Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Μουσική’

Αφιέρωμα στον Μίκη Θεοδωράκη – Σύλλογος «Φίλοι του Δημοτικού Ωδείου Άργους»


 

Ο Μίκης Θεοδωράκης στο Παρίσι, 14 Σεπτεμβρίου 1957; Φωτογραφία από το φωτογραφικό πρακτορείο Anefo.

100 Χρόνια Μίκης Θεοδωράκης (1925-2025). Το Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2025, στις 7.30 το βράδυ, στην αίθουσα «Μέγας Αλέξανδρος» στο Άργος, ο Σύλλογος «Φίλοι του Δημοτικού Ωδείου Άργους» συνδιοργανώνει με τον Δήμο Άργους-Μυκηνών τιμητική εκδήλωση για τον σπουδαίο Έλληνα δημιουργό.

 

100 Χρόνια Μίκης Θεοδωράκης.

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Νικόλαος Μάντζαρος και Εθνικός Ύμνος – Επιχειρώντας μία αποτίμηση της συνεισφοράς του μουσουργού | Αθανάσιος Τρικούπης


 

Εισαγωγή

 

Ο Ύμνος εις την Ελευθερίαν γράφτηκε το 1823 από τον Διονύσιο Σολωμό (Ζάκυνθος 1798 – Κέρκυρα 1857) στη Ζάκυνθο. Το ποίημα που αποτελείται από 158 στροφές εκδόθηκε το 1824 στο Μεσολόγγι και μέχρι το 1825 είχε μεταφραστεί ολόκληρο στην ιταλική από τον Gaetano Grassetti, στη γερμανική από τους J. F. Η. Schlosser και Wilhelm Muller, στη ρώσικη από τον Ν. Gneditch, στην αγγλική από τον Charles Brinsley Sheridan και στη γαλλική γλώσσα από τον Stanislas Julien.[1]

 

Διονύσιος Σολωμός (1798-1857)

 

Το εξώφυλλο της δεύτερης έκδοσης (πρώτη ελληνική έκδοση) του «Ύμνου εἰς τὴν Ἐλευθερίαν» του Διονυσίου Σολωμού. Τυπώθηκε στο Μεσολόγγι «ἐκ τῆς Τυπογραφίας Δ[ημητρίου] Μεσθενέως, 1825».

 

Ο Σολωμός εγκαταστάθηκε στην Κέρκυρα τον Δεκέμβριο του 1828. Εκεί γνωρίστηκε με τον Νικόλαο Μάντζαρο (Κέρκυρα 1795 – Κέρκυρα 1872), ο οποίος ήδη είχε μελοποιήσει τη Φαρμακωμένη του ποιητή το 1826. Αναφέρεται ότι: «Τακτικός φοιτητής του Μαντζάρου ήτο και ο Σολωμός. Εκεί ο Σολωμός έμαθε τα μυστήρια της αρμονίας. Τόσον ηγάπα την μουσικήν ο μέγας ποιητής, ώστε όχι μόνον πολλάκις τραγουδούσε στιχουργών, αλλά και εις τον Μάντζαρον έλεγε ότι ευκολώτερον είχε την έμπνευσιν όσον περισσότερον ενέκυπτεν εις την μουσικήν».[2]

 

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Στρατιωτική Μουσική κατά την περίοδο της Ελληνικής Επανάστασης του 1821|Θανάσης Τρικούπης – Σάββας Γκριτζέλης


 

Η παρούσα μελέτη παρουσιάζει πληροφορίες για τη στρατιωτική μουσική κατά την περίοδο του αγώνα της ελληνικής ανεξαρτησίας, τη δεκαετία του 1820, όπως αυτές εμπεριέχονται διάσπαρτες σε διάφορα τεκμήρια της εποχής εκείνης. Τα στοιχεία που καταγράφονται αφορούν στα σώματα, τακτικής και άτακτης μορφής, που έδρασαν στις παραδουνάβιες ηγεμονίες και στην εν τέλει απελευθερωμένη Ελλάδα. Το αρχειακό υλικό αναφέρεται σε ποικίλες δραστηριότητες στρατιωτικής μουσικής. Ως επί το πλείστον, αυτές σχετίζονται κυρίως με την οργάνωση, την άσκηση και τον έλεγχο του στρατεύματος, καθώς και την εφαρμογή συλλογικών ενεργειών μέσω της ηχητικής μετάδοσης του κελεύσματος. Κατά δεύτερο λόγο, παρατηρούνται τελετουργικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

 

Έτος 1821

Μολδοβλαχία – Αλέξανδρος Υψηλάντης – Ιερός Λόχος

  

Πορτραίτου του Αλέξανδρου Υψηλάντη με στολή ουσάρου, 1810.

Η πρώτη μαρτυρία περί στρατιωτικής μουσικής αφορά στο στράτευμα που οργάνωσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κατά την έναρξη της επανάστασης στην Μολδοβλαχία τον Φεβρουάριο του 1821. Ειδικότερα, καταγράφονται τύμπανα και σάλπιγγες και ένα συγκρότημα που τραγουδούσε τραγούδια του Ρήγα Φεραίου και του Αδαμάντιου Κοραή.[1]

Αναφερόμενος στον Ιερό Λόχο, ο Κωνσταντίνος Ράδος γράφει τα εξής: «…του τάγματος προπορεύονται σαλπιγκταί και τυμπανισταί, αλλά και μουσική χάλκινων οργάνων, ήτις συνηθέστατα παίζει το θούριον των Φιλικών…». Σε υποσημείωση ο ίδιος αναφέρει: «Το εμβατήριο του οποίου περιεσώθη και η μουσική, είναι ποίημα του Κοραή και εγράφη το 1800 δια την εν Αιγύπτω υπό των Βοναπάρτην ταξιαρχίαν των Ακροβολιστών της Ανατολής…».[2]

Κατά τη μάχη του Δραγατσανίου στις 7 Ιουνίου 1821 οι Οθωμανοί συνέλαβαν τους κελευστικούς μουσικούς και τους υποχρέωσαν να παίξουν το ανακλητικό τυμπάνισμα. Με αυτόν τον τρόπο εμφανίστηκαν κάποιοι διασκορπισμένοι ιερολοχίτες στα γύρω δάση και συνελήφθησαν.[3] O τρόπος σύλληψης των Ιερολοχιτών δια του ανακλητικού των τυμπάνων επιβεβαιώνεται και από την περιγραφή του Pouqueville: «Ο ιερός λόχος ακίνητος μικρόν κατά μικρόν πίπτει· πεντήκοντα των πολεμιστών αυτού ακούοντες σημαίνουσαν την πρόσκληση επανέρχονται εις τα βήματα αυτών και πίπτουσι θύματα του στρατηγήματος των Οσμανλήδων οίτινες κατέσχον τα τύμπανα των Εταιριστών».[4]

Σύμφωνα με οθωμανικές πηγές, από την μάχη του Ιερού Λόχου στο Δραγατσάνι στις 7 Ιουνίου 1821, συνελήφθησαν και εστάλησαν στην Κωνσταντινούπολη 74 αιχμάλωτοι, 6 τηλεβόλα, τύμπανα και σάλπιγγες, καθώς και ακρωτηριασμένα ανθρώπινα μέλη (κεφαλές και ώτα στρατιωτών). Οι αρχηγοί των αιχμαλώτων εκτελέστηκαν, οι υπόλοιποι φυλακίστηκαν, ενώ τα μουσικά όργανα και τα ακρωτηριασμένα μέλη τοποθετήθηκαν στην αυλή του σουλτανικού παλατιού Τοπ-Καπί προς παραδειγματισμό.[5] (περισσότερα…)

Read Full Post »

Οι Φίλοι του Δημοτικού Ωδείου Άργους παρουσιάζουν το βιβλίο: «Η Μουσική Παιδεία στο Άργος και το Ωδείο του»


 

Ο Σύλλογος «Φίλοι του Δημοτικού Ωδείου Άργους» θα παρουσιάσει τη συλλογική έκδοση «Η Μουσική Παιδεία στο Άργος και το Ωδείο του | Μουσική δραστηριότητα – Συλλογικότητες –Πρόσωπα», το Σάββατο, 14 Δεκεμβρίου 2024, ώρα 19.30 στην Αίθουσα Τέχνης και Πολιτισμού «Μέγας Αλέξανδρος», Αγίου Κωνσταντίνου 29, Άργος.

 

«Η Μουσική Παιδεία στο Άργος και το Ωδείο του»

 

Το βιβλίο θα παρουσιάσουν:

  • Γιώργος Κόνδης, κοινωνιολόγος
  • Βασίλης Τσιλιμίγκρας, φιλόλογος
  • Καίτη Γρατσέα, δασκάλα πιάνου

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Fichti Art Festival 2024 –  «Το Παλιό Ρολόϊ του Μικρού Σταθμού» – Αφίξεις και αναχωρήσεις στο ελληνικό τραγούδι


 

«Το Παλιό Ρολόϊ του Μικρού Σταθμού» – Αφίξεις και αναχωρήσεις στο ελληνικό τραγούδι, την Δευτέρα 15 Ιουλίου στις 9 το βράδυ, στο Σιδηροδρομικό Σταθμό Άργους, με τους:

  • Χρυσή Παπαγιαννούλη – τραγούδι
  • Νίκο Πλιό – τραγούδι, κιθάρα
  • Γιώργο Παπαδόπουλο – ηλεκτρική κιθάρα
  • Αντώνη Τζίκα – κοντραμπάσο
  • Τάσο Γιαννούση – τραγούδι, μπουζούκι, μπαγλαμά

 

Αφίξεις και αναχωρήσεις στο ελληνικό τραγούδι.

 

Από τον Μάνο Λοΐζο ως τον Τάκη Μουσαφίρη, από τον Μίκη Θεοδωράκη ως τις Τρύπες και από τον Μάνο Χατζιδάκι μέχρι τον Νίκο Παπάζογλου, οι αναφορές του τρένου στο ελληνικό τραγούδι είναι πάμπολλες, φανερώνοντας έτσι την θέση και την ιδιαίτερη – ουσιαστική και συμβολική – σημασία που είχε στην ζωή του Έλληνα αυτό το μαγικό μέσο μεταφοράς, ιδίως πριν την επέλαση του Ι.Χ. αυτοκινήτου και την απαξίωση του μέσου…

Έτσι λοιπόν στην συναυλία θα ακουστούν τραγούδια… σιδηροδρομικά, τραγούδια για σταθμούς αλλά και για λιμάνια, τραγούδια για αποχωρισμούς και συναντήσεις, τραγούδια χαμένων ερώτων και εραστών που ξανασμίξαν, στον πιο ταιριαστό χώρο, τον Σιδηροδρομικό Σταθμό του Άργους.

 

Read Full Post »

33ο Φεστιβάλ Ναυπλίου |29 Ιουνίου – 7 Ιουλίου 2024


 

Το  Σάββατο 29 Ιουνίου ανοίγει την αυλαία του το 33ο Φεστιβάλ Ναυπλίου, το οποίο έχει φιλοξενήσει μερικά από τα λαμπρότερα σχήματα και καλλιτέχνες της διεθνούς κλασικής σκηνής και έχει τιμηθεί με τη διάκριση του καλύτερου φεστιβάλ από την Ένωση Ελλήνων Μουσικών Κριτικών.

Το Φεστιβάλ Ναυπλίου με καλλιτεχνικό διευθυντή τον διεθνούς φήμης πιανίστα και καλλιτεχνικό διευθυντή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών Γιάννη Βακαρέλη, είναι ένας θεσμός που στα τριαντατρία χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας του έχει προσφέρει στο ελληνικό και διεθνές κοινό αναρίθμητες στιγμές υψηλής απόλαυσης, συγκίνησης και χαράς.

 

Φεστιβάλ Ναυπλίου

 

Η φετινή 33η έκδοση του Φεστιβάλ, σε συνεργασία και με την υποστήριξη του Δήμου Ναυπλιέων περιλαμβάνει εκδηλώσεις αφιερωμένες στα πενήντα χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, όπως τη συζήτηση του Γιώργου Κουβαρά με την Άννα Διαμαντοπούλου στην Πρώτη Βουλή των Ελλήνων (Βουλευτικό)  και την συναυλία του Στέφανου Κορκολή και της Σοφίας Μανουσάκη με έργα Μίκη Θεοδωράκη  στο Μπούρτζι. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Γιαννούσης Τάσος


 

Τάσος Γιαννούσης

Ο Τάσος Γ. Γιαννούσης, δεξιοτέχνης του τρίχορδου μπουζουκιού, συνθέτης και τραγουδιστής, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1975. Κατάγεται  από το Άργος. Πατέρας του είναι ο Αργείος, οικονομολόγος και πρόεδρος της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού Γιώργος Α. Γιαννούσης  και μητέρα του η Όλγα Γιαννούση, με καταγωγή από την Κάτω Μέλπεια Μεσσηνίας.

Άρχισε να παίζει τρίχορδο μπουζούκι και μπαγλαμά στην ηλικία των εννέα ετών,  μαθητεύοντας δίπλα στον παλιό ρεμπέτη δάσκαλο Θανάση Μπάστα ή «Συριανό» και ύστερα θεωρητικές και πρακτικές σπουδές στην Jazz κιθάρα και αρμονία με τον Βασίλη Κώτσια.

Όλα ξεκίνησαν από την ελλιπή μόνωση του σπιτιού του στην Αργυρούπολη. Διπλανός του ήταν ο μπουζουξής Θανάσης Μπάστας, που γεννήθηκε το 1916 και είχε, λόγω καταγωγής, το παρατσούκλι «Συριανός». Απ’ τα εννιά και μέχρι τα είκοσι πέντε του χρόνια αυτός ο σκαπανέας του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού – φίλος του ρεμπέτη σαντουρτζή Κώστα Τζόβενου, του Σταμούλη του «Μπιρ Αλλάχ» και του «Αριστοκράτη» Στέλιου Κερομύτη – υπήρξε δάσκαλός του, σε μια σχέση παππού- εγγονού. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Λυρικοί ποιητές, διθυραμβοποιοί και μουσικοί της Ερμιόνης του 6ου και του 5ου αιώνα π.Χ.


 

Η αρχή της ελληνικής μουσικής χάνεται στα βάθη των αιώνων. Ο απόηχος εκείνης της πραγματικότητας κρύβεται σε παμπάλαιους μύθους, που η σύγχρονη επιστήμη, έχοντας πλέον στη διάθεσή της ένα πλήθος πληροφοριών από ανασκαφές σε ολόκληρο τον Ελληνικό χώρο, καλείται σήμερα να απομυθοποιήσει, ώστε να αποκαλυφθεί η ιστορικά αλήθεια που έχει ταφεί κάτω από τους μύθους αυτούς.

Η εμφάνιση της αρχαίας ελληνικής μουσικής χάνεται στους απώτερους προϊστορικούς χρόνους (πολύ πριν από το 1100 π.Χ.). Συγκεκριμένη χρονολογία εμφάνισής της δεν μπορεί να ορισθεί, γιατί τα αρχαιολογικά ευρήματα μεταθέτουν διαρκώς τα όρια αυτά όλο και σε παλαιότερες εποχές.

Στους Αρχαϊκούς  χρόνους  (750 έως 479 π.Χ.), οι σχετικές πληροφορίες είναι αρκετές, ώστε να είμαστε σε θέση να σχηματίσουμε μια περισσότερο σαφή εικόνα για τη μουσικά κίνηση της εποχής. Φαίνεται ότι σε ολόκληρη την Ελλάδα τότε, πριν από τους περίφημους χρόνους της Κλασικής Αρχαιότητας,  είχαμε μια εποχή ακμής, μια θαυμαστή ανάπτυξη της μουσικής. Τότε παρουσιάζονται μεγάλες μουσικές μορφές, όπως ο Τέρπανδρος, ο Κηπίων, ο Αλκαίος, η Σαπφώ, ο Αλκμάν, ο Αριστόνικος, ο Ιέραξ, ο Σακάδας, ο Λάσος, ο Σιμωνίδης και πολλοί άλλοι, που πραγματοποίησαν βασικές και κεφαλαιώδεις μεταρρυθμίσεις στη μουσικά.

 

Κιθαρωδός σε ερυθρόμορφο αττικό αμφορέα του 5ου π.Χ. αιώνα του αγγειογράφου Ανδοκίδου. Παρίσι Μουσείο Λούβρου, G 1. Φωτογραφία της RMN. Φωτογράφος Hervé Lewandowski.

 

Έχει ενδιαφέρον ότι μεταξύ των τετρακοσίων (400) ποιητών και μουσικών της Αρχαίας Ελλάδας, των οποίων τα ονόματα διασώθηκαν, οκτώ κατάγονταν από την Ερμιόνη.

Το φιλόμουσο πνεύμα των Ερμιονέων, όπως διηγείται ο Παυσανίας φαίνεται και στην ετήσια διοργάνωση του «τρίαθλου», δηλαδή των αγώνων μεταξύ των νέων που περιλάμβανε μουσική, κολύμβηση και ιστιοπλοΐα. Στους νικητές εκείνων των αγώνων, που τελούνταν προς τιμή του Διόνυσου του Μελαναίγιδος, δίνονταν και ανάλογα έπαθλα.[1]

Ήδη η πόλη-κράτος της Ερμιόνης από τον 6ο π.Χ. αιώνα είχε αρχίσει να προβάλει ως ιδιαίτερα ισχυρό και εύπορο κράτος με «αιχμή του δόρατος» το εμπόριο και τη βαφή της ονομαστής πορφύρας.

Η οικονομική αυτή ευημερία βοήθησε την ανάπτυξη των Γραμμάτων και των Τεχνών και γενικότερα του Πολιτισμού της Ερμιόνης. Υψώθηκαν ονομαστοί ναοί και βωμοί, αποτυπώθηκαν θαυμάσιες επιγραφές, διασώθηκαν τα ονόματα και τα έργα λαμπρών μουσικών, διοργανώνονταν περίφημοι αθλητικοί αγώνες, ενώ οι αρχαίοι Ερμιονείς, όπως οι ιστορικοί μάς παρέδωσαν, συμμετείχαν στις κορυφαίες μάχες των Ελλήνων εναντίον των Περσών.

Μουσικοί της αρχαιότητας από την Ερμιόνη ήσαν ο ονομαστός Λάσος ο Ερμιονεύς, ο διθυραμβικός ποιητής Κηκείδης, ο κιθαρωδός και ποιητής Κυδίας, ο αυλητής Θεόπομπος, ο κιθαριστής Επικλής, οι ποιητές – μουσικοί Πυθοκλής και Παντοκλής και ο ταλαντούχος ποιητής κωμωδιών Ευάγης ο Υδρεάτης.  (περισσότερα…)

Read Full Post »

100 χρόνια από την γέννηση του Ιάννη Ξενάκη – Διεθνές επετειακό συνέδριο Ναύπλιο – Μυκήνες – Αθήνα, 24-29 Μαΐου 2022.


 

«Αν πάτε στο Νότο», έλεγε ο Ιάννης Ξενάκης, «έχετε τους εκατοντάδες ήχους των πουλιών, των εντόμων, των τζιτζικιών που σας πολιορκούν από κάθε πλευρά. Αυτοί οι ήχοι διαφέρουν ως προς την ένταση, την πυκνότητα και την τοποθέτηση στο χώρο. Αλλά εκείνο που μετράει είναι η ηχητική μάζα. Αυτή δημιουργεί την ομορφιά του ήχου των τζιτζικιών, των γρύλων κτλ.».

Τίποτε στον Ξενάκη δεν είναι σκόνη, αλλά ύλη ζωντανή, κάτω από σκέψη βαθύτατα μαθηματική – και με την ευρύτητα ενός ποιητού. Ακόμα και η έννοια της μελωδίας δεν ελλείπει· αντιθέτως μάλιστα, παρουσιάζεται ευρηματική, αστραφτερή και τεταμένη. Μια μελωδία, που θάπρεπε νάχαμε κληρονομήσει, αν δεν είχε συσσωρευτεί η μουσική θητεία πεντακοσίων ετών. (Μάνος Χατζιδάκις)

 

Οι ήχοι του κόσμου, ήχοι από παντού, ήχοι μέσα σε όλα και έξω από αυτά. Μουσική, αρχιτεκτονική, μαθηματικά, φυσική, φιλοσοφία της επιστήμης, τέχνη. Μια μοναδική προσωπικότητα, ο Ιάννης Ξενάκης (1922-2001), «έρχεται» και πάλι στο Ναύπλιο με τη φροντίδα του Τμήματος Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, για να μας θυμίσει το μεγάλο του έργο και το πέρασμά του από τις Μυκήνες το 1978,  με ένα από τα πολύτοπά του εμπνευσμένο ακριβώς από την ιστορία και τη λαμπρότητα του χώρου.

