Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Φαρμακοποιός’

Το φάρμακο και η ιστορία του: από τον Αθανάσιο Ολύμπιο στον Απόστολο Παπαγεωργίου – Το πρώτο φαρμακείο του Άργους

Posted in Άργος, Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Υγεία, tagged , , , , , , , , , on 2 Ιουνίου, 2023| Leave a Comment »

Το φάρμακο και η ιστορία του: από τον Αθανάσιο Ολύμπιο στον Απόστολο Παπαγεωργίου – Το πρώτο φαρμακείο του Άργους |Επαγγέλματα υγείας & τοπική ιστορία

 

«Ρήον βαρβαρικόν…. Ελληνιστί

Ραβέντι……………. Νεοελληνιστί

Ρέουμ παλμάτουμ…. Λατινιστί

Ραβάρβπ…………… Γαλλιστί

Ραβάρβαρο………… Ιταλιστί

Ραβέν οτού………… Τουρκιστί

 

Το γνήσιον Ρήον είναι φυτόν πολύζωον από το γένος των λαπάθων του κήπου και των λειμώνων. Αυτό φύεται φυσικώς εις τα βόρεια μέρη της Κίνας, εις την μεσαίαν Ασίαν, εις το Τιμπέτ, εις την Μογγολίαν και εις τα μεσημβρινά μέρη της Σιβιρίας, καλλιεργείται τανυν και εις την Γερμανίαν εις πλήθος, φυτεύεται και εις τους κήπους της Ευρώπης, όπου ανθεί προς το θέρος. Ευρίσκεται και εις τινα όρη της Ελλάδος, άγριον μεν, πλην μεγαλόφυλλον. Αι ρίζαι του φυτού τούτου είναι χονδραί ίσον ως ρεπάνιον, πλην είναι σκληραί, πολύκλωνοι, με τινας ίνας χονδράς πυκνάς και λεπτάς, έξωθεν με φλοιάν μελαγχρινήν ή ύπωχρον, οι βλαστοί των είναι χορτώδεις, κενοί έσωθεν, χλωροπράσινοι, κλωνίφεροι και φυλλίφεροι. Αυτοί υψούνται από 3 έως 5 πόδας».

 

Ιστορία, φυτολογία, γεωγραφία, μια γνώση που στην επαφή της με το χρόνο συσσωρεύεται σε σελίδες βιβλίων, σε γνωστικά αντικείμενα, σε ηθικές αξίες επαγγελματικών πρακτικών και μετατρέπουν την επιστήμη σε καθημερινότητα. Σωρευμένη γνώση που δημιουργεί επίσης τους διαδρόμους μέσω των οποίων ρέει η Μεγάλη Ιστορία των διαδοχικών επιστημονικών ανακαλύψεων, όπως εκείνη των επαγγελμάτων υγείας, και καταλήγει στο σημείο συνάντησης που περιγράφεται ως Ιστορία του Ανθρώπινου Είδους. Άνθρωποι σοφοί, πνεύματα ανήσυχα, ικανά να προσαρμόζουν μεγάλες φιλοσοφικές αναζητήσεις και συστήματα ηθικών αξιών με την αναζήτηση μηχανισμών και κανόνων που απορρέουν από τον φυσικό κόσμο, για να τους μετατρέψουν σε παρήγορη καθημερινή πρακτική επιτρέποντας στον άνθρωπο να βιώσει τον περιβάλλοντα κόσμο με μεγαλύτερη ευχέρεια και σεβασμό.

 

«Ρήον βαρβαρικόν», από το βιβλίου του Διονυσίου Πύρρου του Θετταλού, «Η «Βοτανική Πρακτική», που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1838.

