Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Πολιτιστική Αργολική Πρόταση’

Νέα θεατρική περίοδος από την Πολιτιστική Αργολική Πρόταση


 

 

«Δεν είμ’ εγώ»

«Δεν είμ’ εγώ»

Ανοίγει η αυλαία στο θέατρο της οδού Ατρέως στο Άργος, το Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013. Η Πολιτιστική Αργολική Πρόταση, μετά από μια επιτυχημένη παρουσία στις καλοκαιρινές αργολικές πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνεχίζει για 18η συνεχή χρονιά να φέρνει το αργολικό κοινό πιο κοντά στους κλασικούς Έλληνες και ξένους συγγραφείς, αλλά και σε σύγχρονους δημιουργούς, του θεάτρου.

Έχοντας ήδη μια σημαντική πορεία στα πολιτισμικά δρώμενα της Αργολίδας, προτείνει για τη νέα θεατρική περίοδο 2013-2014 μια εξαιρετική κωμωδία του Γρηγορίου Ξενόπουλου με τίτλο «Δεν είμ’ εγώ».

Σπαρταριστική πλοκή που φέρνει αντιμέτωπες συζύγους, πεθερές και υποψήφιες ερωμένες με επίκεντρο έναν καθηγητή μαθηματικών ανυποψίαστο για όσα συμβαίνουν γύρω του. Μια ποιοτική πρόταση διασκέδασης με μια κλασική κωμωδία που εκτός από τον συγγραφέα Γρ. Ξενόπουλο, υπογράφουν στην σκηνοθεσία ο Νικόλας Ταρατόρης, στα σκηνικά- κοστούμια η Πίνκα Νάντη-Ταρατόρη και οι ηθοποιοί της θεατρικής ομάδας : Άννα Καραβάνου, Ναταλία Ζήκου, Μάντυ Κατσίλα, Αναστασία Πούρου, Ανδριανή Ρετσινά, Έλενα Οικονόμου, Θάνος Παιδάκης, Πόπη Κούγια – Γλατζίνα, Οδυσσέας Κουμαδωράκης, Γιάννης Κολυβάνης, Αριστογείτων Πανανός, Γιώργος Μυλωνάς, Αρετή Καρκαγγέλη, Γιώργος Μώρος, Ρούλα Νίτσου, Κατερίνα Αναγνωστοπούλου, Σοφία Σταμέλου, Πετρούλα Πολυχρονοπούλου, Άγγελος Δουβρόπουλος και  Σπύρος Χασάπης.

Οι παραστάσεις δίνονται κάθε Σάββατο και Κυριακή με ώρα έναρξης τις 19:30, στο Θέατρο της οδού Ατρέως στο Άργος (Γεφύρια). Πληροφορίες: 27510 20419 και 6944553060. 

Read Full Post »

Ταρατόρης Νικόλας (1954-2021)


 

Νικόλας Ταρατόρης

Είχε σπουδάσει θέατρο στο Κολέγιο Αθηνών Π.Ε.Ε. (Ελληνοαμερικάνικο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα-Κολέγιο Ψυχικού), στο Θέατρο των Αλλαγών και ήταν ακροατής στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης, με δάσκαλο τον Κάρολο Κουν.

Είχε κάνει Φωνητική-Τραγούδι με τον Αντόνιο Αρμάνι, Ορθοφωνία- Αγωγή της φωνής με το Νίκο Παπακωνσταντίνου, Υποκριτική – Αυτοσχεδιασμό με τον Ευδόκιμο Τσολακίδη, Υποκριτική – Αυτοσχεδιασμό-Κίνηση – Τεχνική με τον Ηλία Ασπρούδη και Σκηνοθεσία-Υποκριτική με τον Κωνσταντίνο Αρβανιτάκη και το Στάθη Λιβαθινό.

Είχε παρακολουθήσει τα σεμινάρια:

Αρχαίο Δράμα, Νταντά και Σουρεαλισμός, το Ευρωπαϊκό και το Σύγχρονο Ευρωπαϊκό Θέατρο, Ακμή και Παρακμή του Αστικού Θεάτρου, Ρεπερτόριο, το Παράλογο και η Πτώχευση της Λογικής, το Επικό και η Θεωρία της Αποστασιοποίησης, Ανάλυση και Εσωτερική Ανάλυση Θεατρικού Κειμένου, Αλλαγή των Ταυτοτήτων στο Θέατρο της Αβεβαιότητας, από το Επικό Θέατρο στο Θέατρο της Προπαγάνδας, το Κίνημα του Εναλλακτικού Θεάτρου, Ακινησία και Λόγος στο θεατρικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ, ο Μετεωρισμός της Ύπαρξης, Ενδυματολογία-Σκηνογραφία-Μουσική-Φωτισμός στα Σύγχρονα Σκηνοθετικά Ρεύματα,  Μακιγιάζ και Φωτισμός με τους Σωτήρη Τσόγκα, Ελένη Καραμπέτσου, Κώστα Φαρμασώνη, Κερασία Σαμαρά, Ηρακλή Λογοθέτη, Κατερίνα Καμπανέλλη, Θόδωρο Τερζόπουλο, Πλάτωνα Ανδριτσάκη, Αντώνη Παναγιωτόπουλο, Σωτήρη Χατζάκη, Νίκο Αρμάο κ.α.

 

Πρόβες στο Αρχαίο Θέατρο Άργους για την «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή σε συνεργασία με το «Διάζωμα». Σε πρώτο πλάνο, Αντώνης Σιούτος, Νικόλας Ταρατόρης.

 

Είχε συμμετάσχει ως ηθοποιός ή είχε σκηνοθετήσει έργα των:

Ιάκωβου Καμπανέλλη, Παύλου Μάτεσι, Μποστ, Γιάννη Ρίτσου, Δημήτρη Ψαθά, Σωτήρη Πατατζή, Κώστα Πρετεντέρη, Γρηγόριου Ξενόπουλου, Πάνου Αναστασόπουλου, Κώστα Μουρσελά, Ηλία Καπετανάκη, Αριστοφάνη, Ευριπίδη, Σοφοκλή, Άρθουρ Μίλλερ, Ευγένιου Ιονέσκο, Άντον Τσέχοφ, Στάνισλαβ Στρατίεβ, Σεραφείμ & Ιωακείμ Κιντέρο, Τέννεσυ Ουίλιαμς, Αλέξανδρου Κασόνα, Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα,  Νικολάι Γκόγκολ, Ουίλιαμ Γκίμπσον, Ντάριο Φο, Μπ. Μαρί – Κολτές κ.α.

