντινής Αργολίδας», πραγματεύεται τη δράση των επαγγελματιών σε μια βυζαντινή πόλη, ενώ παρουσιάζονται και εκθέματα που χρησίμευαν στις ποικίλες συναλλαγές και το εμπόριο. Στην τρίτη υποενότητα παρουσιάζεται η ζωή στο βυζαντινό σπίτι, με αντικείμενα, κυρίως κεραμικά, που χρησιμοποιούνταν στην αποθήκευση, το μαγείρεμα και το σερβίρισμα των τροφών. Παρουσιάζονται, επίσης, χαρακτηριστικά αντικείμενα ένδυσης, καλλωπισμού και ψυχαγωγίας.

Στην τέταρτη και τελευταία ενότητα με τίτλο «Αργολίδα: ένα σταυροδρόμι πολιτισμών», το ενδιαφέρον στρέφεται στη συνάντηση, συνύπαρξη και σε ορισμένες περιπτώσεις ενσωμάτωση διαφορετικών πολιτισμών στα εδάφη της Αργολίδας, με την παρουσίαση χαρακτηριστικών στοιχείων του υλικού και άυλου πολιτισμού τους. Στην υποενότητα των Σλάβων παρουσιάζονται εργαλεία, στοιχεία ένδυσης και κοσμήματα κυρίως από το σλαβικό νεκροταφείο της Μάκρης στην Αρκαδία που αποκαλύφθηκε το 2009 από την 25η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων. Η παρουσίαση συμπληρώνεται με τα χαρακτηριστικά χειροποίητα ή αργού τροχού αγγεία από την Τίρυνθα, το Άργος και τα σλαβικά νεκροταφεία της Αρκαδίας (Ασέας και Μάκρης). Στους Φράγκους εξέχουσα θέση έχει ο θησαυρός φραγκικών νομισμάτων που βρέθηκε στο Άργος, καθώς και τα χαρακτηριστικά ιταλικά αγγεία πρωτομαγιόλικα και αρχαϊκής μαγιόλικα, που επιχωριάζουν στις φραγκοκρατούμενες περιοχές.

Οικόσημο Grimani, Ναύπλιο, 1708.

Οι Βενετοί αντιπροσωπεύονται από τον φτερωτό λέοντα και οικόσημα αξιωματούχων, νομίσματα και κεραμική, όλα προερχόμενα από το μεγάλο κέντρο της εποχής, το Ναύπλιο. Οι Αρβανίτες παρουσιάζονται μέσω του άυλου πολιτισμού τους, με διαδραστική εφαρμογή που εστιάζει σε αρβανίτικα επώνυμα και τραγούδια, καθώς και σε χαρακτηριστικές αρβανίτικες συνταγές της Αργολίδας. Η ενότητα κλείνει με τους Οθωμανούς, με έμφαση σε δύο καθημερινές συνήθειες που έχουν τις απαρχές τους στον 17ο αιώνα· το κάπνισμα με την παρουσίαση χαρακτηριστικών λουλάδων και την κατανάλωση καφέ με μικρά κύπελλα εργαστηρίων της Κιουτάχειας.

Στον σχεδιασμό του μουσείου, εκτός από το χώρο της μόνιμης έκθεσης, υπήρξε μέριμνα για τη δημιουργία ξεχωριστής αίθουσας για τη διοργάνωση περιοδικών εκθέσεων και εκδηλώσεων (συνεδρίων, ημερίδων, ομιλιών κτλ.), με στόχο το νέο μουσείο να προσφέρει μια ολοκληρωμένη εμπειρία στον επισκέπτη και να αποτελέσει μια κοιτίδα πολιτισμού στην καρδιά της πόλης του Άργους.

Το μουσείο θα λειτουργεί καθημερινά από Τρίτη έως Κυριακή, 9.00-14.00, ενώ κάθε Δευτέρα θα είναι κλειστό.

Διεύθυνση: Στρατώνες Καποδίστρια, Άργος

Τηλέφωνο: 27510 68937

Read Full Post »

Στρατώνες Καποδίστρια στο Άργος: Ιστορία, και μια πολιτιστική μάχη. Μελέτη του Βασίλη Δωροβίνη στο περιοδικό «Αρχιτεκτονικά Θέματα», τεύχος 13ο (1979).


