Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Αγιογράφος’

Δήμας Βασίλης (1960 – 2020)

 

 

Δήμας ΒασίληςΖωγράφος – Αγιογράφος. Γεννήθηκε στο Άργος το 1960. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής από τους ζωγράφους  Βασίλη Κορκόβελο και Τάσο Ρήγα. Ασχολήθηκε για αρκετά χρόνια με τη μελέτη της Βυζαντινής ζωγραφικής φιλοτεχνώντας πλήθος φορητών εικόνων, αλλά και ειδικότερα κάνοντας μια σημαντική έρευνα σε πολλά βυζαντινά μνημεία, ζωγραφίζοντας αντίγραφα και σχέδια για την μελέτη των εικονογραφικών προγραμμάτων και των λεπτομερειών των μνημειακών συνόλων.

Επίσης ασχολήθηκε επισταμένως με την έρευνα των νεοκλασικών και λαϊκών τοιχογραφιών οικιών.

Συνεργαζόταν από το 1988 με τον αγιογράφο Γεώργιο Αγγελή και ομάδα συνεργατών για την αγιογράφηση τοιχογραφιών Ιερών Ναών, φορητών εικόνων, καθώς επίσης και για τη ζωγραφική σύγχρονων τοιχογραφιών σε οικίες και επαγγελματικούς χώρους και για αποκαταστάσεις παλαιών τοιχογραφιών. Κατοικούσε στο Άργος και στην Αθήνα.

Την Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2020, υπέστη ξαφνικά έμφραγμα του μυοκαρδίου (καρδιακή προσβολή)  και απεβίωσε σε ηλικία 60 ετών. Ετάφη στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου στο Άργος.

 

  

Κοινή  επαγγελματική  δραστηριότητα  των  συνεργαζομένων  αγιογράφων

 

     

Αγιογραφίες ( τοιχογραφίες )  των  κυριοτέρων  Ιερών  Ναών:

 

Ενοριακοί  Ιεροί  Ναοί  – Ιερές  Μονές

 

Ενοριακός  Ι. Ν. Αγίου  Βασιλείου – Άργος

Ενοριακός  Ι. Ν. Αγίου Ανδρέου – Λαύριο

Ενοριακός  Ι. Ν. Αγίου Νικόλαου – Σπάτα

Ενοριακός  Ι. Ν. Αγίου  Φανουρίου – Οικισμός Κάρελλα Κορωπί

Ενοριακός  Ι. Ν. Υπαπαντής – Αρτέμιδα ( λούτσα )

Ενοριακός  Ι. Ν. Αγίου  Ραφαήλ – Φρέγκαινα Αργολίδος

Ιερό Ησυχαστήριο Κοιμήσεως της Θεοτόκου – Κορωπί

Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Μωυσέως – Δαλαμανάρα Αργολίδος

Ιερά Μονή Ευαγγελισμού – Αθίκια Κορινθίας

Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Άργους

Ιερός Ναός Αγίου Βασιλείου Άργους

 

Ιδιωτικοί  Ιεροί  Ναοί

 

Ι. Ν. Αγίου Νικόλαου – Πορτοχέλι   ( Ιδιοκτησίας Μήνου Κυριακού )

Ι. Ν. Αγίου Νικόλαου – Εκάλη  ( Ιδιοκτησίας Νικόλαου Τσαβλίρη)

Ι. Ν. Παναγίας  Μυρτιδιωτίσσης – Χαλκίδα ( Ιδιοκτησίας Γιάννη Κυριακόπουλου)

Ι. Ν. Αγίου Κων/νου και Ελένης – Κερατέα ( Ιδιοκτησίας  Ζαχαρία Καπλανίδη)

Ι. Ν. Αγίου Ευσταθίου – Κερατέα ( Ιδιοκτησίας Τοπικού Συλλόγου)

 

Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου – Λαύριο

Ιερός Ναός Αγίου Ανδρέου – Λαύριο

Οροφογραφία εισόδου σε σύγχρονη κατοικία

Οροφογραφία εισόδου σε σύγχρονη κατοικία

Οροφογραφία σε αίθουσα δεξιώσεων αστικού οικήματος

Οροφογραφία σε αίθουσα δεξιώσεων αστικού οικήματος

Read Full Post »