 

Όμως στη διαδικασία αυτή το χώρο τους έχουν και όσοι διέσωσαν, συνειδητά ή τυχαία, τα σώματα των καταγραφών, τα χειρόγραφα, τις αποδόσεις κειμένων, όλα εκείνα τα στοιχεία που αποτέλεσαν βήματα προς μια ανθρωποκεντρική επιστημονική εξέλιξη και ιστορία για να μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα το μέγεθος της προσπάθειας και τη δύναμη της πίστης που καθοδήγησε την εξέλιξη της κοινωνίας του ανθρώπου.

Διονύσιος Πύρρος ο Θετταλός (1777-1853).

Ο Διονύσιος Πύρρος, ο Θετταλός, αποτελεί ένα φωτεινό παράδειγμα διανοούμενου του 19ου αιώνα (γεννήθηκε στην Καστανιά Τρικάλων το 1777 και πέθανε στην Αθήνα το 1853), που μας κληρονόμησε εξαιρετικά δείγματα των επιστημονικών βημάτων της ιατρικής και της φαρμακολογίας. Λόγιος κληρικός και ιατροδιδάσκαλος, ο Διονύσιος Πύρρος μαθήτευσε στα μεγάλα σχολεία των ελληνικών κοινοτήτων του 18ου αιώνα όπως τη Σχολή των Κυδωνιών και τη Χίο και συνέβαλε σημαντικά στην ανάπτυξη θεωριών και πρακτικών ψυχικής υγιεινής εκτός από την ιατρική και τη φαρμακολογία. Η «Βοτανική Πρακτική» που εκδόθηκε στην Αθήνα το 1838 δεν ήταν μόνο ένα εξαιρετικό βιβλίο για τις λεπτομέρειες με τις οποίες περιγράφει τους «φυσικούς και χυμικούς χαρακτήρες» των βοτάνων, αλλά και μια πλούσια πηγή γεωγραφικών και ιστορικών πληροφοριών που συνοδεύουν κάθε παρουσίαση.

Εκτός από τη βοτανολογία, το βιβλίο αποτελεί και μια σημαντική κατάσταση ονομάτων επαγγελματιών και επαγγελματικών δραστηριοτήτων καθώς επίσης και ενδείξεων κοινωνικής ιεράρχησης που προκύπτουν από τον κατάλογο των συνδρομητών στο τέλος του βιβλίου. Στις πρώτες εξάλλου θέσεις μπορεί να σημειώσει κανείς το όνομα του πρώτου βασιλιά του νεοελληνικού κράτους Όθωνα και κυρίως των κ. Βίτμερ και Βενάρδου Ρέζερ, αρχιάτρων του βασιλιά, ενώ καταγράφονται ιατροί, φαρμακοποιοί, κ.α.

Μερικά χρόνια αργότερα, το 1883, θα εκδοθεί η φαρμακοποιΐα του «Φαρμακοποιού Βικέντιου Ι. Πίντου» αφιερωμένο «τοις φίλοις συναδέλφοις», που θα περιλαμβάνει πολλές πληροφορίες από ανάλογες, γαλλικές κυρίως, εκδόσεις και θα καταγράφει στάδια παρασκευής και συστατικά για πολλά ιαματικά σκευάσματα. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ομιλία στο Δαναό με θέμα:«Φαρμακευτική Νανοτεχνολογία: Όταν τα φάρμακα και τα εμβόλια «αλλάζουν» διαστάσεις»

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged , , , , , , , , on 30 Ιανουαρίου, 2020| Leave a Comment »

Ομιλία στο Δαναό με θέμα:«Φαρμακευτική Νανοτεχνολογία: Όταν τα φάρμακα και τα εμβόλια «αλλάζουν» διαστάσεις».

 

Στα πλαίσια του προγράμματος Διαλέξεων και Συζητήσεων της χειμερινής περιόδου, ο Σύλλογος Αργείων «Ο Δαναός» συνεχίζει τις μετακλήσεις σημαντικών και διακεκριμένων  προσωπικοτήτων, προκειμένου να προσφέρει στους Αργείους την ευκαιρία επικοινωνίας με θέματα που αφορούν στον άνθρωπο και τις πνευματικές του αναζητήσεις.