 

Το ιστορικό υλικό, τα γεγονότα και oι θέσεις που παρουσιάζονται στη μελέτη αυτή έχουν την ιδιοτυπία να συνδέονται αναπόσπαστα μεταξύ τους, με την έννοια ότι η πολιτιστική μάχη που έγινε και γίνε­ται στην πόλη του Άργους για την αξιο­ποίηση του κτιρίου των Στρατώνων Καπο­δίστρια με τη μετατροπή του σε πνευματι­κό κέντρο υπήρξε η άμεση αφορμή για να αρχίσει η σχετική ιστορική έρευνα.

Η έρευνα άρχισε μεθοδικά από το τοπικό αρχείο του φιλολογικού συλλόγου Ο Δα­ναός, συνεχίστηκε στο αρχείο της δημόσι­ας βιβλιοθήκης Ο Παλαμήδης, στο Ναύ­πλιο, και περατώθηκε μετά από συστημα­τικές αναζητήσεις, τόσο για γραφτές μαρ­τυρίες όσο και για παλαιές αναπαραστά­σεις του κτιρίου, στη βιβλιοθήκη της Βου­λής, στη Γεννάδειο βιβλιοθήκη, στην Μπενάκειο βιβλιοθήκη, στα Γενικά Αρχεία του Κράτους, σε ορισμένες ιδιωτικές βιβλιο­θήκες, καθώς και στα φωτογραφικά αρ­χεία του Υπουργείου Δημοσίων Έργων, της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού και του Πολεμικού Μουσείου.

 

Η βορινή πλευρά των Στρατώνων Καποδίστρια το 1905. Φωτογραφία: Αριστείδης Λάιος (1871-1965).

Η βορινή πλευρά των Στρατώνων Καποδίστρια το 1905. Φωτογραφία: Αριστείδης Λάιος (1871-1965).

 

Ουσιαστική υπήρξε η συμβολή του Γάλλου ερευνητή της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών Michel Sève, καθώς και του Μου­σείου του Λούβρου πού παραχώρησε και τη φωτογραφία του σχεδίου του Papety, πολύτιμου για μια περίοδο της ιστορίας των Στρατώνων για την οποία δεν βρέθη­καν ακόμα γραφτές πηγές.

Θά πρέπει, επίσης, να μνημονευτεί η διευκόλυνση που δόθηκε από το γραφείο του Υπουργού Εθνικής Αμύνης για τη μελέτη των φακέλων των Στρατώνων, οι οποίοι υπάρ­χουν στις αρμόδιες υπηρεσίες του Υ­πουργείου (πράγμα που οδήγησε στη δια­πίστωση ότι σε κανέναν οργανισμό, υπη­ρεσία ή ίδρυμα συνδεόμενο με το Υπουρ­γείο δεν έχει γίνει η παραμικρή επιστημο­νική εργασία για τη μελέτη, κατάταξη και αξιολόγηση δειγμάτων, τουλάχιστο, της αρχιτεκτονικής στρατιωτικών κτιρίων, ιδι­αίτερα της καποδιστριακής και οθωνικής περιόδου· τούτο επιβεβαιώνεται και από την ευκολία με την οποία κατεδαφίστηκαν οι καποδιστριακοί στρατώνες της Ακρο­ναυπλίας και με την οποία παραχωρήθη­καν – για να κινδυνεύσουν να κατεδαφι­στούν – οι Στρατώνες του Άργους), θά πρέπει, τέλος, να αναφερθεί η προθυμία των αρμοδίων της Αμερικανικής και της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής να δι­ευκολύνουν την έρευνα στα αντίστοιχα αρχεία τους.

Για λόγους συστηματικούς η μελέτη χωρί­στηκε σε δύο μέρη – το πρώτο αναφέρεται στην ιστορία των Στρατώνων (αλλά και στα ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με αυτούς), από την εποχή της πρώτης οικο­δόμησής τους (δεύτερη ενετοκρατία Άρ­γους) ως το 1968, οπότε το κτίριο εκκενώ­θηκε οριστικά από τον στρατό. Στο δεύτε­ρο μέρος, δίνονται συμπυκνωμένα οι κυρι­ότερες φάσεις της «μάχης των Στρατώ­νων» και επιχειρείται μια πρώτη κοινωνιο­λογική ερμηνεία της.

