Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Έκθεση’

Έκθεση αρχειακού υλικού: «Το Κάστρο» του Παραλίου Άστρους και η οικογένεια Ζαφειρόπουλου


 

Ο νεοσύστατος Όμιλος  Μελέτης Ιστορίας, Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, που δραστηριοποιείται στο Παράλιο Άστρος, με την επωνυμία «ΠΥΡΑΜΙΑ», διοργανώνει έκθεση αρχειακού υλικού με τίτλο: «Το Κάστρο» του Παραλίου Άστρους και η οικογένεια Ζαφειρόπουλου. Η έκθεση περιλαμβάνει αρχειακά κείμενα, όπως σώζονται στις μέρες μας, που αφορούν στην δραστηριότητα των αδελφών Ζαφειρόπουλων στην ευρύτερη περιοχή του Παραλίου Άστρους και παρέχουν σημαντικότατες πληροφορίες για τη μορφή και τη χρησιμότητα του Φρουρίου στην κορυφή του Λόφου «Νησί», στον αγώνα της ανεξαρτησίας.

 

«Το Κάστρο» του Παραλίου Άστρους

«Το Κάστρο» του Παραλίου Άστρους

 

Για πρώτη φορά παρουσιάζεται μια πλήρης εικόνα της ιστορίας αυτού του τόπου, τόσο στα χρόνια της επανάστασης, όσο και κατά τα πρώτα χρόνια του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους.  Η Έκθεση θα διαρκέσει από τις 2 έως τις 11 Αυγούστου και οι ώρες λειτουργίας της θα είναι από τις 20:00 έως τις 23:00 καθημερινά στο Δημοτικό Σχολείο Παραλίου Άστρους. Στο τέλος της έκθεσης θα γίνει η προβολή της ταινίας, Et in Arcadia ego, Πατρίδα είναι η παιδική ηλικία,  και θα ακολουθήσει συζήτηση με το σκηνοθέτη Αλέκο Παπαηλιού. 

 

Το Κάστρο του Παραλίου Άστρους

 

Το Κάστρο του Παραλίου Άστρους

Το Κάστρο του Παραλίου Άστρους

Στο Παράλιο Άστρος και στην νότια κορυφή του λόφου (νησί) που δεσπόζει του λιμανιού, υπάρχει κάστρο από τα χρόνια της φραγκοκρατίας. Το έχτισε το 1256 μ.Χ. ο πρίγκιπας Γουλιέλμος Βιλεαρδουινός (Castello della estella όπως το ονόμαζε) και διέμενε σ’ αυτό ο Ενετός Διοικητής. Στα μεταγενέστερα χρόνια της Τουρκοκρατίας το κάστρο διαμορφώθηκε σε ισχυρό αμυντικό συγκρότημα. Έχει τετράπλευρη κάτοψη και διατηρεί μεγάλο τμήμα του οχυρωματικού περιβόλου και έναν από τους οχυρούς του πύργους. Σώζονται επίσης δύο εξωτερικές πύλες του κάστρου.

Τον 18ο αιώνα, τρεις αδελφοί, οι αδελφοί Ζαφειρόπουλοι, εύποροι έμποροι στο εξωτερικό, επέστρεψαν στην ιδιαίτερη πατρίδα τους για να αγωνιστούν κατά των Τούρκων και οικοδόμησαν στο χώρο του τρεις κατοικίες, διαμορφώνοντας παράλληλα το εσωτερικό του. Οι κατοικίες αυτές είναι χαρακτηριστικά δείγματα της προεπαναστατικής αρχιτεκτονικής της περιοχής και σώζονται μέχρι σήμερα, οι δύο πρώτες σε ημιερειπωμένη και η τρίτη σε ερειπωμένη κατάσταση. Το κάστρο είναι επισκέψιμο όλο το χρόνο.

Σε παρακείμενο ύψωμα διακρίνονται τμήματα από τείχος κλασικών χρόνων. Σύμφωνα με την επικρατούσα άποψη, πρόκειται για τείχος οχύρωσης που ξεκίνησαν να χτίζουν οι Αιγινίτες οι οποίοι μετοίκησαν στην περιοχή, αλλά τελικά το άφησαν ημιτελές. Στο σημείο αυτό οδηγεί μονοπάτι.

Μεταξύ του ποταμού Τάνου και του Φρουρίου του Παραλίου Άστρους βρίσκεται το Γένεον Πεδίον όπου το 541 π.Χ. έγινε η μάχη των Λογάδων (εκλεκτών) μεταξύ Αργείων και Λακεδαιμονίων για την κατάκτηση της εύφορης πεδιάδας της Θυρέας.

Πηγή: Δήμος Βόρειας Κυνουρίας

 

Read Full Post »

Τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα (1833-1862) – Έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη Ναυπλίου με την ευκαιρία των 150 χρόνων της Ναυπλιακής Επανάστασης 


  

Το Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου  παρουσιάζει την  έκθεση με τίτλο «Τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα» (1833-1862), από τις  12 Οκτωβρίου  2012 έως τις 30 Ιανουαρίου 2013,  στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Δήμου Ναυπλιέων για τα 150 χρόνια από τη Ναυπλιακή Επανάσταση (1 Φεβρουαρίου–8 Απριλίου1862).

Η έκθεση σκιαγραφεί την ιστορική περίοδο από την άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο, πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, έως την έξωση του βασιλιά (Οκτώβριος 1862) και εστιάζει σε βασικά χαρακτηριστικά της νεότερης εικονογραφίας του Ναυπλίου, με βασικό άξονα την οπτική των ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών σε σχέση με τα γεγονότα που σημάδεψαν την οθωνική περίοδο…

 

Δοξαστικό πορτρέτο του Όθωνα

 

Η Ελλάδα ως ιστορική και πολιτική οντότητα στην Ευρώπη στα τέλη του 18ου αιώνα, στο πλαίσιο του Διαφωτισμού και του νέου ενδιαφέροντος για την κλασική αρχαιότητα που εκδηλώνεται την εποχή εκείνη, και ο φιλελληνισμός ως χαρακτηριστικό της ρομαντικής εποχής γοήτεψαν τον βαυαρό πρίγκιπα Λουδοβίκο που ήταν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος σε ζητήματα τέχνης και καλλιτεχνών και δεν παρέλειψε να εκμεταλλευτεί την ευκαιρία να διαπραγματευτεί όσο το δυνατόν πιο ευνοϊκές προϋποθέσεις για το γιο του, Όθωνα μετά τη Συνθήκη του Λονδίνου (3 Φεβρουαρίου 1830) για το θρόνο της Ελλάδας.