Την Κυριακή   2 Φεβρουαρίου 2020  και  ώρα  6.30  μ.μ. στην αίθουσα διαλέξεων του Συλλόγου Αργείων «Ο Δαναός», Αγγελή Μπόμπου 8, στο Άργος,  θα μιλήσει: η Δρ. Νατάσσα Πίππα, φαρμακοποιός, MSc, PhD, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στον Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών με θέμα:

«Φαρμακευτική Νανοτεχνολογία: Όταν τα φάρμακα και τα εμβόλια «αλλάζουν» διαστάσεις».

Θα προβληθούν διαφάνειες και θα ακολουθήσει συζήτηση.

 

Νατάσα Πίππα

 

Νατάσα Πίππα

Είναι φαρμακοποιός, μεταδιδακτο-

ρική ερευνήτρια στον Τομέα Φαρμακευτικής Τεχνολογίας, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Η ερευνά της αφορά το σχεδιασμό και την ανάπτυξη νανοσωματιδίων  για τη μεταφορά και στοχευμένη δράση φαρμάκων. Διαθέτει μεταπτυχιακό στη «Βιομηχανική Φαρμακευτική»  και ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο κλάδο της Φαρμακευτικής Νανοτεχνολογίας το 2015 στο Τμήμα Φαρμακευτικής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Κατά τη διάρκεια του διδακτορικού της, συμμετείχε στο ερευνητικό πρόγραμμα «NANOMACRO: Functional Self-assembled Nanostructures from Block Copolymers and Proteins»,  στο Ινστιτούτο Θεωρητικής και Φυσικής Χημείας, Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών.

Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 80 επιστημονικές εργασίες σε διεθνή περιοδικά με κριτές, 8 κεφάλαια σε επιστημονικά βιβλία και editor σε 3 επιστημονικά βιβλία. Έχει επιλεχθεί ως ομιλήτρια σε εθνικά και διεθνή συνέδρια και έχει παρουσιάσει περισσότερες από 90 αναρτημένες ανακοινώσεις. Έχει λάβει  2 υποτροφίες για μεταδιδακτορική έρευνα στην Ελλάδα από το Ίδρυμα Κρατικών Υποτροφιών (ΙΚΥ)  και  στη Γαλλία από το Campus France στο Πανεπιστήμιο του Bordeaux. Έχει συνεργαστεί με φαρμακευτικές βιομηχανίες για την ανάπτυξη φαρμάκων, καλλυντικών και συμπληρωμάτων διατροφής καθώς σε εθνικά και ευρωπαϊκά επιστημονικά προγράμματα.

Έχει λάβει το διεθνές βραβείο International Association of Advanced Materials Scientist Medal (IAAM Scientist medal) για το έτος  2016 και διάκριση (seal of  excellence) για τη συμμετοχή της στο Marie Skłodowska-Curie actions για την πρόταση: «Mixed Delivery Systems as Vaccines Adjuvants» και έχει επιλεγεί να συμμετάσχει στο 68ο Lindau Nobel Laureate Meeting. Είναι μέλος των ΔΣ της Ελληνικής Φαρμακευτικής  (ΕΦΕ) και της Ελληνικής Εταιρείας Βιοϋλικών.

Είναι εξωτερική συνεργάτης του Εθνικού Κέντρου Αξιολόγησης της Ποιότητας και της Τεχνολογίας στην Υγεία «ΕΚΑΠΤΥ» Α.Ε. και επιθεωρήτρια ISO 9001, 13485 και 22000. Κατάγεται από το Άργος, είναι παντρεμένη με τον Θοδωρή Κρινά και έχουν ένα γιο.