Είχε σκηνοθετήσει το λαϊκό ορατόριο «Το Άξιον Εστί» των Οδυσσέα Ελύτη και Μίκη Θεοδωράκη, με διευθυντή ορχήστρας και χορωδίας τον Γιάννη Νόνη και με την συμμετοχή της Μαρίζας Κωχ.

Είχε σκηνοθετήσει και δραματοποιήσει πεζά και ποιήματα των Γιάννη Ρίτσου, Πέτρου Πικρού, Τάκη Δόξα, Κώστα Καρακάση, Κώστα Σπηλιώτη, Νάντιας Δανιήλ, Γιάννη Ρηγόπουλου, Άγγελου Αντωνόπουλου, Φώτη Μότση, Κατερίνας Παπανδριανού, Βαγγέλη Κλαδούχου, Άννας Καραβάνου, Σπύρου Καραμούντζου, Μαρίας Βελιζιώτη, Δήμητρας Στεφανοπούλου, Ελένης Σκούμπη, Δέσποινας Πενέση, Βασιλικής Πιπέρου, Φώντα Σταυρόπουλου, κλπ. και είχε κάνει παρουσίαση του αφιερώματος «Ευάλωτη γη» της  ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ Περιβάλλοντος και Πολιτισμού.

 

Ο σκηνοθέτης Νικόλας Ταρατόρης και ο θίασος της Πολιτιστικής Αργολικής Πρότασης.

 

Είχε σκηνοθετήσει και παρουσιάσει αφιερώματα για τους Νίκο Καββαδία, Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, Μανώλη Χιώτη, Βασίλη Τσιτσάνη κλπ. Είχε παρουσιάσει επίσης, το αφιέρωμα για τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου με το δρώμενο «Ο Πόντος Ματώνει» με τη Σοφία Κακαρελίδου. Είχε συμμετάσχει στο χοροθεατρικό δρώμενο «Ο θάνατος του φιλόσοφου» της Μαρίας Κέκκου με την ερευνητική ομάδα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών «Δρυός Τόποι».

Είχε διοργανώσει με το Πνευματικό Κέντρο και το Δημοτικό Θέατρο Άργους ημερίδα με θέμα «Γνωριμία με το Θέατρο» και εισηγητές τους Ρίβα Λάββα, Άση Δημητρουλοπούλου, Κωνσταντίνο Ζαμάνη (διδάσκοντες του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου) και τον Ηρακλή Λογοθέτη, διευθυντή του Εθνικού Κέντρου Θεάτρου & Χορού.

Ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής και σκηνοθέτης της «Πολιτιστικής Αργολικής Πρότασης», μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αιγυπτιολογίας και της Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας «Τεχνών Ιχνηλάτες» και ήταν μέλος του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου Δήμου Άργους. Ήταν τακτικό μέλος (director) του Ελληνικού Κέντρου του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου της UNESCO.

Ο Νικόλας Σοφ. Ταρατόρης ήταν παντρεμένος με την Πίνκα Νάντη και πατέρας δύο γιων.

Απεβίωσε τη Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2021, σε ηλικία 67 ετών. Για αρκετά χρόνια έδινε μάχη με την «επάρατη νόσο».

Η εξόδιος ακολουθία  τελέστηκε την  Τέταρτη  20 Ιανουαρίου 2021 στις 3.30 μ.μ.  στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Πέτρου Άργους. Η ταφή έγινε στον κοιμητηριακό ναό Αγίου Νικολάου Άργους.

 

Το μεγάλο ταξίδι του Νικόλα Ταρατόρη

 

Κανένα έργο επί σκηνής δεν έχει καταφέρει να αναπαραστήσει το θάνατο με τρόπο που να πλησιάζει κάπως αυτή τη μεγάλη στιγμή από το χώρο του μυστηρίου. Κι όμως με αμέτρητους τρόπους αναφέρεται, μνημονεύεται, παρουσιάζεται σκηνικά, οργανώνει τη δράση των ηθοποιών, αναπαράγει τη δύναμη των συμβολισμών και προσφέρει στους θεατές το αποτέλεσμα ενός τέλους τραγικού, λυτρωτικού και ίσως αναπόφευκτου. Εκείνο που δεν μπορεί να συλλάβει και πολύ περισσότερο να αποδώσει είναι η πνευματικότητα της στιγμής και της αιωνιότητας. Εκείνο το πέρασμα στον άλλο κόσμο, τον αόρατο, που σημαδεύει την καθημερινότητά μας, συμμετέχει έντονα στις παραδόσεις μας, αλλά μας διαφεύγει το νόημα του αναλλοίωτου που σηματοδοτεί. Ίσως, η μοναδική στιγμή να τον προσεγγίσουμε βαθύτερα είναι όταν ένας άνθρωπος της τέχνης αρχίζει ακριβώς το πέρασμα σ’ αυτό το αιώνιο και αναλλοίωτο. Κι αυτό γιατί ο ίδιος έχει ψηλαφίσει με την τέχνη του το θάνατο, έχει δαμάσει τους συμβολισμούς του και μένει να έρθει η στιγμή να διαβεί στον κόσμο του μυστηρίου ολοκληρώνοντας μονάχος του, χωρίς κοινό, την τελευταία και σπουδαιότερη σκηνή του σεναρίου.

Ο Νικόλας Ταρατόρης σκαρφαλωμένος στη σκαλωσιά ρυθμίζει μια τελευταία φορά τους προβολείς που θα φωτίσουν το δρόμο για το μεγάλο του ταξίδι. Ερωτευμένος με το θέατρο, σκηνοθέτης, τεχνικός, βαφέας, μεταφορέας, πέρα και πάνω απ’ όλα άνθρωπος της δράσης και της προσφοράς, σημάδεψε με την παρουσία του τον πολιτισμό στην Αργολίδα και έφερε το θέατρο κυρίως, αλλά και τη μουσική, την ποίηση και τη λογοτεχνία, κοντά σε όλους. Άνθρωπος του λόγου και του κειμένου, κατάφερνε να ζωντανεύει τις λέξεις και να τις κάνει να γεμίζουν τους χώρους, να δημιουργούν συναισθήματα και να μοιράζεται με τους συνεργάτες και το κοινό του τον πλούτο τους.