Το 1832 ο πρίγκιπας Otto von Wittelsbach, ο γνωστός μας Όθων, ο δευτερότοκος γιος του βασιλέως της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α΄, εστέφθη βασιλεύς του νεοσύστατου ελληνικού κράτους που γνώρισε την απελευθέρωση έπειτα από τέσσερις αιώνες υποταγής στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ο βασιλεύς Όθων και η σύζυγός του  Αμαλία ( Amalia  von Oldenburg) εκθρονίστηκαν και έφυγαν από την Ελλάδα το 1862. Το βασιλικό ζεύγος φεύγει αλλά λίγο πριν έχει διοριστεί καθηγητής στη Σχολή Καλών Τεχνών ο Νικηφόρος Λύτρας ενώ αρχίζουν να επιστρέφουν οι σπουδαγμένοι στο Μόναχο Γύζης, Ιακωβίδης κ.α. που κυριαρχούν στην καλλιτεχνική ζωή  της Ελλάδας ως τις αρχές  του 20ου αιώνα.

 

Αμαλία, Βασίλισσα της Ελλάδας. Λιθογραφία. Συλλογή Καθηγητή Ιωάννη Καράκωστα.

 

Η έκθεση περιλαμβάνει χαρακτικά και ζωγραφικά έργα με παραστάσεις από την αναχώρηση του νεαρού Όθωνα από την Αυλή του Μονάχου, την άφιξή του στο Ναύπλιο, πορτρέτα του Όθωνα και της Αμαλίας, πορτρέτα της Αντιβασιλείας του Όθωνα, οχτώ φορεσιές επωνύμων κυριών της Αυλής της Αμαλίας, έργα που αναφέρονται στα γεγονότα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, φωτογραφικό υλικό και ζωγραφικά έργα των πρωταγωνιστών της Ναυπλιακής Επανάστασης, λιθογραφία της έξωσης των πρώτων βασιλέων, το τραπέζι, στο οποίο υπογράφτηκε το διάταγμα της έξωσης το 1862 και γελοιογραφίες που αναφέρονται στο θέμα του ανταγωνισμού των Δυνάμεων για την εξουσία στην Ελλάδα.

 

Νύχτα, 3ης Σεπτεμβρίου 1843. Φανταστικός πινάκας αγνώστου ζωγράφου της εποχής. Ο ζωγράφος παρουσιάζει σε πρώτο πλάνο το συνταγματάρχη Δημήτριο Καλλέργη έφιππο έξω από τα ανάκτορα, να ζητά Σύνταγμα, από το βασιλέα Όθωνα και την Αμαλία. (Συλλογή Λάμπρου Ευταξία)

 

Στην έκθεση εκτός από έργα της Εθνικής Πινακοθήκης παρουσιάζονται χαρακτικά της πλούσιας συλλογής του Καθηγητή της Νομικής και τ. Αντιπρύτανη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Ιωάννη Καράκωστα, χαρακτικά και ζωγραφικά έργα που ευγενικά μας παραχωρήθηκαν από το Εθνικό Ιστορικό Μουσείο Αθηνών και το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Ίδρυμα Βούρου – Ευταξία, έργα από τις συλλογές ζωγραφικών και χαρακτικών έργων του Μουσείου Μπενάκη, ενδυμασίες από το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα «Β. Παπαντωνίου», έργα από τις συλλογές του Δήμου Ναυπλίου, του Δικηγόρου κ. Κωνσταντίνου Καράπαυλου και του κ. Ιωάννη Σπηλιωτάκη καθώς και φωτογραφικό υλικό από τη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.

 

Πρωταγωνιστές της Ναυπλιακής Επανάστασης

 

Το Παράρτημα Ναυπλίου της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου, διοργανώνει αυτή την έκθεση με την πεποίθηση πως το μέλλον του ελληνικού έθνους διασφαλίζεται, πάνω απ όλα, με την αυτογνωσία, η οποία προϋποθέτει γνώση της ιστορίας και εμπέδωση της ιστορικής μας ταυτότητας.

  

Η Νεότερη Ελληνική Ιστορία και τα γεγονότα  που τη διατρέχουν μέσα από έργα τέχνης της εποχής τους

  

Ρομαντισμός και επανάσταση συνιστούν τα δύο κύρια χαρακτηριστικά του πρώτου μισού του 19ου αιώνα, μιας εποχής έντονων ιστορικο-κοινωνικών ανακατατάξεων. Η Ελληνική επανάσταση χαιρετίστηκε με ενθουσιασμό από τις φιλελεύθερες συνειδήσεις και δέχτηκε τη βοήθεια ενός δυναμικού κινήματος, του φιλελληνισμού.

Το κίνημα του φιλελληνισμού βρήκε ζωηρή απήχηση στους κύκλους των Γερμανών καλλιτεχνών, γεγονός που οφείλεται στις σχέσεις που αναπτύχθηκαν ανάμεσα στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος και στο κρατίδιο της Βαυαρίας, χάρη στο ενδιαφέρον του νεαρού διαδόχου του βαυαρικού θρόνου Λουδοβίκου Α΄.

 

Δοξαστικό πορτρέτο του Λουδοβίκου Α΄ της Βαυαρίας. Λιθογραφία, Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

 

Από την πρώτη βαυαρική αποστολή στην Ελλάδα το 1826 και καθ’ όλη την οθωνική περίοδο ένας σημαντικός αριθμός Γερμανών καλλιτεχνών ανέλαβε μεγάλες παραγγελίες για εικονογραφικά σύνολα με θέμα τη σύγχρονη Ελλάδα. Το έργο που παρήγαγαν αυτή την εποχή, και ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της πρώτης οθωνικής περιόδου (1833-1843), κρίνεται σήμερα ως εξαιρετικά σημαντικό τόσο από ιστορική, όσο και από καλλιτεχνική άποψη. Η ιστορική τους σημασία κρίνεται σπουδαία, καθώς οι ξένοι καλλιτέχνες προχώρησαν στην αποτύπωση σημαντικών γεγονότων της εποχής.

 

Το γραφείο του βασιλιά Όθωνα στο Ναύπλιο. Υδατογραφία του A.Haubenschmid. Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

 

Στο Ναύπλιο και στην Αθήνα καταφθάνουν εξέχοντες ζωγράφοι, άλλοι να εκτελέσουν ζωγραφικές παραγγελίες του Λουδοβίκου (Peter von Hess, Carl Rottmann, Ludwig Lange, C.Schraudolph, J.Kranzberger) και άλλοι ως μέλη της συνοδείας του Όθωνα (J.Petzl, C.Perlberg) με σκοπό να γνωρίσουν τη χώρα και να μελετήσουν τα ήθη της. Το έργο τους αποδίδει την εικόνα της σύγχρονης Ελλάδας σύμφωνα με το πνεύμα της ζωγραφικής Biedermeier.