Για τη συνέχεια της μελέτης του κ. Βασίλη Κ. Δωροβίνη, πατήστε διπλό κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: Στρατώνες Καποδίστρια στο Άργος – Ιστορία, και μια πολιτιστική μάχη

Read Full Post »

Μια Εύγλωττη Σύγκρουση –  Στρατώνες Καποδίστρια στο  Άργος, κράτος, δήμος, κόμματα, φορείς και πολίτες


 

 Μια Εύγλωττη Σύγκρουση –  Στρατώνες Καποδίστρια στο  Άργος, κράτος, δήμος, κόμματα, φορείς και πολίτες. Άρθρο του Βασίλη Δωροβίνη στο βιβλίο, «Το Οικολογικό Κίνημα στην Ελλάδα», Εκδόσεις: Μετά τη βροχή, Αθήνα, 1987.

Τον Μάρτιο του 1987 συμπληρώθηκαν ακριβώς δέκα χρόνια από τη δημιουργία του θέματος γύρω από την κατεδάφιση ή δια­τήρηση και αξιοποίηση του ιστορικού κτιρίου των Στρατώνων Καποδίστρια στην πόλη του Άργους. Το θέμα αυτό δημιουργήθηκε με την απόφαση της 5 Μαρτίου 1977 του Δημοτικού Συμβουλίου, σύμφωνα με την οποία αποφασίστηκε η κατεδάφιση «των παλαιών κτισμάτων των στρατώνων», ώστε κατόπιν… να ήταν δυνατό να προγραμματιστεί τι θα γίνει ο χώρος τους. Με την απόφαση αυτή δημιουργήθηκαν οι πρώτες αντιδράσεις εκ μέρους των πολιτών, που κατέληξαν σε σύγκρουση διαρκείας, με απήχηση, στην αρχή, και με διαστάσεις, κατόπιν, που πήραν πανελλήνιο χαρακτήρα, ενώ το θέμα ερχόταν και σε γνώση διεθνών οργανισμών.

 

Πρόχειρο σχέδιο των Στρατώνων που δημοσιεύτηκε στο αγγλικό περιοδικό «The Graphic» (20.1.1877) και στο γαλλικό «L᾿  Illustration» (27.1.1877).

Πρόχειρο σχέδιο των Στρατώνων που δημοσιεύτηκε στο αγγλικό περιοδικό «The Graphic» (20.1.1877) και στο γαλλικό «L᾿ Illustration» (27.1.1877).

 

Σήμερα, με την απόσταση του χρόνου, μπορούμε να βεβαιώ­σουμε ότι η σύγκρουση γύρω από τους Στρατώνες Καποδίστρια εξελίχθηκε σε πολύ χαρακτηριστική διεργασία κοινωνικών αντιπαρα­θέσεων, με αφορμή ένα θέμα περιβαλλοντικό το οποίο έφερε στην επιφάνεια όλη τη διαδικασία κοινωνικής διαστρωμάτωσης σε μια τυπική επαρχιακή πόλη της σημερινής Ελλάδας, αλλά και τον καθο­ριστικό ρόλο των διαφόρων κοινωνικών στρωμάτων που ενεπλάκησαν στη σύγκρουση. Πέρα από αυτό, και μόνον η αρθρογραφία του αθηναϊκού τύπου για το θέμα μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε ότι εκτός, ίσως, από το θέμα του δελφικού τοπίου, στις οξείες φάσεις του, κανένα άλλο θέμα περιβαλλοντικό ή προστασίας της πολιτιστικής μας κληρονομιάς δεν κράτησε τόσο ζωηρό το ενδιαφέρον των έντυ­πων μέσων ενημέρωσης επί μια ολόκληρη δεκαετία.

Για τη συνέχεια του άρθρου του κ. Βασίλη Κ. Δωροβίνη, πατήστε διπλό κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: Μια Εύγλωττη Σύγκρουση – Στρατώνες Καποδίστρια στο Άργος.

 

Read Full Post »

Έκθεση περιοδικού νεανικού τύπου (1936-2000)


 

Το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Άργους, με την υποστήριξη της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Άργους – Μυκηνών παρουσιάζει την έκθεση Περιοδικού Νεανικού Τύπου (1936-2000) στην αίθουσα ‘ΙΩ’ στους στρατώνες του Καποδίστρια στο Άργος, από 12 έως 20 Μαΐου 2012.