Σε διαρκή διάλογο με τον εαυτό του και τους άλλους, αναζητούσε μαζί τους το νόημα του λόγου και της (θεατρικής) πράξης καθώς δούλευε το ένα ή το άλλο σενάριο, καθώς σκεφτόταν το στήσιμο μιας σκηνής, καθώς δινόταν παθιασμένα στην πραγματοποίηση μιας παράστασης, καθώς σκεφτόταν τα πρόσωπα, τα λόγια τους, την κίνησή τους και τα έκανε δικά του λόγια και κίνηση. Είμαι απολύτως σίγουρος πως όσο προετοίμαζε το τελευταίο του ταξίδι, τόσο ο διάλογος με τον εαυτό του γινόταν έντονος για όσα πέρασε και όσα θα μελλούμενα θα δει. Ταυτιζόταν με τη θέση του γέροντα του «Μαράν Αθά» και τον παθιασμένο εσωτερικό του διάλογο, μια εκπληκτική παράσταση – θα το θυμίσω – που πρόσφερε στο αργολικό κοινό και που ίσως δεν θα είχαμε δει ποτέ.

Αν πρέπει να δώσουμε ένα περίγραμμα για το μεγάλο ταξίδι του Νικόλα Ταρατόρη στη ζωή, αυτό θα είχε δυο σημεία: το ρόλο που έπαιξε η Πολιτιστική Αργολική Πρόταση στα πολιτιστικά δρώμενα της Αργολίδας και τις δυνατότητες έκφρασης που προσέφερε σε δεκάδες νέους ανθρώπους αυτού του τόπου.

Ως προς το πρώτο, ας σκεφτούμε αρχικά τις δυο θεατρικές σκηνές που οργάνωσε ο Νικόλας στο Άργος. Δυο σκηνές για το θέατρο, δυο σκηνές στέκια για τον πολιτισμό. Θίασος και χορωδία, κινηματογράφος και εργαστήρια για παιδιά και ενήλικες με εκατοντάδες δράσεις, παραστάσεις, συναυλίες, κοινές παρουσιάσεις, στην Αργολίδα και έξω από τα αργολικά σύνορα. Και μόνο το «Άξιον Εστί» ένα έργο που φαινόταν ακατόρθωτο να παρουσιαστεί για τα μέτρα ενός τοπικού πολιτιστικού συλλόγου, αποτελεί μια μεγάλη προσωπική και συλλογική επιτυχία για την Πρόταση που ταξίδεψε στην Αργολίδα, την Αθήνα και αλλού.

«Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια» ήταν μια άλλη ξεχωριστή κοινή (θίασος και χορωδία) επιτυχία που καταγράφεται σ’ εκείνες ενός μεγάλου λαϊκού κοινού στους Στρατώνες του Καποδίστρια. Φυσικά δεν θα παραλείψω να σημειώσω τη συνεργασία της Πρότασης με το Διάζωμα και τις δυο μεγάλες επιτυχημένες παραστάσεις στο Αρχαίο Θέατρο του Άργους. Όπως επίσης δεν θα παραλείψω να σημειώσω την μοναδική για τα αργολικά και ευρύτερα ελληνικά χρονικά της παρουσίασης της «Αποκάλυψης του Ιωάννη» μέσα στο ναό του Αγ. Πέτρου.

Όμως, πέρα από αυτές τις σημαντικές επιτυχίες, η μεγαλύτερη απ’ όλες ήταν πως Έλληνες και ξένοι δημιουργοί παρουσιάστηκαν ακόμη και στο πιο μικρό χωριό και έφεραν τον κόσμο στη θέση του θεατρόφιλου κοινού που γευόταν μια πραγματική τέχνη και του δινόταν η ευκαιρία μιας ποιοτικής ψυχαγωγίας. Δεκάδες ώρες δουλειάς μέχρι τη στιγμή που φορτώνονταν τα σκηνικά και οι ενδυμασίες σ’ ένα φορτηγάκι και σε 2-3 αυτοκίνητα για να φτάσει ο Νικόλας και οι συνεργάτες του στην Αλέα, στη Καρυά, στον Αχλαδόκαμπο, στο Άστρος και αλλού, να τα στήσουν για να παρουσιάσουν την παράσταση στους κατοίκους. Εθελοντικά, με αγάπη για τους κατοίκους, με έρωτα για το θέατρο και με ειλικρινή πρόθεση για προσφορά.

Η δεύτερη μεγάλη προσφορά του Νικόλα Ταρατόρη είναι η πόρτα που άνοιξε σε δεκάδες νέους ανθρώπους κυρίως, που αγκάλιασαν την Πρόταση και ανακάλυψαν στη θεατρική σκηνή προσωπικές ικανότητες και δεξιότητες, που ίσως να μην είχαν ποτέ φανταστεί. Η Πρόταση υπήρξε ένα μεγάλο σχολείο έκφρασης για όλες και όλους. Ένα στέκι όπου ανάμεσα στις ατέλειωτες ώρες για πρόβες, φούντωναν οι συζητήσεις για το έργο, έμπαιναν προβληματισμοί, αναλύονταν κινήσεις, εκφράζονταν γνώμες. Το μυαλό δούλευε, η καρδιά άνοιγε, η γλώσσα εκφραζόταν. Φυσικά, η χαρά ήταν απερίγραπτη όταν από μια γεμάτη αίθουσα ο θίασος και ο σκηνοθέτης του εισέπρατταν θερμά παρατεταμένα χειροκροτήματα. Κι έπειτα, ο Νικόλας αναζητούσε στους ντόπιους δημιουργούς τα στοιχεία μιας τοπικής πολιτιστικής παραγωγής για να τα αναδείξει και μαζί τους να αναδείξει τις δυνατότητες τους ίδιου του τόπου.

Ίσως και να μην έγινε απολύτως κατανοητό το έργο του Νικόλα Ταρατόρη και της «Πρότασης». Μερικοί το εκμεταλλεύτηκαν για λόγους δημόσιας προβολής, χωρίς να αναλάβουν απλές, μικρές δεσμεύσεις στήριξης ενός τόσο σημαντικού φορέα. Γι’ αυτό και ο Νικόλας και όλοι στην πρόταση αγωνιούσαν και πάλευαν για τα απολύτως αναγκαία, το ενοίκιο, το ηλεκτρικό…. Η ψυχή τους μπορούσε να κάνει όλα τα υπόλοιπα, τα μεγάλα και ουσιαστικά: να προσφέρει μια πραγματική τέχνη και μια μοναδικά ποιοτική ψυχαγωγία. Ακόμη και στις πρωτοχρονιάτικες πίτες! Ακόμη και στα τσικνίσματα της Τσικνοπέμπτης! Ακόμη και στους αποκριάτικους χορούς!

