Georges Jarvis (1798 Altona -1828 Άργος) – Ένας λησμονημένος σπουδαίος Αμερικανός Φιλέλληνας
Ένα απροσδόκητο εύρημα τον Αύγουστο του 1982 στην οικία Ζωγράφου στην Ερμιόνη, πού συνδέεται πολύ στενά με τον πύργο των Βούλγαρη (Βουλγαρέικα), μας θυμίζει έναν από τους ηρωικότερους Φιλέλληνες στον αγώνα για την ανεξαρτησία του 1821, τον Αμερικανό (από πατέρα) Georges Jarvis, που άφησε πατρίδα, οικογένεια και σπουδές στην Γερμανία και σε ηλικία 24 ετών ήλθε την άνοιξη του 1822 στην Ύδρα για να ενταχθεί στον αγώνα των Ελλήνων κατά του Τουρκικού ζυγού και να δώσει και την ζωή του για την Ελλάδα.
Κατά την διάρκεια κτιριακών επισκευών στην οικία Ζωγράφου βρέθηκε λοιπόν από τον εργολάβο (και Πρόεδρο της Κοινότητος τότε) Μόδεστο Καρακατσάνη ένα μεγάλο άθινο κιβώτιο, που εύκολα διαπιστώθηκε ότι περιείχε μεγάλο μέρος του αρχείου της Οικογένειας Εμμανουήλ Βούλγαρη, αδελφού του Δημητρίου και του Νικολάου Βούλγαρη, και είχε μεταφερθεί αρχικά στο κτήμα και στον πύργο του από την Ύδρα για φύλαξη. ο αείμνηστος Καρακατσάνης είχε την διορατικότητα να αντιληφθεί την αξία του και να ειδοποιήσει αμέσως τον Πρόεδρο του «Ερμιονικού Συνδέσμου» κ. Απόστολο Γκάτσο, ο οποίος φρόντισε για μια πρώτη ταξινόμηση, καταγραφή και κατάθεση του «αρχείου Βούλγαρη» στην παρακείμενη στον πύργο Βούλγαρη και καλά φυλασσόμενη Βιβλιοθήκη της I. Μονής των Αγίων Αναργύρων.
Το σημαντικότερο τώρα: μέσα στο κιβώτιο του «αρχείου Βούλγαρη» καλά συσκευασμένοι βρέθηκαν μερικοί φάκελοι με πλούσια αλληλογραφία και άλλα έγγραφα στο όνομα του Georges Jarvis. Η εξήγηση είναι απλή. Ο Jarvis έγινε πολύ πρόθυμα δεκτός και έδρασε με την φροντίδα, στοργή και φιλοξενία της οικογένειας του συνομηλίκου του Δημητρίου Βούλγαρη, του μετέπειτα πρωθυπουργού κλπ, κλπ. Στο αρχοντικό τους στην Ύδρα εναπέθετε τα προσωπικά του είδη και το αρχείο του (μαρτυρία του ίδιου σε επιστολή του από 28.4.1823, ότι άφησε πράγματά του στο αρχοντικό Βούλγαρη), κι εδώ κατέληξε ό,τι άφησε πεθαίνοντας αδόκητα στα 1828 στο Άργος από τύφο!
Ποιος ήταν ο Georges Jarvis = Γεώργιος Ζέρβις (και Ζέρβας, Ζερβός, Ιάρβις και Γέρβης, όπως υπογράφει ο ίδιος, κυρίως όμως Ζέρβις στις Ελληνικές πηγές; Γεννήθηκε το 1798 στην Altona της Βόρειας θάλασσας (τότε Δανία, σήμερα Γερμανία) από τον εκεί Αμερικανό Πρόξενο Benjamin Jarvis (από την Νέα Υόρκη) και την Γερμανίδα γυναίκα του Maria Carolina Dede. Γι’ αυτό και η αλληλογραφία του στο αρχείο της Ύδρας / Βουλγαρέικα είναι στα Αγγλικά από και προς τον πατέρα του και στα γερμανικά από και προς την μητέρα του και τις δύο αδελφές του.