Χωρίς αμφιβολία ο Peter von Hess (1792-1871) υπήρξε ο σημαντικότερος εικονογράφος της Ελληνικής Επανάστασης και των πρώτων χρόνων του νεαρού κράτους. Μέλος της συνοδείας του νεαρού Όθωνα, ο Hess έφτασε το 1832-1833 στην Ελλάδα με αποστολή να προετοιμάσει σχέδια για έναν κύκλο θεμάτων από τη νεότερη ελληνική ιστορία, που θα τοποθετούνταν σε αίθουσα των Ανακτόρων στο Μόναχο.

 

Η άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο. Όθωνος του ά Βασιλέως της Ελλάδος απόβασις εις Ναυπλίαν. Peter Von Hess.

 

Ο Peter von Hess με τον διεισδυτικό του νατουραλισμό επιδίωξε να περιγράψει τα ιστορικά γεγονότα με ακρίβεια και πιστότητα. Δεν παρέλειψε, ωστόσο, σαν γνήσιος εκπρόσωπος της ρομαντικής σχολής, να προσδώσει ηρωικό τόνο και ιδεαλιστική χροιά στα πρωταγωνιστικά πρόσωπα της πρόσφατης ιστορίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο μεγάλων διαστάσεων πίνακας (265,5 x 415 εκ.) του Hess «Η υποδοχή του βασιλιά Όθωνα στο Ναύπλιο», ο οποίος οργανώνεται σχεδόν θεατρικά. Οι ανεκδοτολογικές και γραφικές λεπτομέρειες με τον εξωτισμό τους – φορεσιές, όπλα και ζώα – συνδέουν τον πίνακα με τα περιηγητικά και φιλελληνικά εικαστικά έργα, τα οποία είχαν μεγάλη απήχηση και διάδοση στην Ευρώπη.

Όθων, λιθογραφία, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

Αμέσως, λοιπόν, μετά την έλευση των Βαυαρών στην Ελλάδα, δόθηκε το εναρκτήριο λάκτισμα στις διαδικασίες για την αισθητική αναμόρφωση του τόπου καθώς και για τη θεσμική θεμελίωση και οργάνωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος κατά τα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα. Η προσπάθεια αυτή θα ολοκληρωνόταν με την ίδρυση του Οθωνικού Πανεπιστημίου το 1837.

Όσον αφορά την ίδρυση Σχολείου Καλών Τεχνών, οι βάσεις τέθηκαν πολύ νωρίς, εφόσον στο Πολυτεχνικό σχολείο, το οποίο λειτουργούσε από το 1836, δημιουργήθηκε το 1839 τμήμα Ωραίων Τεχνών, που αργότερα αποτέλεσε την ανεξάρτητη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας.

Στις 17/29 Μαΐου 1835, ο Βασιλεύς Όθωνας με το διάταγμά του «περί Οργανισμού της Βασιλικής Τυπογραφίας και Λιθογραφίας» δημιουργεί τις βασικές προϋποθέσεις της λιθογραφικής τέχνης, απαραίτητη για τη λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, με υπεύθυνο για τη λιθογραφία τον Βαυαρό Αντρέα Φόρστερ, γνώστη της τέχνης. Κοντά σ’ αυτόν και στους εν συνεχεία μετακληθέντες από τη Γερμανία λιθογράφους, έλαβαν τα πρώτα εμπειρικά μαθήματα οι Έλληνες τεχνίτες, που πέρασαν την αποδοτική τέχνη τους από γενιά σε γενιά, μέχρι το κλείσιμο του αιώνα. Στο λιθογραφείο της Βασιλικής Αυλής, όπως αργότερα ονομάστηκε, τυπώνονταν χάρτες, διπλώματα των σχολείων, έντυπα ευρείας χρήσης, κρατικά έντυπα κ.λ.π.

Ενώ χρονολογικά η έναρξη παραγωγής λαϊκών εικόνων στην αδούλωτη Ελλάδα τοποθετείται κατά το έτος 1840 και συνδέεται με την απόπειρα του Στρατηγού Μακρυγιάννη για εκλαΐκευση του επαναστατικού αγώνα, ουσιαστικά, οι πρώτες λαϊκές εικόνες που κυκλοφόρησαν ευρέως και απευθύνθηκαν στα λαϊκά στρώματα  τυπώθηκαν μετά το 1860.

Γύρω στο 1860 η λαϊκή εικόνα γίνεται πλέον το μοναδικό μέσο ενημέρωσης και διδαχής της εθνικής μας ιστορίας στα απαίδευτα λαϊκά στρώματα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την έγχρωμη λιθογραφία του 1862, που αποτυπώνει το τέλος της βαυαροκρατίας στην Ελλάδα, με την επιβίβαση του Όθωνα και της Αμαλίας στο βρετανικό ατμόπλοιο Σκύλλα, με το οποίο μεταφέρθηκαν στη Βενετία.

 

Η Έξωση του Όθωνα, Έγχρωμη λιθογραφία. Αθήνα, Εθνικό Ιστορικό Μουσείο.

 

Η έκθεση με θέμα «Τα χρόνια της βασιλείας του Όθωνα» σκιαγραφεί την ιστορική περίοδο από την άφιξη του Όθωνα στο Ναύπλιο, πρώτη πρωτεύουσα της Ελλάδας, έως την έξωση του βασιλιά (Οκτώβριος 1862). Το Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου στο Ναύπλιο, διοργανώνει αυτή την έκθεση με την πεποίθηση πως το μέλλον του ελληνικού έθνους διασφαλίζεται, πάνω απ όλα, με την αυτογνωσία, η οποία προϋποθέτει γνώση της ιστορίας και εμπέδωση της ιστορικής μας ταυτότητας. Η έκθεση εστιάζει σε βασικά χαρακτηριστικά της νεότερης εικονογραφίας του Ναυπλίου, με βασικό άξονα την οπτική των ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών σε σχέση με τα γεγονότα που σημάδεψαν την ιστορία της πόλης του Ναυπλίου στο 19ο αιώνα […]

 Λαμπρινή Καρακούρτη – Ορφανοπούλου

Ιστορικός Τέχνης Εθνικής Πινακοθήκης

Παράρτημα Ναυπλίου

Διάρκεια έκθεσης: 12 Οκτωβρίου 2012- 30 Μαΐου 2013

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Πέμπτη, Σάββατο:10.00-1500

Τετάρτη, Παρασκευή:10.00-15.00 & 17.00-20.00 Κυριακή: 10.00-14.00

Τρίτη κλειστά – Δευτέρα: Είσοδος ελεύθερη

Σιδηράς Μεραρχίας 23, Τ.Κ. 21100, Ναύπλιο, τηλ.27520 21915-21935.

