Σκρεπετός Εμμανουήλ
Ο Εμμανουήλ Σκρεπετός ήταν κτίστης, μπουλουξής σώματος ατάκτων από το Κρανίδι Αργολίδας. Έλαβε μέρος στην πολιορκία της Ναυπλίας, συνοδευόμενος από τη σύζυγό του. Στις 30 Νοεμβρίου 1822 στις έξι τα ξημερώματα υπό πλήρες σκοτάδι και καταρρακτώδη βροχή, αναρριχήθηκε και εισπήδησε από τους πρώτους επαναστάτες στο Παλαμήδι του Ναυπλίου, ως γνώστης των σχεδίων του κάστρου. Μαζί του και ο αδελφός του, μαραγκός, οπλίτης σώματος ατάκτων, Κωνσταντής Σκρεπετός.*
Συμμετείχε σε διάφορες μάχες. Μαχόμενος, επέδειξε καρτερία, τιμιότητα και υπακοή. Την πολεμική του δράση πιστοποίησαν στις 20 Δεκεμβρίου 1841 ο αρχιστράτηγος Θ. Κολοκοτρώνης και ο στρατηγός Δ. Πλαπούτας και το 1865 ο καπετάνιος Ερμιονίδας και ταγματάρχης της Βασιλικής Φάλαγγος, Ν. Λάμπρου. Οι διάφορες επιτροπές εκδουλεύσεων τον ενέταξαν στους αξιωματικούς βαθμού Ζ’ (ανθυπολοχαγός).
karl krazeisen – Το Παλαμήδι με τμήμα του Ναυπλίου.
Με την από 8 Ιουνίου 1865 αίτησή του προς το Υπουργείο Οικονομικών, αξίωσε την προβλεπόμενη από τον νόμο περί προικοδοτήσεως αμοιβή για την προσφορά του στον Αγώνα της ανεξαρτησίας. Ο Π. Τσιμάνης τον αναφέρει στο έργο του Μνήμες Ερμιονίδος, σελ. 399-400, ο μακαριστός μητροπολίτης Κορίνθου Π. Καρανικόλας στο έργο του το Κρανίδι…, σελ. 18 και η Γ. Παϊδούση στο έργο της Η Ερμιονίδα ανά τους αιώνες, σελ. 228.
ΑΓΜΑ: Αριθμός Γενικού Μητρώου Αγωνιστών 6020, ΑΜΑ: Αριθμός Μητρώου Αξιωματικών, 2999.
* Σημείωση Βιβλιοθήκης: Με υπόδειξη των Σκρεπετών βρέθηκε και η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα που ήταν σκεπασμένη με πέτρες. (Λαμπρυνίδης, Η Ναυπλία, σ. 235).
Στο μητροπολιτικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, πολιούχο και προστάτη του Κρανιδίου, υπάρχει η εικόνα του Αγίου Ιωάννου έργο του Εμμανουήλ Τζανέ (1610-1690). Για την ιστορία της και το πώς βρέθηκε στην Πελοπόννησο οι πληροφορίες είναι περιορισμένες. Όπως προκύπτει από τη σχετική με την ιστορία του Κρανιδίου μελέτη του Μακαριστού Μητρ. Κορίνθου Παντελεήμονος [Π. Κ. Καρανικόλα, Μητρ. Κορίνθου, Το Κρανίδι – Κομμάτια από τη χαμένη ιστορία του, Κόρινθος 1980, σ. 41-45], το 1764 βρισκόταν στην οικία της Χανιφέ Χανούμ Ελισάχ στο Ναύπλιο, απ’ όπου, στις 26 Αυγούστου, ο Λεωνίδας Μονοχάρτζης, γόνος επιφανούς οικογένειας του Κρανιδίου, τη μετέφερε στην ιδιόκτητη εκκλησία της οικογένειάς του, που υψωνόταν στη θέση του σημερινού ναού του Προδρόμου έως τα μέσα του 19ου αιώνα περίπου.
Η εικόνα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου Κρανιδίου, έργο του Εμμανουήλ Τζανέ (1610-1690).
Η Γ. Παϊδούση στο έργο της Η Ερμιονίδα ανά τους αιώνες, σελ. 228, αναφέρει μαρτυρία που ερανίστηκε από απόγονο της ιστορικής οικογένειας Σκρεπετού του Κρανιδιού, που γόνος της ήταν ο Μανόλης Σκρεπετός, γνωστός για τη μεγάλη συμβολή του στην άλωση του Παλαμηδιού στα 1822.
«Απ’ ότι άκουσα από τους προγόνους μου, στο Παλαμήδι δούλευαν δυο αδέλφια Σκρεπετοί: ο Μανόλης, χτίστης και ο Κωνσταντής, μαραγκός. Έχω ακούσει πως και οι δυο ήσαν στην άλωση του Παλαμηδιού, γιατί και οι δυο ήξεραν τα κατατόπια και μπορούσαν να βοηθήσουν. Όταν δούλευαν στο Παλαμήδι, ο Κωνσταντής ο μαραγκός είδε μια μέρα κάτι Τούρκους να κόβουν ξύλα, που τ’ ακουμπούσαν πάνω σε μια μεγάλη εικόνα. Το Σάββατο που ήτανε να πληρωθεί, ζήτησε για αμοιβή του αυτήν την εικόνα, λέγοντας πως αυτό το ξύλο είναι ότι πρέπει για τη δουλειά που έκανε. Οι Τούρκοι του είπαν: Πάρτο το ξύλο. Την πήρε την εικόνα στην πλάτη του κι έτσι φορτωμένος κινάει με τρόπο κι έφτασε στο Κρανίδι περπατώντας στα βουνά και αποφεύγοντας τα μονοπάτια, για να μη συναντήσει Τούρκους. Την εικόνα την απόθεσε σ’ ένα εκκλησάκι του Αϊ-Γιάννη του Προδρόμου, που ήταν ζωγραφισμένος και στην εικόνα. Αργότερα πολύ στον τόπο της μικρής εκκλησίας χτίστηκε η μεγάλη, η σημερινή μητρόπολη του Κρανιδιού». [Παγώνα Γ. Σκρεπετού, 50 χρόνων, νοικοκυρά, γράμματα Γυμνασίου. Κρανίδι, 6 του Μάη 1981].
Γεώργιος Μ. Βουτσίνος
«Μητρώον Κρανιδιωτών Αγωνιστών της Ελληνικής Παλιγγενεσίας», έκδοση Δημοτικής Βιβλιοθήκης Δήμου Κρανιδίου, Αθήνα, 2010.
Διαβάστε ακόμη:
ΑΡΓΟΛΙΚΗ ΑΡΧΕΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 
Σχολιάστε