Feeds:
Δημοσιεύσεις
Σχόλια

Posts Tagged ‘Γκραβούρες’

Άποψη του Ναυπλίου (1927), έργου του Alexander Jamieson

Posted in Αργολίδα, Γκραβούρες, Ναύπλιο, tagged , , , , , , , , , , on 30 Μαΐου, 2022| Leave a Comment »

Άποψη του Ναυπλίου (1927), έργου του  Alexander Jamieson (1873-1937).

 

Άποψη του Ναυπλίου (1927), έργου του  Alexander Jamieson (1873-1937).

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Άποψη της Κορίνθου και το Κάστρο Ακροκορίνθου – William Walker

Posted in Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, tagged , , , , , , , , , on 30 Μαΐου, 2022| Leave a Comment »

 Άποψη της Κορίνθου και το Κάστρο Ακροκορίνθου, (1803), σχέδιο του Βρετανού William Walker (1780-1868).

 

Άποψη της Κορίνθου και το Κάστρο Ακροκορίνθου, (1803), σχέδιο του Βρετανού William Walker (1780-1868).

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Άργος (1803), σχέδιο του Βρετανού William Walker (1780-1868).

Posted in Αργολική Αρχειακή Βιβλιοθήκη Ιστορίας & Πολιτισμού, tagged , , , , , , , , on 27 Μαΐου, 2022| Leave a Comment »

Άργος (1803), σχέδιο του Βρετανού William Walker (1780-1868).

 

Άργος (1803), σχέδιο του Βρετανού William Walker (1780-1868).

(περισσότερα…)

Read Full Post »

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά – Θέρμες του Άργους», Sir Robert Smirke (1780-1867)

Posted in Άργος, Γκραβούρες, tagged , , , , , , , , on 18 Μαΐου, 2022| Leave a Comment »

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά – Θέρμες του Άργους», Sir Robert Smirke (1780-1867)

 

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά – Θέρμες του Άργους», σχέδιο του Άγγλου αρχιτέκτονα Sir Robert Smirke (1780-1867) ο οποίος επισκέφθηκε την Ελλάδα μεταξύ 1801-1805.

 

Άργος, «Ρωμαϊκά Λουτρά – Θέρμες του Άργους», Sir Robert Smirke (1780-1867)

  (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ναύπλιο, υδατογραφίες του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829.

Posted in Αργολίδα, Γκραβούρες, Ναύπλιο, tagged , , , , , , , , , on 28 Φεβρουαρίου, 2022| Leave a Comment »

Ναύπλιο, υδατογραφίες του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύονται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)». Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Στο Ναύπλιο ο Ζαν Νικολά Μακάρ αφιερώνει τρεις υδατογραφίες από τις οποίες στην πρώτη, κατεβαίνοντας προς τη  Λέρνη, όπου διακρίνονται ένας βοσκός με το κοπάδι του και στο βάθος το Μπούρτζι, η πόλη του Ναυπλίου και το Παλαμήδι· στη δεύτερη, η πόλη αποτυπώνεται από τα τείχη της Τίρυνθας και διακρίνονται τα έλη της Γλυκιάς, το λιμάνι με πλοία, το Μπούρτζι και τα κάστρα τ’ Αναπλιού· στην Τρίτη υδατογραφία η οπτική γωνία, «απέναντι από τη Λέρνη», αποτυπώνει ενδιαφέροντα στοιχεία αρχιτεκτονικής, όπως οικίες με «ξυλόπηκτη τοιχοποιία» στον όροφο, κεραμιδοσκεπές και χορτοσκεπές. Σημαντικά είναι τα πρόσωπα και οι ενδυμασίες τους, ενώ διακρίνεται καθαρά ο τρούλος της Αγίας Σοφίας. Ίσως πρόκειται για τη σημερινή οδό Ζυγομαλά με οπτική τον αργολικό κόλπο και τη Λέρνη.