Read Full Post »

Μια έκθεση «γιορτάζει», ένα σπίτι καταρρέει – Η οικία του Χαρίλαου Τρικούπη στο Άργος σε αντίφαση με το αφιέρωμα της Βουλής


  

Με μια σημαντική έκθεση η Βουλή των Ελλήνων τιμά τον Χαρίλαο Τρικούπη αναδεικνύοντας το έργο του οραματιστή πολιτικού που ταυτίστηκε με την λέξη «εκσυγχρονισμός». Το αρχείο, η βιβλιοθήκη, ιστορικά κειμήλια, προσωπογραφίες, αντικείμενα της οικογενείας Τρικούπη, καθώς και έντυπο υλικό, αλλά και φωτογραφικά τεκμήρια από τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής, περιλαμβάνονται στην έκθεση «Χαρίλαος Τρικούπης: έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη» στη Βουλή των Ελλήνων.

 

Η αίθουσα της Βουλής των Ελλήνων που φιλοξενεί την έκθεση. (Φωτ. Αλέξανδρος Φιλιππίδης, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Καθημερινή)

Υπάρχει ένας περισσότερο κι ένας λιγότερο προφανής λόγος για να μας απασχολεί σήμερα ο Χαρίλαος Τρικούπης. Η δραματική κατάληξη του πρώτου σοβαρού εκσυγχρονιστικού εγχειρήματος στη νεότερη ιστορία της χώρας με την πτώχευση του 1893 δημιουργεί αναπόφευκτους συνειρμούς. Μπορεί οι συνθήκες, έναν αιώνα και 19 χρόνια μετά, να μην επιτρέπουν απευθείας συγκρίσεις, ωστόσο ο πειρασμός είναι μεγάλος. Αλλά ποιος ο λόγος να καταφεύγεις σε θεωρητικές ακροβασίες, όταν η πραγματικότητα μας τα προσφέρει όλα στο πιάτο;

Το σπίτι των Τρικούπηδων στο Άργος, εκεί που πιθανότατα γεννήθηκε και (αποδεδειγμένα) έζησε τα πρώτα χρόνια της ζωής του ο άνθρωπος ο οποίος σφράγισε τα πολιτικά μας πράγματα το τελευταίο τέταρτο του 19ου αιώνα, κινδυνεύει με αφανισμό. Τμήμα του ανατολικού εξώστη έχει καταρρεύσει ήδη από το 2003 και σήμερα στη διώροφη ερειπωμένη κατοικία βρίσκουν καταφύγιο τοξικομανείς και άστεγοι αλλοδαποί.

Την ίδια στιγμή, η Βουλή των Ελλήνων γιορτάζει τον εμβληματικό Χαρίλαο Τρικούπη (1832-1896) με μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση ιστορικών κειμηλίων της οικογένειας Τρικούπη.

Το αρχείο, η βιβλιοθήκη, ιστορικά κειμήλια, προσωπογραφίες, προσωπικά και οικογενειακά αντικείμενα που παρουσιάζονται είναι δωρεά της Rita Frei-Τρικούπη, χήρας του Κωνσταντίνου Σπ. Τρικούπη, το 2010, προς τη Βιβλιοθήκη της Βουλής. Έντυπο υλικό, φυλλάδια, βιβλία, εφημερίδες και περιοδικά της εποχής, φωτογραφικά τεκμήρια από τις συλλογές της Βιβλιοθήκης της Βουλής υποστηρίζουν και συμπληρώνουν την έκθεση που έχει ελάχιστα προβληθεί αν και «τρέχει» από τον περασμένο Μάρτιο (θα διαρκέσει μέχρι το τέλος του 2012).

 

Απαγόρευση

  

Η μειωμένη προβολή της οφείλεται στην απαγόρευση μεμονωμένων επισκέψεων σε εκθέσεις της Βουλής των Ελλήνων για λόγους ασφαλείας. Η έκθεση, δηλαδή, είναι «κλειστή» και μπορεί να τη δει κανείς μόνο αν είναι μαθητής ή μέλος μιας ομαδικής επίσκεψης. Η άρθρωση της έκθεσης κινείται σε δύο παράλληλους άξονες, ανάμεσα, δηλαδή, στα προσωπικά κειμήλια και στα τεκμήρια της πολιτικής δραστηριότητας των δύο μεγάλων ανδρών της ελληνικής ιστορίας του 19ου αιώνα.

 

Βιτρίνα της έκθεσης όπου δεσπόζει το πορτρέτο του Χαρίλαου Τρικούπη φιλοτεχνημένο από τον Αλέξανδρο Φιλαδελφέα. (Φωτ. Αλέξανδρος Φιλιππίδης, δημοσιεύεται στην εφημερίδα Καθημερινή)

 

Αν πάντως δεν έχετε την ευκαιρία να δείτε την έκθεση, όλα τα αντικείμενα της δωρεάς θα φυλάσσονται στην Μπενάκειο Βιβλιοθήκη στην οδό Ανθίμου Γαζή, αφού πρώτα ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης του κτιρίου. Εκεί προβλέπεται αίθουσα Τρικούπη και μια μόνιμη έκθεση.

Πλην της Βιβλιοθήκης της Βουλής, άλλοι σημαντικοί οργανωμένοι πυρήνες αρχειακού υλικού περί τον Χαρίλαο Τρικούπη διασώζονται στον Δήμο Μεσολογγίου, στο ΕΛΙΑ και στο Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο.

 

Οικία Τρικούπη στο Άργος

  

Η αντίφαση ως σπαρταριστή εισαγωγή στο «ελληνικό πρόβλημα»: εντός του εθνικού Κοινοβουλίου η έκθεση, καλοσχεδιασμένη, πυκνή, πλούσια, «πανηγυρικού» χαρακτήρα (καλλιτεχνικός σχεδιασμός: Γιάννης Μετζικώφ) και την ίδια στιγμή 120 χιλιόμετρα νοτιότερα ένα από τα πρώτα μετεπαναστατικά κτίρια της ελεύθερης Ελλάδας, αφημένο στην τύχη του, αν και αποτελεί κρατική περιουσία: από το 1985 περνάει στην ιδιοκτησία της Αγροτικής Τράπεζας που προτίθεται να εγκαταστήσει εκεί το υποκατάστημά της στο Άργος. Μια πρόθεση που έμελλε να μείνει στα χαρτιά.

Το σπίτι χτίστηκε το 1829 με σχέδια του Αυστριακού προξένου Γκρόπιους από τον τέκτονα Κομνηνό Τήνιο, καλύπτοντας μέρος του οθωμανικού μεντρεσέ. Πρόκειται για ένα από τα δύο κτίρια που κατασκεύασε ο Σπυρίδων Τρικούπης (1788-1873), λόγιος, πολιτικός και πατέρας του Χαρίλαου, με την πώληση των οικοπέδων στο Ηραίον του Άργους που του είχαν δοθεί ως αποζημίωση για τη συμμετοχή του στην Επανάσταση.

