Ζέρβας Αναγνώστης ή Λογοθέτης του Κ. (1791- ;)
Ζέρβας Αναγνώστης ή Λογοθέτης από το Κρανίδι Αργολίδας. Κτηματίας, μπουλουξής [επί τουρκοκρατίας, διοικητής μπουλουκιού, δηλαδή μικρού στρατιωτικού σώματος ατάκτων] σώματος ατάκτων, 30 ετών κατά την έναρξη της Επαναστάσεως. Μέλος της Φιλικής Εταιρείας στην οποία μυήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 1821. Στις 25 Μαρτίου 1821 διορίσθηκε Έφορος Κρανιδίου από Φιλικούς προκρίτους της Ύδρας και των Σπετσών. Στις 4 Απριλίου 1821 ηγήθηκε της εφεδρικής κάτω ναχαΐτικης δυνάμεως 130 αντρών που κατευθύνθηκε προς το Ναύπλιο ακολουθώντας τον ορεινό δρόμο (εσωτερικό δρομολόγιο).
Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Ναυπλίας, κατά τη διάρκεια της οποίας τον Ιούνιο του 1821 ανέλαβε, για μικρό χρονικό διάστημα, τη διεύθυνσή της. Στις 7 Ιουνίου 1822, με εντολή του Βουλευτικού, επιστράτευσε 100 οπλίτες με τους οποίους κατά τη διάρκεια της καθόδου του Δράμαλη κατέλαβε την Κακιά Σκάλα, χωρίς να μπορέσει να αποτρέψει την εισβολή του εχθρού στον Μωριά. Συμμετείχε στις μάχες Δερβενακίων, Βερβένων κατά τη διάρκεια της οποίας κατέλαβε το χωριό Αγ. Πέτρος, σε άλλες κατά των Αιγυπτίων, καθώς και στην εκστρατεία του Πειραιά επικεφαλής 60 ατάκτων.
Μαχόμενος, επέδειξε τιμιότητα, γενναιότητα και πατριωτισμό. Στις 23 Ιουλίου 1837 και στις 19 Απριλίου 1844 τιμήθηκε με αργυρούν Αριστείον Αγώνος για το οποίο αρχικά είχε κριθεί ότι δεν είχε τις προβλεπόμενες ιδιότητες (ΓΑΚ).

Αριστείον Αγώνος. Από το 1834 έως το 1865 απονεμήθηκαν τουλάχιστον 22 αργυρά, 13 χάλκινα και 3 σιδηρά μετάλλια σε αντίστοιχους Κρανιδιώτες βαθμοφόρους και στρατιώτες.
Το Μετάλλιο περιελάμβανε τρεις τάξεις. A Τάξεως, Αργυρό για Αξιωματικούς. Β Τάξεως, Χάλκινο για Υπαξιωματικούς. Γ Τάξεως, Σιδερένιο για Στρατιώτες, Ναύτες και πολίτες αγωνιστές. Μπροστινή όψη «ΟΘΩΝ ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ». Πίσω όψη «ΤΟΙΣ ΗΡΩΙΚΟΙΣ ΠΡΟΜΑΧΟΙΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΟΣ».
Την 1 Δεκεμβρίου 1821 εκπροσώπησε τον Κάτω Ναχαγιέ στην συγκέντρωση των Πελοποννησίων προκρίτων, στο Άργος. Εξελέγη μέλος της Πελοποννησιακής Γερουσίας. Τον Ιούνιο του 1822 διορίσθηκε μέλος της επιτροπής παραλαβής του Ναυπλίου. Το 1826 υπήρξε μέλος της αναδιοργανωθείσας Πελοποννησιακής Γερουσίας.
Διετέλεσε Πληρεξούσιος της επαρχίας του στις Α’ και Γ’ Εθνοσυνελεύσεις. Χρημάτισε δημογέροντας Κρανιδίου κατά τα έτη 1823, 1826 και προεστός κατά τα έτη 1827, 1828 και 1838. Ανέλαβε πολιτάρχης Κρανιδίου στις 13 Αυγούστου 1828.