 

ο Μικρός Ήρως

Όπως σημειώνει ο Ρήγας Ρηγόπουλος, από την συλλογή του οποίου προέρχονται τα περιοδικά: « Πιστεύω πως ο Μικρός Ήρως πρέπει να διδάσκεται στα δημοτικά γιατί πέρα από την λογοτεχνική του αξία, μέσα στις σελίδες του μπορεί να νοιώσει κανείς υψηλά συναισθήματα και αξίες όπως η αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα, η αγάπη και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, ο αγνός έρωτας και η δυνατή φιλία, όπως και η φιλομάθεια και η αγάπη για την υγεία του σώματος και του πνεύματος».

Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται περιοδικά που έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας κατά τα χρόνια της παιδικής αθωότητας όπως είναι περιοδικά περιπέτειας μικρός Ήρως, μικρός Σερίφης, μικρός Κάου–μπόυ και άλλα με το προσδιοριστικό ‘μικρός’, σειρές από παραμύθια και εξωτικές περιπέτειες όπως Ταρζάν, Γκαούρ-Ταρζάν, περιοδικά σε μίμηση ή αντιγραφή των pulp περιοδικών της Αμερικής όπως η Μάσκα και το Μυστήριον, περιοδικά νεότερα όπως τα Μπλέκ, Ζαγκόρ και ‘Ομπραξ, και περιοδικά με σούπερ ήρωες ή επιστημονικής φαντασίας όπως τα Διαπλανητικά Παράξενα, Υπεράνθρωπα, Εκπληκτικά, Κόναν, Σπάιντερ Μαν.

Περιοδικά με διάφορους προσανατολισμούς όπως ο Γκρέκο (ο αετός των γηπέδων), ή ο Φίλαθλος και ο Σπόρτ Μπίλυ, και σειρές περιοδικών που απευθύνονταν σε κορίτσια όπως η Μανίνα, η Κατερίνα, ή Αλίκη, το Χαρούμενο Κορίτσι κ.α.

Ο Μίκυ Μάους έδωσε τον χαρακτηρισμό σε όλα τα περιοδικά του ύφους όπως η μικρή Λουλού, ο Μπάγκς Μπάνυ, ο Ποπάυ, ο Σεραφίνο και ο Τιραμόλα.

Και φυσικά δεν μπορούν να λείπουν περιοδικά που σαν μαθητές διαβάζαμε και κυκλοφορούσαν μέσα στα σχολεία, όπως ο «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Νεότητος», «το Προς την Νίκην» και «η Ζωή του Παιδιού» ή «ο Πρόσκοπος και ο Φυσικός Κόσμος».

Τα Κλασσικά Εικονογραφημένα μας εισήγαγαν με έναν ευχάριστο τρόπο στον κόσμο της κλασσικής λογοτεχνίας αλλά και της αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας και της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ από περιοδικά όπως η Διάπλασις των Παίδων, το Ελληνόπουλο (ο Θησαυρός των Παιδιών), το Μπράβο, το Σπίτι του Παιδιού, έχουν περάσει σχεδόν όλοι οι Έλληνες διανοούμενοι είτε ως αναγνώστες είτε ως συνεργάτες μέσα από τις σελίδες συνεργασίας αναγνωστών ή τα ανοιχτά μυστικά που έπαιζαν τον ρόλο που σήμερα παίζουν τα SMS ή τα Site Κοινωνικής Δικτύωσης».

 

ο Μικρός Ήρως

 

Ο συνεργάτης της Αργολικής Βιβλιοθήκης Αντώνης Σιούτος, σε σημείωσή του για την έκθεση, γράφει:

«Χρόνοι παλιοί»

« Καθισμένοι σε μια γωνιά της πλατείας του Δρυμούρα, ιδρωμένοι και κατάκοποι από το πολύωρο ποδόσφαιρο στην αλάνα, με ματωμένα γόνατα – το φάρμακο ήταν το σάλιο μας και το χαρτί απ’ τα μπακέτα των τσιγάρων- και παπούτσια μισοχάσκοντα, ξεκινούσαμε τις ανταλλαγές των απαγορευμένων καρπών μας.