Είναι φρικτό να φεύγεις όταν έχεις ακόμη πολλά να δώσεις γύρω σου. Όμως κανείς δεν μπορεί να αντιστρέψει αυτό που είναι γραφτό να γίνει. Τέτοιες μέρες προετοιμάζαμε την κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας της Πρότασης. Την ευχή την έδινε τελευταία ο παπα-Γιώργης Σελλής μαζί με τις χαρούμενες ατάκες του. Έμελλε και σ’ εκείνον να συνοδέψει το Νικόλα Ταρατόρημε τα λόγια της εξοδίου ακολουθίας:

Ἀνάπαυσον, ὁ Θεὸς τὸν δοῦλόν σου, καὶ κατάταξον αὐτὸν ἐν Παραδείσῳ, ὅπου χοροὶ τῶν Ἁγίων Κύριε, καὶ οἱ Δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς φωστῆρες· τὸν κεκοιμημένον δοῦλόν σου ἀνάπαυσον, παρορῶν αὐτοῦ πάντα τὰ ἐγκλήματα.

Πάντα ματαιότης τὰ ἀνθρώπινα, ὅσα οὐχ ὑπάρχει μετὰ θάνατον· οὐ παραμένει ὁ πλοῦτος, οὐ συνοδεύει ἡ δόξα· ἐπελθὼν γὰρ ὁ θάνατος, ταῦτα πάντα ἐξηφάνισται.

Καλό ταξίδι Νικόλα. Όσο είμαστε όρθιοι θα σε μνημονεύουμε για να παίρνουμε θάρρος και δύναμη από τη δική σου απλότητα και προσφορά. Σε περιμένουν πολλές και πολλοί που έφυγαν και θα καθίσουν ξανά πλάι σου στο γιορτινό τραπέζι. Καλό ταξίδι.

 

Επικήδειος

Γεωργίου Κόνδη

Read Full Post »

Παραμύθι χωρίς όνομα Πολιτιστική Αργολική Πρόταση


 

Η θεατρική ομάδα του Συλλόγου Πολιτιστική Αργολική Πρόταση παρουσιάζει το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Παραμύθι χωρίς όνομα» σε σκηνοθεσία του Νικόλα Ταρατόρη. Παραστάσεις δίνονται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 8 το βράδυ, στο θέατρο του Συλλόγου, Ατρέως 36Α στο Άργος, έως την Κυριακή των Βαΐων, 8 Απριλίου 2012.  

 

Η «Πολιτιστική Αργολική Πρόταση» και το Θέατρο

 

Ιάκωβος Στεφάνου Καμπανέλλης (2 Δεκεμβρίου 1922 – 29 Μαρτίου 2011)

Από τον Αύγουστο του 1995 ο Σύλλογος έχει συνεχή παρουσία στην πολιτιστική ζωή του τόπου μας. Βασικό πεδίο έκφρασής του είναι το θέατρο. Ένα ισχυρότατο κοινωνικό λειτούργημα, που καθοδηγεί, προβάλλει πρότυπα, προτείνει λύσεις για τα προβλήματα αλλά και απελευθερώνει και χαλαρώνει τον άνθρωπο. Στις μέρες μας ο άνθρωπος αντιμετωπίζει δυνάμεις άλογες και απειλητικές, νιώθει διαταραγμένη την επικοινωνία και την εμπιστοσύνη καθώς καθημερινά κλιμακώνονται ανισότητες και αδικίες. Πανίσχυρα κέντρα εκμεταλλεύονται την οικονομική τους δύναμη για να υποδουλώσουν το ελεύθερο και δημοκρατικό φρονημάτων ανθρώπων μετατρέποντάς τους σε άβουλους υποτακτικούς του «συστήματος».

Το θέατρο οφείλει να καταγγέλλει αυτές τις καταστάσεις, να βοηθήσει τον άνθρωπο να αντιμετωπίσει όσα καταδυναστεύουν τη ζωή του και να συγκροτήσει ένα ισχυρό κοινωνικό σύνολο, που να υποστηρίζει σθεναρά τις απειλούμενες ανθρώπινες αξίες.

Η «Πολιτιστική Αργολική Πρόταση» προτείνει λοιπόν τη διέξοδο «θέατρο». Με την πείρα που κέρδισε μέσω των 20 θεατρικών παραστάσεων που έχει στο ενεργητικό της επανέρχεται σήμερα με ένα εκλεκτό έργο του ελληνικού θεατρικού ρεπερτορίου, που είχε μεγάλη απήχηση, με το «Παραμύθι χωρίς όνομα» του Ιάκωβου Καμπανέλλη, πρωτοπόρου του νεοελληνικού θεάτρου. Τα χρώματα του έργου είναι παρμένα από τον πίνακα της μετεμφυλιακής Ελλάδας και του ψυχροπολεμικού δυτικού κόσμου.

Στους συντελεστές της παράστασης οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ», στην ομάδα αυτή των ανθρώπων, που μόχθησαν για το καλύτερο. Που προσπάθησαν επίμονα και με­θοδικά να προσφέρουν το αποτέλεσμα της δουλειάς τους στο βωμό της τέχνης. Ένα άλλο «ευχαριστώ» οφείλουμε στο σκηνοθέτη Νικόλα Ταρατόρη, που είναι η ψυχή της θεατρι­κής ομάδας. Και, τέλος, ένα άλλο «ευχαριστώ» ανήκει στο πλατύ κοινό των εκδηλώσεων του Συλλόγου. Χωρίς τη δική τους αποδοχή δεν θα είχαμε σήμερα τη βεβαιότητα ότι θα αγκαλιάσει και την καινούρια αυτή προσπάθεια του Συλλόγου μας. (Από το Διοικητικό Συμβούλιο)

 

Βασιλιάς και βασίλισσα: Αριστογείτων Πανανός, Δήμητρα Λειβαδίτη.