Κατά τη διάρκεια της πρώτης πολιορκίας του Μεσολογγίου ανέλαβε τη συγκέντρωση χρημάτων εράνων για την υποστήριξη της πόλεως. Φρόντισε να επαναλειτουργήσει η αλυκή της Θερμησίας και διαχειρίστηκε υποθέσεις σχετικές με την προμήθεια και διανομή πυρομαχικών και όπλων αποσταλέντων από το Λιβόρνο της Ιταλίας.
Την πολεμική του δράση πιστοποίησαν τα Υπουργεία Εσωτερικών και Πολέμου, διάφοροι πολιτικοί, οι στρατηγοί Ν. Σταματελόπουλος, Δ. Τσώκρης, και Γεν. Κολοκοτρώνης, καθώς και οι οπλαρχηγοί του Κάτω Ναχαγιέ.
Οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν αρχικά στους αξιωματικούς βαθμού ΣΤ’ (υπολοχαγός) και τελικά στους αξιωματικούς βαθμού Ε’ (λοχαγός). Τα στοιχεία του αναφέρονται σε πίνακες ενόρκων Ερμιονίδας των ετών 1850-1854, 1846 και 1847 (ΦΕΚ 1850 Α, 1851 Α, 1852-1854, 1845-1849 Α). Μετεπαναστατικά βεβαίωσε την πολεμική δράση συμπολιτών του και ανέλαβε διάφορες σημαντικές διοικητικές θέσεις όπως το 1832, Διοικητικός Τοποτηρητής Ερμιονίδος και στις 6 Απριλίου 1832 Επιστάτης Τελωνοϋγειονομολιμεναρχείου Κοιλάδος.
Με την από 27 Απριλίου 1865 αίτησή του προς το Υπουργείο οικονομικών, αξίωσε την προβλεπόμενη από τον νόμο περί προικοδοτήσεως αμοιβή για την προσφορά του στον ιερό υπέρ βωμών και εστιών Αγώνα. Στις 9 Ιονίου 1872 ο υιός του Παντελέων υπέβαλε επαναληπτική αίτηση Πολιτικής αποζημιώσεως.
Ο Προκοπίου Τσιμάνης στο έργο του «Μνήμες Ερμιονίδος», Αθήνα 1975, σελ. 311, ισχυρίζεται ότι ο εν λόγω αγωνιστής απεβίωσε κατά το 1854, στοιχείο το οποίο δεν ευσταθεί βάσει του ΜΑ (Μητρώον Αγωνιστών). ΑΜΑ: Αριθμός Μητρώου Αξιωματικών, 548.
Γεώργιος Μ. Βουτσίνος*
*Ο ερευνητής, Γεώργιος Μ. Βουτσίνος κατέφυγε στην Εθνική (Βαλιάνειο) Βιβλιοθήκη – στο τμήμα Χειρογράφων και Ομοιοτύπων -, συνέταξε έναν ονομαστικό κατάλογο των πολεμιστών του Κρανιδίου, βασισμένο επάνω στα επίσημα στρατιωτικά μητρώα της επί των θυσιών του Αγώνος Εξεταστικής Επιτροπής του έτους 1865 και αφού ανέτρεξε στους ατομικούς φακέλους τους κατέγραψε λεπτομερώς όσες πληροφορίες εντόπισε για τους αγωνιστές αυτούς.
«Μητρώον Κρανιδιωτών Αγωνιστών της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», έκδοση Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Κρανιδίου, Αθήνα, 2010.
Διαβάστε ακόμη:
- Το ξεκίνημα της Επανάστασης του ’21 στην Ερμιονίδα
- Η Κυβέρνηση στο Κρανίδι (1823)
- Η άλωση του Παλαμηδίου (30 Νοεμβρίου 1822) και η συμβολή του Σταμάτη Αδρ. Μήτσα
- «Ο Εκ Κρανιδίου Αρχιμανδρίτης Αρσένιος Κρέστας (Παπαρσένης), οπλαρχηγός και αγωνιστής της Ελληνικής Παλιγγενεσίας» – Ιωάννης Αγγ. Ησαΐας
Σχολιάστε