ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Αφιέρωμα στο Σωτήρη  Πέτρουλα – 60 Χρόνια μετά (21/07/1965 – 21/07/ 2025)

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Αφιέρωμα του Οικονομολόγου και  Προέδρου της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού, Γιώργου Γιαννούση,  στη μνήμη του φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) Σωτήρη Πέτρουλα, ηγετικού στελέχους της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη», ο οποίος δολοφονήθηκε στα γεγονότα της 21^ης Ιουλίου 1965.

«Αφιέρωμα στο Σωτήρη  Πέτρουλα – 60 Χρόνια μετά (21/07/1965 – 21/07/ 2025)»

Εισαγωγικά

Τα γεγονότα πλάθουν την Ιστορία και η Ιστορία γράφεται για να θυμίζει και να διδάσκει. Το αφιέρωμα που ακολουθεί αποτελεί ένα μνημόσυνο τιμής στη μνήμη του φοιτητή της Ανωτάτης Εμπορικής Σχολής (Α.Σ.Ο.Ε.Ε.) Σωτήρη Πέτρουλα, ηγετικού στελέχους της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη», ο οποίος δολοφονήθηκε στα γεγονότα της 21^ης Ιουλίου 1965.

Το αφιέρωμα στηρίζεται σε βιωματικά στοιχεία καθώς είμαστε τότε μια ομάδα φοιτητών πολύ δεμένοι συναισθηματικά, ιδεολογικά και πολιτικά μεταξύ μας. Αυτό το εισαγωγικό σημείωμα απευθύνεται κυρίως σ’ εκείνες και εκείνους τους αναγνώστες που είναι νεότεροι ή δεν γνώρισαν τα γεγονότα αυτά. Θεώρησα επομένως αναγκαία μια σύντομη αναφορά στα γεγονότα που οδήγησαν την Ελλάδα στα λεγόμενα «Ιουλιανά», στη δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα και στην επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας «των συνταγματαρχών» στις 21 Απριλίου 1967.

Σωτήρης Πέτρουλας.

Θυμίζω πως η ταραγμένη περίοδος του 1965 ονομάστηκε περίοδος του «βασιλικού πραξικοπήματος και της αποστασίας» καθώς η συνεχείς παρεμβάσεις του Βασιλιά Κωνσταντίνου στην πολιτική ζωή της χώρας οδήγησαν στην αποπομπή (15 Ιουλίου 1965) της νόμιμα εκλεγμένης κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. Ακολούθησε μια περίοδος μεγάλης πολιτικής αστάθειας και κοινωνικής σύγκρουσης με το διαδοχικό σχηματισμό τριών κυβερνήσεων που στηρίχτηκαν στην ΕΡΕ (Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις, αξιωματική αντιπολίτευση τότε) και σε βουλευτές της Ένωσης Κέντρου οι οποίοι ονομάστηκαν, για το λόγο αυτό, αποστάτες. Την περίοδο εκείνη έγιναν μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν και οι φοιτητές.

Στη μεγαλύτερη από αυτές, στις 21 Ιουλίου 1965, η διαδήλωση των φοιτητών ξεκίνησε από τα προπύλαια του Πανεπιστημίου Αθηνών και με πορεία κατευθυνόταν προς το Σύνταγμα μέσω της οδού Σταδίου. Στις δέκα (10) το βράδυ οι αστυνομικές δυνάμεις περίμεναν με οργανωμένο σχέδιο τους φοιτητές στη γωνία των οδών Σταδίου και Εδουάρδου Λω (είναι το δρομάκι που συνδέει την οδό Σίνα με τη Χρήστου Λαδά). Οι αστυνομικοί φορώντας αντιασφυξιογόνες μάσκες τους επιτέθηκαν με πρωτοφανή βία χρησιμοποιώντας δακρυγόνα και κλομπ, αφήνοντας δεκάδες τραυματίες και ένα νεκρό. Νεκρός έπεσε ο φοιτητής της ΑΣΟΕΕ Σωτήρης Πέτρουλας ο οποίος βρισκόταν στην πρώτη γραμμή της διαδήλωσης και δέχτηκε ένα δακρυγόνο στο κεφάλι από αστυνομικό που βρισκόταν 2-3 μέτρα μπροστά του και ταυτόχρονα, πέφτοντας, πολλαπλά χτυπήματα κλόμπ. Το αίμα του έβαψε κόκκινη την άσφαλτο της οδού Σταδίου.