 

Παραμύθι χωρίς όνομα

  

Βασιλιάς: Αριστογείτων Πανανός

Το 1909 που πρωτογράφτηκε από την Πηνελόπη Δέλτα το «Παραμύθι χωρίς όνομα», το ελληνικό κράτος παράδερνε ανάμεσα στην ταπείνωση και την υπανάπτυξη, την ανικανότητα και ιδιοτέλεια των ηγετών του, την αγραμματοσύνη και την ανέχεια των πολιτών. Αυτής της κακομοιριάς αντίπαλος ήταν το βιβλίο της Π. Δέλτα. Ένα βιβλίο που το χαρήκαμε όχι για την πολιτική αλληγορία του αλλά για τη γοητεία του μύθου. Βλέπετε οι περιπέτειες της «Χώρας των Μοιρολατρών», είχαν στα παιδικά μας μάτια όλη τη μαγεία του φανταστικού -αγνοώντας πως πρόκειται για τη χώρα που βρισκόταν κάτω από τα πόδια μας.

Η Πηνελόπη Δέλτα (αυτοκτόνησε όταν μπήκαν στην Αθήνα οι Γερμανοί το ’41), το 1911 σ’ ένα γράμμα της προς τον Αλέξανδρο Δελμούζο, εξηγούσε την πρόθεσή της να γράψει το παραμύθι και το συμβολισμό του «Ο Βασιλιάς Αστόχαστος είναι το σιχαμένο καθεστώς, το Βασιλόπουλο ο νέος ελληνισμός, όπως θα τον ήθελα, εκείνος που θα ζητήσει μέσα του να βρει τη δύναμη να αναγεννηθεί, όχι έξω, ρίχνοντας το φταίξιμο στον ένα και στον άλλο».

Όμως πόσο άλλαξαν τα πράγματα από τότε; Πόσο έχει βελτιωθεί η κατάστασή μας από την εποχή που η Π. Δέλτα έγραφε την αλληγορία της; Οι οικονομικές, πολιτισμικές και επιστημονικές πρόοδοι που πραγματοποιήθηκαν από το 1911, μπόρεσαν να μετριάσουν την ανέχεια και την ανισότητα, τις εξαρτήσεις και τις υποτέλειες, τις δημαγωγίες και τους εξευτελισμούς;

 

Ταβερνιάρης: Άννα Καραβάνου

 

Το παραμύθι χωρίς όνομα που ξανάγραψε για το θέατρο ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, είναι έργο πικρό. Στο παραμύθι αυτό λαός και εξουσία βιώνουν μια πραγματικότητα που δέχεται ως αμετάκλητο δεδομένο τη μιζέρια. Το γιατί οδηγήθηκαν στην κατάσταση αυτή δεν φαίνεται να τους απασχολεί. Από τη μία η εξουσία, συμπεριφέρεται σαν να βρίσκεται κάτω από μια άλλη εξουσία στην οποία απευθύνεται κάθε φορά που χρειάζεται να έρθει αντιμέτωπη με τις ευθύνες τις. Κουβαλώντας το προνόμιο της μόνιμης αισιοδοξίας ότι στο τέλος κάτι θα γίνει, αδυνατώντας να συνειδητοποιήσει την έκβαση των γεγονότων και την καταστροφή που έρχεται, μια εξουσία που εγκαταλείπει το λαό ανυπεράσπιστο στην ίδια του την πατρίδα, μια πατρίδα που κινδυνεύει να μείνει χωρίς μνήμη, μια χώρα που δόθηκε για αντιπαροχή.

 

Δάσκαλος – Τραγουδιστής: Γιώργος Ζαμάνης

 

Από την άλλη ο λαός, που αντί να κάνει την επανάσταση, πλήττεται από την ίδια ασθένεια, αυτήν της μετάθεσης ευθυνών. Και ενώ στην περίπτωση της εξουσίας η αδυναμία της προκαλεί το γέλιο, στην περίπτωση του λαού εικονοποιείται μέσα από σκηνές βίας, όπως την αντίδραση του πλήθους που παρακολουθεί τη δίκη του αθώου σιδερά, με την ασυνείδητη βία ενός όχλου που δεν συνδέει τη μοίρα του ως θεατή μ’ αυτή του θεάματος. Η συνειδητοποίηση ότι οι ευθύνες είναι κοινές θα ακουστεί από το στόμα της φτωχομάνας προς το Βασιλιά «Τι φταις κι εσύ, που δεν ήσουνα της προκοπής, αφού έτσι έτυχε νά ‘σαι! Εμείς γιατί σε βαστούσαμε τόσα χρόνια και δε σ’ αλλάζαμε;»

Η μόνη εκκρεμότητα που απομένει είναι να εντοπιστεί ο κακός του παραμυθιού. Μην τον ψάχνουμε άδικα. Απλώς, όταν γυρίσουμε το βράδυ σπίτι, μην κοιταχτούμε απότομα στον καθρέφτη. Το παραμύθι της Δέλτα και του Καμπανέλλη έχει όνομα. Μοιάζει με σύγχρονη, ελληνική πολιτική αλληγορία, κι όμως, γράφτηκε πριν εκατό χρόνια.

 

Από αριστερά:Αναστασία Πούρου (Μαρία),Πόπη Κούγια-Γλατζίνα (Φωτεινή),Αρετή Καρκαγγέλη (Φτωχομάνα),Δήμητρα Λειβαδίτη( Βασίλισσα).

 

Ζούμε στιγμές στις οποίες το θέατρο οφείλει να δείξει ποιοι πρέπει να είμαστε και τι είναι αυτό που μας λείπει. Γι’ αυτό και ο Καμπανέλλης σκαρφαλώνει φέτος στη σκηνή της «ΠΡΟΤΑΣΗΣ». Για να μας σκουπίσει το δάκρυ που κυλάει στο μάγουλο και να μας κρατήσει ζωντανούς. Γιατί τι νόημα έχει που παλεύουμε και φτύνουμε αίμα για ένα ξεροκόμματο; Αυτό το κερδίζει κι ένας σκύλος. Πρέπει κάτι άλλο να μας φέρνει εμάς τους ανθρώπους στη ζωή. Σας δίνουμε το χέρι μας… δώστε μας κι εσείς το δικό σας… Μόνο σιγά, για να μη φοβίσουμε τη στιγμή που τρεμοπαίζει ανάμεσα μας, να κλείσουμε τα μάτια και να κάνουμε καινούργια όνειρα.