– Δώσε τον Μικρό ήρωα, να σου δώσω το Γκαούρ- Ταρζάν.

– Σιγά, το έχω διαβάσει τρεις φορές. Αν θέλεις δώσε την Μάσκα.

Η βρώμικια αθλητική έκρυβε καλά το θησαυρό μας από τα ερευνητικά μάτια της μάνας, όταν γυρίζαμε στο σπίτι. Μετά τις φωνές και τις απειλές της- εδώ που τα λέμε, έπεφτε και καμιά φάπα- κι ύστερα από την υποχρεωτική ψυχρολουσία-  πού η ευκολία του ζεστού νερού! κλεινόμασταν στο δωματιάκι ( τάχα γραφείο! Ο θεός να το κάνει..) για να διαβάσουμε τα μαθήματα της επόμενης μέρας.

Ο Δάσκαλος μας, θεός σχωρέστον, ήταν πολύ αυστηρός. Κι είχε μια μακριά  βέργα από κυδωνιά, Παναγία μου! Ένας χαζός συμμαθητής μας την είχε κόψει απ’ το χωράφι του πατέρα του και την είχε μάλιστα χαράξει καλλιτεχνικά για να καλοπιάσει τον Δάσκαλο. Αμ δε! Ο πρώτος που τη γεύτηκε ήταν ο ίδιος, όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε για τα άμφια των ιερέων. Και η κουνουπίτσα έτσουζε… Την κόβανε  στο γειτονικό ποτάμι, τον Ξεριά. Όταν έπεφτε στην ανοιχτή  παλάμη σου, κινδύνευες από ανακοπή. Τέτοιος πόνος.

Κλεινόμασταν, που λέτε, στο δωμάτιο, κι αρχίζαμε την μελέτη. Ο Γιώργος Θαλάσσης πάλι έχει μπλέξει με κάτι πράκτορες της Γκεστάπο. Όμως, η όμορφη Κατερίνα – αιώνια ερωτευμένη με τον Γιώργο- και ο Σπίθας, που όταν δεν τρώει είναι φοβερός, έχουν ήδη καταστρώσει το σχέδιο δραπέτευσης. Κόβαμε την ανάγνωση του Μικρού ήρωα και αλλάζαμε τόπο, χρόνο και ήρωα. Ο Ταρζάν, τώρα, κυνηγάει λαθροκυνηγούς με την βοήθεια της Τζέιν και του Ποκοπίκου.

Άμα ακούγαμε βήματα ή κουβέντες, σηκώναμε το στρώμα και κρύβαμε τα περιοδικά. Τί λέγαμε για απαγορευμένους καρπούς; Ήταν η μυστική μας βιβλιοθήκη. Μυστήριο, Μάσκα, περιπέτειες του Λέμμυ Κώσιον, της Αράχνης αλλά και κανένας Ιούλιος Βερν, έτσι για αλλαγή. Τα δεμένα βιβλία, εκείνο τον καιρό, ήταν ακριβά. Κινδύνευαν να πάνε από ασφυξία οι ήρωές μας, όταν ξαπλώναμε στο κρεβάτι, τάχα ότι διαβάζαμε ιστορία και θρησκευτικά.

Σε αυτούς τους μακρινούς αλλά τόσο ζεστούς κι ανθρώπινους χρόνους μας ταξιδεύει ο εικαστικός Ρήγας Ρηγόπουλος με τούτη την έκθεσή του. Μεθοδικός, τακτικός και λάτρης εκείνης της εποχής και των νεανικών μας διαβασμάτων, τα κράτησε. Τα μάζεψε τεύχος- τεύχος. Τα φύλαξε στην καρδιά του και στο υπόγειο της Αναγέννησης, τα φρόντισε και τώρα μας καλεί να γυρίσουμε πίσω, να συναντήσουμε ξανά την παλιά συντροφιά της αλάνας, να νοιώσουμε την ιερή μυρωδιά του χώματος και την θαλπωρή της γειτονιάς.

Τον Ανδρέα, τον Γιάννη, τον Γιώργη, τον Βύρωνα, τον Νάκη με την μάνα του να τρέχει πίσω του, ενώ εκείνος ετοιμαζόταν να σουτάρει, για να φάει τ’ αυγό του και το ψωμί με την μαρμελάδα. Εμάς, μας έφτανε μια φέτα απ’ το καρβέλι με λάδι, ρίγανη κι αλάτι. Άντε καμιά φορά και με πελτέ, όταν ήταν ο καιρός που η μάνα τον έφτιαχνε στο καζάνι.   