Δέκα μέτρα πιο πίσω βρισκόμουν εγώ με συμφοιτητές μου από την «Σπουδάζουσα» της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη της Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Πειραιά (Α.Β.Σ.Π.) της οποίας ήμουν Γραμματέας και καθοδηγητής μου υπήρξε ο Σωτήρης Πέτρουλας.

Εξώφυλλο του φυλλαδίου που είχαν εκδώσει οι φίλοι του Σωτήρη και το οποίο περιελάμβανε κείμενα του Σωτήρη, των φίλων του, της ΠΑΝΔΗΚ, δηλαδή της Πανσπουδαστικής Δημοκρατικής Κίνησης «Σωτήρης Πέτρουλας» που ιδρύθηκε αμέσως μετά τη δολοφονία του, τον επικήδειο που εκφώνησε ο Μάκης Παπούλιας μπροστά στο μνήμα του Σωτήρη στο Α’ Νεκροταφείο καθώς και κάποιες σημαντικές φωτογραφίες.

Σύντομο ιστορικό της κρίσης 1961-1965

Τις εκλογές, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν στις 29 Οκτωβρίου 1961, τις κέρδισε η Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση (Ε.Ρ.Ε.) και έγιναν μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας κατά των κομμάτων της αντιπολίτευσης της Ένωσης Κέντρου (Ε.Κ.) και της Ενιαίας Δημοκρατικής Αριστεράς (Ε.Δ.Α.). Καταγγέλλονται από την αντιπολίτευση ως «εκλογές βίας και νοθείας». Ο αρχηγός της Ένωσης Κέντρου Γεώργιος Παπανδρέου ξεκινά τότε τον λεγόμενο «ανένδοτο αγώνα» για την ανατροπή της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Αριστερά, Κων. Καραμανλής, επικεφαλής της Ε.Ρ.Ε., δεξιά, Γεώρ. Παπανδρέου επικεφαλής της Ε.Κ. Οι δυο πρωταγωνιστές των πολιτικών συγκρούσεων της περιόδου 1961-1965.

Το φοιτητικό κίνημα πρωταγωνιστεί στις κινητοποιήσεις , με 2 βασικά συνθήματα. Το πρώτο και κυρίαρχο  το «114», γίνεται η βροντερή φωνή όλης της Δημοκρατικής Ελλάδας. Είναι η αναφορά  στο ακροτελεύτιο άρθρο του τότε Συντάγματος που έλεγε ότι, «Η τήρηση του παρόντος συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων». Μαζί με το «114» οι φοιτητές επέβαλαν και το σύνθημα  «15%, προίκα στην παιδεία», δηλ. να δοθεί το 15% του κρατικού  προϋπολογισμού για δωρεάν  παιδεία, ώστε να μπορούν και οι φτωχοί να σπουδάζουν.

Στις εκλογές του 1961 εκλέγεται  βουλευτής  Πειραιά ο Γρηγόρης Λαμπράκης ως συνεργαζόμενος με την Ε.Δ.Α. Γεννήθηκε το 1912 στην Κερασίτσα της Αρκαδίας  και ήταν το 14ο  από τα 18 παιδιά που απέκτησαν οι γονείς του. Σπουδάζει ιατρική και ειδικεύτηκε στην Γυναικολογία. Το 1950 έγινε Υφηγητής Μαιευτικής – Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Υπήρξε  πρωταθλητής  Ελλάδας και Βαλκανιονίκης στο άλμα εις μήκος και το πανελλήνιο ρεκόρ του 7,37μ. που έκανε το 1938, κατερρίφθη  21 χρόνια μετά, το 1959, από τον Δήμο Μαγκλάρα.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης το 1963 στην πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης.