 

Ναύπλιο. Κατεβαίνοντας προς τη Λέρνη, διακρίνονται ένας βοσκός με το κοπάδι του και στο βάθος το Μπούρτζι, η πόλη του Ναυπλίου και το Παλαμήδι. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)». Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Ναύπλιο. Η πόλη αποτυπώνεται από τα τείχη της Τίρυνθας και διακρίνονται τα έλη της Γλυκιάς, το λιμάνι με πλοία, το Μπούρτζι και τα κάστρα τ’ Αναπλιού. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)». Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Ναύπλιο. Αποτυπώνονται ενδιαφέροντα στοιχεία αρχιτεκτονικής, όπως οικίες με «ξυλόπηκτη τοιχοποιία» στον όροφο, κεραμιδοσκεπές και χορτοσκεπές. Σημαντικά είναι τα πρόσωπα και οι ενδυμασίες τους, ενώ διακρίνεται καθαρά ο τρούλος της Αγίας Σοφίας. Ίσως πρόκειται για τη σημερινή οδό Ζυγομαλά με οπτική τον αργολικό κόλπο και τη Λέρνη. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)». Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Ο Ζαν Νικολά Μακάρ, γεννημένος το 1786, ως στρατιωτικός συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα στρατιωτικά γεγονότα και ιδιαίτερα στις εκστρατείες, το 1805-1814, του Μέγα Ναπολέοντα, για τις οποίες καταγράφει πολλές πληροφορίες στο ημερολόγιό του. Την περίοδο 1828-1831 συμμετέχει στην Στρατιωτική Αποστολή του Μοριά.

 Ο Νικολά Μακάρ συνταξιδεύει με γιατρούς, νοσηλευτικό και στρατιωτικό προσωπικό που θα ενταχθούν σε αντίστοιχες μονάδες στην Πελοπόννησο. Στις 13 Δεκεμβρίου 1828 το πλοίο φτάνει στο Ναυαρίνο και ο Μακάρ είναι ενθουσιασμένος που φτάνει στην Ελλάδα.  Μια εβδομάδα αργότερα από την άφιξή του, ο Νικολά Μακάρ θα εγκατασταθεί στην Πάτρα μαζί με μια ομάδα του «Υγειονομικού» (γιατροί, νοσοκόμοι και διαχειριστές), καθώς και ένα συνεργείο εξειδικευμένων τεχνιτών στην επισκευή πλοίων του γαλλικού ναυτικού.

 Ο Ζαν Νικολά Μακάρ εκμεταλλεύεται τις υπηρεσιακές μετακινήσεις του για να επισκεφθεί την Πελοπόννησο και την Αθήνα, να μιλήσει με τους κατοίκους και να καταγράψει σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή, τα πρόσωπα και τους τόπους.

 Δεν ξεχνάμε πως ο Μακάρ είναι στρατιωτικός και προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τον ελεύθερο χρόνο μεταξύ των αποστολών που του έχουν ανατεθεί για τις καταγραφές του. Γι’ αυτό και οι σημειώσεις του φαίνονται αποσπασματικές αλλά συμπληρώνονται από τη ζωγραφική που αποτελεί τη μεγάλη του αγάπη. Έτσι, ταξιδεύει σημειώνει και κυρίως ζωγραφίζει. Οι υδατογραφίες του (aquarelles) αποτελούν μια σημαντική πηγή πληροφοριών καθώς και σημαντικό τεκμήριο της περιηγητικής ζωγραφικής.

 Από το Ναυαρίνο έως την Αθήνα, ο Μακάρ διατηρεί ένα ημερολόγιο με σημειώσεις για τους τόπους και τους ανθρώπους, όπως επίσης και για τις προσωπικότητες που συναντούσε (π.χ. Καποδίστριας, Κολοκοτρώνης…). Είναι πιθανό αρκετές από αυτές να έχουν χαθεί.

 Τα ταξίδια του πραγματοποιούνται σε τρεις μεγάλες διαδρομές είτε δια θαλάσσης, είτε μέσω των χερσαίων υφιστάμενων διαδρομών. Κατά τη διάρκεια των εσωτερικών αυτών ταξιδιών, εκτός από το Ναυαρίνο και την Πάτρα, επισκέπτεται τη Γαστούνη, τον Πύργο την Ολυμπία, τη Φιγαλεία (Βάσσες), τα Φιλιατρά, την Κυπαρισσία, τη Μεσσήνη, τη Μεθώνη, την Καλαμάτα, την Καρύταινα, τη Μεγαλόπολη, την Τρίπολη, το Άργος, το Ναύπλιο, την Επίδαυρο, την Αθήνα.