Τώρα, όλοι εκείνοι οι ήρωες συνωστίζονται να αναδυθούν από τη μνήμη. Τη μνήμη ή την καρδιά; Αλήθεια, ποιος θα μου πει πού κατοικοεδρεύουν οι ήρωες μας; Ο Ζορρό, ο Μπλέκ, ο Όμπραξ, ο Ζαγκόρ και τόσοι άλλοι που σιγά – σιγά προβάλουν για να μας θυμίσουν την παρουσία τους και τα κατορθώματά τους.

Στο κάτω μέρος της δίφυλλης ντουλάπας, σ΄ ένα ξεχασμένο συρτάρι, είχε βρει καταφύγιο ο Μίκυ Μάους με την αιώνια μνηστή του, την Μίνυ και τον κουφιοκέφαλο αλλά πιστό του φίλο, τον Γκούφυ. Στην άλλη σειρά ο Ντόναλντ Ντακ- με τις διασκεδαστικές διακυμάνσεις των σχέσεων του με την Νταίζη – με τα ανιψάκια του, τον Χιούι, τον Ντιούι και τον Λιούι αλλά και τον δραχμοφονιά θείο Σκρούτζ.

Ακολουθείστε τα βήματα του Ρήγα. Για λίγο ξεχάστε το σκούρο και οδυνηρό σήμερα κι αναζητείστε μέσα σας το παιδί. Τους καιρούς της αγάπης, της ελπίδας, της προσδοκίας. Θυμηθείτε τους ανεκπλήρωτους παιδικούς έρωτές σας. Τη γλυκιά ταραχή όταν άγγιζες το χέρι της Μαρίας, της Φούλης, της Κικίτσας, της Σοφίας…

Ψηλαφήστε τα σημάδια στα γόνατα και τους αγκώνες. Ξαπλώστε πάλι στο μικρό κρεβάτι σας κι ονειρευτείτε όλα εκείνα που περιμένατε να ‘ρθουν  και δεν ήρθαν. Κι όπως λέει ο Ευριπίδης στις Βάκχες:  Εκείνα που είναι να γίνουν, δεν έγιναν ποτέ κι αυτά που γίνονται, δεν ήταν για να γίνουν.

Ρήγα, να ‘σαι καλά. Κι άλλα σπουδαία περιμένουμε από σένα.

Έκθεση περιοδικού νεανικού τύπου (1936-2000)

Άργος 12 – 20 Μαΐου

Στρατώνες Καποδίστρια, αίθουσα «ΙΩ»

Ώρες λειτουργίας: 11.00-14.00 & 19.00-21.00

 

Read Full Post »

Θέατρο: Ιστορία ζωολογικού κήπου του Eduard Albee – Στρατώνες Καποδίστρια


 

The Zoo Story

Στην Αίθουσα Τέχνης «Αμυμώνη», στους Στρατώνες Καποδίστρια στο  Άργος, παρουσιάζεται  το έργο,  « The Zoo Story», του Eduard Albee, σε σκηνοθεσία Νίκου Κλησιάρη.  

Το «The Zoo Story» είναι το πρώτο θεατρικό έργο του Αμερικανού θεατρικού συγγραφέα Έντουαρντ Άλμπι που γράφτηκε το 1958 και ολοκληρώθηκε σε μόλις τρεις εβδομάδες. Ο αρχικός τίτλος ήταν «Peter and Jerry». Το έργο διερευνά την απομόνωση, τη μοναξιά, την κοινωνική ανισότητα και την απανθρωπιά σε έναν εμπορικό κόσμο. Αρχικά το έργο είχε απορριφθεί από τους παραγωγούς στη Νέα Υόρκη. Ο Άλμπι ανέβασε το έργο στην Ευρώπη, παρουσιάζοντας το στο Δυτικό Βερολίνο στο Schiller Werkstatt Θέατρο στις 28 Σεπτεμβρίου 1959. Στην Αμερική η πρώτη παράσταση, πραγματοποιήθηκε στο Provincetown Playhouse το 1960.

