Μέγαρο Συλλόγου «Δαναού», Άργος
Κτίστηκε σε οικόπεδο που για τον λόγο αυτό δώρισε ο έμπορος Γεώργιος Θ. Λυκούριζας το 1895 στον «Δαναό». Τα σχέδια εκπόνησε αφιλοκερδώς ο συνταγματάρχης και αρχιτέκτονας Ιφικράτης Κοκκίδης.[1] Επειδή τα οικονομικά μέσα του νεοσύστατου τότε Συλλόγου ήταν πενιχρά, η ανέγερση του μεγάρου έγινε κυρίως με γενναίες δωρεές ιδιωτών και άλλων φορέων.

Ιφικράτης Κοκκίδης (1833-1922).
Ο θεμέλιος λίθος τέθηκε στις 16-6-1896 και τα εγκαίνια έγιναν με κάθε επισημότητα στις 3 Μαΐου 1900, ανήμερα του Αγίου Πέτρου. Τα εξωτερικά επιχρίσματα και ορισμένες εργασίες στο εσωτερικό του μεγάρου έγιναν τα επόμενα χρόνια. Το μέγαρο είναι διώροφο και διαθέτει αίθουσα διαλέξεων, αναγνωστήριο, γραφεία και πλούσια βιβλιοθήκη, η οποία προέρχεται κυρίως από δωρεές.[2] Το μέγαρο κτίστηκε για τη στέγαση και τις ανάγκες του Συλλόγου.

Σχέδιο πρόσοψης του Μεγάρου του Ιφικράτη Κοκκίδη.
Κάθε Κυριακή, από την αρχή μέχρι σήμερα, δίδονται διαλέξεις. Επίσης, λειτούργησε νυχτερινή σχολή Απόρων Παίδων (1900-1973) και έλαβαν στοιχειώδη παιδεία 3.000 περίπου φτωχά παιδιά αλλά και μεγαλύτεροι, καθώς και στρατιώτες την περίοδο 1912-1913. Λειτούργησε εμπορική σχολή (1925) και κατά περιόδους σχολή βυζαντινής και ευρωπαϊκής μουσικής. Την περίοδο της κατοχής το μέγαρο έγινε νοσοκομείο. Μετά το 1949 στέγασε σωματεία, κατηχητικά σχολεία, χορωδίες, το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών κλπ.

Μέγαρο Δαναού. Στο σφυρήλατο κιγκλίδωμα του μπαλκονιού παριστάνεται ο γρύπας, το γνωστό μυθικό ζώο που είχε σώμα λιονταριού, κεφάλι και φτερούγες αετού. Το θέμα αυτό συνηθιζόταν πολύ και το συναντάμε στα μπαλκόνια πολλών σπιτιών.
Σήμερα συνεχίζονται οι διαλέξεις, η βιβλιοθήκη είναι ανοικτή σε όλους και η αίθουσα διαλέξεων παραχωρείται σε συλλόγους και άλλους φορείς για πνευματικούς και κοινωνικούς σκοπούς. Μέγαρο «Δαναού», οδός Αγγελή Μπόμπου 8 (ΦΕΚ 401 Δ/1982).

Μέγαρο Δαναού.
Ο Σύλλογος Αργείων «Ο Δαναός» ιδρύθηκε το 1894 και είναι πνευματικό και φιλανθρωπικό σωματείο. Ονομάστηκε έτσι, επειδή ο ομώνυμος μυθικός βασιλιάς του Άργους ταυτίστηκε από παλιά με την ιδέα της προόδου και της ηθικής τάξης, αφού μεταξύ άλλων δίδαξε τη ναυτιλία, την ανόρυξη φρεάτων και τις τέχνες, κατάργησε τις ανθρωποθυσίες, μερίμνησε για τη θρησκεία και θέσπισε νόμους για το γάμο και την οικογένεια.
Σκοπός του καθορίστηκε «η από κοινού σύμπραξις των μελών αυτού, όπως προάγηται επί μείζον η πνευματική και ηθική του λαού ανάπτυξις και όπως περιθάλπωνται δυστυχούντες». Η δράση και η προσφορά του στην εκατόχρονη και πλέον πορεία του θεωρείται πολύ μεγάλη. Έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών.
Υποσημειώσεις
[1] Ιφικράτης Κοκκίδης (1833-1922). Συνταγματάρχης. Μεθοδικός, πολίτης τού κόσμου και με κύρος στην Ελληνική κοινωνία η οποία τον τιμούσε ως ήρωα, ήταν ο άνθρωπος ο οποίος συντόνισε τις προσπάθειες για την υποδοχή και την φιλοξενία των ξένων κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων τού 1896. Υπήρξε Επιτελάρχης τού Ελληνικού Σώματος Στρατού το οποίο εισήλθε στην υπό Οθωμανική κατοχή Θεσσαλία, το 1876. Γνώριζε τουλάχιστον τρεις γλώσσες και από το 1890 ήταν καθηγητής της Στρατιωτικής Ιστορίας στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων Αποστρατεύθηκε σε ηλικία 63 ετών, τον Ιούνιο του 1896, μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το μέγαρο του «Παρνασσού», επί της πλατείας Καρύτση οικοδομήθηκε το 1890, βάσει σχεδίων του στρατιωτικού μηχανικού Ιφικράτη Κοκκίδη, προκειμένου να στεγάσει τα γραφεία και την αίθουσα εκδηλώσεων του ομώνυμου Φιλολογικού Συλλόγου των Αθηνών (έτος ίδρυσης 1865). Μεταξύ των ετών 1941-1944 το κτίριο επιτάχθηκε από τις κατοχικές αρχές και στέγασε το Γερμανικό στρατοδικείο. Επίσης το κτιριακό συγκρότημα της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων οικοδομήθηκε μεταξύ των ετών 1900-1904, σε ερημική τότε τοποθεσία, στα ανατολικά του Πεδίου του Άρεως, με δωρεά του Γεωργίου Αβέρωφ και βάσει σχεδίων του αρχιτέκτονα Ernst Ziller (1837-1923), ενώ την επίβλεψη της ανέγερσης είχε ο στρατιωτικός μηχανικός Ιφικράτης Κοκκίδης.
[2] Οι σημαντικότεροι δωρητές της βιβλιοθήκης είναι γνωστά ονόματα της επιστήμης και της διανόησης: Γεώργιος Μιστριώτης, Σπυρ. Λάμπρος, Ιωάννης Πεσμαζόγλου, Γρηγ. Μαρασλής, Δημοσθ. Δεσμίνης κ.ά
Πηγές
- Δαναός, «1894 -1994: 100 Χρόνια Πνευματικής Προσφοράς του Συλλόγου Αργείων ο Δαναός», Εκδόσεις Συλλόγου Αργείων ο Δαναός, Άργος 1995.
- Οδυσσέα Κουμαδωράκη, «Άργος το πολυδίψιον» Εκδόσεις Εκ Προοιμίου, Άργος 2007.
Read Full Post »