 

Read Full Post »

Επίδαυρος, υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829.

Posted in Αργολίδα, Γκραβούρες, Επίδαυρος, Περιηγητές, Φιλἐλληνες, tagged , , , , , , , , , , on 15 Φεβρουαρίου, 2022| Leave a Comment »

Επίδαυρος, υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)» – Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 Στην Επίδαυρο αποτυπώνει τη δεξαμενή στο Ιερό [του Απόλλωνα Μαλεάτα] και το λιμάνι της Επιδαύρου έχοντας στο βάθος τα βουνά των Μεθάνων. Το Μαύρο χρώμα των βουνών παραπέμπει στο ηφαίστειο των Μεθάνων.  

 

Επίδαυρος, υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)» – Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier. Στην Επίδαυρο αποτυπώνει τη δεξαμενή στο Ιερό [του Απόλλωνα Μαλεάτα] και το λιμάνι της Επιδαύρου έχοντας στο βάθος τα βουνά των Μεθάνων. Το Μαύρο χρώμα των βουνών παραπέμπει στο ηφαίστειο των Μεθάνων.

 

Ο Ζαν Νικολά Μακάρ, γεννημένος το 1786, ως στρατιωτικός συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα στρατιωτικά γεγονότα και ιδιαίτερα στις εκστρατείες, το 1805-1814, του Μέγα Ναπολέοντα, για τις οποίες καταγράφει πολλές πληροφορίες στο ημερολόγιό του. Την περίοδο 1828-1831 συμμετέχει στην Στρατιωτική Αποστολή του Μοριά. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Άποψη του Άργους και του κάστρου της Λάρισας. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829.

Posted in Άργος, Γκραβούρες, tagged , , , , , , , , , , , , , on 14 Φεβρουαρίου, 2022| Leave a Comment »

Άποψη του Άργους και του κάστρου της Λάρισας. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)» – Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Στην αποτύπωση του Άργους, το κάστρο της Λάρισας εμφανίζεται σε πολύ καλή κατάσταση καθώς και το σπήλαιο κάτω από το σημείο που βρίσκεται σήμερα το μοναστήρι της «Παναγίας Κατακεκρυμμένης ή Πορτοκαλούσας» το οποίο, παραδόξως, δεν απεικονίζεται.

 

Άποψη του Άργους και του κάστρου της Λάρισας. Υδατογραφία του Ζαν Νικολά Μακάρ (Jean Nicolas Maquart), 1829. Δημοσιεύεται στο: «Το ταξίδι του Συνταγματάρχη Jean Nicolas Maquart στην επαναστατημένη Ελλάδα (Πελοπόννησος 1828-1831)» – Γεώργιος Η. Κόνδης – Yves Ollivier.

 

Ο Ζαν Νικολά Μακάρ, γεννημένος το 1786, ως στρατιωτικός συμμετέχει σε όλα τα μεγάλα στρατιωτικά γεγονότα και ιδιαίτερα στις εκστρατείες, το 1805-1814, του Μέγα Ναπολέοντα, για τις οποίες καταγράφει πολλές πληροφορίες στο ημερολόγιό του. Την περίοδο 1828-1831 συμμετέχει στην Στρατιωτική Αποστολή του Μοριά. (περισσότερα…)

Read Full Post »

Ναύπλιο – Χαρακτικό σε σχέδιο του W. H. Bartlett, 1841.

Posted in Γκραβούρες, Ναύπλιο, tagged , , , , , , , , on 28 Μαΐου, 2020| Leave a Comment »

Ναύπλιο 1841. Το χαρακτικό σχεδιάστηκε από το βρετανό,  William Henry Bartlett (Γουίλιαμ Χένρι Μπάρλετ 1809-1854) και χαράχθηκε από τον W. Floyd.

 

Ναύπλιο – Χαρακτικό σε σχέδιο του W. H. Bartlett, 1841.

 

Όπως γράφει η λεζάντα, το χαρακτικό σχεδιάστηκε από τον W. H. Bartlett και χαράχθηκε από τον W. Floyd. Το βρίσκουμε για πρώτη φορά στο βιβλίο «The shores and islands of the Mediterranean» (Οι ακτές και τα νησιά της Μεσογείου) του εκδοτικού οίκου Fisher, Son & Co (1841) με συνοδευτικό κείμενο του G. N. Wright.

