Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Μινώα’

Κορωνήσι  (Νησίδα, Τολό Αργολίδας) 


 

Το απόκρημνο Κορωνήσι είναι το τρίτο και μικρότερο νησάκι του Τολού – μετά τη  Ρόμβη και το Δασκαλειό – ακριβώς απέναντι από το χωριό και σε απόσταση αναπνοής, μόλις 560 μέτρα από την ακτή. Το ακατοίκητο Κορωνήσι (ή Κορωνίδα) είναι προσβάσιμο μόνο με σκάφος, κανό ή θαλάσσιο ποδήλατο που μπορεί να νοικιάσει κανείς από την παραλία στο Τολό, ενώ όσοι έχουν γερά πνευμόνια μπορούν να φτάσουν εκεί και κολυμπώντας. Σίγουρα όμως θα το απολαύσετε φωτισμένο το βράδυ, πίνοντας τον καφές σας ή το ποτό σας στο Τολό. Η θέα της εκκλησίας από τις καφετέριες και τα μπαράκια του Τολού είναι μαγευτική. Οι βραχώδεις πλαγιές του διανθίζονται από άγρια χαμηλή βλάστηση και δέντρα που αντέχουν στην ξηρασία, πεύκα, ελιές και κυπαρίσσια. Η ευρύτερη περιοχή διαθέτει καταπράσινα τοπία πλούσια σε χλωρίδα και πανίδα και φιλοξενεί μερικά σπάνια είδη πτηνών, για τη μελέτη των οποίων καταφθάνουν συχνά στην περιοχή ορνιθολόγοι και ερευνητές.

 

Κορωνήσι, φωτογραφία από τον ιστότοπο του Τουριστικού Συνδέσμου Τολού.

Κορωνήσι, φωτογραφία από τον ιστότοπο του Τουριστικού Συνδέσμου Τολού.

 

Στην κορυφή του λάμπει κάτασπρο εκκλησάκι αφιερωμένο στους Αγίους Αποστόλους χτισμένο μετά το 1830, γραφική σημαδούρα στον ανοιχτό ορίζοντα του νότου [1] και εκλεκτό καταφύγιο των ρομαντικών για γάμους και βαπτίσεις. Απότομες βραχώδεις πλαγιές γεμάτες φραγκοσυκιές, δροσιά, θέα, ένα μικρό ξωκλήσι και αυτά τα ανεπανάληπτα χρώματα του μπλε και του λευκού που θυμίζουν πάντα καλοκαίρι. Στο φόντο του διαγράφονται τα νησιά Υψηλή και Πλατειά μέσα στο απέραντο γαλάζιο. Το Κορωνήσι, όπως και το Δασκαλειό και η Ρόμβη, θεωρούνται αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας και της τουριστικής ανάπτυξης του Τολού.

Στο παρελθόν έγιναν προσπάθειες για την εκμετάλλευση και «αξιοποίηση» των νησιών του Τολού και συγκεκριμένα για εγκατάσταση μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας (1985), ίδρυση μονάδας διεθνούς γυμνιστικού κέντρου το 1987, ενώ το 2012 προέκυψε θέμα ενοικίασης ή πώλησής του από το ΤΑΙΠΕΔ.

Κορωνήσι, φωτογραφία από τον ιστότοπο του Τουριστικού Συνδέσμου Τολού.

Οι νέοι επιδρομείς λέγονται επενδυτές και φέρουν σύγχρονα όπλα, που προξενούν βλάβες ανεπανόρθωτες. Η έκταση του νησιού (1,6 τ.χλµ.) και η ωραία και βατή μορφολογία του ανοίγουν προφανώς την όρεξη σε «φιλόδοξες» κερδοσκοπικές εκμεταλλεύσεις. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος και ο Σύλλογος Επαγγελματιών του Τολού υποχρεώθηκαν για άλλη µια φορά να τεκμηριώσουν το αυτονόητο. Η απάντησή τους στις ορέξεις αυτού του είδους υπήρξε κάθετη και αδιαπραγμάτευτη [2]. Το νησί Ρόµβη µε τα παρακείμενα νησάκια ∆ασκαλειό και Κορωνήσι είναι άρρηκτα δεμένα µε την τουριστική αξία, φήμη και προβολή του τόπου µας. Είναι τα στολίδια µας και ο ζωτικός µας χώρος, συνυφασμένα µε την καθημερινότητά µας. Οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος «μνηστήρας» εγείρει αξιώσεις ας γνωρίζει πως, για άλλη µια φορά, θα αντιμετωπίσει την αντίδρασή µας, αλλά και τις απαγορευτικές νομικές διατάξεις.

