Ιερός Ναός Αγίου Λουκά του Ιατρού – Λευκάκια Ναυπλίου
Ο ιερός ναός Αγίου Λουκά του ιατρού στα Λευκάκια Ναυπλίου είναι ένα υπέροχο έργο Ρωσικής αρχιτεκτονικής. Μακριά από την πόλη σε ένα όμορφο ερημικό τόπο προβάλλει αυτό το αριστούργημα και εκπλήσσει με την ωραιότητά του.
Με την φροντίδα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδας κ.κ. Νεκταρίου, ο οποίος έχει αναδείξει τον Άγιο Λουκά στην Ελλάδα, έχει δημιουργηθεί ένας πολύ κατανυκτικός λατρευτικός χώρος, όπου τελείται καθημερινά η Θεία Λειτουργία.
Στον Ιερό Ναό φυλάσσεται τεμάχιο της άφθαρτης καρδιάς του Αγίου και χώμα από τον τάφο του. Στο ισόγειο του ναού λειτουργεί μουσείο όπου εκτίθενται προσωπικά αντικείμενα του Αγίου Λουκά και πλήρες φωτογραφικό υλικό από τη ζωή του. Πολύ συγκίνηση δημιουργεί το Δισκοπότηρο που χρησιμοποιούσε ο Άγιος για την τέλεση της Θείας Λατρείας όταν ήταν στην εξορία. Εντυπωσιακά και άξια θαυμασμού είναι τα έργα ζωγραφικής του Αγίου. Τα ιατρικά εργαλεία του Αγίου ολοκληρώνουν την πλούσια συλλογή του μουσείου. Λειτουργεί επίσης έκθεση βιβλίου με αξιόλογες εκδόσεις για παιδιά και ενήλικες.
Για το αρχιτεκτονικό σχέδιο του Ιερού Ναού έγινε πανρωσικός διαγωνισμός και προκρίθηκε η μελέτη του αρχιτέκτονα κ. Μαξίμωφ Δημητρίου από τα Ουράλια. Ο ναός σχεδιάστηκε σύμφωνα με τα πρότυπα της ρωσικής εκκλησιαστικής αρχιτεκτονικής των αρχαίων ρωσικών πόλεων.
Ο πολυέλαιος, οι καμπάνες, το τέμπλο και τα προσκυνητάρια κατασκευάστηκαν στη Ρωσία. Το ξύλο που χρησιμοποιήθηκε είναι από σημύδα της περιοχής Καρελίας. Οι εικόνες είναι ρωσικής τεχνοτροπίας, ενώ οι τοιχογραφίες φιλοτεχνούνται από Έλληνες αγιογράφους, σύμφωνα με την Βυζαντινή παράδοση. Έχει προγραμματιστεί ο αγιολογικός κύκλος να περιλαμβάνει αγίους από όλο τον κόσμο, σαν μια μαρτυρία της οικουμενικής ορθοδοξίας.
Για το ιστορικό της ανέγερσης, σημειώνει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ.κ. Νεκτάριος:
«Έχει πολύ σωστά λεχθεί πως η Εκκλησία μας είναι εργαστήριο αγιότητος. Και πράγματι, αιώνες τώρα δεν σταμάτησε να πλάθει αγίους «εν παντί καιρώ και τόπω». Ακόμη και στη σημερινή αντιπνευματική εποχή μας.
Ένα τέτοιο υπερφυσικό δημιούργημα της ορθόδοξης Εκκλησίας μας είναι και ο σύχρονός μας άγιος αρχιεπίσκοπος Λουκάς ο ιατρός. Έζησε σε μια τραγική περίοδο της Ρωσικής Εκκλησίας. Από πολύ νέος ανακάλυψε κι έζησε το πραγματικό και πνευματικό νόημα της ζωής. Σπούδασε την ιατρική επιστήμη, χειροτονήθηκε ιερέας και επίσκοπος και εκδαπανήθηκε διακονώντας τον πονεμένο λαό του Θεού, θεραπεύοντας, διδάσκοντας, παρηγορώντας, καθοδηγώντας.
Ο άγιος Λουκάς είναι ένα δώρο του Θεού στην Εκκλησία Του, που πορεύεται σε μια εποχή όπου η αγιότητα θεωρείται άπιαστο όνειρο. Η εκπληκτική μορφή του, η ιερή μεγαλοσύνη του, προκαλεί τον ίλιγγο, τον θαυμασμό, αλλά και μια θεϊκή παρηγοριά. Γι’ αυτό και ο άγιος Λουκάς αγαπήθηκε τόσο πολύ και τόσο σύντομα έγινε γνωστός σ’ όλο τον κόσμο.
Από τη στιγμή που η χάρη και η φιλανθρωπία του Θεού μας έφερε στην Αργολίδα, όνειρό μας ήταν ν’ αποκτήσει ο άγιος το δικό του σπίτι. Με την γενικότερη βαθύτατη οικονομική κρίση και την οικονομική στενότητα της Ιεράς Μητροπόλεως, κάτι τέτοιο ήταν εντελώς αδύνατο.