 

Read Full Post »

Ο Βονιφάτιος Βοναφίν και η ταρίχευση του Καποδίστρια

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Ναύπλιο, tagged , , , , , , , , , on 27 Νοεμβρίου, 2017| Leave a Comment »

Ο Βονιφάτιος Βοναφίν και η ταρίχευση του Καποδίστρια – «Errare humanum est» (το σφάλλειν είναι ανθρώπινο)

 

Την αποφράδα ημέρα της Κυριακής 27ης Σεπτεμβρίου 1831, με το παλιό ημερολόγιο, περίπου στις 6:45 πμ, ο Κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας έπεσε νεκρός στην πόρτα του Αγίου Σπυρίδωνα, στο Ναύπλιο, όπου πήγαινε να εκκλησιαστεί, άγρια δολοφονημένος «για λόγους τιμής», από τους δύο Μαυρομιχαλαίους (τους Μαυρομιχάλας), τον Κωνσταντίνο, αδερφό του Πετρόμπεη, που τον πυροβόλησε εξ’ επαφής στην πίσω δεξιά πλευρά της κεφαλής με πιστόλι οπλισμένο με διπλό μπαλαρμά και τον Γεώργιο, γιό του Πετρόμπεη, ο οποίος τον χτύπησε θανάσιμα με μαυρομάνικο μαχαίρι στη δεξιά βουβωνική χώρα.

Το φονικό του Κυβερνήτη έγινε θρύλος και τραγούδι και η μνήμη του παραμένει ζωντανή στη λαϊκή συνείδηση των Ελλήνων, όπως το τραγούδησε η λαϊκή μούσα: «o Γιώργος και ο Κωσταντής, δυο Μπέηδες της Μάνης / μια πιστολιά του ρίξανε φαρμακερό μαχαίρι». «Το στόμα τ’ αίμα γέμισε τα χείλη του φαρμάκι / κι η γλώσσα τ’ αηδονολαλεί σαν το χελιδονάκι» (Χ. Πιτερός, Ναύπλιο, H πορεία της δολοφονίας του Κυβερνήτη, Ναυπλιακά Ανάλεκτα 7, (2009) 115-121).

Bonifaccio Bonafin (1800-1893). Δημοσιεύεται στο: Θ. Κωστούρος, «Βονιφάτιος Βοναφίν», έκδοση Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.

Η νεκροψία έγινε από επιτροπή γιατρών, έπειτα από δύο ώρες περίπου από τη δολοφονία. Την επόμενη, στις 28 Σεπτεμβρίου προσκλήθηκε ξανά επιτροπή γιατρών που την αποτελούσαν οι: Σπ. Καρβελάς, Ν. Μαράτος, Δομ. Μαλδίνης, Π. Ζεγκίνης, Ανδρ. Παπαδόπουλος – Βρεττός και Ιακ. Θεοφιλάς καθώς και ο φαρμακοποιός Βονιφάτσιο Βοναφίν, ο οποίος είχε ιδρύσει από το 1828 το πρώτο φαρμακείο στην Ελλάδα, στο Ναύπλιο, και ήταν ο αρμόδιος για την ταρίχευση. Τα σπλάχνα του Κυβερνήτη αφαιρέθηκαν από το σώμα, τοποθετήθηκαν σε πολυτελή θήκη και τάφηκαν κάτω από το Άγιο Βήμα του Ναού του Αγίου Σπυρίδωνα.

Το πρώτο φαρμακείο «Ο Σωτήρ» του Β. Βοναφίν στεγαζόταν στο μεγάλο δρόμο, δίπλα από το πρώτο γυμνάσιο, το σημερινό δημαρχείο. Αρχικά, το φαρμακείο στεγαζόταν σε παλιότερη μη σωζόμενη διώροφη οικία. Η υπάρχουσα νεοκλασική οικία χτίστηκε περίπου γύρω στα 1880. Ο φαρμακοποιός Β. Βοναφίν (1800-1893), ιταλικής καταγωγής, ήταν σπουδαία φυσιογνωμία, σπουδαγμένος στην Πάδοβα της Ιταλίας, όπου είχε σπουδάσει ιατρική και ο Ιωάννης Καποδίστριας. Τον Β. Βοναφίν στην συνέχεια διαδέχτηκε στο φαρμακείο ο ανιψιός του Α. Κάτσικας και κατά την τελευταία περίοδο το φαρμακείο λειτούργησε ως το 1972 από την Ε. Γουζουάση.