Ο Γρηγόρης Λαμπράκης  αψηφώντας τις απαγορεύσεις της κυβέρνησης, πραγματοποιεί στις 21 Απριλίου 1963 την 1^η «Μαραθώνια πορεία ειρήνης» στην οποία, για μεγάλη απόσταση, βαδίζει ολομόναχoς. Στη διαδρομή προπηλακίζεται από αστυνομικούς και τραμπούκους παρακρατικούς, έως  ότου συλληφθεί και κρατηθεί παρανόμως από την αστυνομία. Λίγο αργότερα όμως, το βράδυ στις 22 Μαΐου  1963, σε συγκέντρωση στην Θεσσαλονίκη με θέμα τη διεθνή ύφεση και ειρήνη, δολοφονείται με ισχυρό κτύπημα στο κεφάλι με ρόπαλο από παρακρατικούς σε οργανωμένο σχέδιο, με συμμετοχή της αστυνομίας και με κύριους εκτελεστές τους Εμμανουηλίδη και Κοτζαμάνη οι οποίοι επιτέθηκαν στον βουλευτή της Ε.Δ.Α. με το τρίκυκλο του δεύτερου.

Οι αποκαλύψεις που έκαναν δημοσιογράφοι του Δημοκρατικού τύπου, για την άμεση εμπλοκή  και το σχεδιασμό της δολοφονίας του από την αστυνομία, ξεσήκωσε όλο τον Ελληνικό Λαό σε μεγάλες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες και οδήγησαν λίγες εβδομάδες μετά σε παραίτηση της κυβέρνησης του Κωνσταντίνου Καραμανλή (11 Ιουνίου 1963). Ο ίδιος έφυγε κρυφά για το Παρίσι.

Στις εκλογές που έγιναν στις 3-11-1963, η Ένωση Κέντρου θα νικήσει με 42% και 138 έδρες, την Ε.Ρ.Ε. που παίρνει 39,3% και  132 έδρες και ο Γεώργιος Παπαντρέου σχηματίζει κυβέρνηση μειοψηφίας και προκηρύσσει νέες εκλογές. Στις 19-2-1964, θριαμβεύει  με ποσοστό  52,72% και 171 έδρες σχηματίζοντας αυτοδύναμη κυβέρνηση ενώ η Ε.Ρ.Ε παίρνει 35,26%, 107 έδρες και η Ε.Δ.Α. 14,34% και 22 έδρες.

Τρεις εβδομάδες μετά την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη, στις 8-6-1963, ιδρύθηκε η «Δημοκρατική κίνηση νέων Γρηγόρης Λαμπράκης» η οποία στις 14-9-1964 συγχωνεύεται με την νεολαία της Ε.Δ.Α. και δημιουργείται η «Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη» με πρόεδρο της τον μουσικοσυνθέτη και βουλευτή της Ε.Δ.Α. στον Πειραιά, Μίκη Θεοδωράκη.

Μίκης Θεοδωράκης. Ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη.

Όλη αυτήν την περίοδο της «βίας και νοθείας», των κινητοποιήσεων, των διαδηλώσεων, των εκλογικών αναμετρήσεων, της δολοφονίας του Γρηγόρη Λαμπράκη της ίδρυσης της «Νεολαίας Λαμπράκη», ο Σωτήρης Πέτρουλας έχει έντονη φοιτητική και πολιτική δραστηριότητα με ηγετικό ρόλο, αρχικά μέσα από την νεολαία της Ε.Δ.Α. και μετά μέσα από τη «Νεολαία Λαμπράκη».

Τα «Ιουλιανά» του 1965

Τον Ιούλιο του 1965 ο πρωθυπουργός Γεωργ. Παπανδρέου θέλησε να αναλάβει ο ίδιος το Υπουργείο της Εθνικής Άμυνας, αλλάζοντας τον τότε Υπουργό Πέτρο Γαρουφαλλιά και τον αρχηγό του Γ.Ε.Σ. Ιωάννη Γεννηματά. Ο νεαρός τότε βασιλιάς Κωνσταντίνος, παραβιάζοντας το Σύνταγμα, αρνήθηκε να υπογράψει το διάταγμα της αλλαγής, θέλοντας να έχει  αυτός με έμπιστα  δικά του πρόσωπα τον απόλυτο έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων της χώρας. Έτσι ακολούθησε η παραίτηση του πρωθυπουργού Γεωργ. Παπανδρέου και η αποπομπή της κυβέρνησης του.

