Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for the ‘Πρὀσωπα’ Category

Μητροπολίτης Ελβετίας Μάξιμος


 

Μητροπολίτης Ελβετίας Μάξιμος

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ελβετίας, υπέρτιμος και Έξαρχος Ευρώπης, Μάξιμος (κατά κόσμον Γεώργιος Πόθος) γεννήθηκε στο Άργος στις 19 Σεπτεμβρίου 1966.

Σπούδασε Θεολογία στο Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1988. Κατόπιν, εγκαταστάθηκε στην Ελβετία και προσελήφθηκε στο ανθρώπινο δυναμικό του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης, όπου εργάσθηκε για 8 χρόνια.

Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1990 και Πρεσβύτερος το 1993 από τον τότε Μητροπολίτη Ελβετίας Δαμασκηνό, ο οποίος τον χειροθέτησε Αρχιμανδρίτη. Το 1997 διορίσθηκε Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Ελβετίας (1997-2018). Υπηρέτησε ως Εφημέριος Βέρνης, Όλτεν και Λουγκάνου για 25 έτη, λόγω έλλειψης τακτικού εφημεριακού κλήρου. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Καραμπής Δημήτρης (1926-2006) – Ένας ρεμπέτης από το Ανυφί Αργολίδας


 

Δημήτρης Καραμπής

Ο Δημήτρης Π. Καραμπής γεννήθηκε στο χωριό Ανυφί Αργολίδας. Σε ηλικία 22 χρονών έρχεται στην Αθήνα. Γνωρίζεται με τον Βασίλη Σπηλιόπουλο κορυφαίο μπουζούκι της εποχής εκείνης. Αρχίζει συνεργασία με διάφορα κέντρα της εποχής. Το 1955 σταθμός της καριέρας του γνωρίζει τον Μάρκο Βαμβακάρη. Συνεργάζονται στο κέντρο «Αλάχ» μαζί με την Σωτηρία Μπέλου και γίνονται φίλοι. Δουλεύει σε όλα τα ρεμπέτικα κέντρα της εποχής εκείνης μαζί με τους Βαμβακάρη, Μπέλου, Βάγγο, Μπακάλη κ.ά. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Αντωνιάδη Θάλεια


 

Αντωνιάδη Θάλεια

Η Συγγραφέας – Εκπαιδευτικός, Θάλεια Αντωνιάδη γεννήθηκε το 1958 στο Σύδνεϋ της Αυστραλίας όπου και έζησε ως τα πρώτα παιδικά της χρόνια. Αργότερα, εγκαταστάθηκε με την οικογένεια της στην Καβάλα. Σπούδασε Θεολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σχέδιο στη σχολή Πετρά. Εργάστηκε στο Ναύπλιο, ιδιαίτερη πατρίδα της μητέρας της, στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και ζει εκεί.

Στη γραφή της έχει επηρεαστεί από τη γλώσσα του Καζαντζάκη και του Παπαδιαμάντη, την ευαισθησία και τη ρωμαλεότητα γραφής του Μυριβήλη, την οξυδέρκεια και την ειρωνεία του Καραγάτση, την αγωνία για την πολιτική και κοινωνική ζωή της Έλλης Αλεξίου και της Διδούς Σωτηρίου, αλλά και από ξένους συγγραφείς όπως ο Τζων Μπαρθ ή ο Πολ Όστερ ή ο Χοσέ Κάρλος Σομόθα. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Γραμματικού Κατερίνα


 

Κατερίνα Γραμματικού

Η Κατερίνα Γραμματικού γεννήθηκε στο Αργολικό Ναυπλίου. Σπούδασε Οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Διοίκηση Επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας. Επιπρόσθετες γνώσεις απόκτησε στα εργαστήρια κινηματογράφου, φωτογραφίας, θεάτρου, πεζού λόγου και δημιουργικής γραφής. Εργάστηκε για χρόνια στην εκπαίδευση ενηλίκων (KEE μετέπειτα ΚΔΒΜ).

Η επίσημη συγγραφική της πορεία ξεκίνησε με ένα βιβλίο για την εκπαίδευση ενηλίκων, τομέας όπου εργάστηκε και κατόπιν με τον εναλλακτικό ταξιδιωτικό οδηγό για την Πελοπόννησο «Στα βήματα του Φειδιππίδη με ξεναγό τον Παυσανία».

Έργα της είναι:

Η εκπαίδευση ενηλίκων στο πλαίσιο της δια βίου μάθησης, Εκδόσεις Bookstar, 2015.

Η συλλογή διηγημάτων ΡΟΜΠΕΝ, Εκδόσεις Όστρια, 2018.

Μικρές Πλάνες, Εκδόσεις Κομνηνός, 2020.