Μάρκου Γεώργιος, ο Αργείος Αγιογράφος


 

Ο Γεώργιος Μάρκου γεννήθηκε γύρω στα 1690. Βέβαια, σχετικά με την γέννηση του δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο. (Ο  Κώστας Δανούσης παίρνοντας υπόψη του ότι το πρώτο γνωστό του έργο, το καθολικό της Μονής Πετράκη, χρονολογείται το 1719, υπολογίζει ότι θα πρέπει να γεννήθηκε γύρω στα 1690). Έζησε στην Αττική, όπου πιθανόν ολοκλήρωσε την μόρφωσή του, αλλά επισκέφθηκε το Άγιο Όρος και την Βενετία. Το γιατί εγκαταστάθηκε στην Αττική δεν είναι εύκολο να εξακριβωθεί. Μια λογική υπόθεση είναι το γεγονός ότι εκεί οι αρχές του ΙΗ’ αιώνα συμπίπτουν με το ξεκίνημα μιας νέας εποχής, μετά την αποτυχη­μένη εκστρατεία και προσωρινή κατοχή της Αθήνας από το Μοροζίνη (1688). Οι κάτοικοι επιστρέφουν, ο πληθυσμός πυκνώνει και οι νέες εκκλησίες που κτίζο­νται ή οι παλαιότερες που ανακαινίζονται, έχουν ανάγκη από διακόσμηση. Τις νέες καλλιτεχνικές ανάγκες έρχονται να καλύψουν τεχνίτες από άλλες περιοχές, αφού στον τομέα αυτό η τοπική παράδοση ήταν αρκετά φτωχή. Τα έργα του είναι επηρεασμένα – όχι πάντα – από την τεχνοτροπία των Κρητικών αγιογράφων του 16ου και 17ου αιώνα.

 

«Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής», Γεώργιος Μάρκου. Καθολικό της Μονής των Ασωμάτων Ταξιαρχών, γνωστό ως Καθολικό της Μονής Πετράκη.

 

Γνωστά έργα του Γεωργίου Μάρκου είναι:

 

Α. Οι τοιχογραφίες τμήματος του καθολικού της Μονής Πετράκη[1] το 1719. Σ’ αυτόν αποδίδεται μόνον ο κυρίως ναός. Το ιερό ανήκει σε άγνωστο παλαιότερο ζωγράφο, ενώ ο νάρθηκας είναι νεότατο έργο. Η παρουσία του Μάρκου στο μνημείο αυτό επιβεβαιώνεται από την παράδοση, η οποία όμως γίνεται απο­δεκτή από όλους τους ιστορικούς της μεταβυζαντινής τέχνης, εκτός από τη Μ. Σωτηρίου, η οποία προτιμά να το αποσιωπήσει[2]. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Μποβόπουλος Δ. Κωνσταντίνος (1874-1948)

 

 

ΜποβόπουλοςΓεννήθηκε το 1874. Ο πατέρας του Δημήτρης Μποβόπουλος ήταν Ιερέας στον Ι. Ν. Αγίου Βασιλείου Άργους, Σπούδασε στο Ανώτατο Μετσόβιο Πολυτεχνείο Αθηνών, στο οποίο και δίδαξε για δέκα χρόνια εικαστικά και καλλιγραφία, ως Καθηγητής Πανεπιστημίου. Όταν επέστρεψε στο Άργος, εγκαταστάθηκε στο πατρικό του σπίτι, στην οδό Βλάσση 22, όπου και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του. Εργάστηκε ως καθηγητής Καλλιτεχνικών και συνταξιοδοτήθηκε από το Μπουσουλοπούλειο Γυμνάσιο το 1941. Παντρεύτηκε την Παρασκευή Κατσούλη από τη Νεμέα και απέκτησαν τρεις κόρες: την Δήμητρα, την Πηνελόπη και την Κατερίνα. Η Δήμητρα, σύζυγος του αειμνήστου εργοστασιάρχη Δημητρίου Μπόνη, έχει αποβιώσει. Η Πηνελόπη, είναι σύζυγος του αειμνήστου Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών Βασιλείου Τραγουστή.

