Αργο-πορεία
«Ελεύθερο Βήμα»
Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.
Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.
Δημοσιεύουμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ανακοίνωση – πρόταση που αφορά στην πόλη του Άργους. Ένα στρατηγικό σχέδιο για τα επόμενα 50 χρόνια, μια μακροχρόνια Στρατηγική, που θα αλλάξει το πρόσωπο της και θα την καταστήσει πόλη ευρωπαϊκής αναγνωρισιμότητας με ενεργειακή, περιβαλλοντική και κοινωνική προστιθέμενη αξία για τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες.
Δήμος Άργους – 50 χρόνια ζωής
Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές έγιναν με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη μεταπολίτευση του 1974. Στα 50 αυτά χρόνια στο δήμο Άργους αναδείχτηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες 7 συνολικά δήμαρχοι. Καθένας απ’ αυτούς υπηρέτησε την πόλη και προσπάθησε να την κάνει καλύτερη με βάση τις φιλοδοξίες και το πρόγραμμά του. Χρήσιμο είναι με τη συμπλήρωση μισού αιώνα να αποτυπωθεί το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών και η προσφορά του κάθε δημάρχου. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να εκτιμήσει αν η πόλη του Άργους προόδευσε, οπισθοδρόμησε ή έμεινε στάσιμη. Και, κυρίως, να βάλλει τους στόχους και να καταστρώσει τη στρατηγική για την πορεία της πόλης για τα επόμενα 50 χρόνια.
Πρώτος Δήμαρχος Άργους μετά τη μεταπολίτευση την τετραετία 1975-78 διετέλεσε ο Δημήτριος Μπόνης. Εκείνο που άφησε παρακαταθήκη στην πόλη ήταν το Πάρκο «Μπόνη», ένα άλσος έκτασης ενός οικοδομικού τετραγώνου απέναντι από τα Δικαστήρια και ανατολικά των Στρατώνων Καποδίστρια με όργανα παιδικής χαράς, που αποτελεί μέχρι σήμερα έναν από τους μεγαλύτερους χώρους πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι το συγκεκριμένο έργο δημιουργήθηκε το 1982 με προσωπική δωρεά του συγκεκριμένου ανθρώπου. Το προσέφερε, δηλαδή, ως ευεργέτης της πόλης μετά τη θητεία του και δεν το δημιούργησε ως Δήμαρχος.
Ακολούθησε ο Γεώργιος Πειρούνης (1979-1986). Επί δημαρχίας του ιδρύθηκε το ΚΑΠΗ στην οδό Τημένου, που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Λειτούργησαν οι κατασκηνώσεις Φαρμακά («Κατασκηνώσεις Πειρούνη»), που μερικά χρόνια αργότερα εγκαταλείφθηκαν και τα τελευταία χρόνια γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια εκσυγχρονισμού και επαναλειτουργίας τους από το σημερινό μητροπολίτη Αργολίδας Νεκτάριο. Δημιουργήθηκε το «γήπεδο Πειρούνη» δίπλα στο Νέο Κόσμο, που σήμερα έχει εγκαταλειφθεί, ασφαλτοστρώθηκαν πολλοί αγροτικοί δρόμοι και επεκτάθηκε το δίκτυο ύδρευσης στο Ν. Κόσμο και στα Κατσικάνια με τη δημιουργία δεξαμενής στο Κάστρο του Άργους.
Ακολούθησε ο Δημήτριος Παπανικολάου, που εξελέγη Δήμαρχος το 1986, επανεξελέγη το 1990 και το 1994 και υπήρξε από τους μακροβιότερους Δημάρχους της πόλης. Στη διάρκεια της θητείας του δημιούργησε το βιολογικό καθαρισμό, που εξυπηρετεί την πόλη μέχρι σήμερα. Αποκατέστησε το κτίριο των στρατώνων Καποδίστρια και άλλα διατηρητέα κτίρια, έκανε ανάπλαση της κεντρικής πλατείας και του εμπορικού κέντρου της πόλης με πεζοδρομήσεις οδών (Ελ. Βενιζέλου, Παν. Τσαλδάρη και Μιχ. Στάμου) και ανάπλασε την παραλία Τημενίου. Σημαντικό έργο του ήταν η δημιουργία της κεντρικής λαχαναγοράς στο δρόμο της Ν. Κίου, όπου μεταφέρθηκε το χονδρεμπόριο αγροτικών προϊόντων, που μέχρι τότε γινόταν στον αύλειο χώρο των στρατώνων, και λειτουργεί μέχρι σήμερα με 35 καταστήματα και προαύλιο χώρο 20 στρεμμάτων. Δεν υποστήριξε όμως και δεν υλοποίησε τον πολεοδομικό σχεδιασμό του νόμου «Τρίτση»το 1983. Συμμερίστηκε τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών οικοπέδων, γιατί ο νόμος αφαιρούσε το 38% του συνολικού εμβαδού των οικοπέδων, που θα εντάσσονταν στο σχέδιο πόλης, για τη χάραξη νέων δρόμων και κοινόχρηστων χώρων.