Λέξεις που συνθέτουν ένα γράμμα, Εκδόσεις Άπαρσις, 2020.

Συμμετείχε στην έκδοση συλλογικών βιβλίων:

Αργειακή γη τ.5, «Μικρός ερωτικός», Κέντρο Ελληνικών Σπουδών – Πανεπιστήμιο Harvard, «Τα διηγήματα του εγκλεισμού» εκδ. Άπαρσις, «Ταξίδια», εκδ. ΙΑΝΟΣ, «Μικρές ιστορίες ετεροτοπίας», Ανοικτή Βιβλιοθήκη.

Έχει γράψει θεατρικά έργα και αρθρογραφεί κατά καιρούς στον τοπικό τύπο. Φωτογραφίζει οτιδήποτε της κεντρίζει το ενδιαφέρον.

Read Full Post »

Λόντος Σ. Ανδρέας (1786–1846)


 

Ο Ανδρέας Λόντος ήταν στρατιωτικός και πολιτικός, γεννημένος στο Αίγιο.[1] Ήταν γιος του Σωτηράκη Λόντου και καταγόταν από ισχυρή οικογένεια προυχόντων της Βοστίτσας. Σπούδασε στο σχολαρχείο της Βοστίτσας, το οποίο διεύθυνε ο Ευστάθιος Παλαμάς. Μετά τον αποκεφαλισμό του πατέρα του, το 1812, από τους Τούρκους, ο Ανδρέας Λόντος αναγκάστηκε να καταφύγει στην Κωνσταντινούπολη.

 

Ανδρέας Λόντος. Λιθογραφία του Giovani Boggi από το λεύκωμα με 24 πορτραίτα Ελλήνων και Οθωμανών αξιωματούχων που έδρασαν κατά την Ελληνική Επανάσταση με τίτλο: «Collection de portraits des personnages Turcs and Grecs les plus recommes soit par leur cruate soit par leur bravoure dans la guerre actuelle de la Grece», Παρίσι, 1826.

 

Ο Ανδρέας έζησε για ένα διάστημα στην πόλη και επανήλθε στην Πελοπόννησο το 1816. Σύναψε φιλία με τον νέο Μόρα Βαλεσή Σακήρ Αχμέτ και το 1818 αναγορεύτηκε επίσημα σε προεστό με έγγραφο των εκπροσώπων του καζά Βοστίτσας, επικυρωμένο από τον επίσκοπο Κερνίτσης, Προκόπιο.[2] Μυήθηκε στην Φιλική εταιρεία, από τον Πελοπίδα, και εργάστηκε για την προπαρασκευή της επανάστασης.

Μετείχε ενεργά στην Επανάσταση, όπως και οι αδελφοί του Αναστάσιος και Λουκάς. Στις 23 Μαρτίου κήρυξε την επανάσταση στο Αίγιο (Βοστίτσα), εκδίωξε τους Τούρκους χωρίς μάχη και ύψωσε την πρώτη ελληνική επαναστατική σημαία. Στη διάρκεια της επανάστασης διατηρούσε δικό του στρατιωτικό σώμα, με το οποίο πήρε μέρος στην πολιορκία της Πάτρας και του Μεσολογγίου και στις εκστρατείες στην ανατολική και δυτική Ελλάδα. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Μυστακόπουλος Χαράλαμπος (1830-1894)


 

Μυστακόπουλος Χαράλαμπος (1830-1894)

Μεγαλέμπορος και δήμαρχος Άργους. Καταγόταν από το ορεινό χωριό Λογκανίκος Λακωνίας. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με το εμπόριο. Ήταν δραστήριος και τον διέκρινε επιχειρηματικό πνεύμα. Κατόρθωσε να επεκτείνει τις εμπορικές του δραστηριότητες σε πολλές πόλεις της Ελλάδας και στο εξωτερικό και να γίνει μεγάλος οικονομικός παράγοντας της επαρχίας Άργους.

Μετά την εκθρόνιση του Όθωνα (1862), λόγω της τότε αναρχίας, είχαν εισρεύσει στο Άργος ένοπλοι κακοποιοί, που λυμαίνονταν, καταλήστευαν και τρομοκρατούσαν τον κόσμο «και χάριν παιδιάς ετραυμάτιζον και εφόνευον οιονδήποτε». Ο Μυστακόπουλος συνέστησε τότε πολιτοφυλακή και κατόρθωσε να επαναφέρει την τάξη.