Στις 15 Ιουλίου 1965 το παλάτι προσπάθησε να σχηματίσει κυβέρνηση με αποστάτες βουλευτές της Ένωσης Κέντρου. Ένας από τους κορυφαίους μεταξύ αυτών ήταν ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με Πρωθυπουργό τον Γ. Αθανασιάδη-Νόβα (ο επονομαζόμενος από τις επιθεωρήσεις των θεάτρων και του Λαού, ως «Γαργάλατας»). Το πραξικόπημα αυτό του παλατιού δημιούργησε την μεγαλύτερη πολιτική κρίση της νεώτερης πολιτικής μας ιστορίας και έγινε η αφορμή για τις μεγαλύτερες διαδηλώσεις που έγιναν μεταπολεμικά όχι μόνο στην Αθήνα αλλά σε ολόκληρη την χώρα. Καθημερινά χιλιάδες Λαού διαδήλωναν  κατά του παλατιού και των αποστατών.

Πρωτοπόροι στις διαδηλώσεις οι φοιτητές και ο εργαζόμενος λαός. Στις 21 Ιουλίου 1965 έγινε η μεγάλη συγκέντρωση στα προπύλαια  και η πορεία  των φοιτητών προς το Σύνταγμα. Στην πορεία αυτή είχαμε την πρώτη βίαιη και αιματηρή απάντηση στους διαδηλωτές από το παλάτι και τους αποστάτες με εκατοντάδες τραυματίες και έναν νεκρό, τον Σωτήρη Πέτρουλα.

Σωτήρης Πέτρουλας: μικρό βιογραφικό ενός μεγάλου αγωνιστή

Γεννήθηκε το 1942 στην Οίτυλο της Μάνης. Στα χρόνια της Εθνικής μας Αντίστασης η οικογένεια του συμμετείχε ενεργά στον Εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα κατά των ξένων κατακτητών με 25 νεκρούς από τα μέλη της  (συγγενείς του Α’ και Β’ βαθμού) σ’ αυτόν τον αγώνα για την λευτεριά μας. Μετά την απελευθέρωση της χώρας, στους οδυνηρούς  καιρούς που ακολούθησαν, η οικογένεια του αναγκάστηκε να φύγει  κυνηγημένη  και να ζητήσει, το 1946, μια καλύτερη ζωή  στην Αθήνα. Στεγάστηκε σ’ ένα σπίτι, στον γεμάτο λάσπες  υποβαθμισμένο  Βύθουλα, στην Ακαδημία  Πλάτωνος, στο μέρος  όπου ο Δ. Ψαθάς έβαλε την ηρωίδα του «Μαντάμ Σουσού» να κατοικεί.

Ο Σωτήρης από μικρό παιδί πάντα εργαζόταν. Σαν εργαζόμενος μαθητής  τελειώνει  με άριστα  το δημοτικό  και μετά  την μέση  νυχτερινή εμπορική σχολή. Πάντα πρώτος  μαθητής  με άριστα, με επαίνους  και χρηματικά βραβεία για τις επιδόσεις του. Τον Οκτώβριο του 1960 εισάγεται  με εξετάσεις  από τους πρώτους  στην Ανωτάτη Εμπορική σχολή  Α.Σ.O.Ε.Ε. και παίρνει ως βραβείο 12.000 δραχμές, ώστε να μπορεί να πληρώνει τις σπουδές του. Σημειώνω με την ευκαιρία αυτή, ότι τότε οι σπουδές δεν ήταν δωρεάν στα πανεπιστήμια και τις ανώτατες σχόλες. Ο Γ. Παπανδρέου  κατάργησε τα δίδακτρα  και έκανε δωρεάν την παιδεία, όταν κέρδισε τις εκλογές τον Φεβρουάριο του 1964.

Ο Σωτήρης Πέτρουλας αγαπάει το διάβασμα πολύ. Μελέτησε  την παγκόσμια  λογοτεχνία  και τους  μεγάλους Έλληνες  συγγραφείς και ποιητές και έρχεται  σε επαφή  με τις φιλοσοφικές  ιδέες και τα κοινωνικά  προβλήματα  της εποχής του. Μετά την λογοτεχνία  αρχίζει να  μελετάει  σοβαρά  επιστημονικά και φιλοσοφικά βιβλία. Σ’ αυτά  που ξεχωρίζει  είναι και το βιβλίο του G. Politzer «οι βασικές αρχές της φιλοσοφίας».