Ο Georges Jarvis φεύγει από την Χαϊδελβέργη τον Νοέμβριο του 1821, διακόπτοντας τις σπουδές του, και μέσω Φραγκφούρτης, Ζυρίχης, Στρασβούργου, Λυών, Μασσαλίας, Μάλτας, Καλαμάτας φθάνει στην Ύδρα στις 3 Απριλίου 1822.
Γίνεται δεκτός με τα καλύτερα αισθήματα από τους Υδραίους καπεταναίους και ειδικότερα τις οικογένειες Τομπάζη και Βούλγαρη και σύντομα επιβιβάζεται σ’ εξοπλισμένο Υδραίικο πλοίο και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος μάρτυρας της σφαγής της Χίου! Λίγο αργότερα οι αρχές της Ύδρας τον εφοδιάζουν με ελληνικό διαβατήριο για την Κόρινθο και την Αθήνα. Η βάση του παρέμεινε όμως πάντα η Ύδρα.
Για την περίοδο της ζωής και της δράσης του στην επαναστατημένη Ελλάδα έχουμε ένα πολύτιμο ημερολόγιο του Georges Jarvis, που διέσωσε ο Βρετανός Φιλέλληνας και ιστορικός George Finlay (φυλάσσεται στην Βρετανική αρχαιολογική Σχολή Αθηνών) και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1965 από τον ελληνοαμερικανό καθηγητή της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Texas Γεώργιο Γεωργιάδη Αρνάκη (με την συνεργασία της Ευρυδίκης Δημητρακοπούλου της Γενναδείου Βιβλιοθήκηε): Georges Jarvis, His Journal and Related Sourcers, Thessaloniki, Institute of Balkan Studies (Σειρά: Americans in the Greek Revolution I) 1965, 318 σελ.
Το ημερολόγιο αρχίζει από την Φραγκφούρτη στις 22 Νοεμβρίου 1821 και τελειώνει στο Μεσολόγγι στις 5 Δεκεμβρίου 1824. Καλύπτει 200 περίπου τυπωμένες σελίδες και είναι γραμμένο στο μεγαλύτερο μέρος αγγλικά, ενώ 40 σελίδες είναι στην μητρική του γλώσσα, την γερμανική, και 15 σελίδες στην γαλλική, την οποία ο Jarvis γνώριζε επίσης καλά (αλληλογραφία του με τον πρίγκιπα Μαυροκορδάτο: σώθηκαν 6 επιστολές από τον Μαυροκορδάτο και 9 προς εκείνον).
Στο ημερολόγιο του Georges Jarvis είναι καταγεγραμμένη με μεγάλη ακρίβεια η δράση του σε πολλά μέτωπα στην θάλασσα και στην ξηρά (Χίος, αρχιπέλαγος, Ναύπλιο, Άργος, Τρίπολη, Μεσολόγγι, Moριάς, Φάληρο κλπ.). Ένα μικρό δείγμα σε ελληνική μετάφραση της εποχής: «Εφημερίς (= Ημερολόγιο) του κούρσου της Γολέτας ΕΝΙΩ εναντίον των Οθωμανών έως το αρχιπέλαγος, γραμμένη παρά Γεωργίου Ιάρβις, συμπολίτου των Ενωμένων Επαρχιών της Αμερικής, Ύδρα 1823». Τα πολεμικά γεγονότα είναι διανθισμένα και με περιστατικά της καθημερινής ζωής, φυσιολατρικές περιγραφές τοπίων, επεισόδια από τις σχέσεις του με Έλληνες και άλλους Φιλέλληνες αγωνιστές και πολλά άλλα.
