Τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Ιησού Χριστού
Για το θέμα «Παιδικά και Εφηβικά χρόνια του Ιησού Χριστού» έχουν γραφτεί και ειπωθεί πολλά. Η βασική πηγή πληροφόρησης αποτελούν τα Ευαγγέλια των Αγίων Ευαγγελιστών Ματθαίου, Λουκά, Μάρκου και Ιωάννη, χωρίς ωστόσο να αποκλείονται άλλες πληροφορίες επί του θέματος που μας παρέχουν κάποια από τα λεγόμενα Απόκρυφα Ευαγγέλια.
Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι τα Ευαγγέλια δε διασώζουν πληροφορίες για τη ζωή του Ιησού Χριστού από τη Γέννησή του μέχρι και την ηλικία των 30 χρόνων, όπου και άρχισε τη δημόσια δράση του. Μονάχα τρία είναι τα γεγονότα εκείνα τα οποία διασώζονται δηλαδή όταν ήταν 8 ημερών (περιτομή και ονοματοδοσία), 40 ημερών (καθαρισμός) και 12 χρονών. Η εξήγηση στο «κενό» αυτό απλή και εύκολη. Το Ευαγγέλιο δεν έχει βιογραφικό χαρακτήρα, αλλά σωτηριολογικό. Οι Ευαγγελιστές δηλαδή δεν γράφουν τυχόν βιογραφίες του Ιησού, αλλά μονάχα ότι έχει σχέση με τη σωτηρία των ανθρώπων.
Γενικά στοιχεία
Ο Ιησούς Χριστός ανήκε σε μια πολυμελή οικογένεια και η ζωή του δεν πρέπει να διέφερε από τις συνηθισμένες ιουδαϊκές οικογένειες. Μητρική του γλώσσα ήταν τα Αραμαϊκά, μια διάλεκτος της Συριακής. Γνώριζε την αρχαία Εβραϊκή γλώσσα της Παλαιάς Διαθήκης αφού ήξερε να την μελετά, γνώριζε επίσης αρκετά καλά την ελληνιστική κοινή (διεθνής γλώσσα της τότε εποχής) και ίσως να είχε λίγες γνώσεις της ρωμαϊκής γλώσσας. Δεν σπούδασε σε ειδικές θεολογικές σχολές, αλλά γνώριζε καλά τις απόψεις των νομοδιδασκάλων. Έζησε μόνιμα στη Ναζαρέτ. Από εκεί επισκέφθηκε λόγω του επαγγέλματός του (ξυλουργός) πολλές πόλεις της πατρίδας του, καθώς και τα Ιεροσόλυμα για να προσκυνήσει στο Ναό. Από τις μετακινήσεις του αυτές και την επικοινωνία του με αρκετό κόσμο γνώριζε καλά την καθημερινή ζωή και τη φύση.
Η περιτομή και ονοματοδοσία του Ιησού
(8 ημέρες μετά την Γέννηση του Κυρίου)
Η περιτομή και η ονοματοδοσία ήταν μία από τις τελετές με τις οποίες οι Ισραηλίτες έδειχναν την πίστη τους στο Θεό της διαθήκης. Η περιτομή είχε έναν καθαρά θρησκευτικό χαρακτήρα. Θεσπίστηκε επί Αβραάμ ως συμβολική πράξη σε σχέση με τη σύναψη διαθήκης ανάμεσα στον Θεό και τον Αβραάμ (βλέπε βιβλίο Γενέσεως 17, 9–14 και 23–27). Με την περιτομή το παιδί ανήκε πλέον στο Θεό της Διαθήκης και γινόταν μέλος του λαού του Θεού. Μεταγενέστερα, η περιτομή συνδέθηκε άμεσα και με την ταυτόχρονη ονοματοδοσία. Κατά τον Απόστολο Παύλο (προς Ρωμαίους 2,28) η περιτομή συμβολίζει γενικότερα την πνευματική αναγέννηση. Ως τελετή γινόταν εντός του κτιρίου της συναγωγής, το πρωί, παρουσία δέκα τουλάχιστον προσώπων. Έτσι και η περιτομή του βρέφους Ιησού έγινε στη Συναγωγή της Βηθλεέμ.
Η κατά σάρκα περιτομή του Κυρίου. Μηνολόγιον Βασιλείου Β΄. Vaticanus graecus, 1613, 11ος αι. Φ. 287.
Ο ευαγγελιστής Λουκάς (κεφ. β΄, 21) αναφέρει τα εξής: Καὶ ὅτε ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι ὀκτὼ τοῦ περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦς, τὸ κληθὲν ὑπὸ τοῦ ἀγγέλου πρὸ τοῦ συλληφθῆναι αὐτὸν ἐν τῇ κοιλίᾳ. Απόδοση στη νεοελληνική: Καὶ ὄταν συμπληρώθησαν αἱ ὀκτὼ ἡμέραι διὰ νὰ κάμουν τὴν περιτομὴν τοῦ παιδιοῦ, τοῦ ἐδόθηκε τὸ ὄνομά του Ἰησοῦς, ὄπως ὠνομάσθηκε ἀπὸ τὸν ἄγγελον πρὶν συλληφθῇ εἰς τὴν κοιλιά. (περισσότερα…)
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 