Νικόλας Ταρατόρης

 

Ο σκηνοθέτης Νικόλας Ταρατόρης και ο θίασος

 

Το παραμύθι χωρίς όνομα

Σκηνοθεσία – Φωτισμοί: Νικόλας Ταρατόρης

Σκηνικά – Κουστούμια: Πίνκα Νάντη – Ταρατόρη

Μουσική Επιμέλεια: «Δίεσης»  

Διανομή (με σειρά εμφάνισης)

Τραγουδιστής:  Γιώργος Ζαμάνης

Πολύκαρπος:  Έλενα Οικονόμου

Πρίγκιπας:  Γιώργος Μυλωνάς

Βασίλισσα:  Δήμητρα Λειβαδίτη

Βασιλιάς:  Αριστογείτων Πανανός

Μαρία:  Αναστασία Πούρου

Δικαστής, Μουγγός:  Οδυσσέας Κουμαδωράκης

Φτωχομάνα:  Αρετή Καρκαγγέλη

Ταβερνιάρης:  Άννα Καραβάνου

Πρωτομάστορας:  Σπύρος Χασάπης

Μιχάλης:  Θάνος Παιδάκης

Σιδεράς:  Αγγελής Δουβρόπουλος

Φίλιππος, Κώστας:  Κώστας Κατσίλας

Θεόδωρος, Γιαννακός:  Γιώργος Μώρος

Φωτεινή:  Πόπη Κούγια-Γλατζίνα

Αντριάνα:  Ρούλα Νίτσου

Κουτσός:  Γιάννης Κολυβάνης

Μονοχέρης:  Ανδριανή Ρετσίνα

Δάσκαλος:  Γιώργος Ζαμάνης

Τραγούδι:  Γιώργος Ζαμάνης, Αρετή Καρκαγγέλη, Σπύρος Χασάπης και όλος ο Θίασος

Για πληροφορίες και  κρατήσεις θέσεων μπορείτε  να απευθύνεστε  στο βιβλιοπωλείο «Εκ Προοιμίου» τηλ. 27510 – 20419.

Read Full Post »

 

Πολιτιστική Αργολική Πρόταση – Χορωδιακό φεστιβάλ


 

 Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο Σύλλογος «Πολιτιστική Αργολική Πρόταση» οργανώνει το ετήσιο χορωδιακό φεστιβάλ το Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010, στις 8 το βράδυ, στην αίθουσα θεάτρου του 1ου Γυμνασίου Άργους. Στο φεστιβάλ εκτός από τη χορωδία του Συλλόγου, που έχει την ευθύνη της οργάνωσης, μετέχουν οι ακόλουθες χορωδίες : Δημοτική χορωδία Περιστερίου, Δημοτική χορωδία Γλυκών Νερών και η χορωδία της Τρίπολης ΟΡΦΕΑΣ.

 

Πολιτιστική Αργολική Πρόταση - Χορωδιακό φεστιβάλ

 

 Η χορωδία του Συλλόγου μετά τη μεγάλη επιτυχία της παρουσίασης του λαϊκού ορατόριου το ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ των προηγούμενων μηνών παρουσιάζεται – μαζί με τα τρία αξιολογότατα χορωδιακά σύνολα που προαναφέραμε – στο κοινό της Αργολίδας σε μια φιλόδοξη προσπάθεια συνέχισης των επιτυχιών της και καλεί τους φίλους της να στηρίξουν με την παρουσία τους  την εκδήλωση.  Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Read Full Post »

Το Άξιον Εστί στο Μπουσουλοπούλειο θέατρο Άργους


 

Πρόσκληση

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ

ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΣΙΚΟΘΕΑΤΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΑΡΓΟΥΣ,

           με ιδιαίτερη χαρά σας καλούν στο Μπουσουλοπούλειο θέατρο Άργους,

 την Κυριακή 7 Μαρτίου,  στις 8 το βράδι…

για να απολαύσετε και να χαρείτε το κορυφαίο λαϊκό ορατόριο των

Οδυσσέα Ελύτη και Μίκη Θεοδωράκη ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ.

 

 

Η χορωδία της πολιτιστικής Πρότασης, επιχειρεί με οδηγό της τον  Μαέστρο κ. Νόνη να σας ξεναγήσει στα υψίπεδα της ένθεης μουσικής του Μίκη Θεοδωράκη και την μυροφόρο ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη.

Κυριακή 7 Μαρτίου  2010. Βραδιά μέθεξης και νυχτερινής περιπλάνησης

στον κόσμο του Ελύτη. Αυτόν τον κόσμο τον μικρό, τον Μέγα.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Read Full Post »

Πολιτιστική Αργολική Πρόταση  

 


 

Ο σύλλογος Πολιτιστική Αργολική Πρόταση έχει συνεχή παρουσία στα πολιτιστικά δρώμενα της Αργολίδας από το Αύγουστο του 1995 που ιδρύθηκε. Με τα τμήματα θεάτρου, χορωδίας, κουκλοθέατρου, οργάνωσης και παρουσίασης πολιτιστικών εκδηλώσεων (παρουσιάσεις συγγραφέων, ποιητών, μουσικών σχημάτων κ.λ.π.) που διαθέτει, έχει δώσει το παρόν με εκατοντάδες παραστάσεις, συναυλίες και παρουσιάσεις σε πολιτιστικές εκδηλώσεις δήμων, πνευματικών κέντρων, συλλόγων, πανελλήνιων και διεθνών φεστιβάλ.  

  

Η Χορωδία του Συλλόγου

 

Σκοποί  

 


 

 

  • Η Διατήρηση της πνευματικής και πολιτιστικής κληρονομιάς και η ανάπτυξη του πολιτιστικού επιπέδου και των καλών τεχνών στην Αργολίδα.
  • Η συγκέντρωση, προβολή και διάδοση της πνευματικής κληρονομιάς της Αργολίδας καθώς και η διατήρηση, καλλιέργεια και συνέχιση της πολιτιστικής Παράδοσης.
  • Η προαγωγή και βελτίωση του πολιτιστικού, μορφωτικού και πνευματικού επιπέδου των κατοίκων της Αργολίδας.
  • Η ανάπτυξη πνεύματος αλληλεγγύης και συναδελφοσύνης, ανάμεσα στα μέλη του συλλόγου και άλλων συλλόγων, φορέων και κατοίκων της Αργολίδας με σκοπό την προαγωγή και πραγμάτωση κάθε πολιτιστικής και πνευματικής ιδέας.