Για την Ερμιόνη έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον όσα διηγείται ο Jarvis για την επίσκεψή του στο Μετόχι και στο κτήμα και τον πύργο Βούλγαρη (για κυνήγι), στην (ανδρική τότε) Μονή Αγίων Αναργύρων (μεγάλη εντύπωση του έκανε και την καταγράφει η ιστορία του ακούσιου θανάτου μέσα στο μοναστήρι του Καπετάν Αχιλλέα, καταδικασμένου σε μοναστική απομόνωση για την εγκατάλειψη-προδοσία του Ακροκορίνθου). Απολαυστική είναι η διήγηση της περιπέτειάς του στην Ερμιόνη – την οποία χαρακτηρίζει άσημο χωρίς με ένδοξη αρχαία ιστορία και μνημεία – με την εφήμερη σύλληψη και «φυλάκισή» του ως υπόπτου κατασκοπείας (1822), εως ότου έλθουν Υδραίοι απεσταλμένοι για την αναγνώρισή του και την πανηγυρική του προπομπή προς την Ύδρα (με την ευχάριστη ανάμνηση των φιλικών αισθημάτων των γυναικών της Ερμιόνης, που του έφεραν πρωί-πρωί φρέσκο γάλα, ψωμί και φρούτα!).
Η γενναία ζωή και δράση του Georges Jarvis στην επαναστατημένη Ελλάδα τελείωσε αδόκητα στο Άργος στις 23 Αυγούστου 1828, όταν προσβλήθηκε από τύφο και δεν έγινε δυνατή η διάσωσή του παρά τις προσπάθειες Ελλήνων και ξένων γιατρών. Κηδεύθηκε στο Άργος με τιμές στρατηγού και με την παρουσία ηγετικών μορφών της επανάστασης. Ήταν τότε 30 ετών! Το πλήγμα υπήρξε ιδιαίτερα βαρή για τον πατέρα του Benjamin Jarvis, ο οποίος σε υψηλή τότε θέση στο αμερικανικό υπουργείο εξωτερικών προετοίμαζε το έδαφος για τον διορισμό του Georges ως πρώτου Γενικού Προξένου (Πρεσβευτού) των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερική στην ελευθερωμένη Ελλάδα. Μικρή παρηγοριά – έγραψαν τότε – για τον πρόωρο θάνατό του, ότι πρόλαβε να χαρεί την νικηφόρο Ναυμαχία του Ναυαρίνου (20 Οκτωβρίου 1827) και την εκλογή του Καποδίστρια ως πρώτου Κυβερνήτη της Ελλάδος (Αρχές 1828).
Πριν περάσουμε στο νέο αρχειακό υλικό, που έχουμε τώρα στα χέρια μας με το «εύρημα» στα Βουλγαρέικα, να δώσουμε μερικά ακόμη σημαντικά στοιχεία από το αρχείο Finlay, τα οποία δημοσιεύει ο Αρνάκης ως Παραρτήματα του «Ημερολογίου Jarvis 1821-1824».
Πρόκειται για τον Κατάλογο των πλοίων του Υδραίικου στόλου (21 πλοία και 2 μπουρλότα), που έφυγαν στις 3 Μαΐου 1822 για επιχειρήσει στο Αιγαίο (ο κατάλογος είναι γραμμένος ελληνικά), (β) το Πρωτόκολλο παράδοσης των Τούρκων του Ακροκορίνθου στον Κολοκοτρώνη στις 7 Νοεμβρίου 1823 σε γερμανική μετάφραση (προφανώς ο Jarvis τη μετέφρασε και τα έστειλε σε Γερμανούς φιλέλληνες), (γ) επιστολή 7 Γερμανών Φιλελλήνων με επικεφαλής τον Δήμαρχο του Kassel από 1ns Απριλίου 1823 (υποστήριξη του ελληνικού αγώνα), (δ) επτά επιστολές του Jarvis προς τον γνωστό Άγγλο Φιλέλληνα Williams Parry στην Ζάκυνθο με περιγραφές των επιχειρήσεων στο Μεσολόγγι από 11 Μαΐου έως 15 Ιουνίου 1824 (τις δημοσίευσε ο Parry στο βιβλίο του The Last Days of Lord Byron, Λονδίνο 1825). (ε) Περισσότερες από 15 επιστολές της Επιτροπής Μεσολογγίου προς και από Georges Jarvis και από άλλους Φιλέλληνες προς εκείνον, (στ) Κατάσταση των στρατιωτών από την διοίκησή του με 50 ονόματα (χωρίς χρονολογία).