  

Νεότερη εκδοχή

  

Βιογραφία Χαρίλαου Τρικούπη (Φυλλάδιο 1892)

Ενώ στην ιστοριογραφία έχει περάσει το Ναύπλιο ως τόπος γέννησης* του Χαρίλαου Τρικούπη, τα τελευταία χρόνια κερδίζει έδαφος το Άργος. Στους θερμούς υποστηρικτές της νεότερης εκδοχής ο Βασίλης Κ. Δωροβίνης, ο οποίος αρθρογραφεί υπέρ του Άργους από τις σελίδες του περιοδικού «Αρχαιολογία & Τέχνες» (1997).

«Kατά τον Σπυρόπουλο», σημειώνει ο κ. Δωροβίνης, «ο Σπυρίδων Τρικούπης έφτασε στο Ναύπλιο το 1824 και αγόρασε από την τότε Κυβέρνηση γαίες στο χωριό Αβδήμπεη, τις οποίες το 1826-30 μεταπώλησε σε τρεις επιφανείς Ναυπλιώτες. Με το χρηματικό ποσό που έλαβε μπόρεσε να χτίσει τα σπίτια του Άργους και του Ναυπλίου.

Το 1830, λέει κατηγορηματικά ο Σωτηρόπουλος, αποκρούοντας ρητά το 1832, γεννήθηκε ο Χαρίλαος, μόλις είχε ολοκληρωθεί το σπίτι στο Άργος. Στο Άργος κατοικούσαν πολλοί Έλληνες αντικαποδιστριακοί όπως ο Μαυροκορδάτος, ο Νέγρης και ο Πολυζωίδης που συναντώνταν στο νεόκτιστο σπίτι για διαβουλεύσεις.

Ο Σπ. Τρικούπης πώλησε το σπίτι το 1847 στον Π. Α. Κυπαρίσση. Από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι το 1940 η τοπική μνήμη διατηρεί ζωηρά την ονομασία του σπιτιού ως “οικίας Τρικούπη” και συγκεκριμένη απήχησή της συναντάμε στον τοπικό Τύπο, ως απλή αναφορά ή σε ειδικά άρθρα με μνεία παλαιών κτιρίων του Άργους. Με τις ανακατατάξεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και του Εμφυλίου η ονομασία αυτή εξαφανίζεται και το σπίτι αποκτά το “κατασκευασμένο” όνομα των τελευταίων του ιδιοκτητών (“σπίτι του Κωλέττη”)».

 

Σημείωση Βιβλιοθήκης:

Σχετικά με τον τόπο γέννησης του Χαρίλαου Τρικούπη, στο φύλλο 19/2η σελίδα της 28ης  Απριλίου 1896 στην εφημερίδα « Δαναός» ο ιστορικός Δ. Βαρδουνιώτης σε συμπληρωματική σημείωση του αναφέρει:

 

Συνεπεία των εν τω αριθ. 16 του «Δαναού» γραφέντων περί του τόπου της γεννήσεως του αοιδίμου Χ. Τρικούπη, εγράφη εν τη «Ακροπόλει» ότι ο Χ. Τρικούπης ενώπιον του πρώην βουλευτού Άργους κ. Ιω. Ζωγράφου, ταγματάρχου της Χωροφυλακής, προτείναντος αυτώ μετά την 16 Απριλίου να εκτεθή εν Άργει, εκείνου παραιτουμένου είπεν, ότι ούτε εγεννήθη εν Άργει, ούτε εγκατάστασιν έχει ενταύθα.

Μετά ταύτα όμως ο κ. Ιω. Ζωγράφος, εν Μεσολογγίω ήδη ως εκ την υπηρεσίας του διατρίβων έγραψεν ενταύθα ότι, ότε προέτεινε τω Χ. Τρικούπη να εκτεθή, ως υποψήφιος βουλευτής Άργους, αυτού παραιτουμένου, ιδού τι είπεν αυτώ ο αοίδιμος Χ. Τρικούπης.

« Δικαίωμα να εκτεθώ λόγω εγκαταστάσεως δεν έχω. Έχω όμως τοιούτο λόγω γεννήσεως και το Άργος θεωρείται τόπος της γεννήσεως μου. Διότι, ότε ο πατήρ μου διέστη προς τον Καποδίστριαν, η οικογένειά μου μετώκησεν εις Άργος, όπου ο πατήρ μου δι’ έλλειψιν καταλλήλου οικίας, ωκοδόμησε την και νυν καλουμένην οικίαν Τρικούπη. Κατόπιν όμως, ένεκα απειλουμένων ταραχών εν Άργει, προσωρινώς και προς ασφάλειαν η οικογένειά μας κατέφυγεν εις Ναύπλιον, όπου και εγεννήθην. Της τάξεως δε αποκαταστάσης, επανήλθομεν και διεμείναμεν εις Άργος».

Αύτη εστίν η μαρτυρία του αξιοτίμου κ. Ιω. Ζωγράφου και ταύτα είπεν αυτώ ο αοίδιμος ανήρ. Όθεν, ο Χ. Τρικούπης, ως τόπον της γεννήσεως του εθεώρει το Άργος. Ταύτα δε συμφωνούσιν εν πολλοίς προς όσα διηγήθη ημίν ο γηραιός δικηγόρος κ. Εμμ. Σωτηρόπουλος και προεδημοσιεύσαμεν. (Δ. Κ. Βαρδουνιώτης )    

Αναλυτικά για το θέμα μπορείτε να διαβάσετε στην Αργολική Βιβλιοθήκη, στο τέλος του άρθρου που αφορά στον Χαρίλαο Τρικούπη.

 

Τα οικήματα των Τρικούπηδων

 

Η έκθεση υιοθετεί την «επίσημη» θέση περί Ναυπλίου, μέσα από δύο σημειώματα της εποχής αλλά γενικά κρατά χαμηλούς τόνους ως προς το θέμα. Η κ. Αντζελα Καραπάνου, η μία από τις δύο επιμελήτριες της έκθεσης και του καταλόγου μαζί με την κ. Μαρία Βλασσοπούλου, μας λέει ότι ο τόπος γέννησης του Χαρίλαου Τρικούπη κρίνεται στις λεπτομέρειες για τις οποίες δεν μπορούμε ακόμα σήμερα να είμαστε εντελώς βέβαιοι. «Δεν αποκλείεται η Αικατερίνη Μαυροκορδάτου, αδελφή του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και μητέρα του Χαρίλαου, να γέννησε στο Ναύπλιο, λίγες μόνο ημέρες πριν από την αποπεράτωση της νεόδμητης οικίας στο Άργος και τη μετακίνηση της οικογένειας εκεί».