Διετέλεσε Δημοτικός Σύμβουλος 12 περίπου χρόνια. Δήμαρχος εκλέχτηκε το 1891 με την υποστήριξη της Δηλιγιαννικής παράταξης. Διαχειρίστηκε με σύνεση τα οικονομικά του Δήμου και κατόρθωσε να επισκευάσει το υδραγωγείο από το Κεφαλάρι μέχρι το αρχαίο θέατρο Άργους, χωρίς να συνάψει δάνειο. Χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντός του για το δημοτικό χρήμα είναι και το εξής: Ότι ενώ το δημοτικό συμβούλιο ψήφισε 700 δραχμές για την μετάβασή του στην Αθήνα προς παραλαβή των σιδηροσωλήνων του υδραγωγείου, αυτός δεν δέχθηκε  παρά μόνο 15 δραχμές  για το εισιτήριο του Γ’ θέσεως. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Πιτίδης Νίκος (1927-1995)


 

Ο αρχιτέκτονας μηχανικός Νίκος Πιτίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1927. Ακολούθησε τους γονείς του, τη δασκάλα Ελένη και το φιλόλογο – αρχαιολόγο Μιχάλη, στο Άργος, όπου κι εγκαταστάθηκε μόνιμα. Ο πατέρας του διετέλεσε Έφορος Αρχαιοτήτων Ανατολικής Πελοποννήσου με πλούσιο ανασκαφικό έργο στην Αργολίδα. Εδώ πρέπει να γίνει αναφορά στη μελέτη του «Τζαμιού του Άργους» («Νοσοκομείον Άγιος Κωνσταντίνος»  ή και «Βασιλικόν Νοσοκομείον»), το οποίο κατόρθωσε ν’ ανακηρυχτεί, το 1938, ιστορικό διατηρητέο μνημείο.

Ο αρχιτέκτονας μηχανικός Νίκος Πιτίδης.

Ο Νίκος έλαβε ενεργό μέρος στην Εθνική Αντίσταση και τραυματίστηκε στο θώρακα, στη διάρκεια μάχης του ΕΛΑΣ κατά των Γερμανών. Αποφοίτησε από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, όπου διετέλεσε βοηθός του καθηγητή Αναστασίου Ορλάνδου. Στα χρόνια του Εμφυλίου φυλακίστηκε και εξορίστηκε στη Γιάρο, στον Αϊ Στράτη, στη Μακρόνησο και στην Ακροναυπλία. Αποφυλακίστηκε οριστικά το 1958 και εργάστηκε στην Αργολίδα. Παντρεύτηκε τη Στάσα (Αναστασία) η οποία υπήρξε γι’ αυτόν ουσιαστικό στήριγμα στη ζωή και στο έργο του. Απέκτησε δύο παιδιά το Μιχάλη και τη Λέλα.

Με μεγάλες δυσκολίες δημιούργησε ένα επίγειο παράδεισο στο Γιαλάσι της Παλιάς Επιδαύρου. Γι’ αυτό του το έργο τιμήθηκε από το Δήμαρχο Επιδαύρου (Α. Λιμνιάτη) και το Νομάρχη Αργολίδας (Α. Σαλεσιώτη) ως «αναμορφωτής του Γιαλασιού», του οποίου η κεντρική οδός ονομάστηκε «Οδός Νικολάου Πιτίδη». (περισσότερα…)

Read Full Post »

Μήτσας Αθανάσιος (Νάσος) Αντων. (1858-1923)


 

Αθανάσιος Μήτσας

Ο Αθανάσιος Μήτσας γεννήθηκε στην Ερμιόνη την 1η Ιουλίου 1858 ανήμερα της γιορτής των Αγίων Αναργύρων. Ήταν ένα από τα πέντε παιδιά (τέσσερα αγόρια και ένα κορίτσι) του Αντώνη και της Ελένης Μήτσα. [Τα αγόρια του Αντώνη Μήτσα ήταν ο Σταμάτης, ο Αθανάσιος, ο Κωνσταντίνος και ο Δήμος. Ο τρεις πρώτοι ήσαν αξιωματικοί του Ελληνικού Στρατού και ο τέταρτος γιατρός. Το κορίτσι, η Μαργαρίτα, ήταν σύζυγος του αξιωματικού Νικόλαου Κατσαρού από τη Χαλκίδα].

