Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Ιστορία’

Η Σμύρνη με το βλέμμα του Νικολάου Δραγούμη – Στοχασμοί για την Οθωμανική Αυτοκρατορία

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, tagged , , , , , , , , on 26 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

Η Σμύρνη με το βλέμμα του Νικολάου Δραγούμη – Στοχασμοί για την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ρωξάνη Δ. Αργυροπούλου

 

Στα μέσα του 19ου αιώνα η Σμύρνη κατέχει μία ξεχωριστή θέση στη νεοελληνική ταξιδιωτική λογοτεχνία καθώς συνιστούσε έναν ελκυστικό ταξιδιωτικό προορισμό[1]. Εκτός από τους ακατάλυτους δεσμούς που συνέδεαν την ελληνική κοινότητα με το εθνικό κέντρο, υπήρχε διάχυτη η αίσθηση ότι η εμβληματική αυτή μητρόπολη της Ιωνίας υπερείχε των πόλεων του ελληνικού κράτους για το επίπεδο και την ποιότητα ζωής.

 

Άποψη της Σμύρνης. Abraham Storck (Άμπραχαμ Στορκ), 18ος αιώνας.

 

Ένα επίλεκτο μέλος της αθηναϊκής κοινωνίας, ο νεαρός πολιτικός Γεώργιος Γ. Κοζάκης-Τυπάλδος, σχετικά σημειώνει: «Εν γένει υπό την υλικήν έποψιν οι Σμυρναίοι εισί πολύ πλέον πεπολιτευμένοι από ημάς τους κατά την ελευθέραν Ελλάδα Έλληνες, και τη αληθεία (μ᾽όλας μας τας αξιώσεις) νομίζω, ότι και διανοητικώς δεν υπερτερούμεν αυτούς κατά πολύ»[2].

H λαμπρή αυτή κοσμόπολη που στα νεότερα χρόνια συγκροτήθηκε από μεταναστευτικά πληθυσμιακά ρεύματα, σταδιακά  σημείωσε αλματώδη οικονομική πρόοδο λόγω των γεωπολιτικών συνθηκών και των διεθνών της προσβάσεων[3]. Πρόκειται πλέον για την ανθοφορούσα και πολυεθνική Σμύρνη[4] όπου το ελληνικό στοιχείο συνιστούσε τον αξιολογότερο οικονομικό και κοινωνικό  παράγοντα[5]. (περισσότερα…)

Read Full Post »

«Θέλω να σταβρωθώ κι εγώ»: Μιχαήλ Ακύλα, Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα. Μια βιβλική παράφραση 

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, tagged , , , , , , , on 24 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

«Θέλω να σταβρωθώ κι εγώ»: Μιχαήλ Ακύλα, Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα. Μια βιβλική παράφραση  – Αννίτα Π. Παναρέτου

 

Η ύπαρξη του έργου Οι τελευταίες μέρες του Ιούδα μού έγινε γνωστή κατά τη διάρκεια συστηματικής έρευνάς μου για την ανάδειξη της φυσιογνωμίας του Μιχαήλ Ακύλα. Έτσι, θα περιοριστώ σε μια παρουσίαση του έργου, με αναφορά στον βίο και την προσωπικότητα του συγγραφέα του.

Μιχάλης Ακύλας

Ο Μιχαήλ Ακύλας, με καταγωγή από τη Σαντορίνη, γεννήθηκε στο Άργος, τον Ιανουάριο του 1900. Έχασε νωρίς τη μητέρα του και ο πατέρας του, που λόγω επαγγέλματος – ήταν νομομηχανικός – μετακινείτο συχνά με μετάθεση, τον ενέγραψε οικότροφο στη Λεόντειο Σχολή. Στα δεκαέξι του εισήχθη στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων, από την οποία αποφοίτησε ως μάχιμος σημαιοφόρος για να φτάσει, το 1929, στον βαθμό του υποπλοιάρχου. Το 1931 μετατάχθηκε στη νεοσύστατη τότε πολεμική αεροπορία με τον βαθμό του σμηναγού. Το 1932 προήχθη σε επισμηναγό. Δεν ξέρουμε πότε ακριβώς, πάντως μετά τα μέσα του 1932 και πριν την άνοιξη του 1934 παραιτήθηκε.