Η φωτογραφία του σπιτιού στο Άργος υπάρχει στην έκθεση όπως και άλλων οικημάτων που συνδέθηκαν με τη ζωή του Σπυρίδωνος και του Χαρίλαου Τρικούπη. Το σπίτι της οικογένειας στο Μεσολόγγι ανήκει στον Δήμο και λειτουργεί «Μουσείο Τρικούπη», ενώ το κομψό νεοκλασικό κτίριο της οδού Ακαδημίας 54, όπου έζησαν ο Χαρίλαος Τρικούπης με την αδελφή του Σοφία για πολλά χρόνια κατεδαφίστηκε το 1936. Αντίθετα, επιβίωσε το σπίτι των Τρικούπηδων στα Πατήσια, το μετέπειτα Άσυλο Ανιάτων. Με το ερείπιο του Άργους έχουμε την ευκαιρία να δείξουμε ότι μαθαίνουμε από τα λάθη μας.

 

Δημήτρης Ρηγόπουλος

Καθημερινή, Τέχνες & Γράμματα, Κυριακή 24 Ιουνίου 2012

 

Διαβάστε ακόμη:

Read Full Post »

Έκθεση περιοδικού νεανικού τύπου (1936-2000)


 

Το Καλλιτεχνικό Εργαστήρι Άργους, με την υποστήριξη της Κοινωφελούς Επιχείρησης του Δήμου Άργους – Μυκηνών παρουσιάζει την έκθεση Περιοδικού Νεανικού Τύπου (1936-2000) στην αίθουσα ‘ΙΩ’ στους στρατώνες του Καποδίστρια στο Άργος, από 12 έως 20 Μαΐου 2012.

 

ο Μικρός Ήρως

Όπως σημειώνει ο Ρήγας Ρηγόπουλος, από την συλλογή του οποίου προέρχονται τα περιοδικά: « Πιστεύω πως ο Μικρός Ήρως πρέπει να διδάσκεται στα δημοτικά γιατί πέρα από την λογοτεχνική του αξία, μέσα στις σελίδες του μπορεί να νοιώσει κανείς υψηλά συναισθήματα και αξίες όπως η αγάπη για την ελευθερία και την πατρίδα, η αγάπη και το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, ο αγνός έρωτας και η δυνατή φιλία, όπως και η φιλομάθεια και η αγάπη για την υγεία του σώματος και του πνεύματος».

Στην έκθεση αυτή παρουσιάζονται περιοδικά που έπαιξαν ρόλο στην διαμόρφωση του χαρακτήρα μας κατά τα χρόνια της παιδικής αθωότητας όπως είναι περιοδικά περιπέτειας μικρός Ήρως, μικρός Σερίφης, μικρός Κάου–μπόυ και άλλα με το προσδιοριστικό ‘μικρός’, σειρές από παραμύθια και εξωτικές περιπέτειες όπως Ταρζάν, Γκαούρ-Ταρζάν, περιοδικά σε μίμηση ή αντιγραφή των pulp περιοδικών της Αμερικής όπως η Μάσκα και το Μυστήριον, περιοδικά νεότερα όπως τα Μπλέκ, Ζαγκόρ και ‘Ομπραξ, και περιοδικά με σούπερ ήρωες ή επιστημονικής φαντασίας όπως τα Διαπλανητικά Παράξενα, Υπεράνθρωπα, Εκπληκτικά, Κόναν, Σπάιντερ Μαν.

Περιοδικά με διάφορους προσανατολισμούς όπως ο Γκρέκο (ο αετός των γηπέδων), ή ο Φίλαθλος και ο Σπόρτ Μπίλυ, και σειρές περιοδικών που απευθύνονταν σε κορίτσια όπως η Μανίνα, η Κατερίνα, ή Αλίκη, το Χαρούμενο Κορίτσι κ.α.

Ο Μίκυ Μάους έδωσε τον χαρακτηρισμό σε όλα τα περιοδικά του ύφους όπως η μικρή Λουλού, ο Μπάγκς Μπάνυ, ο Ποπάυ, ο Σεραφίνο και ο Τιραμόλα.

Και φυσικά δεν μπορούν να λείπουν περιοδικά που σαν μαθητές διαβάζαμε και κυκλοφορούσαν μέσα στα σχολεία, όπως ο «Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός Νεότητος», «το Προς την Νίκην» και «η Ζωή του Παιδιού» ή «ο Πρόσκοπος και ο Φυσικός Κόσμος».

Τα Κλασσικά Εικονογραφημένα μας εισήγαγαν με έναν ευχάριστο τρόπο στον κόσμο της κλασσικής λογοτεχνίας αλλά και της αρχαίας Ελληνικής Δραματουργίας και της Ελληνικής Ιστορίας, ενώ από περιοδικά όπως η Διάπλασις των Παίδων, το Ελληνόπουλο (ο Θησαυρός των Παιδιών), το Μπράβο, το Σπίτι του Παιδιού, έχουν περάσει σχεδόν όλοι οι Έλληνες διανοούμενοι είτε ως αναγνώστες είτε ως συνεργάτες μέσα από τις σελίδες συνεργασίας αναγνωστών ή τα ανοιχτά μυστικά που έπαιζαν τον ρόλο που σήμερα παίζουν τα SMS ή τα Site Κοινωνικής Δικτύωσης».

 

ο Μικρός Ήρως

 

Ο συνεργάτης της Αργολικής Βιβλιοθήκης Αντώνης Σιούτος, σε σημείωσή του για την έκθεση, γράφει:

«Χρόνοι παλιοί»

« Καθισμένοι σε μια γωνιά της πλατείας του Δρυμούρα, ιδρωμένοι και κατάκοποι από το πολύωρο ποδόσφαιρο στην αλάνα, με ματωμένα γόνατα – το φάρμακο ήταν το σάλιο μας και το χαρτί απ’ τα μπακέτα των τσιγάρων- και παπούτσια μισοχάσκοντα, ξεκινούσαμε τις ανταλλαγές των απαγορευμένων καρπών μας.

– Δώσε τον Μικρό ήρωα, να σου δώσω το Γκαούρ- Ταρζάν.

– Σιγά, το έχω διαβάσει τρεις φορές. Αν θέλεις δώσε την Μάσκα.

Η βρώμικια αθλητική έκρυβε καλά το θησαυρό μας από τα ερευνητικά μάτια της μάνας, όταν γυρίζαμε στο σπίτι. Μετά τις φωνές και τις απειλές της- εδώ που τα λέμε, έπεφτε και καμιά φάπα- κι ύστερα από την υποχρεωτική ψυχρολουσία-  πού η ευκολία του ζεστού νερού! κλεινόμασταν στο δωματιάκι ( τάχα γραφείο! Ο θεός να το κάνει..) για να διαβάσουμε τα μαθήματα της επόμενης μέρας.