Τις επόμενες τρεις τετραετίες εξελέγησαν Δήμαρχοι στο Άργος ο Νικόλαος Κολιγλιάτης (1998-2002), ο Δημήτρης Πλατής (2002-2006) και ο Βασίλειος Μπούρης (2006-2010) με μια τετραετία ο καθένας. Κανένας από τους τρεις όμως δεν κατόρθωσε να αφήσει ως παρακαταθήκη στην πόλη αξιομνημόνευτο και σημαντικό έργο. Παρά τις φιλοδοξίες τους περιορίστηκαν στη διαχείριση των προβλημάτων του Δήμου και δεν κατάφεραν να κάνουν ένα έργο, που να φέρει τη σφραγίδα τους.
Τις εκλογές του 2010, του 2014 και του 2019 κέρδισε ο Δημήτριος Καμπόσος και με 3 συνεχόμενες θητείες αναδείχτηκε ο μακροβιότερος δήμαρχος του Άργους των τελευταίων 50 χρόνων. Έργο της θητείας του ήταν η ανάπλαση του κέντρου της πόλης, που άλλαξε εν πολλοίς την ανάπλαση του Παπανικαλάου και, πιθανότατα, θα αλλάξει από κάποιον επόμενο δήμαρχο τα επόμενα χρόνια. Προσπάθησε να εξωραΐσει την πόλη με την προσθήκη κάποιων αγαλμάτων, τα οποία κάποια στιγμή μπορούν να αντικατασταθούν. Άφησε όμως και δύο σημαντικά έργα. Την αίθουσα εκδηλώσεων «Μέγας Αλέξανδρος» και το κολυμβητήριο στην οδό Κορίνθου έξω από την πόλη. Αυτά τα έργα θα μείνουν ως παρακαταθήκη στην πόλη και δύσκολα θα τα αμφισβητήσει κάποιος.
Άργος, Μάρτιος, 2018. Φωτογραφία: Jana Janina.
Ο απολογισμός της 50ετίας
Ποιος είναι ο ουσιαστικός απολογισμός της 50ετίας; Η πόλη του Άργους έμεινε στάσιμη, αν δεν υποβαθμίστηκε, πληθυσμιακά. Στην απογραφή του 1971 ο Δήμος Άργους με τα κοντινά χωριά (Άκοβα, κεφαλάρι, Κόκλα, Τημένιο) είχε 19.878 κατοίκους, ενώ ο Δήμος Ναυπλίου 9.320 κατοίκους. Στην απογραφή του 2021 η δημοτική κοινότητα Άργους μαζί με το Κεφαλάρι εμφανίζουν πληθυσμό 22.730 κατοίκων και η δημοτική ενότητα Ναυπλίου 19.375 κατοίκους. Το Ναύπλιο δηλαδή υπερδιπλασίασε τον πληθυσμό του, ενώ ο πληθυσμός του Άργους αυξήθηκε μόνο κατά 1,14%! Δεν αναπτύχθηκε τουριστικά σε αντίθεση με το γειτονικό Ναύπλιο, που η τουριστική του ανάπτυξη εκτοξεύτηκε. Βασική αιτία της πληθυσμιακής καχεξίας του Άργους η επιλογή του δημάρχου Δημήτρη Παπανικολάου να συνταχθεί με τους ιδιοκτήτες οικοπέδων το 1983 και να μην επεκτείνει το σχέδιο πόλης στο νότιο τμήμα του Άργους. Αποτέλεσμα αυτής της κομβικής επιλογής του ήταν να ανακοπεί η πολεοδομική ανάπτυξη της πόλης και από τη δεκαετία του 1990 μεγάλος αριθμός Αργείων να εγκατασταθεί στο γειτονικό Ναύπλιο, όπου επί δημαρχίας Γεωργίου Τσούρνου εφαρμόστηκε ο νόμος Τρίτση, δημιουργήθηκε η νέα πόλη δίπλα στην παλαιά, που διατηρήθηκε και εξωραΐστηκε, με αποτέλεσμα το Ναύπλιο να γνωρίζει μέχρι σήμερα μεγάλη οικιστική, τουριστική και οικονομική ανάπτυξη. (περισσότερα…)
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 