Τον ξαναβρίσκουμε στα τέλη Νοεμβρίου του 1941, όταν, σύμφωνα με μαρτυρία του φίλου του συγγραφέα Γιάννη Μαγκλή, αναζητούσε τρόπο να διαφύγει στη Μέση Ανατολή. Τον Μάρτιο του 1942 η προσπάθεια ευοδώνεται και τη νύχτα της 31η Μαρτίου προς 1η Απριλίου ο Ακύλας αποπλέει από το Νέο Φάληρο πάνω σε ένα καΐκι, μαζί με άλλους 13 επιβάτες, αξιωματικούς και πολίτες. Η επιχείρηση προδίδεται. Σε απόσταση μικρότερη των δύο μιλίων από την ακτή τούς πλησιάζει μια γερμανική τορπιλάκατος και συλλαμβάνονται όλοι, καθώς και οι 15 επιβάτες ενός δεύτερου καϊκιού που ακολουθούσε. Κλείνονται στις φυλακές Αβέρωφ και στις 4 Μαΐου μεταφέρονται στις φυλακές Παραπηγμάτων της οδού Βουλιαγμένης. Εκεί, στις 29 Μαΐου, τους ανακοινώνεται ότι θεωρούνται όμηροι και ότι σε περίπτωση οποιασδήποτε δολιοφθοράς κατά του Άξονα θα τουφεκιστούν.

Στις 4 Ιουνίου τους ανακοινώνεται ότι έγινε δολιοφθορά σε μικρό μέρος της σιδηροδρομικής γραμμής κοντά στα Λιόσια. Επιλέγονται 3 αξιωματικοί και 3 πολίτες, στους οποίους προστέθηκαν στη συνέχεια δύο φοιτητές. Στην ομάδα των οκτώ συμπεριλαμβανόταν ο Ακύλας. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Εκδήλωση μνήμης: «Νεότερη Ελληνική Ιστορία: Η οπτική του Gunnar Hering»

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged , , , , , , , on 20 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

Εκδήλωση στο Ναύπλιο: «Νεότερη Ελληνική Ιστορία: Η οπτική του Gunnar Hering (Γκούνναρ Χέρινγκ, 1934–1994)

 

Γκούνναρ Χέρινγκ, από το αρχείο της συζύγου του Όλγας Κατσιαρδή-Hering.

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αργολίδας και το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών Ελλάδος του Πανεπιστημίου Harvard διοργανώνουν εκδήλωση με τίτλο «Νεότερη Ελληνική Ιστορία: Η οπτική του Gunnar Hering».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 26 Απριλίου και ώρα 6 μ.μ. στην αίθουσα εκδηλώσεων Οικογενείας Νίκου Μαζαράκη του Κέντρου Ελληνικών Σπουδών Ελλάδος του Πανεπιστημίου Harvard (Πλατεία Φιλελλήνων & Οδός Όθωνος, Ναύπλιο).

Μετά το καλωσόρισμα από τους διοργανωτές, θα λάβουν τον λόγο κατά σειρά: (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ναύπλιο – Σύντομο ιστορικό και αρχαιολογικό σημείωμα

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Ναύπλιο, tagged , , , , , on 17 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

Ναύπλιο – Σύντομο ιστορικό και αρχαιολογικό σημείωμα – Αναστασία Βασιλείου, Δρ αρχαιολόγος

 

Αρχαιότητα

 

Σύμφωνα με τη μυθολογία, η πόλη οφείλει το όνομά της στον ιδρυτή της Ναύπλιο, γιο του Ποσειδώνα και της Αμυμώνης.

Τα πρώτα ίχνη ζωής, που ανάγονται στην προϊστορική εποχή, έχουν αποκαλυφθεί σε διάφορα σημεία της πόλης, όπως στο κάστρο της Ακροναυπλίας, στο λόφο του Παλαμηδίου, στην περιοχή της Ευαγγελίστριας, στα Κουτσούρια και στην Καραθώνα. Η ύπαρξη οργανωμένου οικισμού εντοπίζεται στο κάστρο της Ακροναυπλίας γύρω στα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ., οπότε και χρονολογείται η πρώτη φάση των τειχών του.

Όταν επισκέφθηκε την πόλη ο Παυσανίας, τον 2ο αιώνα μ.Χ., τη βρήκε έρημη. Αναφέρει ερείπια τειχών και την ύπαρξη ιερού του Ποσειδώνα.