Όμως, «τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ τῷ Θεῷ ἐστιν». Δεν είχαν περάσει ούτε δύο εβδομάδες απ’ την εγκατάστασή μας στην Αργολίδα, όταν εντελώς αναπάντεχα εμφανίστηκαν ο ελληνορωσικής καταγωγής κύριος Ιωάννης Σαουλίδης και τα παιδιά του Γεώργιος και Δημήτριος, που ζουν και εργάζονται στην Αγία Πετρούπολη, αλλά έχουν δεσμούς με την Αργολίδα και διακρίνονται για την ευλάβεια και βαθειά τους πίστη. Μας ανακοίνωσαν τότε ότι αναλαμβάνουν να οικοδομήσουν το Ναό του αγίου Λουκά. Η χαρά μας ήταν μεγάλη. Αμέσως κινήθηκαν οι διαδικασίες. Ο Ιερός Ναός Υπαπαντής Χριστού Λευκακίων πρόσφερε το χώρο στη θέση «Κριθαράκι» και στις 27 Απριλίου 2014 μπήκε ο θεμέλιος λίθος. Χρειάστηκαν αρκετοί μήνες για να ξεπεραστούν τα διάφορα γραφειοκρατικά προβλήματα και με τη βοήθεια του Θεού τα έργα άρχισαν τον Ιούνιο του 2015.
Ο Ναός αποπερατώθηκε την άνοιξη του 2017 και με την ευκαιρία της επετείου των 140 χρόνων από τη γέννηση του αγίου Λουκά (27 Απριλίου 1877) προγραμματίστηκαν τα εγκαίνια του Ιερού Ναού».
Ο Ιερός Ναός του Αγίου Λουκά, Αρχιεπισκόπου Συμφερουπόλεως και Κριμαίας, καθώς και το μουσείο του είναι καθημερινά ανοικτά κατά τις ώρες: 7:30 π.μ. έως 8:00 μ.μ. Ο Ιερός Ναός βρίσκεται σε απόσταση 10 χιλιομέτρων από το Ναύπλιο. Ακολουθείτε το δρόμο προς Λυγουριό – Επίδαυρο και στο 8 χιλιόμετρο, το δρόμο δεξιά προς Κάντια,Ίρια.
Για οποιοδήποτε θέμα, μπορείτε να επικοινωνείτε με τον εφημέριο του ναού π. Δημήτριο Κρουσταλάκη στο τηλ. 6987474766.
Οι γιορτές του Αγίου:
α. 11 Ιουνίου, η μέρα της κοίμησης του αγίου.
β. 17 Μαρτίου, η επέτειος της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του.
Και στις δύο γιορτές προγραμματίζονται κάθε χρόνο τριήμερες λατρευτικές και άλλες εκδηλώσεις.

Ο άγιος Λουκάς, αρχιεπίσκοπος Συμφερουπόλεως και Κριμαίας (κατά κόσμον Βαλεντίν Φέλιξοβιτς Βόινο-Γιασενέτσκι, 1877-1961).
Άγιος Λουκάς – Σταθμοί της ζωής του
1877. Γεννήθηκε στο Κέρτς της Κριμαίας. Μεγάλωσε στο Κίεβο όπου, εκτός από τις εγκύκλιες σπουδές, σπούδασε παράλληλα ζωγραφική στη σχολή Καλών Τεχνών.
1898-1903. Σπουδάζει ιατρική και ειδικεύεται στη χειρουργική
1904-1905. Εθελοντής στρατιωτικός γιατρός στον Ρωσοϊαπωνικό πόλεμο. Νυμφεύεται την Άννα Βασιλίγιεβνα και αποκτούν τέσσερα παιδιά.
1905-1917. Εργάζεται σε διάφορα επαρχιακά νοσοκομεία, ετοιμάζει την διατριβή του και σημαντικότατες επιστημονικές μελέτες.
1917. Μετακομίζει στην Τασκένδη. Εκλέγεται καθηγητής Πανεπιστημίου στην έδρα της τοπογραφικής ανατομίας και χειρουργικής.
1919. Πρώτη σύλληψη. Θάνατος της συζύγου του Άννας.
1921. Χειροτονείται ιερέας.
1923-1926. Χειροτονείται επίσκοπος. Δεύτερη σύλληψη. Εξορία στη Σιβηρία.
1924. Επιχειρεί την πρώτη ξενομεταμόσχευση νεφρού από ζώο σε άνθρωπο.
1930-1933. Τρίτη σύλληψη. Εξορία στη Βόρεια Ρωσία.
1934-1937. Κυκλοφορεί το περίφημο σύγγραμμά του «Δοκίμια για την χειρουργική των πυογόνων λοιμώξεων». Εργάζεται εντατικά στην επιστημονική έρευνα. Οι έρευνές του τον οδηγούν πολύ κοντά στην ανακάλυψη της πενικιλίνης.
1937. Τέταρτη σύλληψη. Ακολουθούν τρία χρόνια φυλακής και σκληρών βασανιστηρίων στην Τασκένδη.
1940. Εξορίζεται και πάλι στη Σιβηρία.
1941. Διορίζεται αρχιχειρουργός στο στρατιωτικό νοσοκομείο Κρασνογιάρσκ.
1943. Εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος Κρασνογιάρσκ.
1944. Μετατίθεται στο Ταμπώφ ως αρχίατρος και Αρχιεπίσκοπος.
1946. Βραβεύεται με το Α’ βραβείο Στάλιν. Συγχρόνως μετατίθεται στην Αρχιεπισκοπή Συμφερουπόλεως και Κριμαίας. Σταδιακά χάνει την όρασή του.
1961. Στις 11 Ιουνίου εκοιμήθη εν Κυρίω στη Συμφερούπολη έχοντας υπηρετήσει το λαό του Θεού ως Ποιμένας και γιατρός με θυσιαστική αγάπη και αυταπάρνηση.
1966. Επίσημη αγιοκατάταξη από την Ορθόδοξη Ουκρανική Εκκλησία. Ανακομιδή των λειψάνων του.
Πηγή
- Ενημερωτικό φυλλάδιο Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδας.
Σχολιάστε