Απόκριες στον Άγιο Αδριανό ( Κατσίγκρι)
Στην περίοδο της Αποκριάς έφτιαχναν γαλόπιτα και γκόγκες. Στη γαλόπιτα έβαζαν γάλα, αλεύρι, αυγά και τα έκαναν χυλό. Έπειτα άνοιγαν φύλο με τον πλάστη, το έβαζαν στο ταψί και άπλωναν το χυλό. Έριχναν ζάχαρη με κανέλα και την έψηναν στο φούρνο.
Για τις γκόγκες έφτιαχναν ζυμάρι, το έκαναν σε σχήμα μασουριού (στενόμακρο) και το πάχος του όσο ένα δάχτυλο. Στη συνέχεια, το έκοβαν σε κομμάτια του ενός πόντου και με το δείχτη του χεριού το πίεζαν στο τραπέζι, τραβώντας το προς τα πίσω έτσι ώστε να πάρει το σχήμα αχιβάδας, τις έφτιαχναν όπως τα μακαρόνια με μυζήθρα. Οι συγγενικές οικογένειες του χωριού έσμιγαν και απόκρευαν μαζί. Έτρωγαν και έπιναν τα κρασιά τους, έφερναν σε κέφι και τραγουδούσαν τα αποκριάτικα τραγούδια:
Όσα κορίτσια είστε εδώ
Όσα κορίτσια είστε εδώ
πέστε μου ποια με θέλει.
Να την ταΐζω ζάχαρη,
να την ταΐζω μέλι.
Καμιά δεν αποκρίθηκε
από τις μαυρομάτες.
Μόνο μια ρούσα, μια ξανθή,
μιας χήρας θυγατέρα.
Εγώ σε θέλω μάτια μου
εγώ σε θέλω φως μου
άσπρα λιθάρια να κυλάς
αυγά να δεματιάζεις.
Πουλάκι είχα στο κλουβί
Πουλάκι είχα στο κλουβί
κάπα-λάμδα-γιώτα
ή το τάιζα το μόσκο
για δες αγάπη πόχω.
Κι απ’ την αγάπη την πολλή
μου σκανταλίστη το κλουβί
και μου ‘φυγε το αηδόνι,
το πετροχελιδόνι.
Και πήρα αμπάλα τα βουνά
κάπα-λάμδα-γιώτα α!
Ρωτώ από δω, ρωτώ από κει
μην είδατε το αηδόνι,
το πετροχελιδόνι.
Κόρη που πας στον ποταμό
Κόρη που πας στον ποταμό
τα ρούχα για να πλύνεις,
πάρε και με τα ρούχα μου
Ελένη να τα πλύνεις.
Να μην τα πλύνεις με νερό
μόνο με τα δάκρυα σου
και με το μοσχοσάπουνο
που λούζεις τα μαλλιά σου.
Να μην τ’ απλώσεις σε δεντρί
ούτε και σε κλωνάρι.
Μόνο σε πικραμυγδαλιά
που ανθίζει το Γενάρη.
Να πέφτουν τ’ άνθη επάνω σου
τα φύλλα στην ποδιά σου.
Κι όλα τα πικραμύγδαλα
μέσα στην αγκαλιά σου.
Κοριτσάκια του καιρού σας
Κοριτσάκια του καιρού σας
να μαζέψετε το νου σας
γιατί οι άντρες είναι πλάνη
και δεν βάζουνε στεφάνι.
Όταν αρραβωνιάζονται
τότε φρόνιμα κάθονται
και όταν βάζουνε στεφάνι
τότε τεμπελιά τους πιάνει.
Ξεφάντωμα γινόταν και στο χωριό. Μόλις άνοιγε το Τριώδιο, τα παιδιά του χωριού μάζευαν κλαριά κάθε βράδυ, άναβαν φωτιές σε κάθε γειτονιά, χόρευαν και τραγουδούσαν. Το ίδιο γινόταν και με τους μεγάλους, κυρίως τη δεύτερη Κυριακή και την Καθαρά Δεύτερα στα μαγαζιά, γύρω από τη βρύση και στο προαύλιο της εκκλησίας. Αυτό το ξεφάντωμα και η αδερφικότητα που υπήρχε ήταν ανεπανάληπτη. Ακόμα για τους μεγαλύτερους παραμένει μια μαγεία μνήμης. Τελειώνοντας οι Απόκριες άρχιζε η Σαρακοστή που διαρκούσε σαράντα μέρες.
Πηγή
-
Βασίλης Ι. Παπαμιχαλόπουλος, « Ένα χωριό γράφει την ιστορία του, Κατσίγκρι – Άγιος Αδριανός », Έκδοση, Δημοτικό σχολείο Αγίου Ανδριανού, 2002.
Σχολιάστε