Ο Wright αναφέρεται στο Ναύπλιο ως Napoli di Romania όπως ήταν το όνομά του υπό ενετική κυριαρχία. Στην εικόνα διακρίνονται τα ενετικά θαλάσσια τείχη της πόλης και τα δύο φρούρια, η Ακροναυπλιά και το Παλαμήδι.

 Τα θαλάσσια τείχη γκρεμίστηκαν το 1867 και τα υπόλοιπα τείχη της Κάτω Πόλης το 1894-1897 με εξαίρεση αρχικά την Πύλη της Ξηράς που είχε στην επίστεψη τον ενετικό λέοντα. Τελικά κατεδαφίστηκε κι αυτή ενώ σήμερα είναι ανακατασκευασμένη. Το Ναύπλιο ήταν πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους μέχρι το 1834. Ο Wright γράφει στο συνοδευτικό κείμενο ότι εκείνη την εποχή αριθμούσε 10000 κατοίκους.

 

 

Read Full Post »

Ναύπλιο – Antonio Schranz, (περ. 1832)

Posted in Γκραβούρες, Ναύπλιο, tagged , , , , , on 26 Μαΐου, 2020| Leave a Comment »

Antonio Schranz (1801-1865) Ναύπλιο [π. 1832], λάδι σε μουσαμά.

Σχέδιο της σύνθεσης με μελάνι και μολύβι βρίσκεται στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Μάλτας (MUŻA).

 

Antonio Schranz (1801-1865) Ναύπλιο [π. 1832], λάδι σε μουσαμά.

 

Ο Théodose ή Théodore Achille Louis Vicomte du Moncel (1821- 1884) στο λεύκωμα, Excursion par terre d’ Athènes à Nauplie… Παρίσι, [1845], το οποίο  περιλαμβάνει τοπία και αρχαιότητες της Μεγαρίδας, της Κορινθίας και της Αργολίδας, σημειώνει για το Ναύπλιο:

 

[…] Από όλους αυτούς τους δρόμους, τη μεγαλύτερη κίνηση έχει εκείνος του Ναυπλίου – Άργους. Όλες τις ώρες αναχωρούν από τη μία και την άλλη πόλη διάφορες άμαξες, όπως στη Νάπολη, μέσα στις οποίες συνωστίζονται, αν όχι δεκαοκτώ άτομα, τουλάχιστον ένας μεγάλος αριθμός, ώστε να μην μένει κενό ακάλυπτο. Είναι μια παράξενη αντίθεση να βλέπεις αυτή την κίνηση σε μια χώρα όπου, σε όλα τα πέριξ, με δυσκολία συναντάς ανθρώπινη ύπαρξη. Ήταν ήδη αργά όταν είχα τελειώσει την εξερεύνηση της πόλης του βασιλέως των βασιλέων, και ο οδηγός μου με φόβισε πως δεν θα μπορούσαμε να μπούμε στο Ναύπλιο, γιατί οι πύλες αυτής της πόλης κλείνουν μόλις πέσει η νύχτα. 

Επιταχύναμε, λοιπόν, το βήμα και μετέθεσα για την επομένη την εξερεύνηση των ερειπίων της Τίρυνθας, μπροστά από τα οποία περάσαμε μετά από πορεία μιάμισης ώρας: μισή ώρα αργότερα μπήκαμε στο Ναύπλιο. Η πρώτη εικόνα του Ναυπλίου είναι απόλυτα ευνοϊκή. Καταρχήν η θέση του είναι υπερβολικά γραφική και επιπλέον προαναγγέλλει μια μεγάλη πόλη, πράγμα που πιθανώς το οφείλει στα φρούρια που το περιβάλλουν. Τα σπίτια του είναι επίσης ωραιότερα και πιο συμμετρικά από εκείνα της Αθήνας. Οι δρόμοι δεν είναι ούτε λαβυρινθώδεις ούτε ανώμαλοι, όπως στις πόλεις της Ανατολής.