 

Πρωτοβυζαντινή και Μεσοβυζαντινή εποχή (4ος – αρχές 13ου αι.)

 

Στους πρώιμους βυζαντινούς χρόνους το Ναύπλιο παραμένει μικρή πόλη, η οποία διοικητικά ανήκε στην επαρχία Αχαΐας και εκκλησιαστικά στην επισκοπή Άργους. Από τα τέλη του 8ου/αρχές του 9ου αιώνα η περιοχή ανήκε στο θέμα Πελοποννήσου με έδρα την Κόρινθο και από τον 11o αιώνα στο θέμα Ελλάδος με έδρα τη Θήβα.

Λέων Σγουρός, προσωπογραφία η οποία κοσμεί το εξώφυλλο του βιβλίου «Λέων Σγουρός – Έπος», του Κώστα Μ. Σταμάτη, εκδόσεις «Λεξίτυπον», 2011.

Από τον 11o αιώνα η πόλη αρχίζει να αναδεικνύεται ως εμπορικό κέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι το Ναύπλιο συμπεριλήφθηκε στις πόλεις της βυζαντινής αυτοκρατορίας όπου οι Βενετοί είχαν αποκτήσει το προνόμιο της ελεύθερης εμπορίας. Στα τέλη του 12ου αιώνα εξέχουσα για την ιστορία της πόλης υπήρξε η μορφή του Λέοντα Σγουρού, τοπικού άρχοντα του Ναυπλίου από το 1200 περίπου. Ο Λέων Σγουρός θέλοντας να επεκτείνει την εξουσία του έφτασε μέχρι τη Λάρισα το 1204. Την προέλασή του ανέκοψαν οι Σταυροφόροι, στη διάρκεια της Δ’ Σταυροφορίας, οι οποίοι κατέλαβαν τελικά όλες τις περιοχές που είχε κατακτήσει, μαζί με το Ναύπλιο.

Στη βυζαντινή εποχή, η κατοίκηση εντοπίζεται κυρίως στην Ακροναυπλία, στο κάστρο αλλά και στη βόρεια κλιτύ της, στην περιοχή του Ψαρομαχαλά. Σημαντικό κατάλοιπο της εποχής αποτελεί η εκκλησία που ήταν πιθανώς αφιερωμένη στους αγίους Θεοδώρους και σήμερα σώζεται μόνο η θεμελίωση και το κατώτερο τμήμα της τοιχοποιίας της. Η συγκεκριμένη εκκλησία που άλλοτε δέσποζε σε κεντρική θέση της Ακροναυπλίας πιθανώς συνδέεται με τον οίκο των Σγουρών. Στο κάστρο έχει βρεθεί επίσης αξιόλογη εφυαλωμένη κεραμική, κυρίως του 12ου αιώνα και εξής.

 

Φραγκοκρατία (1210-1388)

 

 Μετά την κατάκτηση της Αργολίδας από τους Σταυροφόρους, η περιοχή παραχωρήθηκε το 1212 ως φέουδο από τον Γοδεφρείδο Βιλλεαρδουίνο στον κύρη των Αθηνών Όθωνα de Ιa Roche και προσαρτήθηκε στο Δουκάτο των Αθηνών. Εκκλησιαστικά η Αργολίδα υπαγόταν στη λατινική επισκοπή Άργους. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ομιλία του Γεωργίου Γιαννούση στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα»

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, Ελεύθερο Βήμα, tagged , , , , , , on 15 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

Ομιλία του Γεωργίου Γιαννούση στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα»

 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Διαβάστε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα», την ομιλία του Γεωργίου Α. Γιαννούση, Πρόεδρου της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας & Πολιτισμού, στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του λαϊκού ζωγράφου Νώντα Ρεντζή, με τίτλο: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα», η οποία πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου 2024 στην Αίθουσα Τέχνης & Πολιτισμού «Μέγας Αλέξανδρος», στο Άργος.

 

Νώντας Ρεντζής: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα»

 

Κύριε Δήμαρχε του Δήμου Θερμού, κύριε Δήμαρχε Άργους – Μυκηνών, κύριοι Βουλευτές, κύριοι αντιδήμαρχοι Πολιτισμού Δήμων Ηλιούπολης και Άργους -Μυκηνών, αγαπητέ μου Νώντα Ρεντζή, αγαπητή μου Δήμητρα Τριανταφυλλοπούλου, κυρίες και κύριοι.

