Βελλίνης Γεώργιος (†1840)
Γεώργιος Βελλίνης: Εμπνευσμένος κληρικός, φιλικός και αγωνιστής του 1821 από το Ναύπλιο. Το 1810 ήταν εφημέριος στο Πλατανίτι Ναυπλίου. Οι Τούρκοι γρήγορα διαπίστωσαν την πατριωτική του δράση, έτσι το 1820 αναγκάστηκε να καταφύγει στο Γαλάζιο της Μολδαυΐας. Πήρε μέρος στην Επανάσταση της Μολδοβλαχίας, που κήρυξε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης το Φεβρουάριο του 1821 και μετά το άδοξο τέλος της πήγε στην Τεργέστη και κατόπιν ήλθε στο Ναύπλιο, όπου έγινε πρωθιερέας στο ναό του Αγίου Γεωργίου.
Πήρε μέρος στην Επανάσταση στην Αργολίδα, εμψυχώνοντας τούς πολεμιστές στα γύρω στρατόπεδα. Πήρε μέρος επίσης και στην τελευταία έφοδο του Στάϊκου Σταϊκόπουλου εναντίον των Τούρκων του Παλαμηδίου, η οποία και κατέληξε στην άλωσή του, στις 30 Νοεμβρίου 1822. Την ίδια μέρα τέλεσε την πρώτη ευχαριστήρια λειτουργία και δοξολογία στο ναό του Αγίου Ανδρέα, που βρίσκεται στο Παλαμήδι, χρησιμοποιώντας τα ιερά σκεύη του ναού της Αγίας Παρασκευής. Μετά την απελευθέρωση του Ναυπλίου ο Γεώργιος Βελλίνης ξαναγύρισε στη θέση του ως πρωθιερέας του ναού του Αγίου Γεωργίου και έγινε έφορος και δημογερόντων Ναυπλίου. Πέθανε στις 25 Νοεμβρίου 1840 στο Ναύπλιο και τάφηκε μέσα στο ναό, κάτω από το Άγιο Βήμα.
Γιος του ήταν ο Σπυρίδων Βελλίνης , λόγιος και εκδότης της «Ιστορίας της Ελλάδας από την άλωση της Κωνσταντινούπολης μέχρι το 1821», που εξέδωσε το 1856.
Πηγές
- Νέλλη Χρονοπούλου – Μάρω Βουγιούκα – Βασίλης Μεγαρίδης, «Οδωνυμικά του Ναυπλίου», έκδοση Δήμου Ναυπλιέων, 1994.
- «Ποικίλη Στοά», Εθνικόν Ημερολόγιον 1887, σελ. 293-294, Αθήναι.
Το άρθρο σας είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον, θεωρώ όμως πως θα πρέπει να επισημανθούν κάποιες λεπτομέρειες, για την αρτιότερη γνώση των αναγνωστών σας, όπως παρακάτω:
Ο Παπα- Γιώργης Βελίνης (ή Βελλίνης) δεν ήταν από το Ναύπλιο, αλλά από το Πλατανίτι, όπου και πρωτοδιορίσθηκε εφημέριος. Μέχρι σήμερα υπάρχουν οικογένειες με το επώνυμο Βελίνης και Μπιλίνης στο Πλατανίτι. Ο γιος του Σπυρίδων Βελίνης, υπήρξε Δικαστικός αρχικά και στη συνέχεια Δικηγόρος Ναυπλίου.
Φιλικά
Γιώργος Ασημ. Γκάτσης
Αγαπητέ κύριε Γκάτση, ευχαριστούμε για τις επισημάνσεις σας.
Οι πηγές μας δίνουν τόπο καταγωγής το Ναύπλιο. Ίσως γιατί ο
Παπα- Γιώργης Βελλίνης διέμενε στο Ναύπλιο ή διότι η σύζυγος του
Φωτεινή Παπαλεξοπούλου ήταν Ναυπλιώτισσα.
Όσον αφορά στον Σπυρίδωνα Βελλίνη οι πηγές μας (Ποικίλη Στοά του 1887),
συμφωνούν με αυτά που γράφετε και σημειώνουν: ότι σπούδασε στο Παρίσι, ότι ο τότε υπουργός Δικαιοσύνης Γ. Ράλλης τον παρακάλεσε να μετάσχει στη δικαστική εξουσία όπου και υπηρέτησε στη Σύρο και στην Αθήνα έως το 1852. Τότε νυμφεύθηκε την Ασπασία Πελώνη από τη Σύρο και εγκαταστάθηκε στο Ναύπλιο ως δικηγόρος.
Φιλικά
Τάσος Τσάγκος
Γενικός Γραμματέας