 

Στα έργα του χρησιμοποιούσε την τεχνική του λαδιού και στη θεματική και τεχνοτροπία ήταν επηρεασμένος από την δυτική τέχνη της Αναγεννήσεως. Σύμφωνα με το προσωπικό του ημερολόγιο, είναι καταγεγραμμένες εξακόσιες εικόνες σε διάφορους ναούς στην Αργολίδα. Χαρακτηριστική είναι η αγιογραφία του τέμπλου του παλαιού Ιερού Ναού του Αγίου Βασιλείου στο Άργος, που απεικονίζει την Παναγία, τον Ιησού Χριστό και τον Άγιο Ιωάννη. Σήμερα, το έργο αυτό βρίσκεται στους Αγίους Πάντες, στο υπόγειου του νέου Ιερού Ναού του Αγίου Βασιλείου. Ο Κωνσταντίνος Μποβόπουλος έφυγε από τη ζωή το 1948, σε ηλικία 74 ετών.

 

Read Full Post »

Πάγκας Π. Παναγιώτης (1922-1981)

 

 

Πάγκας ΠαναγιώτηςΑγιογράφος. Γεννήθηκε στο Άργος το 1922, από γονείς Αργείους. Τελείωσε το Δημοτικό και το Σχολαρχείο στο Άργος. Στη συνέχεια μαθήτευσε κοντά στον Καθηγητή Αγιογραφίας Κωνσταντίνο Μποβόπουλο και εξασκήθηκε στην τεχνοτροπία της Αναγεννήσεως. Έγγαμος, με σύζυγο Αργεία την Βασιλική Σμυρλή, απέκτησε τρεις θυγατέρες. Την Στυλιανή, πρώτη κατά σειρά, δασκάλα στο Άργος, την Άννα Πρεσβυτέρα, Αγιογράφο στη Νέα Κίο και την Δήμητρα, φαρμακοποιό στη Νίσυρο. Εργάστηκε ως υποδηματοποιός, δουλειά την οποία έμαθε κοντά στον πατέρα του Παύλο Πάγκα. Επίσης, επί σειρά ετών, εργάστηκε την ιερά τέχνη της Αγιογραφίας στο Άργος. Έργα του υπάρχουν σε πολλούς Ιερούς Ναούς της Αργολίδας. Στο Άργος, στους Ιερούς Ναούς Αγίου Πέτρου, Αγίου Βασιλείου και Αγίου Προκοπίου στο Αεροδρόμιο. Στο Ναύπλιο, στους Ιερούς Ναούς Αγίου Γεωργίου και Γενέσιον Θεοτόκου. Πολλές φορητές εικόνες του υπάρχουν σε πολλούς Ιερούς Ναούς των χωριών του Δήμου Αργούς – κυρίως – αλλά και του Δήμου Ναυπλίου. Αγιογραφία του σε μουσαμά, βρίσκεται και σε Ορθόδοξο Ιερό Ναό της Αμερικής.

 

Χαρακτηριστικά έργα του είναι: η εικόνα «Ο Άγιος Πέτρος» στην αίθουσα του συλλόγου Αργείων ο Δαναός, «Η Βάπτιση» στη δεξαμενή Άργους, η εικόνα «Η Συνάντηση Αγίου Πέτρου και Οσίου Θεοδοσίου» στον Ιερό Ναό Συναντήσεως της Ιεράς Μονής Οσίου Θεοδοσίου.

 

Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Παναγιώτης Πάγκας έχει να επιδείξει ένα σημαντικό έργο, αφού ήταν ένας από τους πρωτεργάτες και στενός συνεργάτης του τότε Ιεροκήρυκα και μετέπειτα Μητροπολίτη Αργολίδας κυρίου Χρυσοστόμου Β’ Δεληγιαννόπουλου. Υπήρξε κατηχητής και ιδρυτικό μέλος της Χριστιανικής Ενώσεως Αρρένων Άργους. Απεβίωσε στις 4 Σεπτεμβρίου 1981.

