Νέγρης Θεόδωρος, (Κωνσταντινούπολη, 1790 – Ναύπλιο, 1824)
Έλληνας πολιτικός, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη. Λόγω της καλής οικονομικής του κατάστασης απέκτησε αξιόλογη μόρφωση. Διετέλεσε γραμματέας του Σκαρλάτου Καλλιμάχη στη Μολδαβία και λίγο πριν την έκρηξη της επανάστασης διορίστηκε από την τουρκική κυβέρνηση επιτετραμμένος της στο Παρίσι. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1818. Με την έναρξη της Επανάστασης βρέθηκε στην Πελοπόννησο και στη συνέχεια στη Στερεά Ελλάδα. Συνεργάστηκε στενά με τον Μαυροκορδάτο με σκοπό την πολιτική εξουδετέρωση του Υψηλάντη.
Το Σεπτέμβριο του 1821 ήταν πληρεξούσιος Ζητουνίου στη Συνέλευση των Σαλώνων, συγκρότησε τοπική εξουσία της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, τον Άρειο Πάγο, η οποία ψήφισε τη Νομική Διάταξη της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος, διορίζοντας πρόεδρο τον ίδιο. Με τη διάταξη αυτή έγινε προσπάθεια επιβολής του Βυζαντινού και ρωμαϊκού δικαίου πάνω στο εθιμικό δίκαιο, χωρίς όμως απόλυτη επιτυχία, καθώς το λαϊκό δίκαιο εξακολουθούσε να λειτουργεί.
Ο χαρακτήρας του ήταν αλλοπρόσαλλος και ανυπόμονος. Σε αντίθεση με το παρουσιαστικό του, ήταν πάρα πολύ έξυπνος και δόλιος, αντιπροσωπεύοντας επαρκώς το φαναριώτικο πρότυπο. Οι φιλοδοξίες του σε συνδυασμό με την ανυπομονησία του τον οδήγησαν σε σύγκρουση με τον επίσης φιλόδοξο Μαυροκορδάτο καθώς και με άλλες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής.
Ερχόμενος σε αντίθεση με τον Ανδρούτσο και τους άλλους οπλαρχηγούς και μετά τη διάλυση του Αρείου Πάγου κατήλθε στην Πελοπόννησο, συμμετείχε στη Συνέλευση της Ερμιόνης και συνέταξε με τον Μαυροκορδάτο και τον Γκαλίνα το Σύνταγμα της Επιδαύρου. Έγινε αρχιγραμματέας και υπουργός Εξωτερικών, ελέγχοντας με τον Μαυροκορδάτο πλήρως την κυβέρνηση.
Διετέλεσε αρχιγραμματέας στη Συνέλευση του Άστρους τον Απρίλιο του 1823, αλλά ρέποντας έντονα προς την πολιτική ίντριγκα επεδίωξε με τη Συνέλευση των Σαλώνων τον Απρίλιο του1824 να υποκαταστήσει τον Μαυροκορδάτο στην Ανατολική Στερεά, χωρίς επιτυχία.
Πέθανε στο Ναύπλιο στις 22 Νοεμβρίου 1824 από τυφοειδή πυρετό.
Πηγή
-
Ελευθεροτυπία, Περιοδικό Ιστορικά, « Τα Συντάγματα του Αγώνα», τεύχος 69, 8 Φεβρουαρίου 2001.
Σχολιάστε