 

Το φαρμακείο όπως ήταν τη δεκαετία του ’60. Δημοσιεύεται στο: Θ. Κωστούρος, «Βονιφάτιος Βοναφίν», έκδοση Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.

 

Κατά τη δεκαετία του 1980 στην πρόσοψη του νεοκλασικού κτιρίου τοποθετήθηκε, από τον πρόεδρο του Συλλόγου Παλαμήδης, Τ. Τούμπα, μαρμάρινη επιγραφή με το εξής κείμενο:

 

Το πρώτο φαρμακείον της Ελλάδος 1828-1972. Ιδρυτής Βονιφάτιος Βοναφίν. Εδώ εταριχεύθη ο Α΄ Κυβερνήτης της Ελλάδος Καποδίστριας την 28/09/1831.

 

Μετά την τοποθέτηση της επιγραφής αυτής έχει καθιερωθεί η άποψη από όλους ότι ο Ιωάννης Καποδίστριας ταριχεύθηκε στο φαρμακείο του Βονιφάτιου Βοναφίν. Κανείς δεν έχει εκφράσει έκτοτε διαφορετική γνώμη, ούτε οι ασχολούμενοι επιστημονικά με την Νεοελληνική Ιστορία. Αλλά όπως είναι γνωστό, στην έρευνα αυτό το οποίο θεωρείται ως πιθανόν, δεν είναι και πραγματικό. Και στην περίπτωση αυτή βρισκόμαστε μπροστά στη δημιουργία μιας λόγιας καινοφανούς θα λέγαμε παράδοσης, η οποία δε συμβαδίζει με την αντικειμενική ιστορική πραγματικότητα.

Για τον χώρο που ταρίχευσε ο Β. Βοναφίν τη σορό του Καποδίστρια δεν υπάρχουν ιστορικές αμφιβολίες και περιθώρια αμφισβήτησης. Όπως προκύπτει από την Γενική Εφημερίδα της Κυβέρνησης όπου έχουν δημοσιευθεί όλα τα σχετικά με τη δολοφονία του Καποδίστρια, αλλά και από την «Ναυπλία» του Μ. Λαμπρυνίδη (1875, σελ. 292):

«O νεκρός του Ι. Καποδίστρια μετεκομίσθη ευλαβώς εκ του ναού του Αγίου Σπυρίδωνος εις το ανάκτορο αυτού, συνοδευόμενος υπό πλήθους λαού ολοφυρομένου επί τη απωλεία και καταρωμένου τους αυτουργούς˙ εκεί δε μετά την αυτοψία εταριχεύθη υπό του φαρμακοποιού Β. Βοναφίν και απετέθη εις την αίθουσαν της υποδοχής (του Κυβερνείου), όπου ο λαός συνέρεε και καθισπάζετο τα πόδια αυτού».

Τα πράγματα για την ταρίχευση είναι ξεκάθαρα. Η ταρίχευση έγινε στο Κυβερνείο που βρισκόταν στο μικρό πάρκο δυτικά της πλατείας Τριών Ναυάρχων, στο χώρο που έχει ανεγερθεί το άγαλμα του Όθωνα.

 

Εικόνα 3: Κυβερνείο, Παλατάκι Ι. Καποδίστρια (1890) από ανατολικά.