 

Read Full Post »

Μετασίδης Θ. Ιωάννης (1922-2008)

 

 

 

ΜετασίδηςΑγιογράφος. Γεννήθηκε στο Ταφκέντ της Ρωσίας το 1922. Σε ηλικία 18 ετών η οικογένεια επέστρεψε στην Ελλάδα, εφόσον αποφάσισαν ότι επιθυμούν να παραμείνουν Έλληνες υπήκοοι. Τα πρώτα χρόνια εγκαταστάθηκαν στον Πειραιά και το 1939 ήρθαν στις Φυστικιές Άργους. Το 1946 παντρεύτηκε την επίσης, ελληνορωσίδα – πρόσφυγα Ζωή Πολατίδου και απέκτησαν δύο κόρες: την Ελισάβετ (1967) σύζυγο του Γεωργίου Χιόνη, κάτοικο Δαλαμανάρας και την Ελένη (1969) σύζυγο του Βασιλείου Δωροβίνη, κάτοικο Άργους. Μετά τον γάμο του και μέχρι το τέλος της ζωής του κατοικούσε στο Αργός, στην οδό Εθνάρχου Μακαρίου 40, όπου υπάρχει το σπίτι και το εργαστήρι του.

 

Ένα από τα μαθήματα του Γυμνασίου και του Λυκείου στην Ρωσία, ήταν η Ζωγραφική και η Αγιογραφία. Έτσι, ο Ιωάννης Μετασίδης διδάχθηκε την τέχνη, την αγάπησε και την δούλεψε μόνος του με συνέπεια και μεράκι. Αγιογράφησε την πρώτη του εικόνα, «την Παναγία και τον Χριστό«, το 1946. Σήμερα η εικόνα αυτή ανήκει στην κόρη του κα Ελένη Βασιλείου Δωροβίνη. Η τελευταία εικόνα που αγιογράφησε ήταν Ό Μέγας Αρχιερεύς«, παραγγελία ομογενών ιερέων για Ορθόδοξο Ιερό Ναό σε πόλη της Αμερικής. Αντίγραφο της εικόνας αυτής, τοποθέτησε στο μνημείο της συζύγου του. Έχει αγιογραφήσει εικόνες σε ξύλο και μουσαμά, για τους Ιερούς Ναούς: Αγίου Βασιλείου, Αγ. Νικολάου (νεκροταφείο), Αγίας Κυριακής, Αγίας Αικατερίνης, Παναγίας Πορτοκαλούσας, Παναγίας στο Κεφαλάρι Άργους, Παναγίας στο Κεφαλάρι Αχλαδοκάμπου, Θεομάνας Νέας Κίου, Αγίου Παντελεήμονα Δαλαμανάρας, κ.ά. Φορητές εικόνες του υπάρχουν και στο εκκλησάκι του Νοσοκομείου Άργους. Ο Ιωάννης Μετασίδης έφυγε από την ζωή τον Ιανουάριο του 2008, σε ηλικία 86 ετών, ένα χρόνο νωρίτερα είχε φύγει από την ζωή και η σύζυγος του.

 

Read Full Post »

Ζωγράφος Μ. Παναγιώτης (1856-1910)


 

Αγιογράφος. Ο Παναγιώτης Ζωγράφος γεννήθηκε στο Άργος της Αργολίδας το 1856 και απεβίωσε την 27 η Αυγούστου του 1910 όπως φαίνεται από το Μητρώο Αρρένων του Δήμου Άργους με αύξοντα αριθμό 15. Παντρεύτηκε την Αγγελική Κεραμίδα και απέκτησαν 5 παιδιά, 4 κορίτσια τις Αθηνά, Μαγδαληνή, Ελένη, Ματίνα και ένα γιό τον Μιχαήλ Ζωγράφο (1897).