Είναι μεγάλη η χαρά μας να φιλοξενούμε στην ιστορική μας πόλη, το Άργος, την έκθεση ζωγραφικής, με θέμα «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα»,  του μεγάλου Έλληνα λαϊκού ζωγράφου Νώντα Ρεντζή. Και εμένα είναι απέραντη και διπλή η χαρά να προλογίζω τον Νώντα Ρεντζή, που με τιμά με την φιλιά του μισό αιώνα τώρα.

 

Ο Γεώργιος Γιαννούσης κατά την ομιλία του στα εγκαίνια της έκθεσης ζωγραφικής του λαϊκού ζωγράφου Νώντα Ρεντζή, με τίτλο: «Εθνική Παλιγγενεσία και οι Ελληνίδες στ’ άρματα».

 

Ο Νώντας Ρεντζής πήρε το δρόμο της τέχνης για πρώτη φορά, στα 70 του χρόνια, μετά την συνταξιοδότησή του από οδοντίατρος. Μέχρι τότε δεν είχε καμιά προηγούμενη σπουδή ή εμπειρία στην ζωγραφική. Και αυτό υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο την μοναδικότητα της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας. Το χέρι του πολύ σύντομα, καθοδηγούμενο από το ταλέντο του και την ψυχή του, δημιούργησε μοναδικά έργα λαϊκής ζωγραφικής, που οδήγησαν τους ειδικούς της τέχνης, όχι μόνο να τον αναγνωρίσουν ως μεγάλο Έλληνα λαϊκό ζωγράφο, αλλά και να τον αποκαλέσουν «φαινόμενο» και ένα νέο «Θεόφιλο» στα καλλιτεχνικά δρώμενα της ελληνικής λαϊκής ζωγραφικής.  Κι αυτό γιατί από το έργο του αναβλύζει ο ιδιαίτερος μοναδικός τρόπος έκφρασης του καλλιτέχνη που χαρακτηρίζει την θεματολογία, τα σχεδία και τα χρώματα που χρησιμοποιεί. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Παρουσίαση βιβλίου: «Ιωάννης Καποδίστριας – Μια απόπειρα ιστορικής βιογραφίας»

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged , , , , , , , , , , on 1 Απριλίου, 2024| Leave a Comment »

Παρουσίαση βιβλίου: «Ιωάννης Καποδίστριας – Μια απόπειρα ιστορικής βιογραφίας»

 

Το Σάββατο 6 Απριλίου 2024, στις 19.30, στο χώρο της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Ναυπλίου «Ο Παλαμήδης», θα πραγματοποιηθεί η παρουσίαση του βιβλίου του Χρήστου Λούκου, «Ιωάννης Καποδίστριας – Μια απόπειρα ιστορικής βιογραφίας».

 

«Ιωάννης Καποδίστριας – Μια απόπειρα ιστορικής βιογραφίας»

 

Για το βιβλίο θα μιλήσει ο συγγραφέας.

Συντονίζει ο Δημήτρης Γεωργόπουλος, Πρόεδρος του Σωματείου «Φίλοι των Γενικών Αρχείων του Κράτους (ΓΑΚ) Αργολίδας». (περισσότερα…)

Read Full Post »

Καποδίστριας: Πτυχές της επανάστασης του 1821 στο θεατρικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη

Posted in Άρθρα - Μελέτες - Εισηγήσεις, Πρόσωπα & γεγονότα του΄21, tagged , , , , , , , , on 28 Μαρτίου, 2024| Leave a Comment »

Καποδίστριας: Πτυχές της επανάστασης του 1821 στο θεατρικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη – Θωμάς Καραγκιοζόπουλος

 