 

Η κηδεία του Κυβερνήτη έγινε 18 Οκτωβρίου 1831. Στη συνέχεια η σορός του τοποθετήθηκε στο αριστερό του Ιερού Βήματος του Αγίου Γεωργίου και στις 28 Μαρτίου 1832 ο αδελφός του Αυγουστίνος Καποδίστριας τη μετέφερε με πλοίο στην Κέρκυρα, όπου τάφηκε στο Μοναστήρι της Παναγίας μέσα στην πόλη.

Είναι επίσης αξιοσημείωτο ότι και ο φαρμακοποιός Θ. Κωστούρος στην μυθιστορηματική βιογραφία του για τον Βοναφίν (Θ. Κωστούρος, Βονιφάτιος Βοναφίν, Ανάπλι 1979) αναφέρει σαφώς ότι μετά τη δολοφονία «ο Μέγας Νεκρός, ανάμεσα σε γόους και ολοφυρμούς του πλήθους, μεταφέρθηκε στο Κυβερνείο, όπου οι γιατροί Παπαδόπουλος, Μαράτος, Τράϊμπερ, έκαναν τη νεκροψία …και κατόπιν ο Β. Βοναφίν ανάλαβε… την ταρίχευση του αδικοσκοτωμένου Κυβερνήτη».

Το φαρμακείο, σήμερα, στην Πλατεία Ναυάρχων. Στο χώρο που λειτούργησε το πρώτο φαρμακείο της Ελλάδας από τον Βοναφίν, λειτούργησε ως το 1972 το φαρμακείο της Ε. Γουζουάση. Ωστόσο, η υπάρχουσα νεοκλασσική οικία χτίστηκε περίπου γύρω στα 1880.

Γύρω από σημαντικά ιστορικά πρόσωπα στη μνήμη των ανθρώπων συγχέεται συχνά η πραγματικότητα με τη φαντασία, όπως π.χ. γύρω από τη φυλακή του Κολοκοτρώνη στο Παλαμήδι, την Αρβανιτιά κλπ (Χ. Πιτερός Ναυπλιακά Ανάλεκτα, 7, 2009).

Είναι καιρός το Ίδρυμα Ιωάννη Καποδίστρια να απομακρύνει από το πρώτο Φαρμακείο, το συντομότερο δυνατόν, την επιγραφή αυτή με την λανθασμένη πληροφόρηση για την ταρίχευση του Καποδίστρια και να τοποθετήσει νέα υπεύθυνα τεκμηριωμένη σύμφωνα με την ιστορική πραγματικότητα.

Σχετικά με το κτίριο του πρώτου φαρμακείου ανεξάρτητα από την δυνατότητα απαλλοτρίωσής του ή μη από το Δήμο Ναυπλίου, τα εκκλησιαστικά Συμβούλια του Αγίου Γεωργίου, της Παναγίας και του Αγίου Νικολάου, που εκμεταλλεύονται το κτίριο, έχουν υποχρέωση και καθήκον να αναλάβουν το συντομότερο δυνατόν την επισκευή της εξωτερικής όψης σε ένα τόσο ιστορικό κτήριο, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία.

Είναι καιρός ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του.

Σημ. Βιβλιοθήκης:  Το ιστορικό κτίριο του Πρώτου Φαρμακείου πέρασε στις 6 Νοεμβρίου 2017 στην κυριότητα του Δήμου καθώς υπεγράφησαν τα συμβόλαια μεταβίβασης από τις τρεις εκκλησίες που το είχαν στην ιδιοκτησία τους στον Δήμο Ναυπλιέων.

Τα συμβόλαια παρουσία συμβολαιογράφου υπέγραψαν εκ μέρους των εκκλησιών οι πρόεδροι των εκκλησιαστικών συμβουλίων, Αγίου Γεωργίου π. Ελευθέριος Μίχος, Αγίου Νικολάου π. Κυριακός Αγγελόπουλος και Γενεσίου της Θεοτόκου (Παναγίας) π. Διονύσιος Ταμπάκης και εκ μέρους του Δήμου Ναυπλιέων ο Δημαρχος Δημήτριος Κωστούρος, ενώ η τιμή της αγοραπωλησίας ανέρχεται στο ποσό των 585.000 ευρώ.