Πολιτικοποιημένος, έχει έντονη φοιτητική, συνδικαλιστική και πολιτική δραστηριότητα, έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στους φοιτητικούς αγώνες για το «15% προίκα στην παιδεία» όσο και μέσα από την δράση της «Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη» στην οποία έχει ηγετικό και καθοδηγητικό ρόλο.

Πάντα ήταν στην πρώτη γραμμή σε κάθε αγώνα που  έδινε, και στην πρώτη γραμμή ήταν και το βράδυ της 21^ης  Ιουλίου 1965  στην μεγάλη διαδήλωση των φοιτητών κατά του βασιλικού πραξικοπήματος, όταν έπεσε νεκρός δολοφονημένος από τις  αστυνομικές δυνάμεις των πραξικοπηματίων.

Η Εθνική Φοιτητική Ένωση Ελλάδας (Ε.Φ.Ε.Ε)

Η δολοφονία του Σωτήρη Πέτρουλα συγκλόνισε το  πανελλήνιο και  αμέτρητες ήταν οι ανακοινώσεις καταδίκης της αποτρόπαιης αυτής πράξης από όλες τις πολιτικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις της χώρας

Αυτή που ξεχώρισε και συγκίνησε όσο καμιά άλλη, ήταν η ανακοίνωση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (Ε.Φ.Ε.Ε.). Πρόεδρος της Ε.Φ.Ε.Ε. ήταν ο Περικλής Πάγκαλος, φοιτητής της σχολής Πολιτικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου  Πολυτεχνείου και αντιπρόεδρος [και ο συντάκτης της ανακοίνωσης αν θυμάμαι καλά] και ο επόμενος πρόεδρος της  ο Δημήτρης Μπέσσας , φοιτητής της Ανωτάτης Γεωπονικής  Σχολής Αθηνών, ηγετικά στελέχη της Ε.ΔΗ.Ν. [της νεολαίας της Ενωσης Κέντρου].

Το πρωτότυπο της ανακοίνωσης αυτής, το έχω  σαν εικόνισμα 60  χρονιά τώρα στο γραφείο μου και είναι η πρώτη φορά που το δίνω στην δημοσιότητα.

Η ανακοίνωση της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδας (Ε.Φ.Ε.Ε.).

ΕΘΝΙΚΗ  ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ  ΕΝΩΣΗ  ΕΛΛΑΔΑΣ – Ε.Φ.Ε.Ε.

ΑΘΗΝΑ  22-7-65

Συνάδελφοι,

Ένας αδελφός μας, ένας συναγωνιστής, ένας φίλος μας καρδιακός έφυγε. Ένα γελαστό  παιδί μ’ ολόξανθα μαλλιά  έφυγε. Το σκότωσαν γιατί ήθελε να είναι ελεύθερος πολίτης. Το σκότωσαν γιατί πίστευε στην Δημοκρατία. Το σκότωσαν γιατί θέλησε  να φωνάζει την πίστη του αυτή.

Βαρύς ο πόνος για τον χαμό του αδελφού μάς σκίζει την γλώσσα.

Βαρύς ο πόνος για το χαμό του συντρόφου κι’ άλλοί σ’ αυτόν που θα βρεθεί μπροστά στην οργή μας.

Μα στον ήρωα που φεύγει δεν του πρέπουν κλάματα και σπαραγμοί, μα τραγούδια της αντροσύνης του και της παλληκαριάς του.

Στο καλοπαίδι της μάνας που έπεσε στη μάχη για τις ιδέες που πιστέψαμε, και τώρα παίρνει το δρόμο για το μεγάλο ταξίδι, ας του βροντοφωνάξουμε, ν’ ανοίξει η γη και ν’ ακούσει, πως τη σημαία που αυτός έβαψε με το αίμα του και στόλισε με το ακριβότερο  στολίδι, τη ζωή του, εμείς  δεν τη ντροπιάζουμε.