Ακολούθησε τον στρατιωτικό κλάδο όπως ο πατέρας του Αντώνης και τα δύο του αδέλφια. Έτσι κατατάχθηκε, ως εθελοντής, στον Στρατό (δεκανέας) στις 8 Οκτωβρίου 1877, σε ηλικία 19 ετών και με Α.Μ. 3330. Tο 1881, μετά από επιτυχείς εξετάσεις, φοίτησε στη Σχολή Υπαξιωματικών (Σ.Υ.) του Στρατού και αποφοίτησε στις 22 Σεπτεμβρίου 1885 με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού Πεζικού. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Μαρίνος Πέτρος (1928-1964)


 

Μαρίνος Πέτρος (1928-1964)

Ο Πέτρος Μαρίνος του Κωνσταντίνου, ήταν  επισμηναγός, υπασπιστής και πιλότος του διαδόχου και μετέπειτα βασιλιά Κωνσταντίνου Γλύξμπουργκ. Καταγόταν από φτωχή οικογένεια και γεν­νήθηκε στο Ξηροκάμπι Λακωνίας από πατέρα Αργείτη και μητέρα Σπαρτιάτισσα. Μεγάλωσε στο Άργος και φοίτησε στο 1ο Γυμνάσιο της πόλης μας. Εισήλθε στη Σχολή Αεροπορίας το Μάρτιο του 1949 και αποφοίτησε το Σεπτέμβριο του 1951 με το βαθμό του ανθυποσμηναγού, διακρινόταν για το ήθος του και την επιμέλειά του. Ήταν αρχηγός των συμφοιτητών του σ’ όλες τις τάξεις.

Αργότερα μετέβη στην Αμερική, όπου ει­δικεύτηκε στα νέα τότε υπερηχητικά αε­ροπλάνα F-104. Με ένα από αυτά έκανε καταπληκτικές ακροβατικές επιδείξεις κατά την παραλαβή τους ενώπιον του βα­σιλιά και απέσπασε θερμά συγχαρητήρια. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Βρεντάνος Τζιμαρώλη Αντώνιος


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, αποδεχόμενη τις εκατοντάδες προτάσεις των επισκεπτών της και επιθυμώντας να συμβάλλει στην επίκαιρη ενημέρωσή τους, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Διαβάστε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα», σημείωμα του Συμβολαιογράφου – Ιστορικού ερευνητή κ. Νικολάου Γεωργίου Τόμπρα με θέμα:

«Αντώνιος Βρεντάνος Τζιμαρωλή».

 

Συχνά πυκνά οι Ναυπλιείς λησμονούν το γεγονός ότι το Ναύπλιο ήταν η πρώτη πραγματικά πολυσυλλεκτική  πόλη του νεότερου ελληνικού κράτους. Άνθρωποι από παντού βρέθηκαν εντός των τειχών της ή και εκτός προερχόμενοι από παντού.

Ο Αντώνιος Βρεντάνος Τζιμαρωλή καταγόταν από την Βαυαρία, όπου κατείχε τίτλο ευγενείας Βαρόνου (Freiherren Brentano de Cimaroli). Είχε σπουδάσει στο βασιλικό πολυτεχνικό σχολείο της Βιέννης και είχε  αποκτήσει πτυχίο.[1] Κάποια χρονική στιγμή θα περιέλθει σε δύσκολη θέση, μάλλον για πολιτικούς λόγους και θα εξοριστεί. Έτσι τέλη του 1850 αρχές του 1851 θα έλθει στην Ελλάδα και θα εγκατασταθεί στο Ναύπλιο. Θα διοριστεί καθηγητής χημείας και πυροτεχνουργίας στο Οπλοστάσιο Ναυπλίου στις 10 Μαρτίου 1851.[2]

 

Καρτ ποστάλ. Το παλατάκι του Καποδίστρια, δεξιά το οπλοστάσιο.

 

Το οπλοστάσιο του Ναυπλίου βρισκόταν στην Βόρειο Ανατολική άκρη της πόλης εντός των τειχών και ήταν ταυτόχρονα οπλοστάσιο, χώρος κατασκευής εκρηκτικών, συντήρησης οπλισμού, κοπής ιματισμού στρατιωτών και κατασκευής σκευής ζώων, ήταν δηλαδή αυτό που σήμερα ονομάζεται εργοστάσιο βάσης του ελληνικού στρατού. Το τεχνικό και διοικητικό προσωπικό του αποτελείτο από πολιτικό και στρατιωτικό προσωπικό, το οποίο προερχόταν σε ιδιαίτερα μεγάλο ποσοστό από Έλληνες που είχαν έρθει από παντού όπου υπήρχε Ελληνισμός. Συγκεκριμένα στα εξαιρετικά εκτεταμένα αρχεία του οπλοστασίου που διατηρούνται στα Γ.Α.Κ.  αναγράφονται ως τόποι καταγωγής του προσωπικού Κωνσταντινούπολη, Κυδωνιές, Κρήτη, Ιωάννινα κ.α., όλοι μορφωμένοι. Στην κεντρική υπηρεσία των Γ.Α.Κ. και στον φάκελο του οπλοστασίου υπάρχουν έγγραφα στα γερμανικά και στα ελληνικά που φέρουν την υπογραφή του. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Older Posts »