Στην ποιητική έμμετρη τραγωδία του Νίκου Καζαντζάκη Καποδίστριας, η οποία γράφεται το διάστημα από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο του 1944, ο ιστορικός χρόνος τοποθετείται στην Ελλάδα της μετεπαναστατικής περιόδου 1828-1831. Το θεατρικό είναι γραμμένο κατά βάση σε ιαμβικό δεκατρισύλ­λαβο στίχο, ενώ στα χορικά, ο λόγος του Χορού των Γυναικών έχει συντεθεί σε αναπαιστικούς στίχους δέκα συλλαβών. Ο Καζαντζάκης αξιοποίησε ένα παλαιότερο ποίημά του με τίτλο «Σουλιώτισσα» (1906), ενώ προχώρησε και σε μια γόνιμη συνομιλία με το δημοτικό τραγούδι.[1] Είναι γεγονός πως η στι­χουργημένη μορφή του κειμένου αποτελεί μία πρόσθετη δυσκολία στην πρό­σληψη των νοημάτων του έργου, ιδίως όταν αυτό επιλέγεται για να «ανέβη» στο θέατρο.

«Ο Καποδίστριας» – Τραγωδία. Έτος έκδοσης, 1946.

Στην αρχή, θα ήταν χρήσιμη μια περίληψη του θεατρικού: Γνωρίζοντας ότι πρόκειται να δολοφονηθεί, ο Καποδίστριας πληροφορείται ότι οι Μανιάτες έχουν εξεγερθεί εναντίον του και ζητούν την αποφυλάκιση του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Λίγο αργότερα, τον επισκέπτεται ο Μακρυγιάννης που είχε λάβει μια περίεργη προειδοποίηση ότι ο κυβερνήτης θα κινδυνεύσει και σπεύδει να τον προστατεύσει. Τον συμβουλεύει να ελευθερώσει τον Πετρό­μπεη, να συγχωρέσει την εξέγερση της Ύδρας και να προχωρήσει σε ανα­δασμό της γης.

Ο Καποδίστριας είναι ανένδοτος στο θέμα της Ύδρας, αλλά φαίνεται να σκέφτεται τις άλλες δύο προτάσεις του Μακρυγιάννη. Μετά την αναχώρηση του τελευταίου, ο κυβερνήτης εξομολογείται στον Παπαγιώργη, έναν Μανιάτη ιερέα που τον αντιμετωπίζει εχθρικά και αρνείται να τον με­ταλάβει, αν δεν ελευθερωθεί ο Πετρόμπεης. Προς το τέλος της συνάντησης, έρχεται ο Κολοκοτρώνης και ειδοποιεί για τη συνωμοσία και την ανάμειξη του Παπαγιώργη. Παρακινεί τον Καποδίστρια να συλλάβει τους Μαυρομι­χάληδες που έχουν ορκιστεί να τον σκοτώσουν, όμως ο κυβερνήτης διαφωνεί και ανακοινώνει ότι θα στείλει ρωσικά πλοία για να υποτάξει την Ύδρα.

Ο επόμενος επισκέπτης είναι ο Γιωργάκης Μαυρομιχάλης, ένας από τους επί­δοξους δολοφόνους του Καποδίστρια. Παραπονιέται ότι ο κυβερνήτης έχει εγκαταλείψει το μεγάλο όραμα για την απελευθέρωση της Πόλης. Εκείνος του εξηγεί ότι προέχει η επίλυση των πρακτικών προβλημάτων, χωρίς όμως να τον πείθει. Λίγο αργότερα, το πλήθος συγκεντρώνεται στην αυλή του Κυβερνείου, διαδηλώνει εναντίον του Καποδίστρια και ζητάει Σύνταγμα. Ο Γκίκας διαφωνεί έντονα με τον Μακρυγιάννη και τον τραυματίζει. Εμφανί­ζεται ο κυβερνήτης. Βλέποντας τον Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη του λέει ότι θα ελευθερώσει τον Πετρόμπεη, αρκεί να το ζητήσει, εκείνος όμως αδιαφορεί.

Οι λεκτικές συγκρούσεις συνεχίζονται, ενώ ο Μακρυγιάννης προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα. Ο Καποδίστριας αναγγέλλει τον αναδασμό της γης, προκαλώντας τη δυσαρέσκεια του Κολοκοτρώνη που τον εγκαταλείπει. Τη στιγμή εκείνη φτάνουν τα νέα για την άφιξη των ρωσικών πλοίων στην Ύδρα. Το πλήθος ταράζεται ξανά και ο Παπαγιώργης παρακινεί τους Μαυρομιχά­ληδες να σκοτώσουν τον κυβερνήτη, ο οποίος έχει ήδη διατάξει την αποφυλά­κιση του Πετρόμπεη, θέλοντας έτσι να κάνει προσπάθεια για εθνική συμφι­λίωση. Παρ’ όλα αυτά τον τραυματίζουν θανάσιμα και το έργο κλείνει με τη δολοφονία του Καποδίστρια. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Απ’ το μπαλκόνι τ’ Αναπλιού – Ιερός Ναός Ευαγγελίστριας Ναυπλίου (Πρόνοιας)

