Ιωάννης -Αλέξανδρος Mπυσόν (Buchon, Jean Alexandre,1791-1846)
Το 1840-1841 είχε επισκεφθεί την Αργολίδα ο Γάλλος συγγραφέας και ιστορικός Ιωάννης – Αλέξανδρος Mπυσόν (J.-A. Buchon). Αποτέλεσμα του ταξιδιού του και των μελετών του στην Ελλάδα υπήρξε το βιβλίο του Ηπειρωτική Ελλάς και ο Mοριάς, που εκδόθηκε το 1843.
Πιο συγκεκριμένα, τον Ιούλιο του 1841 επισκέπτεται το Άργος, όπου βλέπει τις θέρμες και το αρχαίο θέατρο, αλλά ενδιαφέρεται κυρίως για το κάστρο. Τότε εργαζόταν για τη μεσαιωνική Ελλάδα, κατά κύριο λόγο αναζητούσε γραπτά τεκμήρια για την περίοδο της Φραγκοκρατίας και ιδίως για το Πριγκιπάτο του Μοριά. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει από το να διατυπώνει οξυδερκείς παρατηρήσεις για την αναζήτηση της νεοελληνικής ταυτότητας, λίγα μόλις χρόνια μετά την απελευθέρωση από τον τούρκικο ζυγό. Πρώτος ανακάλυψε, μετέφρασε και εξέδωσε την ελληνική παραλλαγή του Χρονικού του Μορέως κατά τον Παρισινό κώδικα, συνοδεία σημειώσεων και μέρους του πρωτότυπου ελληνικού κειμένου. Πρόκειται για την πρώτη έκδοση του Χρονικού, «La Grèce continentale et la Morée».
Εκπονεί επίσης το παρακάτω σχέδιο, το οποίο δημοσιεύεται στο: «Atlas des Nouvelles recherches historiques sur la principauté française de Morée et ses hautes baronies. Fondées à la suite de la quatrième croisade. Formant la deuxième partie de cet ouvrage, et servant de complément aux Éclaircissements historiques généalogiques et numismatiques sur la principauté française de Morée, et au voyage dans la Morée, la Grèce continentale, les Cyclades et les Isles ioniennes», par J. A. Buchon, Paris, 1843.

Άργος – Κάστρο των Φράγκων βαρώνων του Άργους από τον οίκο των Enghien, 1843. Σχέδιο του Jean – Alexandre Buchon (1791-1846).
Ο Ιωάννης -Αλέξανδρος Mπυσόν γεννήθηκε στις 21 Μαΐου 1791 στο Menetou – Salon (Cher), και πέθανε στις 29 Αυγούστου 1846. Υπήρξε ένας φλογερός φιλελεύθερος, έλαβε μέρος ενεργό σε κοινωνικούς αγώνες κατά την Παλινόρθωση της Μοναρχίας ενώ έριχνε τον εαυτό του με ισοδύναμο σθένος στη μεγάλη απασχόληση της ιστορικής αναγέννησης η οποία συνεχιζόταν αυτή την περίοδο.
Κατά τη διάρκεια του 1822 και την μετέπειτα χρόνων ταξίδευε ανά την Ευρώπη γυρεύοντας υλικό για τη συλλογή του «des chroniques nationales francaises ecrites en langue vulgaire du XIIIe au XVI’ siècle, 47 vols., 1824–1829».
Μετά την επανάσταση του 1830 βρέθηκε στο Πάνθεον της Λογοτεχνίας στο οποίο εξέδωσε: μια εκλογή έργων αλληγορικών (1843), μια εκλογή μνημείων προγενέστερων των χριστιανικών εκκλησιών (1837), μια συλλογή Ελλήνων Ιστορικών (1837), μια συλλογή χρονικών του εξωτερικού αναφορικά με τις γαλλικές αποστολές κατά τη διάρκεια του ΧΙΙΙ αιώνα (1840) και πιο σπουδαίο απ’ όλα μια εκλογή των χρονικών και των αναμνήσεων πάνω στην Ιστορία της Γαλλίας (1836-1841). Τα ταξίδια του στη Νότια Ιταλία και στην Ανατολή τοποθέτησαν αυτόν πάνω στα χνάρια μεσαιωνικών Γαλλικών αποικιών, σ’ αυτές τις περιοχές, και πάνω σ’ αυτό το θέμα αφιέρωσε κάποιες σπουδαίες δουλειές:
- Έρευνες και υλικά για την απόδοση μιας ιστορίας της Γαλλικής κυριαρχίας στις επαρχίες των μελών της ελληνικής αυτοκρατορίας (1840).
- Νέες ιστορικές έρευνες πάνω στη Γαλλική ηγεμονία στο Μοριά και των υψηλών βαρωνιών (2 τόμοι, 1843-1844).
- Ιστορία των κατακτήσεων και της εγκαθίδρυσης των Γάλλων στις χώρες της Αρχαίας Ελλάδας (1846, ημιτελής).
Καμία από τις πολυπληθείς εκδόσεις που οφείλουμε στο Buchon δε μπορεί να περιγραφεί επιμελώς λόγια, αλλά έχουν προσφέρει μεγάλη υπηρεσία στην ιστορία και αυτές που αφορούν την Ανατολή έχουν ειδικά την αξία της αρχικής έρευνας.
Μετάφραση: Άνσα Καραχάλιου
Πηγές
- Encyclopedia Britannica
- Sève, M., Les voyageurs franqais a Argos, Paris 1993.
Σχολιάστε