ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Παναγιωτόπουλος Σπύρος (1894- 1987)

Ο ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, τεχνοκρίτης και πεζογράφος Σπύρος Παναγιωτόπουλος, γεννήθηκε στο Άργος, όπου και έμεινε ως το 1918. Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Το 1919 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Διατέλεσε πολλά χρόνια Σύμβουλος της Λυρικής Σκηνής, Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Λογοτεχνών και Αντιπρόεδρος της Εθνικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών, καθώς και της «Ένωσης Κριτικών Τέχνης».

Ασχολήθηκε με την ποίηση, την πεζογραφία και την κριτική εικαστικών τεχνών. Στην Αθήνα συνεργάστηκε με τα φιλολογικά περιοδικά: «Νουμάς», «Μούσα», «Ελληνικά γράμματα», «Παναθήναια», «Παρνασσός» και «Νέα Εστία». Το 1923 δημοσίευσε την ποιητική συλλογή «Μαϊστράλια» και το 1944 το «Νυχτερινό διαβάτη».

Περάσματα

Ένα κοπάδι κάτασπρα, χιονάτα περιστέρια

τον ήσκιο του εκαθρέφτισε στης στέρνας τα νερά,

κ’ εκείνα αναταράχτηκαν κ’ υψώθηκαν σα χέρια

τα νούφαρα ν’ αδράξουνε τη βιαστική χαρά.

Αλλά του κάκου! Έπέρασαν αυτά γοργά και πάνε

κ’ η θλίψη ξαναγκάλιασε νερά και χλόη κι’ ανθούς.

Ω συ, που όμοια στο διάβα της γεννήθης, πόθε πλάνε,

πνίξου στης Λήθης τώρα πια τους σκοτεινούς βυθούς.

 (απ’ τη συλλογή «Μαϊστράλια» 1923)

Επίσης δημοσίευσε τα πεζογραφήματα:

«Η επιστροφή του ασώτου» (1945), «Η μάχη των Μύλων» (1960), «Ελληνικοί ρυθμοί», «Δημήτριος  Βαρδουνιώτης / Ο ιστορικός» (1961), «Ο στρατηγός Τσώκρης» (1962), «Στην Τροιζήνα μονιασμένοι» (1963), « Άνθρωποι, καιροί και τόποι» (1964), « Ναυτικά Διηγήματα» (1988).

Ακόμη, έγραψε την μονόπρακτη τραγωδία «Ίκαρος» και την κομεντί «Μοντέλο» ενώ το 1929 στο «Θέατρο των Νέων» παίχτηκαν  δύο  μονόπρακτα  θεατρικά  του  έργα,  το « Ένστικτο», δράμα, και η «Κρινιώ», δραματική ηθογραφία. Μετάφρασε έμμετρα ολόκληρο  το έργο του αρχαίου ειδυλλιακού ποιητή Θεόκριτου. Λογοτεχνική δημιουργία του Σπ. Παναγιωτόπουλου είναι σκορπισμένη σε πλήθος περιοδικά κι εφημερίδες.

Βιβλιογραφία

Κριτικές για τo έργο του Σπ. Παναγιωτόπουλου έχουν γράφει : Γρ. Ξενόπουλος «Αθηναϊκά Νέα» 6-4-41, 30-8-44, Βλ. Γαβριηλίδης «Ακρόπο­λις», Ψυχάρης «Νουμάς», Σπ. Μελάς «Καθημερινή» και «Εμπρός», Σωτ. Σκίπης «Όρθρος» και «Βραδυνή», Ηλ. Βουτιερίδης «Εμπρός», Στέφ. Δά­φνης «Νέα Ήμερα», Τέλος Άγρας «Μεγάλη Ελλην. Εγκυκλοπαίδεια», Π. Πα­λαιολόγος «Αθηναϊκά Νέα», Μιχ. Ρόδας «Ελεύθερον Βήμα», Ρ. Γκόλφης «Γράμματα», Τ. Μωραϊτίνης «Έθνος», Α. θρύλος «Ν. Εστία» και «Αγγλοελληνική Επιθεώρηση», Αχ. Κύρου «Εστία», Αδ. Παπαδήμας «Νέα Ελληνική Γραμματολογία», Κ. Μεραναίος «Πειραϊκά Χρονικά», Κ. Μπαστιάς «Εβδομάς», Π. Χάρης «Ν. Εστία», Α. Αναπλιώτης «Πρωϊνός Τύπος», Γρ. Κασιμάτης «Παρόν», Γ. Φουσάρας «Νέον Πνεύμα», Κ. Αθάνατος «Ελεύθερος Άνθρωπος», Γερ. Αμπάτης «Πρωΐα», Δ. Π. Οικον. Εγκυκλ. Λεξικόν «Η­λίου», Γιάν. Χατζίνης «Ν. Εστία» κ.ά.

Πηγές

• Λουκά Σταθακόπουλου – Γιάννη Γκίκα, «Ανθολογία ποιητών Αργολίδος & Κορινθίας 1798 – 1957», Αθήνα 1958.
• Εγκυκλοπαίδεια «Επιστήμη και ζωή».