Αδέλφι, ήρωα, οι συνάδελφοι σου δεν σε ξεχνούν.

ΕΘΝΙΚΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ  ΕΛΛΑΔΑΣ.

Η κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα

Η κυβέρνηση των αποστατών πανικοβλήθηκε και έχασε την ψυχραιμία της. Έβαλε την αστυνομία να κρύψει το πτώμα του νεκρού και επεδίωξε να το θάψει  κρυφά από τους γονείς του. Μεγάλη μάχη δόθηκε στο νεκροτομείο από συντρόφους του «Λαμπράκηδες» με επικεφαλής τον Μίκη Θεοδωράκη, για να μπορέσουν να πάρουν το νεκρό από τα χέρια της αστυνομίας  και να τον δώσουν στους γονείς του για να το κηδεύσουν. Ο Στρατής Τσίρκας στο βιβλίο του «Η χαμένη άνοιξη» δίνει συγκλονιστική  και λεπτομερή περιγραφή των όσων συνέβησαν.

23 Ιουλίου 1965. Κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα. Φοιτητές με την σημαία του «114». Μπροστά από αριστερά: Γιώργος Γιαννούσης, Μάκης Παπούλιας, Σπύρος Βεντουράτος.

Στιγμιότυπο κατά τη διάρκεια της νεκρώσιμης πομπής, διακρίνεται ανάμεσα στο πλήθος ο Μίκης Θεοδωράκης. Αρχείο: ΕΡΤ.

Η κηδεία του Σωτήρη Πέτρουλα, στις 23 Ιουλίου 1965 γίνεται  στην Μητρόπολη Αθηνών με την παρουσία όλων των πολιτικών της αντιπολίτευσης και του Γεωργίου Παπανδρέου και μετατρέπεται σε μια τεράστια διαδήλωση, με εκατοντάδες χιλιάδες Λαού να ακολουθούν  το φέρετρο και την Ελληνική σημεία με το 114 επάνω της, που την  κρατούν οι φίλοι και σύντροφοι του Σωτήρη Πέτρουλα με επί κεφαλής τους αδελφικούς του φίλους από την Α.Σ.Ο.Ε.Ε., Μάκη Παπούλια και Σπύρο Βεντουράτο, φωνάζοντας τα συνθήματα, «114, Δημοκρατία, ο Σωτήρης ζει αυτός μας οδηγεί» και τραγουδώντας το τραγούδι που έγραψε μέσα σε μια νύχτα ο Μίκης Θεοδωράκης και το πρωτοτραγούδησε η Μαρία Φαραντούρη. «Σωτήρη Πέτρουλα, Σωτήρη Πέτρουλα, σε πήρε ο Λαμπράκης σε πήρε η λευτεριά, μάρτυρες ήρωες οδηγούνε τα γαλάζια μάτια σου μας καλούνε…».

Γιώργος Γιαννούσης, Σπύρος Βεντουράτος, Μάκης Παπούλιας. 60 χρόνια μετά πάλι μαζί, στον «ΙΑΝΟ» στην παρουσίαση του βιβλίου των Γ. Κόνδη και Γ. Γιαννούση, για τον Κιαμήλ Μπέη.

Επίλογος

60 χρόνια μετά, όλα αυτά τα ιστορικά γεγονότα που τα έζησα στη δράση και την εξέλιξή τους, όλες αυτές οι αναμνήσεις, έχοντας περάσει πλέον «από την μνήμη στην καρδιά» θεώρησα  ότι σήμερα, που σχεδόν  τίποτε δεν έχει  μείνει όρθιο για να ακουμπήσει κάποιος, αποτελεί ένα ελάχιστο χρέος τιμής γράφοντας αυτό το μικρό αφιέρωμα να τιμήσω μαζί σας τη μνήμη του Σωτήρη Πέτρουλα, του Γρήγορη Λαμπράκη και τους δημοκράτες αγωνιστές του «114» και του «15% προίκα στην παιδεία».

Λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι δέντρο χωρίς ρίζες.

Γεώργιος Αναστασίου  Γιαννούσης.

Οικονομολόγος – Πρόεδρος της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού