Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Archive for the ‘Ελεύθερο Βήμα’ Category

Μια επιστολή προς τον Δ. Τσώκρη που αναγγέλλει τον θάνατο του Θ. Κολοκοτρώνη


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Διαβάστε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα», σημείωμα του Οικονομολόγου και  Προέδρου της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού, Γιώργου Γιαννούση  με θέμα:

«Μια επιστολή προς τον Δ. Τσώκρη που αναγγέλλει τον θάνατο του Θ. Κολοκοτρώνη»

 

Τσώκρης Δημήτριος (1796 – 1875). Εξέχουσα στρατιωτική προσωπικότητα του 1821 και κατόπιν βουλευτής Άργους.

Στην εφημερίδα «Ακρόπολη» των Αθηνών, στις 9 Φεβρουαρίου 1901, δημοσιεύθηκε μια επιστολή που εγράφη στις 4 Φεβρουαρίου του 1843, από τον Α. Καρατάρα, κάτοικο Αθηνών, προς τον κουμπάρο του στο Άργος, «Κύριον Δημ. Τζιόκρην, Συνταγματάρχην», όπου του γνωστοποιεί τον θάνατο του Στρατηγού Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που έγινε το πρωί στις 11 η ώρα το πρωί της ίδιας ημέρας, 4 Φεβρουαρίου 1843, στην Αθήνα.

Η επιστολή αυτή, κιτρινισμένη και ξεθωριασμένη, βρέθηκε από τον Ιωάννη Βλαχογιάννη, από το αρχείο του οποίου το πήρε η εφημερίδα «Ακρόπολη» και το δημοσίευσε.

Τα δημοσίευμα αυτό, σε απόκομμα της εφημερίδας, το βρήκα μέσα στον – αδημοσίευτο μέχρι σήμερα – φάκελο που είχε φτιάξει ο Αργείος ιστορικός Δημήτριος Βαρδουνιώτης, μαζί με αρκετές εφημερίδες, κύρια τοπικές Άργους και Ναυπλίου, της εποχής (τέλος 1890 έως πρώτη δεκαετία 1900) και αφορούσαν όλα όσα δημοσιεύματα, είχαν σχέση με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και κύρια με την δημιουργία του ανδριάντα του στο Ναύπλιο. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ο Γέρο-Γιάννης Παπαγιαννόπουλος ή Δεληγιάννης (1738-1816), ο θρυλικός άρχοντας των Λαγκαδίων


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Φιλοξενούμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» άρθρο του κυρίου  Ηλία Γιαννικόπουλου, Δικηγόρου – Διδ. Πανεπ. Εδιμβούργου,  με τίτλο:

«Ο Γέρο Γιάννης Παπαγιαννόπουλος ή Δεληγιάννης (1738-1816), ο θρυλικός άρχοντας των Λαγκαδίων».

Στις 7 Φεβρουαρίου 1816, δολοφονήθηκε με δόλιο και άγριο τρόπο μέσα στο αρχοντικό του στα Λαγκάδια ο Γέρο Γιάννης Παπαγιαννόπουλος ή Δεληγιάννης, που είχε διατελέσει μοραγιάνης, δηλαδή προεστός των προεστών όλης της Πελοποννήσου επί 25 περίπου χρόνια συνεχώς! Ήταν πατέρας του Αναγνώστη Δεληγιάννη, του εθνομάρτυρα Θεοδωράκη, που πέθανε στην ειρκτή της Τριπολιτσάς το 1821, του στρατηγού και απομνημονευτή Κανέλλου και των άλλων.

Ένα μικρό μνημόσυνο στη μνήμη του είναι το παρόν σημείωμα, για να μη ξεχαστεί το όνομα και η προσφορά του στην πατρίδα, γιατί παρόλο που δεν πολέμησε για την ελευθερία της,  ως προύχοντας αυτός βοήθησε τους Έλληνες να παραμείνουν Έλληνες σε δύσκολες εποχές, όταν ήσαν ραγιάδες κάτω από τη χατζάρα ενός σκληρού και αδυσώπητου κατακτητή.

 

Ένας από τους παράγοντες που συνετέλεσαν στην επιβίωση του έθνους μας κάτω από τον οθωμανικό ζυγό ήταν και ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, το κοινοτικό σύστημα. Το σύστημα αυτό είχε καθιερωθεί από τους κατακτητές για τους δικούς τους σκοπούς (ευκολότερη κατανομή και είσπραξη των πολλών φόρων και δοσιμάτων), αλλά η ευφυΐα και η πολιτικότητα των Ελλήνων κατάφερε να το εκμεταλλευτεί προς όφελος των υποδούλων, καθιερώνοντας έτσι κάποια μορφή αυτονομίας και αυτοτέλειας.

Κάθε χωριό είχε τους προκρίτους του (Γέροντες, όπως λέγονταν), αυτοί εκλέγανε τους προκρίτους της επαρχίας τους και οι πρόκριτοι των 24 επαρχιών της Πελοποννήσου εκλέγανε δύο προεστούς, που λέγονταν μοραγιάνηδες. Αυτοί οι δύο μοραγιάνηδες, μαζί με δύο Τούρκους αξιωματούχους και τον Δραγουμάνο (Διερμηνέα), αποτελούσαν το πενταμελές Πελοποννησιακό Συμβούλιο του πασά στην Τριπολιτσά, που ήταν υπεύθυνο για όλα τα ζητήματα που απασχολούσαν τους σκλαβωμένους Έλληνες. Οι εκλεγμένοι αυτοί άρχοντες ήσαν μεν όργανα της τουρκικής διοίκησης, αλλά δεν έπαυαν να ανήκουν και αυτοί στην κατηγορία των ραγιάδων. Ιδιαίτερα οι δύο μοραγιάνηδες είχαν τιμές και δόξα, αλλά οι κεφαλές τους βρίσκονταν πάντοτε στη διάθεση των κατακτητών…

 

Πλατεία Ηρώων (Λαγκάδια Αρκαδίας) – Προτομή Κανέλλου Δεληγιάννη.

 

Ένας από τους επιφανέστερους προύχοντες της Πελοποννήσου ήταν ο Ιωάννης Παπαγιαννόπουλος ή Δεληγιάννης από τα Λαγκάδια, όπου και είχε γεννηθεί το 1738. (περισσότερα…)

Read Full Post »

«Αργειακή Γη» – Επιτακτική η ανάγκη της επανέκδοσής της


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Δημοσιεύουμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» πρόταση του Γενικού Γραμματέα της Αργολικής Βιβλιοθήκης κ. Αναστασίου Τσάγκου που αφορά στην επανέκδοση του Επιστημονικού και Λογοτεχνικού Περιοδικού «Αργειακή Γη» με τίτλο:

 

«Αργειακή Γη» – Επιτακτική η ανάγκη της επανέκδοσής της».

 

Το επιστημονικό και λογοτεχνικό περιοδικό, του οποίου ο ερευνητικός λόγος  πρόβαλε την ιδιαίτερη πατρίδα μας, το Άργος, αναστέλλεται επ’ αόριστον το 2013 ή μάλλον διακόπτετε βίαια χωρίς να υπάρξει ιδιαίτερος λόγος.

Όμως ο ερευνητικός λόγος, η λογοτεχνία και η μικροϊστορία του Άργους, πρέπει να ξαναπάρει μπρος όσο γίνεται πιο γρήγορα και αυτό το αξιόλογο από κάθε άποψη περιοδικό να ξανακυκλοφορήσει, για να μπορούν να φιλοξενούνται επιστημονικά άρθρα ή μελέτες,  σύντομα λογοτεχνικά κείμενα (ποιητικά ή πεζά) που να αφορούν άμεσα ή έμμεσα στην ιστορία και τον πολιτισμό της πόλης και των Δημοτικών  Διαμερισμάτων του Δήμου μας.

Η έκδοση ενός επιστημονικού και λογοτεχνικού περιοδικού για θέμα­τα που αφορούν στην ιστορία και τον πολιτισμό του τόπου, η θεμελίωση, μίας σύγχρο­νης Βιβλιοθήκης, όπως της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας & Πολιτισμού που θα μπορούσε να εξελιχτεί και σε Δημοτική, το όραμα ανάδειξης και προβολής της ιδιαίτερής μας πατρίδας, είναι υποχρέωση του Δήμου και θα πρέπει να εντάσσεται στις φιλοδοξίες κάθε Δημοτικής Αρχής.

 

Αργειακή Γη. Τεύχος 2, Δεκέμβριος, 2004. Στο εξώφυλλο εικονίζεται, θραύσμα κρατήρα με παράσταση της τύφλωσης του Πολύφημου (Αρχαιολογικό Μουσείο Άργους).

 

Ο αείμνηστος Οδυσσέας Κουμαδωράκης σημείωνε το 2015: Στα Διονύσια Άργους (14-5-2015) είπα κατ΄ ιδίαν στον κ. Δήμαρχο:

«Ντροπή για το Δήμο μας, να μην μπορούμε να εκδώσουμε την “Αργειακή Γη”, μια και ο Δήμαρχός μας επανεξελέγη με τόσα ποσοστά επιτυχίας!» Και αυτός μου απάντησε: «Αφού δεν υπάρχουν λεφτά!» Ήταν η τελευταία μας κουβέντα. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ομιλία στο Δαναό με θέμα: «Ο ιστορικός πυρήνας της Αργειακής μυθολογίας»


 

Ο Σύλλογος Αργείων «O Δαναός» έχει την τιμή και την ευχαρίστηση να σας αναγγείλει, ότι την Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2024  και ώρα 6.30  μ.μ. στην αίθουσα διαλέξεων του Συλλόγου, Αγγελή Μπόμπου 8, στο Άργος,  θα μιλήσει, ο φιλόλογος – συγγραφέας Αλέξης Τότσικας, με θέμα: «Ο ιστορικός πυρήνας της Αργειακής μυθολογίας».

 

Η αργειακή μυθολογία στηρίζεται σε τρεις κυρίως, μύθους: το μύθο του Ηρακλή, που  στο δεύτερο άθλο του σκότωσε τη λερναία Ύδρα, το μύθο του Ίναχου, που εγκαθίδρυσε την βασιλεία των Ιναχιδών στο Άργος και ο γιος του Φορωνέας δημιούργησε την πρώτη πόλη του Άργους, και το μύθο του Δαναού, που ήρθε από την Αίγυπτο με τις 50 κόρες του και έγινε βασιλιάς του Άργους.

 

Οι Δαναΐδες (1906). Τζον Γουίλιαμ Γουότερχαουζ (John William Waterhouse, 1849 – 1917).

 

Μέχρι το 19ο αιώνα όλοι πίστευαν ότι οι σχετικοί μύθοι ήταν απλά δημιουργήματα κάποιων ευφάνταστων μυθοποιών. Τα τελευταία χρόνια ανακαλύψαμε ότι οι αρχαίοι μύθοι έχουν ιστορικό πυρήνα και σηματοδοτούν γεωλογικές μεταβολές, οι οποίες συνέβησαν στον ελλαδικό χώρο πριν από πολλά χρόνια και διαμόρφωσαν το φυσικό χώρο, μέσα στον οποίο δημιουργήθηκαν οι παλαιότεροι οικισμοί της ιστορικής περιόδου. Οι συγκεκριμένοι τρεις μύθοι αποκαλύπτουν μεταφορικά τις συνθήκες με τις οποίες δημιουργήθηκε το Άργος, η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας και μία από τις αρχαιότερες πόλεις της Ευρώπης.

 

Αλέξης Τότσικας

 

Ο Αλέξης Τότσικας είναι φιλόλογος – συγγραφέας, πτυχιούχος της Φιλοσοφικής σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Γεννήθηκε στο Άργος. Από το 1976 ως το 1999 εργάστηκε ως εκπαιδευτικός στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση. Παράλληλα από το 1989 ως το 1992 εργάστηκε ως καθηγητής και στη Σχολή Επιμόρφωσης Λειτουργών Μέσης Εκπαίδευσης (ΣΕΛΜΕ) της Τρίπολης, όπου δίδαξε σε φιλολόγους της περιφέρειας Πελοποννήσου. Από το 1999 μέχρι σήμερα διευθύνει τα εκπαιδευτήρια «Αυτενεργώ», που ίδρυσε ο ίδιος στο Άργος.

Έχει εκδώσει σχολικά βιβλία για τα Αρχαία Ελληνικά, την Έκθεση και την Ιστορία του Γυμνασίου και του Λυκείου. Ασχολείται με τη Λαογραφία και την Τοπική Ιστορία και έχει γράψει σειρά σχετικών άρθρων και βιβλίων.

Έχει δημοσιεύσει ενδιαφέρουσες μονογραφίες και μελέτες στην Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού και σειρά άρθρων για επίκαιρα θέματα σε τοπικές εφημερίδες. Έχει πραγματοποιήσει πολλές ομιλίες με ειδικά ή γενικότερου ενδιαφέροντος θέματα.

 

Read Full Post »

«Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή» – Η τοπική ιστορία ως μηχανισμός ανάπτυξης κατά τα εθνικά και παγκόσμια πρότυπα πλην Άργους


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Δημοσιεύουμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» άρθρο του Δρ. Γεωργίου Κόνδη που αφορά στα εξαφανισθέντα ιστορικά αρχεία του Δήμου Άργους, με τίτλο:

«Ο 13ος Άθλος του Ηρακλή»

Η τοπική ιστορία ως μηχανισμός ανάπτυξης κατά τα εθνικά και παγκόσμια πρότυπα πλην Άργους

 

Θα ήταν άδικο να φορτώσουμε, με το καλημέρα της ανάληψης καθηκόντων, τη νέα Δημοτική Αρχή Άργους με τα «θέλω» μας και τα «πρέπει» μας. Όμως οι ενεργοί πολίτες έχουν την υποχρέωση και το δικαίωμα να υπενθυμίζουν, ιδιαίτερα για μια πόλη με την ιστορία του Άργους, την ύπαρξη μέσων και μηχανισμών που δεν δημιουργούν οικονομικό κόστος αλλά, αντίθετα, παράγουν πλούτο και ανυπολόγιστη θετική επήρεια στην προσωπικότητα της πόλης και συνολικά του Δήμου. Μετά από μια δεκαπενταετή περίοδο κατά την οποία η προσωπικότητα της πόλης έχασε και τα ελάχιστα ψήγματα πολιτιστικής ακμαιότητας που διέθετε κάτω από το βάρος της μικροαστικής απαιδευσίας και του πολιτιστικού αχταρμά που υποβίβασαν την πόλη σε επίπεδο… πανελλήνιου ανέκδοτου, χρειάζεται επειγόντως να θυμηθούμε τα αντίδοτα!

Αν μερικοί επιμένουμε να θεωρούμε τον πολιτισμό ως την κινητήρια δύναμη της αστικής/αυτοδιοικητικής ανάπτυξης (πράγμα αυτονόητο για κάθε σύγχρονη κοινωνία), είναι γιατί πρόκειται για το πεδίο από το οποίο εκκινούν όλα τα υπόλοιπα: κοινωνία, οικονομία, εκπαίδευση, τουρισμός.

 

Κωνσταντοπούλειο Μέγαρο. Όταν παραχωρήθηκε το 2012 στην Τουριστική Σχολή ΙΕΚ Πελοποννήσου «εξαφανίστηκαν» τα εναπομείναντα ιστορικά αρχεία της πόλης και η βιβλιοθήκη του δύσμοιρου Π. Κολιαλέξη που την είχε κληροδοτήσει στην πόλη του.

 

Η πόλη του Άργους, η αρχαιότερη πόλη της Ελλάδας και μια από τις αρχαιότερες στην Ευρώπη και τον κόσμο, στάθηκε διαχρονικά άτυχη! Κι αυτό γιατί όλες οι «διευθύνσεις» αυτού του ιστορικού χρυσορυχείου αποδείχτηκαν ανίκανες να μετατρέψουν τον χρυσό της πόλης, σε προϊόν ικανό να πλουτίσει πολιτισμικά, παιδευτικά, αισθητικά και οικονομικά τον κόσμο της.

Ένα από τα στοιχεία αυτού του χρυσού είναι τα Ιστορικά Αρχεία της πόλης. Γίνεται διεθνώς μεγάλη προσπάθεια και αποδίδεται μεγάλη σημασία στην ανάπτυξή τους. Δείτε το ρόλο που παίζουν τα δημοτικά ιστορικά αρχεία στην αδελφοποιημένη πόλη Abbeville, από την οποία δεν έχουμε αντιγράψει το παραμικρό, πέρα από τα ταξιδάκια αναψυχής των αυλικών του Αρχηγού.

Το Άργος, παρά το ιστορικό του βάθος και τη σημασία, είναι η μοναδική πόλη στην υφήλιο η οποία δεν διαθέτει ούτε μια σελίδα ιστορικού αρχείου. Όποιες υπάρχουν, οφείλονται σε ηρωικούς ρομαντικούς ερευνητές που συλλέγουν τεκμήρια της ιστορίας της πόλης και στο αποθετήριο της σημαντικής Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού. Στο Άργος, το έχω γράψει πολλές φορές τεκμηριωμένα, έγινε συνειδητή προσπάθεια καταστροφής κάθε τεκμηρίου της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας της πόλης. (περισσότερα…)

Read Full Post »

«Ένα απέραντο φρενοκομείο», γράφει ο Μητροπολίτης Αργολίδας Νεκτάριος


«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Διαβάστε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα», ένα επίκαιρο άρθρο του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αργολίδος κ. κ. Νεκταρίου με τίτλο:

 

«Ένα απέραντο φρενοκομείο»

 

Σεβασμιωτάτος Μητροπολίτης Νεκτάριος. Φωτογραφία: B&C, Μπουγιώτης – Ρασσιάς.

Πριν λίγες μέρες βρέθηκε κακοποιημένο ένα σκυλί στην Αράχωβα. Κινητοποιήθηκε η Αστυνομία, οι δικαστές, οι ζωόφιλες οργανώσεις, η τοπική κοινωνία.

Αν δεν κάνω λάθος έγινε και εκταφή του άτυχου ζώου για να μελετήσουν καλύτερα τα σημάδια της κακοποίησης και να βρουν τον ένοχο. Πάνω από δέκα μέρες ο σκύλος της Αράχωβας ήταν πρώτο θέμα στα Μ.Μ.Ε. Τις ίδιες μέρες μία αγέλη σκυλιών επιτέθηκε και κατασπάραξε κυριολεκτικά μια γυναίκα στη Βόρειο Ελλάδα μητέρα δύο ανήλικων παιδιών. Κι ενώ θα περίμενε κανείς ότι το θλιβερό αυτό γεγονός θα ήταν στην επικαιρότητα τουλάχιστον τις ίδιες μέρες όσες και του σκυλιού από την Αράχωβα, το θέμα την ίδια μέρα έκλεισε. Οι ζωοφιλικές οργανώσεις που κόπτονται με πάθος για τα δικαιώματα των ζώων, δεν βγήκαν να εκφράσουν ένα λόγο συμπάθειας για την ταλαίπωρη μητέρα, που τόσο άδικα και με τέτοιο φρικτό τρόπο έχασε τη ζωή της.

Το καλοκαίρι που μας πέρασε, η νέα κυβέρνηση που προέκυψε από τις εκλογές, μεταξύ των εξαγγελιών της ήταν και η δημιουργία Υπουργείου Οικογένειας. Είναι κάτι που δεχθήκαμε με πολλή χαρά και περιμέναμε τα μέτρα που θα στήριζαν την οικογένεια, η οποία βρίσκεται σε κρίση διαρκείας, πράγμα που έχει σοβαρότατες αρνητικές επιπτώσεις στην κοινωνία και στον τόπο μας.

Όποιοι αμφισβητούν αυτή την πραγματικότητα, ας κοιτάξουν βαθύτερα τα αίτια και τι κρύβεται πίσω από την τρομακτική αύξηση της νεανικής παραβατικότητας και εγκληματικότητας, των ναρκωτικών κ.λπ. (φίλος καθηγητής σε σχολείο των Αθηνών μου έλεγε, ότι παρακαλούν, αν συλλάβουν μαθητή με … σκονάκι, να είναι για το μάθημα και όχι… ναρκωτικής ουσίας). Τα μαχαιρώματα πλέον έχουν γίνει καθημερινό φαινόμενο, τόσο που αρχίσαμε να το συνηθίζουμε, όπως και τα καμένα δάση. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ο Νώντας Ρεντζής και η ζωγραφική μεταφορά της σφαγής του Άργους από τους Γάλλους στις 4 Ιανουαρίου 1833


 

 «Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Διαβάστε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα», άρθρο – αφιέρωμα του Οικονομολόγου και  Προέδρου της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού, Γιώργου Γιαννούση  με θέμα:

«Ο Νώντας Ρεντζής και η ζωγραφική μεταφορά της σφαγής του Άργους

από τους Γάλλους στις 4 Ιανουαρίου 1833»

 

Ο βραβευμένος από την «Unesco» για την προσφορά του στην τέχνη, Έλληνας λαϊκός ζωγράφος  Νώντας Ρεντζής, παρουσίασε πριν ένα μήνα, το νέο του έργο με τίτλο: «Η σφαγή του Άργους από τους Γάλλους». Ο ζωγράφος εμπνεύστηκε τη σύνθεση από το άρθρο του Γ. Γιαννούση, Προέδρου της Αργολικής Αρχειακής Βιβλιοθήκης Ιστορίας και Πολιτισμού. Το έργο παρουσιάστηκε μαζί με άλλα έργα του καλλιτέχνη στο μουσείο Εθνικής Αντίστασης του Δήμου Ηλιούπολης Αττικής, στην αίθουσα που είναι αφιερωμένη στα έργα του.

Το συνοδεύει δε με το παρακάτω κείμενο:

«Η Σφαγή του Άργους από τους Γάλλους».

 

Η Σφαγή του Άργους από τους Γάλλους, έργο του λαϊκού ζωγράφου Νώντα Ρεντζή. Λάδι σε καμβά, 0,70 Χ 100 εκ., 2023.

 

Στις 4 Ιανουαρίου του 1833, λίγες μέρες προτού έρθει ο Όθωνας στη χώρα μας, Γάλλοι στρατιώτες, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Στοφέλ, διέπραξαν μια μοναδικής αγριότητας σφαγή στην πόλη του Άργους.

Περισσότεροι από 250 πολίτες σκοτώνονται μέσα σε 4 ώρες.

Τα αίτια της τραγωδίας αυτής, πρέπει να αναζητηθούν στις δράσεις των αλληλοσπαρασσόμενων πολιτικών κομμάτων (φατριών) μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια, που είχαν μετατρέψει την Πελοπόννησο σε πεδίο εμφύλιων συγκρούσεων. Κυριαρχούσε, με τη βοήθεια του γαλλικού στρατού, το Γαλλικό κόμμα του Κωλέττη, το οποίο εμφάνιζε τον Θ. Κολοκοτρώνη και τους οπλαρχηγούς συντρόφους του ως στασιαστές, επικίνδυνους για τον αναμενόμενο νεαρό βασιλιά και την αντιβασιλεία. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Αργο-πορεία


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Δημοσιεύουμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» μια πραγματικά ενδιαφέρουσα ανακοίνωση – πρόταση που αφορά στην πόλη του Άργους. Ένα στρατηγικό σχέδιο για τα επόμενα 50 χρόνια, μια μακροχρόνια Στρατηγική, που θα αλλάξει το πρόσωπο της και θα την καταστήσει πόλη ευρωπαϊκής αναγνωρισιμότητας  με ενεργειακή, περιβαλλοντική και κοινωνική προστιθέμενη αξία για τους κατοίκους, τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες.

 

 Δήμος Άργους – 50 χρόνια ζωής

 

 Οι τελευταίες δημοτικές εκλογές έγιναν με τη συμπλήρωση 50 χρόνων από τη μεταπολίτευση του 1974. Στα 50 αυτά χρόνια στο δήμο Άργους αναδείχτηκαν με δημοκρατικές διαδικασίες 7 συνολικά δήμαρχοι. Καθένας απ’ αυτούς υπηρέτησε την πόλη  και προσπάθησε να την κάνει καλύτερη με βάση τις φιλοδοξίες και το πρόγραμμά του. Χρήσιμο είναι με τη συμπλήρωση μισού αιώνα να αποτυπωθεί το αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών και η προσφορά του κάθε δημάρχου. Μόνο έτσι μπορεί κανείς να εκτιμήσει αν η πόλη του Άργους προόδευσε, οπισθοδρόμησε ή έμεινε στάσιμη. Και, κυρίως, να βάλλει τους στόχους και να καταστρώσει τη στρατηγική για την πορεία της πόλης για τα επόμενα 50 χρόνια.

Πρώτος Δήμαρχος Άργους μετά τη μεταπολίτευση την τετραετία 1975-78 διετέλεσε ο Δημήτριος Μπόνης. Εκείνο που άφησε παρακαταθήκη στην πόλη ήταν το Πάρκο «Μπόνη», ένα άλσος έκτασης ενός οικοδομικού τετραγώνου απέναντι από τα Δικαστήρια και ανατολικά των Στρατώνων Καποδίστρια με όργανα παιδικής χαράς, που αποτελεί μέχρι σήμερα  έναν από τους μεγαλύτερους χώρους πρασίνου στο κέντρο της πόλης. Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι το συγκεκριμένο έργο δημιουργήθηκε το 1982 με προσωπική δωρεά του συγκεκριμένου ανθρώπου. Το προσέφερε, δηλαδή, ως ευεργέτης της πόλης μετά τη θητεία του και δεν το δημιούργησε ως Δήμαρχος.

Ακολούθησε ο Γεώργιος Πειρούνης (1979-1986). Επί δημαρχίας του ιδρύθηκε το ΚΑΠΗ στην οδό Τημένου, που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Λειτούργησαν οι κατασκηνώσεις Φαρμακά («Κατασκηνώσεις Πειρούνη»), που μερικά χρόνια αργότερα εγκαταλείφθηκαν και τα τελευταία χρόνια γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια εκσυγχρονισμού και επαναλειτουργίας τους από το σημερινό μητροπολίτη Αργολίδας Νεκτάριο. Δημιουργήθηκε το «γήπεδο Πειρούνη» δίπλα στο Νέο Κόσμο, που σήμερα έχει εγκαταλειφθεί, ασφαλτοστρώθηκαν πολλοί αγροτικοί δρόμοι και επεκτάθηκε το δίκτυο ύδρευσης στο Ν. Κόσμο και στα Κατσικάνια με τη δημιουργία δεξαμενής στο Κάστρο του Άργους.

Ακολούθησε ο Δημήτριος Παπανικολάου, που εξελέγη Δήμαρχος το 1986, επανεξελέγη το 1990 και το 1994 και υπήρξε από τους μακροβιότερους Δημάρχους της πόλης. Στη διάρκεια της θητείας του δημιούργησε το βιολογικό καθαρισμό, που εξυπηρετεί την πόλη μέχρι σήμερα. Αποκατέστησε το κτίριο των στρατώνων Καποδίστρια και άλλα διατηρητέα κτίρια, έκανε ανάπλαση της κεντρικής πλατείας και του εμπορικού κέντρου της πόλης με πεζοδρομήσεις οδών (Ελ. Βενιζέλου, Παν. Τσαλδάρη και Μιχ. Στάμου) και ανάπλασε την παραλία Τημενίου. Σημαντικό έργο του ήταν η δημιουργία της κεντρικής λαχαναγοράς στο δρόμο της Ν. Κίου, όπου μεταφέρθηκε το χονδρεμπόριο αγροτικών προϊόντων, που μέχρι τότε γινόταν στον αύλειο χώρο των στρατώνων, και λειτουργεί μέχρι σήμερα με 35 καταστήματα και προαύλιο χώρο 20 στρεμμάτων. Δεν υποστήριξε όμως και δεν υλοποίησε τον πολεοδομικό σχεδιασμό του νόμου «Τρίτση»το 1983. Συμμερίστηκε τις αντιδράσεις των ιδιοκτητών οικοπέδων, γιατί ο νόμος αφαιρούσε το 38% του συνολικού εμβαδού των οικοπέδων, που θα εντάσσονταν στο σχέδιο πόλης, για τη χάραξη νέων δρόμων και κοινόχρηστων χώρων.

Τις επόμενες τρεις τετραετίες εξελέγησαν Δήμαρχοι στο Άργος ο Νικόλαος Κολιγλιάτης (1998-2002), ο Δημήτρης Πλατής (2002-2006) και ο Βασίλειος Μπούρης (2006-2010) με μια τετραετία ο καθένας. Κανένας από τους τρεις όμως δεν κατόρθωσε να αφήσει ως παρακαταθήκη στην πόλη αξιομνημόνευτο και σημαντικό έργο. Παρά τις φιλοδοξίες τους περιορίστηκαν στη διαχείριση των προβλημάτων του Δήμου και δεν κατάφεραν να κάνουν ένα έργο, που να φέρει τη σφραγίδα τους.

Τις  εκλογές του 2010, του 2014 και του 2019 κέρδισε ο Δημήτριος Καμπόσος και με 3 συνεχόμενες θητείες αναδείχτηκε ο μακροβιότερος δήμαρχος του Άργους των τελευταίων 50 χρόνων. Έργο της θητείας του ήταν η ανάπλαση του κέντρου της πόλης, που άλλαξε εν πολλοίς την ανάπλαση του Παπανικαλάου και, πιθανότατα, θα αλλάξει από κάποιον επόμενο δήμαρχο τα επόμενα χρόνια. Προσπάθησε να εξωραΐσει την πόλη με την προσθήκη κάποιων αγαλμάτων, τα οποία κάποια στιγμή μπορούν να αντικατασταθούν. Άφησε όμως και δύο σημαντικά έργα. Την αίθουσα εκδηλώσεων «Μέγας Αλέξανδρος» και το κολυμβητήριο στην οδό Κορίνθου έξω από την πόλη. Αυτά τα έργα θα μείνουν ως παρακαταθήκη στην πόλη και δύσκολα θα τα αμφισβητήσει κάποιος.

 

Άργος, Μάρτιος, 2018. Φωτογραφία: Jana Janina.

 

Ο απολογισμός της 50ετίας

 

 Ποιος είναι ο ουσιαστικός απολογισμός της 50ετίας; Η πόλη του Άργους έμεινε στάσιμη, αν δεν υποβαθμίστηκε, πληθυσμιακά. Στην απογραφή του 1971 ο Δήμος Άργους με τα κοντινά χωριά (Άκοβα, κεφαλάρι, Κόκλα, Τημένιο) είχε 19.878 κατοίκους, ενώ ο Δήμος Ναυπλίου 9.320 κατοίκους. Στην απογραφή του 2021 η δημοτική κοινότητα Άργους μαζί με το Κεφαλάρι εμφανίζουν πληθυσμό 22.730 κατοίκων και η δημοτική ενότητα Ναυπλίου 19.375 κατοίκους. Το Ναύπλιο δηλαδή υπερδιπλασίασε τον πληθυσμό του, ενώ ο πληθυσμός του Άργους αυξήθηκε μόνο κατά 1,14%! Δεν αναπτύχθηκε τουριστικά σε αντίθεση με το γειτονικό Ναύπλιο, που η τουριστική του ανάπτυξη εκτοξεύτηκε. Βασική αιτία της πληθυσμιακής καχεξίας του Άργους η επιλογή του δημάρχου Δημήτρη Παπανικολάου να συνταχθεί με τους ιδιοκτήτες οικοπέδων το 1983 και να μην επεκτείνει το σχέδιο πόλης στο νότιο τμήμα του Άργους. Αποτέλεσμα αυτής της κομβικής επιλογής του ήταν να ανακοπεί η πολεοδομική ανάπτυξη της πόλης και από τη δεκαετία του 1990 μεγάλος αριθμός Αργείων να εγκατασταθεί στο γειτονικό Ναύπλιο, όπου επί δημαρχίας Γεωργίου Τσούρνου εφαρμόστηκε ο νόμος Τρίτση, δημιουργήθηκε η νέα πόλη δίπλα στην παλαιά, που διατηρήθηκε και εξωραΐστηκε, με αποτέλεσμα το Ναύπλιο να γνωρίζει μέχρι σήμερα μεγάλη οικιστική, τουριστική και οικονομική ανάπτυξη. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Αδελφοποίηση Άργους – Abbeville


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Φιλοξενούμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» το ιστορικό της αδελφοποίησης του  Άργους με τη Γαλλική πόλη – Abbeville, όπως το αποτυπώνει η κυρία Λιάνα Λημνιούδη, η οποία το έζησε από κοντά και δραστηριοποιήθηκε σε όλη την εξέλιξή του.

 

«Αδελφοποίηση Άργους – Abbeville – Ιστορικό»

 

Η αδελφοποίηση του Άργους με την Abbeville θεσμοθέτησε την ήδη υπάρχουσα συνεργασία του  παραρτήματος του Γαλλικού Ινστιτούτου στο Άργος, και του κολλεγίου Millevoye της Abbeville.

Δεδομένων των κοινών  που υπήρχαν ανάμεσα στο Άργος και στην Αbbeville,[1] όπως ο περίπου ίδιος αριθμητικά πληθυσμός, ίδιοι επαγγελματικοί τομείς, όπως η υφαντουργία που ήκμασε και στις δύο πόλεις, σημαντικό ιστορικό παρελθόν και άλλα, ακόμα και ίση απόσταση από την πρωτεύουσα με όσα αυτό συνεπάγεται, αλλά κυρίως με τις θετικές εμπειρίες των ανταλλαγών οι οποίες είχαν προηγηθεί, αποφασίσθηκε από τους δύο Δήμους να προχωρήσουν σε μια πιο οργανωμένη μορφή των σχέσεων, όπως αυτή της αδελφοποίησης.

 

Διοικητικός χάρτης της Γαλλίας, η Αμπεβίλ (με τη σήμανση).

 

Η Abbeville ως μια πόλη, που βρίσκεται σε κομβικό σημείο της Γαλλίας ιστορικά  και εμπορικά, και με ανάπτυξη περίπου όμοια μ’ αυτή του Άργους, αποτελούσε εξαιρετική ευκαιρία για να γνωρίσουν οι πολίτες των δύο πόλεων – κυρίως οι νέοι – μια άλλη μορφή της Ευρωπαϊκής κουλτούρας, όπως αυτή εκφράζεται σε μια επαρχιακή πόλη.

Με το σκεπτικό ότι πολλά θα είχε να συνεισφέρει στη  δημιουργία,

– μιας σωστής  αντίληψης για την καταγωγή και την εξέλιξη του Ευρωπαϊκού πολιτισμού

– κοινών και αναγνωρίσιμων κωδίκων σκέψης

– ανοιχτών οριζόντων σε αντιλήψεις και νεωτερισμούς,

– διόδων επικοινωνίας και ανταλλαγής εμπειριών και δεξιοτήτων, αλλά κυρίως

– ενός πνεύματος αλληλεγγύης και φιλίας

προχώρησε η αδελφοποίηση με τη σύσταση της Επιτροπής Αδελφοποίησης στην οποίας συμμετείχαν εκπρόσωποι από τους σημαντικότερους φορείς του Άργους.

 

Η κεντρική πλατεία της Αμπεβίλ.

 

Η Δημοτική βιβλιοθήκη της Αμπεβίλ.

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Η Παναγία στην Νεοελληνική Ποίηση 


 

«Ελεύθερο Βήμα»

Από την Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού.