Ζωγράφος Μιχαήλ γιός του Παν. Ζωγράφου (1897-1972)

Ήταν αυτοδίδακτος λαϊκός ζωγράφος τις πρώτες διδαχές τις πήρε από τον πατέρα του Μιχαήλ που ήταν και αυτός ζωγράφος. Η καταγωγή του τελευταίου πρέπει να ήταν από το χωριό Σάγκα (κοντά στη  Τρίπολη) και αυτό πιθανολογείται διότι χρησιμοποιούσαν  (και οι δύο ) το προσωνύμιο «Σαγκιώτης».

Την εποχή εκείνη η έκφραση της ζωγραφικής τέχνης είχε σαν κύρια παρουσίαση την αγιογραφία. Αποτελούσε  ασφαλώς και έκφραση θεοσέβειας των απλοϊκών ανθρώπων του 19ου αιώνα. Οι δυσκολίες για την κατασκευή μιας εικόνας ήταν μεγάλες και ο σύγχρονος άνθρωπος με δυσκολία μπορεί να τις φαντασθεί. Πρώτα έπρεπε να γίνει η κατασκευή  του πλαισίου και η  επεξεργασία του ξύλου επάνω στο οποίο θα ζωγραφίζονταν η εικόνα εάν ήταν βέβαια  φορητή  ή του τοίχου εάν ήταν νωπογραφία. Αυτό απαιτούσε πολύ χρόνο και προσπάθεια. Σε αυτό το στάδιο την περισσότερη δουλειά την έκαναν  οι βοηθοί που δεν ήταν άλλοι από τα παιδιά του. Αλλά και η παρασκευή χρωμάτων ήταν άλλο πρόβλημα.

Ο Παντοκράτωρ, φορητή εικόνα έργο του Παν. Ζωγράφου, ιδιωτική συλλογή.

Τότε τα χρώματα δεν ευρίσκοντο στο  εμπόριο αλλά τα έφτιαχναν μόνοι τους από φυσικά υλικά  (φυτικά και ζωικά) όπως από τον κρόκο αυγού για το κίτρινο και άλλα από τα λουλούδια. Στη αγιογραφία όμως βασικό ρόλο παίζει και ένα άλλο χρώμα αυτό του χρυσού. Η προμήθεια αυτού του πολύτιμου μετάλλου για την παραγωγή του ομώνυμου χρώματος ήταν και δύσκολη και δαπανηρή. Συχνά αποτελούσε σημείο τριβής και διαφωνιών μεταξύ των πελατών που έκαναν τις παραγγελίες των εικόνων και των ζωγράφων που τις εκτελούσαν. Μια τέτοια διαφωνία σώζεται μέχρι σήμερα σε ένα εξώδικο που έκανε ο Παναγιώτης Ζωγράφος  κατά του εφημέριου του Ιερού Ναού του Τιμίου Προδρόμου  στο Άργος στις 27 Οκτωβρίου 1888.

Παναγία η γλυκοφιλούσα, φορητή εικόνα έργο του Παν. Ζωγράφου, ιδιωτική συλλογή.

 

Τα έργα του Παναγιώτη Ζωγράφου βρίσκονται σε πάρα πολλούς ναούς τις Αργολίδας. Ολοκληρωμένη καταγραφή δεν έχει γίνει ακόμα ο εγγονός του, με το ίδιο όνομα, έκανε μια προσπάθεια το 2008 έχοντας την πολύτιμη   και την αμέριστη συμπαράσταση της Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων του νομού Αργολίδας καθώς και την έγκριση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. Ιακώβου. Η έρευνα δεν ολοκληρώθηκε αλλά έφερε στην δημοσιότητα αρκετά έργα του ζωγράφου. Ο Δήμος Άργους τίμησε την μνήμη του λαϊκού ζωγράφου (καθώς και άλλων συγχρόνων Αργείων) με  μια έκθεση στις 9-18 Μαρτίου 2009.

Από τεχνοκριτικής άποψης τα έργα του έχουν έντονο μεταβυζαντινό στυλ με λαμπερά ζωηρά χρώματα και μορφές εμπνευσμένες από την ρωσική σχολή, μεγαλοπρεπή  πλούσιο ρουχισμό  με έντονες  χαρακτηριστικές πτυχώσεις.

Πηγή


  • Αρχείο: Παναγιώτη Ζωγράφου, εγγονού του.  

Read Full Post »