Η μόνη αποδεκτή αξιοποίηση για το νησάκι είναι λίγες πολύ ήπιες παρεμβάσεις για την δημιουργία πεζοπορικών μονοπατιών στην επικράτειά του. Η ομόθυμη και αγωνιστική αντίδραση των φορέων της τοπικής κοινότητας και του συνόλου των κατοίκων απέτρεψαν τις σχεδιαζόμενες προσπάθειες «αξιοποίησης» του νησιού, που εκτός από αρχαιολογικό χώρο, αποτελεί ένα φυσικό πάρκο με πλούσια και σπάνια πανίδα και χλωρίδα και επιπλέον διαθέτει ελεύθερη παραλία για κολύμβηση.

Πέρασαν Βησιγότθοι, Σλαύοι, Άβαροι, Τούρκοι, πειρατές και τα νησάκια επέζησαν µε τα ιστορικά τους ερείπια να κοσμούν και να τιμούν την περιοχή με την απρόσβλητη ομορφιά τους. Μέχρι σήμερα ο θαλάσσιος περίγυρος των νησιών αποτελεί τον καθημερινό χώρο αλιείας για τους εναπομείναντες ψαράδες του ∆ρεπάνου, της Κάντιας, των Ιρίων, της Κοιλάδας κ.α. και αποτελεί χώρο ζωτικής σημασίας, που τροφοδοτεί µε ολόφρεσκα θαλασσινά το τραπέζι του επισκέπτη.

 

Υποσημειώσεις


 

[1] Παπαδοπούλου Ελένη, Τα νησάκια του Τολού Ρόµβη, Κορωνήσι, ∆ασκαλειό, http://www.epathlo.gr

[2] Ο Σύλλογος Επαγγελματιών Τολού και ο Πολιτιστικός Σύλλογος Τολού σε επιστολή τους προς τους βουλευτές Αργολίδας το Σεπτέμβρη του 2012 επισημαίνουν:

«…Την 1/9/2012 η εφημερίδα Τα Νέα αναφέρεται σε άρθρο της, ότι ενοικιάζονται 30 νησιά φιλέτα, μεταξύ των οποίων τα νησιά του Αργολικού κόλπου, Ρόμβη, Πλατειά, Ψιλή και Κορωνίδα. Καταρχήν θέλουμε να δηλώσουμε ότι είμαστε αντίθετοι με την παραχώρηση προς εμπορική εκμετάλλευση από ιδιώτες των νησιών της χώρας μας (δεν υπάρχει και αντίστοιχο νομοθετικό πλαίσιο που να το επιτρέπει).Τα νησιά του Αργολικού κόλπου, δεν βρίσκονται καν στα μέσα του αρχιπελάγους, αλλά αντίθετα η απόσταση από τις ακτές είναι μικρή έως ελάχιστη, στη δε Ρόμβη σχεδόν ανύπαρκτη. Τα νησιά μας είναι στολίδι του Αργολικού κόλπου και τουριστικά επισκέψιμα από τους παραθεριστές. Η θαλάσσια περιοχή που τα περιβάλλει είναι ο καθημερινός χώρος αλιείας των ψαράδων της περιοχής (Τολού, Δρεπάνου, Κάντιας, Κοιλάδας, Ιρίων κλπ.)

Όσον αφορά το νησί Ρόμβη, είναι ΚΗΡΥΓΜΕΝΟΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ (Υ.Α.15904/24/11/62), δασική περιοχή, με μεγάλη έκταση πευκοδάσους και αποτελεί τόπο αναπαραγωγής και καταφύγιο θηραμάτων. Παλαιότερα έγιναν δύο προσπάθειες για ενοικίαση χώρου στο νησί, η μία το 1985 για μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας και η άλλη το 1987 για λειτουργία διεθνούς γυμνιστικού κέντρου. Εκτός από την καθολική αντίδραση των κατοίκων για εμπορική εκμετάλλευση του νησιού Ρόμβη και την αρνητική θέση των υπηρεσιών, υπήρξαν και οι εξής απορριπτικές αποφάσεις.

* του ΕΟΤ 11/11/1985/Α.Π.538702

* της Εφορίας Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων Ναυπλίου 24/11/1987/Α.Π.Φ5Α/16/418

* της Δασικής Υπηρεσίας 5/6/1987/Α.Π.5199

… Η μακροχρόνια εκμετάλλευση των νησιών μας σημαίνει κατοχή και καταδίκη του επαγγέλματος των αλιέων της περιοχής μας. Η αξιοποίηση του νησιού Ρόμβη αντί να γίνει στην κατεύθυνση έργων ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου και των ευρημάτων, γίνεται στην κατεύθυνση του ξεπουλήματος. Η στάση αυτή είναι ασέλγεια προς την ιστορία μας και δυστυχώς λαός που δεν σέβεται το παρελθόν του δεν έχει σεβασμό ούτε στο μέλλον του.

Ζητάμε να εκφράσετε δημόσια την συμπαράσταση σας προς τους φορείς και τους κατοίκους του Τολού και γενικότερα του Νομού Αργολίδας που διαμαρτύρονται και αρνούνται την εκμετάλλευση των νησιών του Αργολικού Κόλπου και ειδικότερα του νησιού Ρόμβη για τους λόγους που προαναφέρθηκαν και να καταψηφίσετε οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία που θα δίνει τη δυνατότητα να υλοποιηθεί το απαράδεκτο αυτό σχέδιο.