   

Τμήματα  

 

  


 

  

Θέατρο   

Από το 1995 έχει ανεβάσει τις παρακάτω παραστάσεις:  Άρθουρ Μίλλερ : ¨Ήταν όλοι τους παιδιά μου¨, Εντουάρντο Ντε Φίλιππο: ¨Φιλουμένα Μαρτουράνο¨, Γρηγορίου Ξενόπουλου: ¨Ο πειρασμός¨, Μάρως Λοΐζου: ¨Η πολιτεία του βυθού¨, Μποστ: ¨Μήδεια¨, Σωτήρη Πατατζή: ¨Δον Καμίλλο¨, Βασιλικής Πιπέρου-Λάμπα: ¨Γκόλφω¨*, Πάνου Αναστασόπουλου: ¨Τα Αναδρομικά¨*, Κώστα Πρετεντέρη: ¨Ο κουνενές¨, Άντον Τσέχοφ: ¨Η Αρκούδα¨, Ευγένιου Ιονέσκο: ¨Το Μάθημα¨*, Σεραφείμ & Ιωακείμ Κιντέρο: ¨Ένα ηλιόλουστο πρωινό¨, Παύλου Μάτεσι: ¨Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο¨, Ιάκωβου Καμπανέλλη: ¨Γράμμα στον Ορέστη¨*, Δημήτρη Ψαθά: ¨Ζητείται ψεύτης¨, Κώστα Μουρσελά: ¨Το Αυγό¨* (από το έργο ¨Εκείνος και Εκείνος¨) Ουίλλιαμ Σαίξπηρ: ¨Ερωτική ιστορία¨** (από το ¨΄Ονειρο καλοκαιρινής νύχτας¨), Νικολάϊ Γκόγκολ: ¨Παντρολογήματα¨*.  Διασκευή: *Νικόλας Ταρατόρης, **Νίκος Κλησιάρης.  

Ευγένιου Ιονέσκο:¨Το Μάθημα¨

 

Με τα θεατρικά έργα που έχει ανεβάσει μέχρι σήμερα το θεατρικό τμήμα του συλλόγου, προσπαθεί να καλύψει ένα όσο το δυνατό μεγαλύτερο φάσμα του ελληνικού και ξένου ρεπερτορίου, μέσα πάντα στις δυνατότητες της θεατρικής του ομάδας και του κοινού που απευθύνεται. Κάθε θεατρικό έργο εκτός από 2 με 3 μήνες που παίζεται στο θέατρο του συλλόγου, κάθε σαββατοκύριακο το καλοκαίρι, σε συνεργασία με τη Νομαρχία Αργολίδας, Δήμους και Συλλόγους, από την Αργολίδα, Αρκαδία, Ηλεία, Αττική κ.λ.π. (έχει συμμετάσχει και σε πανελλήνια και διεθνή φεστιβάλ των Δήμων Ζακύνθου και Λουτρών Αιδηψού), κάνει περιοδεία με αποτέλεσμα να το παρακολουθούν πάνω από 7.000 θεατές.  

   

  

Θεατρική ομάδα

 

  

Χορωδία  

 


  

Από το 1997 που ξεκίνησε δίνει συνεχώς παραστάσεις σε πόλεις και χωριά της Αργολίδας, Κορινθίας, Αρκαδίας, Αχαΐας, Αττικής, Εύβοιας κ.λ.π. Έχει συμμετοχή στις εκδηλώσεις της Ναυτικής Εβδομάδας, στο Διεθνές Φεστιβάλ των Λουτρών Αιδηψού, στις γιορταστικές εκδηλώσεις του δήμου Άργους, του συλλόγου Αργείων ¨Ο ΔΑΝΑΟΣ¨ και στα εγκαίνια της διεθνούς έκθεσης του Εμπορικού Επιμελητηρίου Αργολίδας ενώπιον του  Προέδρου της Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου Αθηνών & πάσης Ελλάδος και πλήθους ξένων επισήμων.  

 

Χορωδία

Χορωδία

 

  

Έχει διοργανώσει σαν σύλλογος τέσσερα πανελλήνια φεστιβάλ χορωδιών και σε συνεργασία με την Πολιτιστική Επιτροπή Δήμου Λέρνας διοργάνωσε το 1ο και 2ο πανελλήνιο φεστιβάλ του δήμου.  

   

Χορωδία & Θέατρο   

 


  

 Θεατρικά δρώμενα: Δήμητρας Στεφανοπούλου: ¨Θέλω να ζήσω¨, Ελένης Σκούμπη-Καρδαράκου: ¨Το Θαύμα¨.  

    

Δήμητρας Στεφανοπούλου: ¨Θέλω να ζήσω¨

 

  

Διαλέξεις  

 


  

Θάνου Κορομπόκη: ¨Το τρελοβάπορο του ελληνισμού και η περιπέτεια του ΄21¨, Παπαγγελόπουλου Τρύφωνα: ¨Πολυτεχνείο¨, Κουμαδωράκη Οδυσσέα: ¨Αφιέρωμα στα 100 χρόνια από τη γέννηση του Γιώργου Σεφέρη¨, Ζαχαράκη Μανώλη: ¨Οι ελληνικές ¨ελίτ¨στη δίνη της επανάστασης του 21¨Καραμάνου Γιώργου: ¨Έχουν χιούμορ οι Έλληνες;¨, Μαρίας Βελιζιώτη – Κώνστα: ¨Η Γυναίκα μέσα από τα κείμενα της Ν. Ελληνικής Λογοτεχνίας, παραδοσιακοί τύποι και ρόλοι¨.*  

*Σε συνεργασία με το Σύλλογο Αργείων ¨Ο ΔΑΝΑΟΣ¨.  

   

Αναλόγιο   

 


  

Άλκη Τροπαιάτη: ¨Ο Άι Βασίλης του κυρ Πολύδωρου¨, Πέτρου Πικρού: ¨Πρωτοχρονιάτικο ρομάντζο¨, Γιώργου Σταυρακάκη: παρουσίαση – αναλόγιο από τις ποιητικές συλλογές του ¨Οινομαγειρεία¨ και ¨80+1 ποιήματα¨, στο Άργος και στο Ναύπλιο, Μαρίας Βελιζιώτη: παρουσίαση – αναλόγιο από την ποιητική συλλογή ¨λάμδα¨*, Δέσποινας Πενέση: ¨Το ταξίδι του Ελατάκη¨**, Κώστα Γιαννόπουλου: παρουσίαση – αναλόγιο του ποιητικού του έργου*.  

*Σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Άργους.  

**Σε συνεργασία με την Παιδική Βιβλιοθήκη Δήμου Άργους  

 

  

Γιώργου Σταυρακάκη, «Οινομαγειρεία και 80+1 ποιήματα».