Posted in Εκκλησιαστική Ιστορία αφορώσα στην Αργολίδα, Ελεύθερο Βήμα, Ναοί Αργολίδας, tagged , , , , , , , , , on 21 Μαρτίου, 2024| Leave a Comment »

Απ’ το μπαλκόνι τ’ Αναπλιού – Ιερός Ναός Ευαγγελίστριας Ναυπλίου (Πρόνοιας) | Γεώργιος Κόνδης

 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Δημοσιεύουμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» τέσσερα κείμενα του Δρ. Γεωργίου Κόνδη που αφορούν στην ιστορία του  Ιερού  Ναού Ευαγγελίστριας Ναυπλίου (Πρόνοιας), με την παρακάτω σειρά:

Ιστορία και θησαυροί του Ιερού Ναού Ευαγγελίστριας Πρόνοιας (1) – «Η Αγία Ευαγγελίστρια». Η εκκλησία έξω ις της σπηλιαίς (2) – Μικροί θησαυροί του εκκλησιαστικού μουσείου «Ευαγγελίστριας» Ναυπλίου (3) – Το πανηγύρι της Ευαγγελίστριας (Πρόνοιας) Ναυπλίου (4).

Τα παρακάτω τέσσερα κείμενα αποτελούν προδημοσίευση έρευνας η οποία θα εκδοθεί σύντομα.

 

Ιστορία και θησαυροί του Ιερού Ναού Ευαγγελίστριας Πρόνοιας

 

Οι εκκλησιαστικοί χώροι, εκτός από την πρωταρχική θρησκευτική λειτουργία τους, αποτελούν ένα από τα σημεία-κιβωτούς της τοπικής/εθνικής ιστορίας και του πολιτισμού. Είναι χώροι στους οποίους αποτυπώνεται η θρησκευτική συνείδηση και εξυπηρετείται η λατρευτική ανάγκη των πολιτών και, από την άποψη αυτή, είναι χώροι συνυφασμένοι με την ύπαρξη και την εξέλιξη μιας κοινωνίας και των τρόπων με τους οποίους διαγράφει το πέρασμά της μέσα στην Ιστορία.

 

Απ’ το μπαλκόνι τ’ Αναπλιού!

 

Ταυτόχρονα, είναι οι χώροι διήγησης ιστοριών, εξιστόρησης γεγονότων, συνδυάζουν την ύπαρξή τους με τον περιβάλλοντα χώρο και εξελίσσονται μαζί του, αντανακλούν τις δράσεις των ανθρώπων και τις πολιτικές των εξουσιών, ενώ εκφράζουν, δυναμικά αρκετές φορές, το θεσμικό οργανωτικό και λειτουργικό τους πλαίσιο: η εκκλησία της ενορίας είναι ένας από τους σημαντικούς μηχανισμούς κοινωνικής ταυτοποίησης, αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, καθώς και διαχείρισης των κοινών βιωμάτων.

 

Ευαγγελίστρια Ναυπλίου

 

Ο ενοριακός Ιερός Ναός Ευαγγελισμού Θεοτόκου Ναυπλίου (Πρόνοιας), περισσότερο γνωστός ως «Ευαγγελίστρια» ή «Βαγγελίστρα», είναι ένας από τους ιστορικούς ναούς της πόλης του Ναυπλίου ο οποίος, στο πέρασμα του χρόνου, αναπτύχθηκε ποικιλοτρόπως. (περισσότερα…)

Read Full Post »

«Ήρωες για μία μέρα» – Εικαστική έκθεση στο Ναύπλιο

Posted in Ειδήσεις - Πολιτισμός, tagged , , , , , on 20 Μαρτίου, 2024| Leave a Comment »

«Ήρωες για μία μέρα» – Εικαστική έκθεση στο Ναύπλιο

 

Το Σάββατο 23 Μαρτίου 2024, στις 7.30μμ, εγκαινιάζεται στο Παράρτημα Ναυπλίου του Πολεμικού Μουσείου μία σημαντική εικαστική έκθεση, προϊόν συνεργασίας του Πολεμικού Μουσείου με τον Δήμο Ναυπλιέων, με τίτλο: «Ήρωες για μία μέρα».

