Ρούβαλης Τάκης (Παναγιώτης) Γ. (Ναύπλιο 1919 – Αθήνα 1984)
Τάκης Ρούβαλης
Δικηγόρος, δημοσιογράφος και συμβολαιογράφος. Ο Τάκης Ρούβαλης γεννήθηκε το 1919 στο Ναύπλιο. Ήταν γιος του δικηγόρου Γεωργίου Π. Ρούβαλη και της Μαρίκας Μακρυπουκάμισου, από την Πυργέλα. Ήταν το τέταρτο παιδί, μόνο αγόρι, σε μια οικογένεια με πέντε κορίτσια. Τελείωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Γυμνάσιο Ναυπλίου και άρχισε σπουδές Νομικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Η Κατοχή και ο Εμφύλιος τις διέκοψαν. Επιστρατεύτηκε σαν νεοσύλλεκτος στο Έμπεδο Ναυπλίου και πήρε μέρος στη Μάχη της Κρήτης μετά την οποία αιχμαλωτίστηκε. Τα χρόνια της Κατοχής, στην Αθήνα, εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και μετέπειτα στον ΕΛΑΣ. Συμμετείχε στην αποχώρηση του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ μετά τα Δεκεμβριανά και έδρασε στη Μακεδονία, στην περιοχή της Βέροιας. Στην Ομάδα Μεραρχιών Μακεδονίας, επιτελάρχης ήταν τότε ο πεθερός του Κώστας Γ. Παπαδόγιαννης, ο οποίος μαζί με τους Στέφανο Σαράφη και Ευριπίδη Μπακιρτζή απελευθέρωσε την Θεσσαλονίκη.
Το 1943 παντρεύτηκε την Τερέζα Παπαδόγιαννη. Μετά τη Βάρκιζα επέστρεψε στην Αθήνα και εργάστηκε αρχικά στον Ερυθρό Σταυρό και το Υπουργείο Επισιτισμού και μετέπειτα στο δικηγορικό γραφείο του Πέτρου Θηβαίου, πρώην υπουργού Δικαιοσύνης και συγγενή του.
Το 1951 επέστρεψε με την οικογένειά του στο Ναύπλιο, όπου δικηγόρησε για περίπου δεκαπέντε χρόνια (1951 – 1963). Το συντηρητικό πνεύμα της πόλης και του νομού δεν επέτρεπε εκφάνσεις αντιπολιτευτικής φύσεως εκείνη την εποχή. Οι δικηγόροι που υπήρχε υποψία ότι ήταν αριστεροί, υφίσταντο ένα είδος επαγγελματικού «μποϋκοτάζ», που τους λιγόστευε την πελατεία. Ο Τάκης Ρούβαλης στηρίχθηκε, τότε, στη σύζυγό του που ασκούσε με επιτυχία το επάγγελμα της οδοντιάτρου. Ο αποκλεισμός μιας ομαλής επαγγελματικής σταδιοδρομίας τον ριζοσπαστικοποίησε. Εννόησε ότι το μεταπολεμικό κράτος ήταν αποκλειστικά μονοκομματικό και οι αντιπολιτευόμενοι, πολίτες δευτέρας κατηγορίας. Προσχώρησε στο Εθνικό Αγροτικό Κόμμα (ΕΑΚ), του οποίου Πρόεδρος ήταν τότε ο Κομνηνός Πυρομάγλου, ηγέτης της Εθνικής Αντίστασης (ΕΔΕΣ). Ο Ρούβαλης πίστευε ότι το κόμμα αυτό προστάτευε τα συμφέροντα των αγροτών που ήταν η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της Αργολίδος τότε. Στις κοινοβουλευτικές εκλογές του 1961 (εκλογές «βίας και νοθείας»), κατέβηκε υποψήφιος του ΠΑΜΕ (Πανδημοκρατικού Αγροτικού Μετώπου Ελλάδος) με την ΕΔΑ και άλλες δυνάμεις.
Το 1962 εξέδωσε στο Ναύπλιο την πολιτική εφημερίδα «Η Μάχη» (1962–63). Η εφημερίδα του άσκησε δριμεία κριτική στο μονοκομματικό κράτος της εποχής εκείνης και στην ανικανότητα των κυβερνώντων να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα των αγροτών. Οι αρχές που πρότεινε ήταν ένα κοινωνικό κράτος δικαίου που θα σέβεται τους πολίτες. Πίστευε στην συμβολή του τύπου για την ανύψωση του μορφωτικού και ηθικού επιπέδου των αναγνωστών. Τόσο ο ίδιος όσο και η εφημερίδα του υπέστησαν παντός είδους διώξεις. Εγκατέλειψε την πολιτική και μετανάστευσε για λίγο στο Βελγικό Κονγκό. Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα διορίστηκε συμβολαιογράφος αρχικά στο Λαύριο και κατόπιν στην Αθήνα, όπου και πέθανε. Ο τάφος του βρίσκεται στο νεκροταφείο Ναυπλίου.
Γιώργος Ρούβαλης
Τάκη Γ. Ρούβαλη, Άρθρα και Χρονογραφήματα στη «Μάχη», 1962-1963, Ναύπλιο, 2003.
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 