 

Υπόθεση

Τάσος Θάνος - Νίκος Κλησιάρης

Το μονόπρακτο αυτό έργο αφορά δύο χαρακτήρες, τον Peter και τον Jerry. Ο Peter είναι ένας μεσαίας τάξης εκδότης, με μια σύζυγο, δύο κόρες, δύο γάτες και δύο παπαγάλους που ζει χωρίς κανείς από τους γύρω του να του δίνει ιδιαίτερη σημασία. Ο Jerry είναι ένας απομονωμένος και δυσάρεστος άνθρωπος που ζει σε ένα οικοτροφείο και είναι ιδιαίτερα προβληματικός χαρακτήρας. Οι άνδρες αυτοί ανταμώνονται σ’ ένα παγκάκι στο πάρκο της Νέας Υόρκης Central Park.

Ο Jerry είναι απελπισμένος και επιζητά μια ουσιαστική συνομιλία με ένα άλλο ανθρώπινο ον. Με τη συζήτηση που ακολουθεί εισβάλλει στην ειρηνική κατάσταση του Peter ανακρίνοντας τον και αναγκάζοντάς τον να ακούσει ιστορίες από τη ζωή του, συμπεριλαμβανομένης και της ιστορία ο «JERRY και ο σκύλος», καθώς και το λόγο που βρίσκεται πίσω από την επίσκεψή του στο ζωολογικό κήπο.

Edward Albee

Τα στοιχεία του έργου, το ειρωνικό χιούμορ και η αδιάκοπη δραματική αγωνία φτάνει στο αποκορύφωμα όταν ο Jerry φέρνει το θύμα του κάτω στο δικό του κτηνώδες επίπεδο.
Πριν τη συγκλονιστική τελική αποκάλυψη ο Peter ανακοινώνει: «πραγματικά , πρέπει να πηγαίνω σπίτι;…» Ο Jerry, ως απάντηση, αρχίζει να τον γαργαλάει. Ο Peter γελά και συμφωνεί να ακούσει το τέλος της αφήγησης του Jerry σχετικά με το τι «συνέβη στο ζωολογικό κήπο».

Ταυτόχρονα, ο Jerry ξεκινά πιέζοντας τον Peter στο παγκάκι. Ο Peter εξαγριώνεται και αποφασίζει να πολεμήσει για την περιοχή του πάνω στο παγκάκι. Απροσδόκητα, ο Jerry τραβά ένα μαχαίρι το οποίο μετά από λίγο βρίσκεται στα χέρια του Peter. Όταν ο Peter κρατά το μαχαίρι αμυντικά, ο Jerry ρίχνει τον εαυτό του πάνω σε αυτό. Ενώ αιμορραγεί ο Jerry ολοκληρώνει την ιστορία του ζωολογικού κήπου φέρνοντας τη στο άμεσο παρόν…

Μετάφραση: Καίτη Κασιμάτη – Μυριβήλη

Σκηνοθεσία: Νίκος Κλησιάρης

Σκηνικά – Κοστούμια: Ανδρέας Δημητρίου

Παίζουν οι: Νίκος Κλησιάρης,  Τάσος Θάνος

Βοηθός σκηνοθέτη: Λήδα Καμπόσου

Διάρκεια παράστασης: 60 λεπτά

Παραστάσεις: 26,27,28, 29, 30  Οκτωβρίου  και 4, 5, 6 Νοεμβρίου 2011 , ώρα 21.30.

After the zoo – Μετά το τέλος της κάθε παράστασης:

  •  26, 27 Οκτωβρίου 2011, «Μουσικές παρεμβάσεις»  από τη μουσική σχολή «Δίεσις».
  •  28, 29, 30 Οκτωβρίου 2011,  «Μουσικά στιγμιότυπα» από το Δημοτικό Ωδείο Άργους. 
  •  4, 5, 6 Νοεμβρίου 2011, «Zoo sound distractions» Δημήτρης Ταλαρούγκας & Στράτος Διαμαντής.

Στον χώρο της αίθουσας θα λειτουργεί, «Έκθεση του Νίκου Καραγιάννη», με ένα σπάνιο φωτογραφικό υλικό ηθοποιών & παραστάσεων του Εθνικού Θεάτρου.

 

Read Full Post »