Τέλος, κατανόησα πλήρως γιατί την είχαν αρχικά επιλέξει ως έδρα της ελληνικής κυβέρνησης, κατά προτίμηση από κάθε άλλη πόλη. Αυτή η πρώτη εικόνα με είχε, λοιπόν, γοητεύσει και νόμιζα ότι βρισκόμουνα σε μια από τις ευρωπαϊκές μας πόλεις· αλλά ήταν καιρός να πάω στο πανδοχείο όπου θα ξεπεζεύαμε, και να δω με τα μάτια μου το εσωτερικό αυτών των σπιτιών, για να απαλλαγώ από ψευδαισθήσεις. Μεγάλες αίθουσες ολόγυμνες, χωρίς άλλα έπιπλα από ένα άσχημο μικρό σιδερένιο κρεβάτι και μια καρέκλα μισοξεψαθιαμένη, μπροστά σε ένα τραπέζι χοντροπελεκημένο, χώροι ευκολίας μέσα στην κουζίνα, μια ξύλινη απότομη σκάλα, αρκετά κακά τοποθετημένη, αυτό ήταν το ωραιότερο πανδοχείο του Ναυπλίου.

Ωστόσο, μετά την προηγούμενη νύχτα, δεν είχα πλέον το δικαίωμα να είμαι, δύσκολος και, παρά την απογοήτευσή μου, έπρεπε να θεωρούμαι ευτυχής. Το πρωί της επομένης μέρας περιδιάβασα στην πόλη και αντιλήφτηκα ότι δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο αρχικά είχα πιστέψει. Αυτό που ιδιαίτερα τράβηξε την προσοχή μου, ήταν η περίεργη αρχιτεκτονική ορισμένων σπιτιών, κυρίως εκείνων που βρίσκονται στην πλατεία, και τα οποία διακοσμούν φεγγίτες κατά το τουρκικό στυλ του Μεσαίωνα…

 

 

Read Full Post »

Ναύπλιο – Napoli de Romanie, σχέδιο του François Dubuisson, 1698.

Posted in Γκραβούρες, Ναύπλιο, tagged , , , , , , , on 20 Μαΐου, 2020| Leave a Comment »

Ναύπλιο – Napoli de Romanie, σχέδιο του François Dubuisson, 1698.

 

Ναύπλιο – Napoli de Romanie, σχέδιο του François Dubuisson, 1698.

 

Ναύπλιο – François Dubuisson, 1699.

            

Το 1180 ο αυτοκράτορας Μανουήλ Κομνηνός διόρισε άρχοντα Ναυπλίου τον ντόπιο Θεόδωρο Σγουρό. Ο γιος του Λέων Σγουρός (1202-1208), έχοντας την πόλη ως πρωτεύουσα της ηγεμονίας του, επεξέτεινε την κυριαρχία του μέχρι την ανατολική Στερεά Ελλάδα και μέχρι τη Θεσσαλία. Ακολούθησε η Φραγκοκρατία μέχρι το 1388, οπότε το Ναύπλιο παραχωρείται στους Βενετούς, επί της εποχής των οποίων γνώρισε ιδιαίτερη ακμή. Ενισχύθηκε η οχύρωσή του και αυξήθηκε ο πληθυσμός του, γιατί συνέρρευσαν πολλοί άνθρωποι από πολλά μέρη, ιδίως μετά την κατάληψη της Πελοποννήσου από τους Τούρκους.

Επί Ενετοκρατίας η πόλη έγινε εμπορικό κέντρο και το λιμάνι της παρουσίασε μεγάλη κίνηση.  Το 1540 έπεσε στους Τούρκους ύστερα από τριετή πολιορκία. Το 1686 οι Ενετοί ξανακέρδισαν την πόλη, όταν την κατέλαβε ο στρατηγός Φραγκίσκος Μοροζίνι, ο οποίος αμέσως οχύρωσε το Παλαμήδι και κατέστησε το Ναύπλιο πρωτεύουσα του Μορέως, της ΒΑ Πελοποννήσου. Τότε ήταν που ονομάστηκε Νάπολι ντι Ρομάνια.

Το 1715 το ξαναπήραν οι Τούρκοι και το κατείχαν μέχρι την άλωση του Παλαμηδιού από τον Στάικο Σταϊκόπουλο στις 30 Νοεμβρίου 1822, ύστερα από τρεις διαδοχικές πολιορκίες συνολικής διάρκειας σχεδόν είκοσι μηνών…

 

Read Full Post »

« Newer Posts - Older Posts »