Στην έκθεση παρουσιάζονται έργα διακεκριμένων ζωγράφων και γλυπτών που, από το σήμερα, αποτίουν φόρο τιμής στους Ήρωες του χθες.

 

«Ήρωες για μία μέρα»

 

Την έκθεση επιμελείται ο ομότιμος καθηγητής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Μάνος Στεφανίδης και συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: (περισσότερα…)

Read Full Post »

Η Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στην Ελλάδα –  Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια

Posted in Εκπαίδευση, tagged , , , , , , , , , on 28 Φεβρουαρίου, 2024| Leave a Comment »

Η Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση στην Ελλάδα –  Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια

  

  1. Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Το λογότυπο του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών είναι το πρότυπο της κεφαλής της θεάς Αθηνάς (κοιτάζει δεξιά), όπως απεικονίζεται σε εγχάρακτο δακτυλιόλιθο από ερυθρό ίασπι στη συλλογή νομισμάτων του Μουσείου Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης. Τα έργο είναι εμπνευσμένο από την Αθηνά του Φειδία στον Παρθενώνα και φέρει την υπογραφή του Ασπασίου (1ος αιώνας π.Χ.)

Το πρώτο πανεπιστήμιο της Ελλάδας είναι το Πανεπιστήμιο Αθηνών, το οποίο αναφέρεται και ως Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ). Το διάταγμα για την ίδρυση του πανεπιστημίου εκδόθηκε από την αντιβασιλεία στις 31 Δεκεμβρίου του 1836 (παλαιό ημερολόγιο) και όριζε ότι το πανεπιστήμιο θα άρχιζε να λειτουργεί επισήμως την τρίτη ημέρα του Πάσχα του 1837 και ότι θα φέρει την ονομασία «Πανεπιστήμιον του Όθωνος». Θα είχε τέσσερις σχολές, Θεολογίας, Νομικής, Ιατρικής και Τεχνών, στο γνωστικό πεδίο της οποίας συγκαταλέγονταν οι εφαρμοσμένες επιστήμες και τα μαθηματικά. Η ίδρυση του πανεπιστημίου επιβεβαιώθηκε με δεύτερο βασιλικό διάταγμα του Όθωνα στις 14 (26) Απριλίου του 1837 και ορίστηκε ως ημέρα έναρξης των εργασιών του η 3 (15) Μαΐου του 1837. Είναι το παλαιότερο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της σύγχρονης Ελλάδας και το πρώτο πανεπιστήμιο ολόκληρης της βαλκανικής χερσονήσου και της ευρύτερης περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου.

Το Πανεπιστήμιο Αθηνών αρχικά στεγάσθηκε στην κατοικία του αρχιτέκτονα Σταμάτη Κλεάνθη στην Πλάκα, στη βορειοανατολική πλευρά της Ακρόπολης, που σήμερα φιλοξενεί το Μουσείο του ιδρύματος. Ονομάστηκε «Οθώνειο Πανεπιστήμιο» από το όνομα του πρώτου βασιλιά της Ελλάδας Όθωνα.

Στο πρώτο έτος λειτουργίας του το ίδρυμα στελέχωναν 33 καθηγητές, ενώ μαθήματα παρακολουθούσαν 52 φοιτητές και 75 μη εγγεγραμμένοι ακροατές. Το 1841 οι διοικητικές υπηρεσίες και τα εκπαιδευτικά τμήματα μεταφέρθηκαν στο σημερινό ευρέως γνωστό ως «κεντρικό κτήριο» του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το Κεντρικό Κτήριο του Πανεπιστημίου Αθηνών, σχεδιασμένο από το Δανό αρχιτέκτονα Χανς Κρίστιαν Χάνσεν και διακοσμημένο από το ζωγράφο Karl Rahl, αποτελεί μαζί με τα κτίρια της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδος (αριστερά), και της Ακαδημίας Αθηνών (δεξιά) την περίφημη «Αθηναϊκή Τριλογία». (περισσότερα…)

Read Full Post »

Older Posts »