Ο Δάσκαλος μας, θεός σχωρέστον, ήταν πολύ αυστηρός. Κι είχε μια μακριά  βέργα από κυδωνιά, Παναγία μου! Ένας χαζός συμμαθητής μας την είχε κόψει απ’ το χωράφι του πατέρα του και την είχε μάλιστα χαράξει καλλιτεχνικά για να καλοπιάσει τον Δάσκαλο. Αμ δε! Ο πρώτος που τη γεύτηκε ήταν ο ίδιος, όταν ο δάσκαλος τον ρώτησε για τα άμφια των ιερέων. Και η κουνουπίτσα έτσουζε… Την κόβανε  στο γειτονικό ποτάμι, τον Ξεριά. Όταν έπεφτε στην ανοιχτή  παλάμη σου, κινδύνευες από ανακοπή. Τέτοιος πόνος.

Κλεινόμασταν, που λέτε, στο δωμάτιο, κι αρχίζαμε την μελέτη. Ο Γιώργος Θαλάσσης πάλι έχει μπλέξει με κάτι πράκτορες της Γκεστάπο. Όμως, η όμορφη Κατερίνα – αιώνια ερωτευμένη με τον Γιώργο- και ο Σπίθας, που όταν δεν τρώει είναι φοβερός, έχουν ήδη καταστρώσει το σχέδιο δραπέτευσης. Κόβαμε την ανάγνωση του Μικρού ήρωα και αλλάζαμε τόπο, χρόνο και ήρωα. Ο Ταρζάν, τώρα, κυνηγάει λαθροκυνηγούς με την βοήθεια της Τζέιν και του Ποκοπίκου.

Άμα ακούγαμε βήματα ή κουβέντες, σηκώναμε το στρώμα και κρύβαμε τα περιοδικά. Τί λέγαμε για απαγορευμένους καρπούς; Ήταν η μυστική μας βιβλιοθήκη. Μυστήριο, Μάσκα, περιπέτειες του Λέμμυ Κώσιον, της Αράχνης αλλά και κανένας Ιούλιος Βερν, έτσι για αλλαγή. Τα δεμένα βιβλία, εκείνο τον καιρό, ήταν ακριβά. Κινδύνευαν να πάνε από ασφυξία οι ήρωές μας, όταν ξαπλώναμε στο κρεβάτι, τάχα ότι διαβάζαμε ιστορία και θρησκευτικά.

Σε αυτούς τους μακρινούς αλλά τόσο ζεστούς κι ανθρώπινους χρόνους μας ταξιδεύει ο εικαστικός Ρήγας Ρηγόπουλος με τούτη την έκθεσή του. Μεθοδικός, τακτικός και λάτρης εκείνης της εποχής και των νεανικών μας διαβασμάτων, τα κράτησε. Τα μάζεψε τεύχος- τεύχος. Τα φύλαξε στην καρδιά του και στο υπόγειο της Αναγέννησης, τα φρόντισε και τώρα μας καλεί να γυρίσουμε πίσω, να συναντήσουμε ξανά την παλιά συντροφιά της αλάνας, να νοιώσουμε την ιερή μυρωδιά του χώματος και την θαλπωρή της γειτονιάς.

Τον Ανδρέα, τον Γιάννη, τον Γιώργη, τον Βύρωνα, τον Νάκη με την μάνα του να τρέχει πίσω του, ενώ εκείνος ετοιμαζόταν να σουτάρει, για να φάει τ’ αυγό του και το ψωμί με την μαρμελάδα. Εμάς, μας έφτανε μια φέτα απ’ το καρβέλι με λάδι, ρίγανη κι αλάτι. Άντε καμιά φορά και με πελτέ, όταν ήταν ο καιρός που η μάνα τον έφτιαχνε στο καζάνι.   

Τώρα, όλοι εκείνοι οι ήρωες συνωστίζονται να αναδυθούν από τη μνήμη. Τη μνήμη ή την καρδιά; Αλήθεια, ποιος θα μου πει πού κατοικοεδρεύουν οι ήρωες μας; Ο Ζορρό, ο Μπλέκ, ο Όμπραξ, ο Ζαγκόρ και τόσοι άλλοι που σιγά – σιγά προβάλουν για να μας θυμίσουν την παρουσία τους και τα κατορθώματά τους.

Στο κάτω μέρος της δίφυλλης ντουλάπας, σ΄ ένα ξεχασμένο συρτάρι, είχε βρει καταφύγιο ο Μίκυ Μάους με την αιώνια μνηστή του, την Μίνυ και τον κουφιοκέφαλο αλλά πιστό του φίλο, τον Γκούφυ. Στην άλλη σειρά ο Ντόναλντ Ντακ- με τις διασκεδαστικές διακυμάνσεις των σχέσεων του με την Νταίζη – με τα ανιψάκια του, τον Χιούι, τον Ντιούι και τον Λιούι αλλά και τον δραχμοφονιά θείο Σκρούτζ.

Ακολουθείστε τα βήματα του Ρήγα. Για λίγο ξεχάστε το σκούρο και οδυνηρό σήμερα κι αναζητείστε μέσα σας το παιδί. Τους καιρούς της αγάπης, της ελπίδας, της προσδοκίας. Θυμηθείτε τους ανεκπλήρωτους παιδικούς έρωτές σας. Τη γλυκιά ταραχή όταν άγγιζες το χέρι της Μαρίας, της Φούλης, της Κικίτσας, της Σοφίας…

Ψηλαφήστε τα σημάδια στα γόνατα και τους αγκώνες. Ξαπλώστε πάλι στο μικρό κρεβάτι σας κι ονειρευτείτε όλα εκείνα που περιμένατε να ‘ρθουν  και δεν ήρθαν. Κι όπως λέει ο Ευριπίδης στις Βάκχες:  Εκείνα που είναι να γίνουν, δεν έγιναν ποτέ κι αυτά που γίνονται, δεν ήταν για να γίνουν.

Ρήγα, να ‘σαι καλά. Κι άλλα σπουδαία περιμένουμε από σένα.

Έκθεση περιοδικού νεανικού τύπου (1936-2000)

Άργος 12 – 20 Μαΐου

Στρατώνες Καποδίστρια, αίθουσα «ΙΩ»

Ώρες λειτουργίας: 11.00-14.00 & 19.00-21.00

 

Read Full Post »

Έκθεση: «Γιάννης Μέτσης – Πειραματικό Μπαλλέτο Αθηνών»


 

Στα βήματα ενός πρωτοπόρου του μπαλλέτου – Το έργο του σημαντικού χορευτή, χορογράφου, δασκάλου, μέσα από μία αναδρομική έκθεση στον «Ελληνικό Κόσμο», από τις 21 Νοεμβρίου ως τον Μάιο του 2012.

 

Ο Γιάννης Μέτσης και η Μάρω Παππά στο «Επεισόδιο Νο.2» σε μουσική Ολιβιέ Μεσιάν.

«Γιάννης Μέτσης – Πειραματικό Μπαλλέτο Αθηνών» είναι ο τίτλος της έκθεσης που παρουσιάζει το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού σε συνεργασία με το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος». Πρόκειται για μια  αναδρομική έκθεση- φόρο τιμής στο έργο του σημαντικού χορευτή, χορογράφου και δασκάλου ο οποίος έφυγε από τη ζωή τον Αύγουστο του 2010 στα 79 του χρόνια.

Στην έκθεση, η οποία θα διαρκέσει από τις 21 Νοεμβρίου ως τον Μάιο του 2012, παρουσιάζεται άγνωστο υλικό από το προσωπικό αρχείο του Γιάννη Μέτση, το οποίο είχε δωρίσει ο ίδιος στο Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, καθώς και υλικό από τις προσωπικές συλλογές φίλων και συνεργατών του, προερχόμενο από τις παραστάσεις της ιστορικής ομάδας «Χορευτική Ομάδα Γιάννη Μέτση» (το μετέπειτα «Πειραματικό Μπαλλέτο Αθηνών»). Συγκεκριμένα, περιλαμβάνονται κοστούμια, αξεσουάρ, μακέτες, προγράμματα παραστάσεων, φωτογραφικό υλικό, σημειώσεις και οπτικοακουστικά ντοκουμέντα. Τα κοστούμια τα οποία περιλαμβάνονται στην έκθεση έχουν την υπογραφή της σκηνογράφου- ενδυματολόγου κυρίας Λίζας Ζαΐμη, η οποία υπήρξε συνεργάτης του Γιάννη Μέτση καθ΄όλη τη διάρκεια της καλλιτεχνικής δράσης της ομάδας του.

 

Ο Γιάννης Μέτσης ήταν χορευτής και χορογράφος και ο πρώτος χορευτής της Εθνικής Λυρικής Σκηνής το 1950.

 

Η έκθεση στοχεύει στην ανάδειξη του έργου του σπουδαίου καλλιτέχνη υπογραμμίζοντας τη σημαντική συμβολή του στην παρουσίαση του κλασικού ρεπερτορίου μπαλλέτου στη χώρα μας (υπήρξε ο πρώτος που ανέβασε ολόκληρα έργα ή αποσπάσματα για πρώτη φορά στην Ελλάδα) αλλά και στην ανάδειξη της μουσικής ελλήνων συνθετών (Σισιλιάνου, Σκαλκώτα, Θεοδωράκη, Χατζιδάκι, Ξαρχάκου, Πλέσσα, Παπαθανασίου) μέσα από χορογραφίες τις οποίες εμπνεύστηκε ο ίδιος.

 

Έκθεση: «Γιάννης Μέτσης - Πειραματικό Μπαλλέτο Αθηνών»

 

Η έκθεση συνοδεύεται από μία νέα έκδοση, η οποία περιλαμβάνει υλικό που συγκεντρώθηκε κατά τη διάρκεια της έρευνας, καθώς και πρωτότυπα κείμενα συνεργατών του Γιάννη Μέτση, και από εκπαιδευτικό πρόγραμμα για σχολεία. Μέσα από την ξενάγηση στην έκθεση τα παιδιά ανακαλύπτουν την προσφορά του Γιάννη Μέτση. Την επιμέλεια της έκθεσης και του καταλόγου έχει η σκηνογράφος Σοφία Παντουβάκη.

Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», Πειραιώς 254, 177 78 Ταύρος, τηλ. 212 254 0000.

 

Read Full Post »

Έκθεση Κειμηλίων και Παραδοσιακών Φορεσιών στους Στρατώνες Καποδίστρια


 

Ο Δήμος Άργους – Μυκηνών, η Κοινωφελής Επιχείρηση Δήμου Άργους – Μυκηνών και η Περιφερειακή ενότητα Αργολίδας της Περιφέρειας Πελοποννήσου, στα πλαίσια των εκδηλώσεων για την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, παρουσιάζουν, στους Στρατώνες Καποδίστρια, στο Άργος,  την «Έκθεση Κειμηλίων & Παραδοσιακών Φορεσιών» του συλλέκτη Χρήστου Κατσαμπάνη.

 

Από τη συλλογή του Χρήστου Κατσαμπάνη.

 

Μέρος της συλλογής του Χρήστου Κατσαμπάνη, στην Πύλο, στο παλιό νεοκλασικό αρχοντικό Τσικλητήρα.

 

Η έκθεση περιλαμβάνει:

  • Παλαιότυπα από τον 15ο έως τον 19ο αιώνα  
  • Άρματα της Επανάστασης του ’21 
  • Παραδοσιακές φορεσιές από πολλές περιοχές της Ελλάδας  

Ημέρες Λειτουργίας: Δευτέρα 24 Οκτωβρίου – Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011. Ώρες Λειτουργίας για το κοινό : 09.00 – 14.00 & 18.00 – 20.00. Πληροφορίες: 27510 62143.

 

 

Read Full Post »

Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα


 

Έκθεση: «Δεισιδαιμονίες και Βασκανίες: Σύμβολα, ξόρκια, φυλαχτά. Τα λαογραφικά συμφραζόμενα της μαγείας».

 

ΈκθεσηTo Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα, στα πλαίσια των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς 2009, εγκαινιάζει την έκθεση «Δεισιδαιμονίες και Βασκανίες: Σύμβολα, ξόρκια, φυλαχτά. Τα λαογραφικά συμφραζόμενα της μαγείας», την Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009 , στις 19.30, στο Μουσείο «Β. Παπαντωνίου». 

Οι Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς αποτελούν κορυφαία ευρωπαϊκή πολιτιστική εκδήλωση και υποστηρίζονται από την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης και από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Φιλοδοξούν να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες σε θέματα προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, να ενισχύσουν την κοινή ευρωπαϊκή συνείδηση και να συνδράμουν στη δημιουργία ενός πρόσφορου κλίματος για τη διεξαγωγή ενός διαπολιτισμικού διαλόγου.

Το θέμα του φετινού εορτασμού (25-27 Σεπτεμβρίου 2009), στον οποίο η Ελλάδα συμμετέχει για 15η συνεχή χρονιά, είναι «Μάγοι, ξόρκια και φυλακτά – Η μαγεία στον αρχαίο και χριστιανικό κόσμο».

 Η είσοδος στο κοινό θα είναι ελεύθερη και το Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009, με την παρουσίαση σχετικών λαϊκών δρωμένων στους επισκέπτες του μουσείου,  από τις 11.00 έως τις 13.00. Τηλ. 27520 28947  Fax. 27520 27960.

Read Full Post »

« Newer Posts