 

  

Παρουσιάσεις  

 


  

Καρακάση Κώστα: ¨ΑΘΗΝΑ, ευτυχώς που δεν γεννήθηκα όμορφη¨, Γουμενοπούλου Μαρίας: ¨Το χαμόγελο στις ανθρώπινες σχέσεις¨, Καρακάση Κώστα: ¨Πορτραίτα σε θρυμματισμένο καθρέφτη¨, Έφης Δημοπούλου: ¨Πρώτες ώρες¨*.  

*Σε συνεργασία με το Πνευματικό Κέντρο Δήμου Άργους.  

  

Παύλου Μάτεσι: ¨Το φάντασμα του κυρίου Ραμόν Νοβάρο¨

 

  

  

Αφιερώματα  

 


  

Εκδήλωση – αφιέρωμα στη στιχουργό – ποιήτρια Λίνα Νικολακοπούλου με τη μουσικοθεατρική παράσταση: ¨Μια Πίστα Από…Φώσφορο¨*, το μουσικό συγκρότημα ¨Γραφή Δεύτερη¨ του Φώντα Δαγρέ στο Μπούρτζι, το μουσικό συγκρότημα ¨Ένα βήμα μπροστά¨ στο ΜΟΥΣΙΚΟ ΚΟΥΤΙ – Άργος, μουσική βραδιά – αναλόγιο με τον Κώστα Θωμαΐδη και το συγκρότημά του -αφιέρωμα στο Νίκο Καββαδία**.  

*Συνδιοργάνωση με τη Δημοτική Επιχείρηση Πολιτισμού Άργους.  

**Παραγωγή του ραδιοφωνικού σταθμού ΑΡΓΕΙΑΚΗ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑ ¨101 FM¨.  

 

  

Δημήτρη Ψαθά: ¨Ζητείται ψεύτης¨

 

  

Κουκλοθέατρο   

 


  

Μία προσπάθεια που ξεκίνησε από την ανάγκη των μικρών μας φίλων τον Αύγουστο του ΄99 και αριθμεί ήδη αρκετές παραστάσεις στο Κυβέρι,  στον Αχλαδόκαμπο, στο Κουτσοπόδι, στον Πολιτιστικό Αύγουστο Κρανιδίου και στο θέατρο του συλλόγου στα Άργος.  

Τέλος, εκτός από τα παραπάνω τμήματα που εκτός από την προσωπική ευχαρίστηση των ανθρώπων που συμμετέχουν σ΄ αυτά προσφέρουν και ψυχαγωγία ιδιαιτέρα στους κατοίκους της Αργολίδας, ο σύλλογος συνδιοργανώνει και συμμετέχει σε πλήθος πολιτιστικά δρώμενα του τόπου μας όπως: παραστάσεις Καραγκιόζη, και συναυλίες, πολιτιστικές εκδρομές στην Αθήνα για την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων και ενημερωτικών επισκέψεων (Μουσεία, Πλανητάριο κ.λ.π.), συνεστιάσεις πλαισιωμένες με πολιτιστικές εκδηλώσεις για τη σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των φίλων και των μελών του συλλόγου κλπ.  

Ο σύλλογος Πολιτιστική Αργολική Πρόταση, σ΄ αυτή την προδρομική προσπάθεια που κάνει όλα αυτά τα χρόνια, έχει καταφέρει να συσπειρώσει ανθρώπους που δε βολεύονται στο εγώ αλλά παθιάζετε με το εμείς. Άνθρωποι που δεν υπολογίζουν στο δόσιμο αλλά στην προσφορά, που δεν εξαρτιόνται από την επιβεβαίωση αλλά τη χαρά της δημιουργίας.  

Μία προσπάθεια που έδωσε ώθηση στη γένεση ενός θεσμού, να γυρίζουμε τα χωριά της Αργολίδας -πολλές φορές σε θεατές που δεν είχαν ξαναδεί θέατρο ή χορωδία- να μας καλούνε και σ΄ άλλους νομούς να δούνε τη δουλειά μας και να γυρίζουμε περήφανοι για τη διαφήμιση που κάναμε στον τόπο μας.  

Γνωρίσαμε κάθε χωριό της Αργολίδας και η αρωγή του συλλόγου μας σε οποιοδήποτε πολιτιστικό γεγονός μας έχει ζητηθεί από δήμους, συλλόγους κ.λ.π. είναι αυτονόητη.  

Ο χώρος που δημιουργούμε – το ¨θέατρο της οδού Ατρέως¨–  έχει φιλοξενήσει αρκετές φορές εκδηλώσεις άλλων φορέων – Γαλλικό Ινστιτούτο, δήμος Άργους, σεμινάρια της Νομαρχιακής Επιτροπής Λαϊκής Επιμόρφωσης – και είναι πάντα ένα πρόσφορο βήμα για κάθε καλλιτεχνική δημιουργία.  

     

Χορωδία

 

  

Τι είναι η Πολιτιστική Αργολική Πρόταση;  

 


  

  • ένας πολιτιστικός σύλλογος μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα.
  • Που δημιουργήθηκε από το μεράκι κατοίκων της Αργολίδας το 1995 που υπολογίζουν όχι στο δόσιμο αλλά στην προσφορά
  • για να στεγάσει και να δώσει διέξοδο στις ανησυχίες τους
  • για να δημιουργήσει στην κατ΄ εξοχή αντιπνευματική εποχή που ζούμε βήμα σε κάθε καλλιτεχνική δημιουργία
  • για να φωτίσει πράγματα που μπορούν να δώσουν άλλο τόνο και νόημα στην καθημερινότητα
  • για να καταγράψει οπτικές και ακουστικές συγκινήσεις
  • για να δημιουργήσει ένα περιβάλλον με άλλες αξίες
  • ………………….
  • ………………….
  • ………………….

 Η λίστα των ορισμών θα μπορούσε να συμπληρωθεί. Το ζητούμενο, όμως, είναι πως θα πετύχουμε να κινητοποιήσουμε έστω και για ένα μόνο λόγο όποιον απευθύνεται στο σύλλογο για να μάθει μέσα από τις δραστηριότητές του. Ο λόγος, η κίνηση, το χρώμα, η μουσική, το σχέδιο, οι τεχνικές, τα υλικά και τα εργαλεία, είναι απαραίτητα μέσα για να μάθουμε να βλέπουμε, να σκεφτόμαστε και να ακούμε. Η Πολιτιστική Αργολική Πρόταση απευθύνεται σε όλους όσους έχουν αυτή την περιέργεια. 

Read Full Post »

« Newer Posts