ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

This content is password protected.

[...] Το έτος 1462 οι Τούρκοι, μετά από ασήμαντον αφορμήν, υπό την ηγεσίαν του Ομάρ πασά εισβάλλουν στην Αργολίδα και καταλαμβάνουν αμαχητί την πόλη του Άργους ένεκα της προδοσίας ενός Έλληνα ιερέα. Η Βενετία κηρύσσει τον πόλεμο στην Τουρκία, ονομάζει αρχιστράτηγο των κατά ξηράν δυνάμεων της τον Μπερτόλ ντ’ Έστε και προσπαθεί να εξεγείρει τους Έλληνες κατά των Τούρκων. Αρχικά τα στρατεύματα των Βενετών στην Πελοπόννησο είχαν επιτυχίες και το Άργος ανακτήθηκε ταχύτατα. Ο θανάσιμος τραυματισμός του Μπερτόλ κατά την πολιορκία του Ακροκορίνθου επέφερε σύγχυση στο βενετικό στράτευμα. Η άφιξη του Μαχμούτ πασά στην Πελοπόννησο με μεγάλη στρατιωτική δύναμη ανέτρεψε την κατάσταση. Οι Βενετοί, χωρίς ηγέτη, οχυρώθηκαν στο Ναύπλιο. Ο Μαχμούτ κατέλαβε την πόλη του Άργους, την κατεδάφισε και τους κατοίκους της τους έστειλε αιχμαλώτους στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μωάμεθ II δεν τους κακοποίησε, αλλά τους εγκατέστησε περί την μονήν της Περιβλέπτου, προσφέροντας εις αυτούς γαίες και οικίες...

[...] Η πρόταση της αρχαιολογικής εταιρίας για δωρεάν και «ανευ όρων» παραχώρησης των κτημάτων, απασχόλησε έντονα την τοπική κοινωνία των 40 οικογενειών του χωριού. Οι κάτοικοι του Λυγουριού είχαν αποκτήσει και τα κτήματα της μονής Βαρσών, περίπου 130 στρεμμάτων, πληρώνοντας υπερβολικά ποσά για την εποχή εκείνη. Έγγραφα που σώζονται στα Αρχεία του Κράτους περιγράφουν αναλυτικά τις δημοπρατήσεις δεκατριών τεμαχίων άδενδρης γης της ιδιοκτησίας της Μονής Βασρών στις θέσεις του Ιερού: Καταλύματα, βαγένι, παλαιόπυργο, πηγάδι Λήσσης, μοναχόπυργο, κλπ...

[...] Αποφασιστική ήταν η στάση του και σθεναρή η αντίστασή του, με το πολεμικό του καράβι, στο στενό των Σπετσών εναντίον του επιδρομέα που έπλεε στις 8 Σεπτεμβρίου 1822 κατά της γενέ­τειράς του, με σκοπό να την καταστρέφει. Στη σκληρή και πεισματώδη ναυμαχία των Πατρών, που ήταν και η πρώτη «εκ παρατάξεως» ναυμαχία των αντιπάλων ναυτικών δυνάμεων και η οποία έγινε με φοβερή κακοκαιρία και θαλασσοταραχή, η περί­φημη «Ναβέτα» του Ανάργυρου Λεμπέση έπαθε πολλές ζημιές. Μια εχθρική μπάλα του έσπασε τη γάπια στο πλωριό κατάρτι και του προξένησε σοβαρές Βλάβες στ' άρμενα. Επίσης, κατά την περίοδο 1826-1827, συμμετείχε στον αποκλεισμό των παραλίων της Αττικής και διέσωσε πολλούς Έλληνες στο Φάληρο και τον Ανάλατο...

[...] Το 1812 η πρώτη φατρία, με αρχηγό τον πολύ ισχυρό προεστό Iωάννη Παπαγιαννόπουλο (Δεληγιάννη) από τα Λαγκάδια της Γορτυνίας αντιμαχόταν τη δεύτερη που είχε αρχηγό τον επίσης ισχυρό προεστό της Bοστίτσας/Αιγίου Σωτηράκη Λόντο. Μετά την απομάκρυνση, το ίδιο έτος, του Bελή πασά, διοικητή της Πελοποννήσου, η φατρία του Δεληγιάννη με τη βοήθεια των επισημότερων Τούρκων κατηγόρησε τον Λόντο στον νέο πασά, ο οποίος αποκεφάλισε τον Σωτηράκη στην Tριπολιτσά, όταν ο τελευταίος πήγε εκεί για να αποδείξει την αθωότητά του. Με τον ερχομό του νέου πασά η φατρία του Σ. Λόντου, υπό τον νέο αρχηγό της, τον Aνδρέα Λόντο, κατηγόρησε, με τη σειρά της, στον πασά τον γέροντα Iω. Δεληγιάννη, ο οποίος αποκεφαλίστηκε από τουρκικό απόσπασμα στα Λαγκάδια, το 1816. O θάνατος του κορυφαίου αυτού προεστού κατατρόμαξε όλο το Mοριά και έκανε τους προεστούς να υπογράψουν την 1η Απριλίου 1816 συμφωνητικό και υποσχετικό έγγραφο για «αδελφικήν ομόνοιαν»...