 Η Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας και Πολιτισμού, δημιούργησε ένα νέο χώρο, το «Ελεύθερο Βήμα», όπου οι αναγνώστες της θα έχουν την δυνατότητα να δημοσιοποιούν σκέψεις, απόψεις, θέσεις, επιστημονικά άρθρα ή εργασίες αλλά και σχολιασμούς επίκαιρων γεγονότων.

Φιλοξενούμε σήμερα στο «Ελεύθερο Βήμα» ομιλία του κυρίου  Ηλία Γιαννικόπουλου με τίτλο:

 

«Η Παναγία στην Νεοελληνική Ποίηση»

 

Είναι ακόμα νωπές στη μνήμη μας οι εξαίσιες μελωδίες με τις οποίες η Εκκλησία μας έψαλε την Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου. Στα χωριά και στις πόλεις, σε μεγαλοπρεπείς ναούς και ταπεινά ξωκκλήσια, σε πλούσια ή ταπεινά μοναστήρια, χιλιάδες λαού συνέρρευσαν για να τιμήσουν το Άγιο πρόσωπο της Παναγίας και να προσευχηθούν στη χάρη Της. Όπως εκ περάτων της γης μαζεύτηκαν οι απόστολοι και οι άγγελοι για να συνοδεύσουν τη μετάσταση της Παρθένου από την επίγεια ζωή στην αιώνια, έτσι και οι πιστοί σε όλες τις γωνιές της πατρίδας μας μαζεύτηκαν για να ανυμνήσουν με κατάνυξη και ευλάβεια την «Πλατυτέρα των Ουρανών».

Η Παναγία, το αγλάϊσμα της Ορθοδοξίας, η τιμιωτέρα των Χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ, το αμάραντο ρόδο της πίστης μας, έχει καταστεί η σημαντικότερη και προσφιλέστερη μορφή και παρουσία στην ψυχή του πιστού λαού μας. Όχι μόνο ως «σκεύος εκλογής» του Θεού, η οποία με άκρα ταπεινοσύνη βοήθησε στην πραγματοποίηση του σχεδίου της θείας οικονομίας για τη σωτηρία των ανθρώπων με τη Γέννηση του Χριστού, αποτελώντας έτσι την ιερή κλίμακα που ενώνει τα επίγεια με τα ουράνια, αλλά και ως μεσίτρια και πρέσβειρα στο μονογενή Της, καθώς επίσης ως σκέπη, καταφυγή και βοηθός κάθε πιστού χωριστά και του ελληνισμού γενικότερα. Από τα παλιά χρόνια μέχρι σήμερα, η Παναγία ήταν η Υπέρμαχος Στρατηγός του ελληνικού Γένους.

Η εικόνα της Παναγίας του Ακάθιστου Ύμνου (1700), «του εν ιεροδιακόνοις ελαχίστου Στεφάνου Τζανκαρόλου Κρητός κόπος».

Η Παναγία είναι η αγαπημένη του λαού μας, γιατί είναι προστάτιδα των φτωχών, των κατατρεγμένων και των ορφανών, η παρηγορήτρα των ασθενών, των πονεμένων και των θλιμμένων. Η Παναγία είναι η πρόθυμη αποδέκτρια των αυθόρμητων ικεσιών και επικλήσεων των ανθρώπων σε κάθε στιγμή ανάγκης και κινδύνου. «Παναγία μου», αναφωνούμε σχεδόν όλοι από ένστιχτο σε τέτοιες περιστάσεις και σ’ αυτήν προστρέχουμε, ως μεγάλη και στοργική Μητέρα.

Ως Θεοτόκο και Αειπάρθενο, ως μητέρα των όλων, ως προστάτιδα των αδυνάτων, ως Υπέρμαχο στρατηγό και ως σκέπη της πατρίδας μας, δηλαδή όπως ακριβώς τη βλέπει και την «βιώνει» καθημερινά ο απλός λαός, έτσι είδαν και τραγούδησαν την Παναγία και οι Έλληνες ποιητές. Αμέτρητα είναι τα ποιητικά αριστουργήματα που αφιέρωσαν στην Παναγία οι θεόπνευστοι ψαλμωδοί της Εκκλησίας μας. Αυτά όμως δεν θα μας απασχολήσουν εδώ. Εδώ θα ασχοληθούμε μόνο με την έντεχνη προσωπική «κοσμική» ελληνική ποίηση.

Ήδη από τις αρχές του 18ου αιώνα νεοέλληνες ποιητές αφιερώνουν ποιητικές δημιουργίες τους στην Παναγία. Μάλιστα η πρώτη συλλογή προσωπικής ποίησης που διαθέτουμε, φέρει το χαρακτηριστικό τίτλο «Άνθη ευλαβείας» και είναι αφιερωμένη στη Θεοτόκο. Εκδόθηκε στη Βενετία το 1708 και οφείλεται στους φοιτητές του περίφημου Φλαγγινιανού Ελληνομουσείου, που είχε ιδρυθεί στη Βενετία το 1664. Είναι το σονέτο «Εις την μετάστασιν της Πανάγνου» του σπουδαστή του Ελληνομουσείου Φραγκίσκου Κολομπή. (περισσότερα…)

Read Full Post »

« Newer Posts - Older Posts »