Αύριο Παρασκευή 27 Μαΐου 2022 η επίσημη έναρξη στο Ναύπλιο (Βουλευτικό, 7.30), θα σημάνει την έναρξη ενός εξαιρετικού τριημέρου σε συνέχεια των εκδηλώσεων της Αθήνας.

 

Ιάννης Ξενάκης

 

Το Τμήμα Παραστατικών και Ψηφιακών Τεχνών (ΤΠΨΤ) του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου συνδιοργανώνει διεθνές επετειακό συνέδριο για τα 100 χρόνια από την γέννηση του μεγάλου συνθέτη και αρχιτέκτονα Ιάννη Ξενάκη, στην Αθήνα και το Ναύπλιο 24-29 Μαΐου 2022. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Καλοπανά Μαγδαληνή


 

Μαγδαληνή Καλοπανά

Η Μαγδαληνή Καλοπανά είναι μουσικολόγος, εκπαιδευτικός και οργανίστα. Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Οι γονείς, Παναγιώτης Καλοπανάς, νομικός από το Άργος, και Ελένη Λυμπεροπούλου, δημοτική υπάλληλος από το Κιβέρι Αργολίδος, διατήρησαν άρρηκτους δεσμούς με τον τόπο καταγωγής τους.

Η Μαγδαληνή Καλοπανά, Διδάκτωρ Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2009, υπότροφος ΙΚΥ), έχει διατελέσει Μουσικολόγος στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών (1996-1997), ραδιοφωνικός παραγωγός στο Γ΄ Πρόγραμμα (1998-2001), Σύμβουλος Πολιτιστικών Θεμάτων της Γενικής Γραμματείας Ολυμπιακών Αγώνων (2001-2003) και Σύμβουλος Μουσικολόγος της 6ης Biennale Νέων Δημιουργών Ευρώπης και Μεσογείου (2003). Το 2019 επιλέγηκε Σύμβουλος Μουσικής του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής και το 2020 Εκπονήτρια Προγραμμάτων Σπουδών. Από το ακαδημαϊκό έτος 2019-2020 συνεπικουρεί τη διδασκαλία μαθημάτων του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών Αθηνών (Θεατρική Αγωγή Α΄, Θίασος Α΄). Ιδρυτικό μέλος της Συντακτικής και Επιστημονικής Επιτροπής της περιοδικής έκδοσης Πολυφωνία (2002) και του Συλλόγου Φίλων Δημήτρη Δραγατάκη (2003), καθώς και μέλος της Διεθνούς Μουσικολογικής Εταιρείας, IMS (2016).

Υπεύθυνη μουσικολόγος του αρχείου Δ. Δραγατάκη, έχει πραγματοποιήσει πλήθος ανακοινώσεων σε Διεθνή συνέδρια (Βελιγράδι, Θεσσαλονίκη, Αθήνα, Leuven, Κέρκυρα, Βουδαπέστη κ.ά.) και έχει δημοσιεύσει σε επιστημονικά περιοδικά, φωτίζοντας πτυχές της ζωής και αναδεικνύοντας τις αλληλεπιδράσεις της μουσικής του (βλ. σχ. https://en-uoa-gr.academia.edu/MagdaliniKalopana). Η πολυετής έρευνά  της για τον συνθέτη αποτυπώνεται στην πρόσφατη έκδοση: Καλοπανά, Μαγδαληνή. «Συστηματικός και Βιο-βιβλιογραφικός Κατάλογος Έργων Δημήτρη Δραγατάκη». Αθήνα: Φ. Νάκας, 2019.

Εκπαιδευτικός με 20ετή πείρα στη δημόσια εκπαίδευση και εκπαιδεύτρια ενηλίκων (eTwinning, ΙΕΚ), υπήρξε Επιμελήτρια Ύλης της έκδοσης «Μουσική σε Πρώτη Βαθμίδα» (τεύχη 12-13, 14). Η εργασία της στα καινοτόμα και συνεργατικά ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά προγράμματα αποτυπώνεται στην έκδοση «Canzoni Europee Infantili», Atene, 2017.

 

Πηγή


  • Bodossaki Lectures on Demand. Το BLOD είναι μια πρωτοβουλία του Ιδρύματος Μποδοσάκη που αποσκοπεί  στη διάδοση της επιστημονικής γνώσης και του πνευματικού προβληματισμού, μέσω του διαδικτύου.

 

Read Full Post »

Older Posts »