 

Χρήστος Πιτερός

Αρχαιολόγος

Εφημερίδα «ΤΑ ΑΡΓΟΛΙΚΑ», φύλλο 212, 29 Σεπτεμβρίου 2012.

 

Διαβάστε ακόμη:

Read Full Post »

Ζαβιτσάνος Γεώργιος (1838-1893)

Posted in Υγεία, tagged , , , , , , , , , , , , , on 11 Σεπτεμβρίου, 2009| Leave a Comment »

Ζαβιτσάνος Γεώργιος (1838-1893)

  

Ζαβιτσάνος Γεώργιος

Ζαβιτσάνος Γεώργιος

Έλληνας χημικός γεννήθηκε στο Ναύπλιο το 1838 και πέθανε στην Αθήνα το 1893. Μετά το πέρας των γυμνασιακών του σπουδών γράφτηκε στο Εθνικό Πανεπιστήμιο για να σπουδάσει Φυσικές Επιστήμες. Δύο χρόνια μετά πήγε στο Παρίσι και συνέχισε τις σπουδές του στο ανώτερο φαρμακευτικό σχολείο, από το οποίο κατόπιν ευδοκίμου πτυχιακής εξετάσεως πήρε τον τίτλο του «πρωτοταγούς  φαρμακέως». Στο Παρίσι έγραψε την πραγματεία «Περί της επιδράσεως του φωσφόρου εις τον ζωικόν οργανισμό».

Το 1863 έγινε υφηγητής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο, το1869 διορίστηκε έκτακτος  καθηγητής της φαρμακευτικής χημείας και συνταγολογίας. Το 1875 τακτικός καθηγητής. Υπήρξε εύγλωττος και μεθοδικός διδάσκαλος και πολύ καλός πειραματιστής.

Εξέδωσε: «Φαρμακευτικόν δελτίον» επί μια τετραετία, «Φαρμακευτική χημεία»  (τ.Α΄), «Ουρολογίαν», «Συνταγολογία», μετέφρασε δε τα χημικά σύμβολα, έτσι ώστε να γράφει  Αργ = αργίλλιον, Μ = μόλυβδος, Λ= λευκόχρυσος, Χρ = χρυσός κλπ.

Ως αντιπρόσωπος της Ελλάδος παρακάθησεν σε ευρωπαϊκά συνέδρια υποβάλλοντας ανακοινώσεις «Περί της φαρμακευτικής εκπαιδεύσεως» και «Περί των εν Ελλάδι τελουμένων νοθειών», οι οποίες κρίθηκαν πολύ επιτυχείς. 

  

Πηγή

  •  Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τ. 11, έκδοσις δευτέρα δια συμπληρωμάτων, Εκδοτικός Οργανισμός «Ο Φοίνιξ», 1926-1934, 24 τόμοι.

Read Full Post »

Μπονιφάτσιο Μποναφίν – Bonifaccio Bonafin (1800-1893)

Posted in Πρὀσωπα, Υγεία, Φιλἐλληνες, tagged , , , , , , , , , , , , on 19 Μαρτίου, 2009| Leave a Comment »

Μπονιφάτσιο Μποναφίν – Bonifaccio Bonafin (1800-1893)

 

Ιταλός φιλέλληνας, φαρμακοποιός. Γεννήθηκε στην Πάδοβα της Ιταλίας το 1800 και πέθανε στο Ναύπλιο το 1893. Μετά από 3 χρόνια παραμονής του στην Ύδρα, το 1829 εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο και παντρεύτηκε Υδραία. Προσπάθησε, όπως αυτό προκύπτει από τρεις επιστολές που έχουν διασωθεί, να διοριστεί ως φαρμακοποιός στο Στρατιωτικό Νοσοκομείο του Ναυπλίου.