Για τον χαρακτήρα του «ημερολογίου» και του ίδιου του Jarvis, όπως σκιαγραφείται πολύ έντονα μέσα από αυτά και τα άλλα τεκμήρια του αρχείου Finlay, μπορεί να γράφει ένα ακόμη εκτενές άρθρο: δίψα για δράση, ταύτιση με τους αγωνιζόμενους Έλληνες, μίσος κατά των Τούρκων, γνωριμία κατά βάθος των συμπολεμιστών του, ακρίβεια περιγραφών, ενδιαφέρον για τα πολιτικά πράγματα, «πολιτικές» παρεμβάσεις για την αποφυγή βαρβαροτήτων, χριστιανικά αισθήματα, ενέργειες για υλική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ρομαντική συχνή διάθεση και απόλαυση της ελληνικής φύσης, κλπ, κλπ.
Στο παρόν άρθρο θα προστεθούν μόνον μερικά στοιχεία για το περιεχομένου του νέου αρχείου Jarvis στα Βουλγαρέικα. Πρόκειται για τα προσωπικά του έγγραφα: Πιστοποιητικά βάπτισης στην Altona από 20 Μαρτίου 1799, Προξενικά Διαβατήρια από την Altona, γερμανικές πόλεις, Στρασβούργο και Μασσαλία (τα ταξιδιωτικά έγγραφα αναφέρουν λιμένα προορισμού την Κωνσταντινούπολη), έχουμε ακόμη περιορισμένο αρχειακό υλικό, κυρίως αποδείξεις οικονομικών συναλλαγών.
Τον κύριο όγκο του αρχείου αυτού αποτελούν οι 80 περίπου επιστολές από στενούς συγγενείς του Jarvis (γονείς, αδελφές) και φίλους καθώς και Έλληνες αγωνιστές του ’21 (ιδιαίτερα του Μαυροκορδάτου), από τις οποίες ιδιαίτερο ενδιαφέρον και γενικότερη αξία έχουν 15 πολυσέλιδες επιστολές τού πατέρα του Benjamin Jarvis, Προξένου της Αμερικής αρχικά, όπως είπαμε, στην Βόρειο Γερμανία, κατοίκου τότε γερμανόφωνης Altona, και αργότερα Διπλωμάτη στο υπουργείο Εξωτερικών των Η.Π.Α. στην Washington. Ο πατέρας Jarvis παρακολουθεί στενά τις κινήσεις και την δράση του υιού στην Ελλάδα, τον ενθαρρύνει, τον συμβουλεύει και εργάζεται και ο ίδιος φιλελληνικά, μεταφέροντας φιλελληνικές ειδήσεις στην Αμερική και οργανώνοντας αποστολές χρημάτων, όπλων και φαρμάκων για τους αγωνιζομένους Έλληνες. Ο ηρωάς μας του γράφει πολύ συχνά και τον ενημερώνει για τα ελληνικά πράγματα. Μπορούμε να αναλογισθούμε τι σήμαινε για τον Benjamin Jarvis ο πρόωρος θάνατος του γυιού του στην ακμή της δράσης του και με τις προοπτικές, που καλλιεργούσε στην Αμερική γι’ αυτόν.
Λίνος Γ. Μπενάκης
Ιστορικός της φιλοσοφίας, καθηγητής πανεπιστημίου και ερευνητής της Ακαδημίας Αθηνών
George Jarvis, Ένας λησμονημένος σπουδαίος Αμερικανός Φιλέλληνας, άρθρο στο περιοδικό «Στην Ερμιόνη άλλοτε και τώρα», τεύχος 1ο, Ιανουάριος 2009.
Σχετικά θέματα:
- Τζώρτζ Τζάρβις ( George Jarvis)
- George Jarvis – Από την Αλτόνα στην Ερμιόνη | Ο πρώτος Αμερικανός εθελοντής στην Επανάσταση του 1821
- Τα φιλελληνικά κομιτάτα της Αμερικής
- Σάμιουελ Γκρίντλεϋ Χάου [S.G. Howe] (1801-1876)
- Η Προσφορά των Φιλελλήνων στην Οργάνωση του Ένοπλου Αγώνα
Σχολιάστε