 

Αλέξης Τότσικας

Ασίνη – Μινώα – Τολό

Από την αρχαία Ασίνη στο κοσμοπολίτικο Τολό

Ιούνιος, 2017

Read Full Post »

Οικισμοί κρητών προσφύγων στο Ελληνικό Βασίλειο |Η περίπτωση της Μινώας (Τολό) 1833-1848


 

 

Οι διπλωματικές εξελίξεις του 1830 δεν ήταν ευνοϊκές για την Κρήτη. Πολλοί Κρήτες, κυρίως όσοι είχαν εκτεθεί με ένοπλη δράση στα χρόνια της Επανάστασης και αγωνίζονταν να περιληφθεί το νησί τους στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, αναγκάσθηκαν να ζητήσουν τότε καταφύγιο στην ελεύθερη Ελλάδα ως πρόσφυγες (Βαγιακάκος 1967 και 1969: 41-70 και 102-173). Το ενδιαφέρον του κράτους για την αποκατάστασή τους αρχικά εκδηλώθηκε με το ΚΔ ‘ Ψήφι­σμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια της 13ης /25ης Μαρτίου 1831 (Βακαλόπουλος 1939: 135-144). Αυτό προέβλεπε χορήγηση 15-100 στρεμμάτων εθνικής γης σε κάθε κρητική οικογένεια και χρηματική βοήθεια οκτώ φοινίκων ανά στρέμμα για τις δαπάνες εγκατάστασης, αγοράς ζώων και γεωργικών εργαλείων.

Ιωάννης Καποδίστριας

Ιωάννης Καποδίστριας

Η εφαρμογή του ψηφίσματος, εξαιτίας του θανάτου του κυβερνήτη και του εμφυλίου που ακολούθησε, δεν ολοκληρώθηκε ούτε τηρή­θηκαν με ακρίβεια όσα είχαν προβλεφθεί (Αρχείο Υπουργείου Εσωτ­ερικών οθωνικής περιόδου, 1833: 279). Έτσι, το 1833, τα σχετικά με την αποκατάσταση των προσφύγων Κρητών έχουν ως εξής: (1) Αρκετές οικογένειες δεν είχαν λάβει γη, (2) πολλές οικογένειες ήταν κάτοχοι γαιών καθ’ υπέρβαση των όρων του Ψηφίσματος, (3) άλλες είχαν επιστρέψει στην Κρήτη εγκαταλείποντας ή εκποιώντας τη γη που τους είχε δοθεί, (4) ελάχιστοι Κρήτες καλλιεργούσαν οι ίδιοι τη γη που κατείχαν. Οι περισσότεροι την είχαν αφήσει για καλλιέργεια στους ντόπιους, εισπράττοντας απλώς το 15% επί της παραγωγής, εισόδημα μηδαμινό που δεν κάλυπτε ούτε στοιχειωδώς τις ανάγκες τους.

Έτσι, η Αντιβασιλεία (1833-1835) αναγκάσθηκε να ασχοληθεί με τις εκκρεμότητες των προηγούμενων παραχωρήσεων. Τα υπουργεία Οικονομικών και Εσωτερικών, για να αντιμετωπίσουν τα διαρκή παράπονα των Κρητών, που είχαν αδικηθεί ή αισθάνονταν αδικημένοι, και να ανταποκριθούν στα αιτήματά τους, εγκαινίασαν νέα πολιτική, τη δημιουργία αυτοτελών κρητικών συνοικισμών, με την προσδοκία αυτή η επιλογή να αποβεί επωφελής και για τους Κρήτες και για το ίδιο το κράτος.

Μέρος του πολιτικού εγχειρήματος της Αντιβασιλείας για την αποκατάσταση προσφύγων στην Ελλάδα με ίδρυση νέων οικι­σμών αποτελεί και ο εποικισμός Κρητών προσφύγων στο Τολό της Ναυπλίας, στη Μινώα, όπως οι ίδιοι οι Κρήτες ζήτησαν να ονομασθεί ο τόπος εγκατάστασης τους. Με την παρούσα μελέτη, στηριγμένη σε αρχειακές πηγές, επιχειρείται η ανασύνθεση του άμεσα συνδεόμε­νου με το ζήτημα της αξιοποίησης των εθνικών γαιών γεγονότος και η ανάδειξη των δυσκολιών που καθιστούσαν εν πολλοίς ανέφικτους τους στόχους που έθετε στο ξεκίνημα του το περιορισμένων οικονο­μικών δυνατοτήτων ελληνικό κράτος.

Για τη συνέχεια της ανακοίνωσης της κας Μαρίας Παπαδάκη-Τζαβάρα, πατήστε διπλό κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο: Οικισμοί κρητών προσφύγων στο Ελληνικό Βασίλειο.

 

Read Full Post »