Bonifaccio Bonafin (1800-1893). Δημοσιεύεται στο: Θ. Κωστούρος, «Βονιφάτιος Βοναφίν», έκδοση Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος.

Αρχικά προτάθηκε από τον Ν. Καλογερόπουλο, ο οποίος με επιστολή του προς τον Φρούραρχο Ναυπλίου Χάιντεκ του συνιστούσε τον Μποναφίν ως τον πλέον κατάλληλο για την συγκεκριμένη κενή θέση. Τον πληροφορούσε ακόμη ότι ο ενδιαφερόμενος είναι πτυχιούχος του Πανεπιστημίου της Πάδοβας, και τον διαβεβαίωνε ότι ο προτεινόμενος ήταν πρόθυμος να περάσει από ειδικές εξετάσεις. (Η επιστολή είναι γραμμένη στη Γαλλική γλώσσα). Ο Φρούραρχος Χάιντεκ, με την σειρά του απευθύνεται προς το Γενικό Φροντιστήριο και αφού αναφέρεται στην διαφωνία του Μποναφίν σχετικά με τον προβλεπόμενο μισθό, τον προτείνει ως καταλληλότερο για την θέση του Φαρμακοποιού. (Η επιστολή είναι γραμμένη στην Ελληνική γλώσσα).

Παράλληλα ο Μποναφίν απευθύνει προσωπική επιστολή προς κάποιο σημαίνον πρόσωπο και ενημερώνει για τις σπουδές του και την αξιοσύνη του, τονίζοντας ότι τα προβλεπόμενα χρήματα ήταν λίγα.( Η επιστολή είναι γραμμένη στην Ιταλική γλώσσα).

Από πληροφορίες γνωρίζουμε ότι ο Μποναφίν δεν διορίστηκε στην επίζηλη θέση του Νοσοκομείου, αλλά άνοιξε δικό του φαρμακείο στο Ναύπλιο και υπήρξε από τους πρωτοπόρους της φαρμακευτικής τέχνης.

Το πρώτο φαρμακείο «Ο Σωτήρ» του Μποναφίν στεγαζόταν στο μεγάλο δρόμο, δίπλα από το πρώτο γυμνάσιο, το σημερινό δημαρχείο. Αρχικά, το φαρμακείο στεγαζόταν σε παλιότερη μη σωζόμενη διώροφη οικία. Η υπάρχουσα νεοκλασική οικία χτίστηκε περίπου γύρω στα 1880. Τον Μποναφίν στην συνέχεια διαδέχτηκε στο φαρμακείο ο ανιψιός του Α. Κάτσικας και κατά την τελευταία περίοδο το φαρμακείο λειτούργησε ως το 1972 από την Ε. Γουζουάση.

Τέλος  ήταν και ο άνθρωπος που ταρίχευσε τη σορό του Ιωάννη Καποδίστρια.

Με τον Μπονιφάτσιο Μποναφίν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα, ο φαρμακοποιός και λογοτέχνης Θεόδωρος Κωστούρος. Αγαπητή και αξέχαστη μορφή τ᾽ Αναπλιού. Το βιβλίο του « Βονιφάτιος Μποναφίν»  έχει εκδοθεί με την φροντίδα του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος το 1979.

Πηγή

  • Βασίλης Κ. Δωροβίνης, «Τρεις  Φιλέλληνες στην Αργολίδα. Νέα και ανέκδοτα στοιχεία για τους Τζώρτζ Τζάρβις, Πέτρο Μπελλίνο και Μπονιφάτσιο Μποναφίν», Σελ. 155-160, Ανάτυπον από τα «Ναυπλιακά Ανάλεκτα», Τόμος ΙΙΙ ( 1998), Έκδοση Δήμου Ναυπλιέων.

Read Full Post »